แห่ขันหมากทางเรือเมื่อสี่สิบกว่าปีมาแล้ว
เมื่อสัปดาห์ก่อนไปเยี่ยมญาติๆที่ดำเนินสะดวก ไปพบรูปเก่าๆที่บ้านพี่สาว เป็นภาพการแห่ขันหมากทางเรือของชาวดำเนินสะดวก เมื่อปี พ.ศ. 2508
เจ้าสาวเป็นลูกชาวสวน กรำงานหนักมาตั้งแต่เล็กๆ ช่วยครอบครัวทำสวน หาเลี้ยงน้องๆ ที่คลานตามมาเป็นพรวน ชาวสวนไม่ว่าสมัยไหนก็ปากกัดตีนถีบเหมือนๆกันทั้งนั้น รายได้จากการทำสวนหักต้นทุน ค่าปุ๋ย ค่าน้ำยาแล้ว ไม่มีอะไรเหลือ ถึงกระนั้นก็ต้องทนทำกันไป
ส่วนเจ้าบ่าวเป็นลูกเจ้าสัวจีน งานแต่งคราวนั้นจัดอย่างมีหน้ามีตา ข้าราชการระดับอำเภอแต่งเต็มยศ เจ้าสัวก็ไม่ใช่ใครอื่น พ่อค้าที่สร้างตัวมาจากการค้าขาย และเหมาของในสวน ในยุคนั้นมีการนำเข้าปุ๋ยเคมี และยาฆ่าแมลงมาก เราไม่รู้ว่านั่นเป็นแนวทางการเกษตรสมัยใหม่หรือไม่ รู้แต่ว่า ก่อนสารเคมีเหล่านี้จะถูกสั่งเข้ามา พืชผักที่นี่เคยปลูกได้งอกงาม มีแต่หนอนชอนไชอยู่บ้างเท่านั้น ธรรมชาติอยู่อย่างสมดุล ดำเนินสะดวกเป็นแหล่งผลิตอาหารขนาดใหญ่มาร้อยกว่าปีแล้ว
อาจเป็นความเข้าใจผิดของชาวสวน หรือพ่อค้าชวนเชื่อเก่ง บอกให้ชวนสวนนำไปทดลองก่อน อยากจะปลูกผักให้ผลผลิตสวยๆ ได้ราคาดี แรกๆเข้าใจว่าได้ผลดี พืชผักไม่มีรอยกัดแทะของหนอน ชาวสวนส่วนใหญ่จึงใช้สารเคมีกันเรื่อยมา ยิ่งใช้ยิ่งต้องเพิ่มปริมาณ เกิดการดื้อยา ต่อมาก็เอาไม่อยู่ ต้องเพิ่มความแรงของยา เงินทองสูญเสียไปมากกับยาปราบศัตรูพืช และปุ๋ยเคมี จนผักบางชนิดต้องเลิกปลูกในท้องถิ่นนี้แล้ว เช่น ผักกาดขาว, คะน้า, กระเทียม, หอมแดง, ถั่วฝักยาว...
ตั้งแต่นั้นมา ชาวสวนเริ่มจนลง มีบางคนเท่านั้นที่รวยเป็นพักๆ หย่อมๆ แต่พ่อค้าขายปุ๋ย น้ำยา ร่ำรวยกันเป็นล่ำเป็นสัน พร้อมกับการพังทลายของสิ่งแวดล้องทางธรรมชาติ ในปัจจุบัน ความคิดนี้ก็ยังฝังหัวของชาวสวนไม่ได้จางหายไปไหน อยากที่จะกลับไปสู่เกษตรธรรมชาติในเร็ววัน
นายอำเภอมาด้วยตัวเอง ภาพนี้น่าจะเป็นงานหมั้น คนนำหน้าถือพานใส่แบ็งค์ร้อยหลักหมื่นมาในนั้น สมัยนั้นยังไม่มีแบงก์ห้าร้อยหรือแบงก์พันออกใช้
พ่อแม่ของเจ้าสาวทำพิธีรับเจ้าบ่าวที่บ้านสวนหลังหนึ่ง เราดีใจกันมากที่ครอบครังเราจะเกี่ยวดองกับคนระดับลูกเจ้าสัวใหญ่ของอำเภอ
สินสอดทองหมั้น วางเรียงเป็นวงกลม เป็นที่รับรู้ของแขกที่มาร่วมเป็นสักขีพยาน พวกเด็กๆเฝ้ามองด้วยความตื่นเต้น ลูกชาวสวนไม่เคยเห็นเงินมากมายขนาดนี้มาก่อน
เมื่อถึงวันแต่งงาน ขันหมากจากขบวนเรือเจ้าบ่าว มีท่านนายอำเภอและหัวหน้าสถานีตำรวจในเรือของทางราชการ ชื่อ "ดำเนินพัฒนา" เครื่องติดท้ายเรือน่าจะเป็นเครื่องยนต์นำเข้าจากญี่ปุ่น ใช้กระตุกจึงติด
ขบวนเรือเจ้าบ่าวมาที่บ้านเจ้าสาวในคลองเล็กๆ ชื่อ "คลองมอญ" พร้อมข้าราชการของอำเภอ และญาติๆของเจ้าบ่าว สมันนั้น มักใช้เรือหางยาวเป็นเรือรับจ้างตามลำคลอง เห็นนั่งกันอย่างนี้แล้ว เหมือนคนจะตัวใหญ่กว่าเรือ เขาไม่กลัวเรือล่ม ไม่เคยรู้จักเครื่องชูชีพ
คุณป้าของเจ้าสาวต้อนรับท่านนายอำเภอ ถือเป็นเกียรติแก่เจ้าของบ้านอย่างยิ่ง
เรือสองตอน หากเปรียบเทียบกับคนเมืองกรุง นี่เหมือนรถแท็กซี่ คนถิ่นอื่นจะไม่กล้านั่ง ขณะเร่งเต็มที่ ท้องเรือแทบไม่ติดผิวน้ำ เห็นแต่หางเสือเท่านั้นที่จุ่มในน้ำ เหมือนจะไม่ปลอดภัย พร้อมจะล่มได้ตลอดเวลา
เจ้าบ่าวเจ้าสาวมาในเรือสองตอน เห็นเรือลำเล็กๆอย่างนี้ ไปไหนมาไหนรวดเร็วมาก เหมือนนั่งเรือเหาะ
ขนของขึ้นบ้านเจ้าสาว น่าจะเป็นขนมสำหรับแจกแขกรับเชิญในงานหมั้นของชาวจีน สั่งทำขนมเป็นกล่องขนาดใหญ่
หลังจากทำพิธีที่บ้านเจ้าสาวแล้ว ขบวนเรือเจ้าสาวและญาติๆ ส่วนใหญ่เป็นลูกชาวสวนมาถึงหน้าบ้านเจ้าสัว หรือบ้านเจ้าบ่าว
เรือเข้าเทียบท่าหน้าบ้านเจ้าบ่าวอยู่ที่หลักแปด ริมคลองดำเนินสะดวก หลังฉากเป็นเรือเอี้ยมจุ้นของญาติเจ้าบ่าว
Create Date : 04 เมษายน 2552 |
|
48 comments |
Last Update : 5 เมษายน 2552 18:37:47 น. |
Counter : 17933 Pageviews. |
|
|
|