จะเรียกว่าอะไรดี
สองสามปีที่ผ่านมานี้ ผู้เขียนแทบไม่ได้จับปากกาเขียนนิยายเป็นชิ้นเป็นอันเท่าไร
จากที่เคยสัญญากับนักอ่านที่อุตส่าห์เข้ามาเป็นแฟนคลับว่าจะพยายามเขียนตอนใหม่ ก็ดูจะเหมือนควันลอยล่องที่ไม่สามารถจับต้องได้
ซึ่งพอผ่านเวลาช่วงหนึ่ง ผู้เขียนกลับพบเรื่องที่น่ากลัวอย่างหนึ่งคือ เราไม่สามารถเรียบเรียงสิ่งที่แล่นอยู่ในสมองให้ออกมาโลดแล่นเป็นตัวหนังสือได้ตามใจคิดเสียแล้ว
เหมือนถูกบล็อค ถูกล็อคมือให้เขียนหนังสือไม่ออกไปเสียอย่างนั้น

จะว่าไป
เรื่องนี้ก็เกิดขึ้นเพราะผู้เขียนอยากหาวิธีแก้อาการเขียนหนังสือไม่ออก
เลยลองกับนิยายเรื่องเก่าที่เคยเขียน เรื่องนี้ผู้เขียนตั้งใจให้เรื่องดำเนินไปตามชื่อของมัน
นั่นคือ “พิษเสน่หา” แต่ไม่รู้ทำไมเรื่องกลับแหวกไปอีกทางได้ก็ไม่รู้ (ฮา)
ซึ่งแต่เดิมที่ผู้เขียนตั้งใจไว้คือ อยากหาชายหญิงคู่หนึ่งที่แตกต่างกันสุดขั้ว
คนหนึ่งโดดเด่นแพรวพราวเหมือนเดือนบนฟ้า
ขณะที่อีกคนมืดมนและเย็นชายิ่งกว่าเหวลึกในมหาสมุทร
ซึ่งมันเป็นความท้าทายอย่างหนึ่งของตัวเองที่จะทำอย่างไรให้คนสองคนที่มีลักษณะนิสัยและสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกันสุดขั้วหันมาสนใจกันได้
แต่กลัวว่าด้วยความมักง่ายของตัวเอง จะตัดช่องน้อยแต่พอตัว
ตัดโน่นเติมนี่เพื่อหาเหตุผลเอื้อให้ทั้งคู่ได้รักกันจังเลยแฮะ....งึมงำ

เรื่องนี้จะยังคงดำเนินพล็อตไปตามเรื่องเก่า
มีแตกต่างกันไปบ้างในบางจุด ความเร็วในการเขียนคงจะช้า
แต่ก็ขอให้เขียนได้ดีกว่าเขียนไม่ได้เลย

ฌา

26 พฤศจิกายน
2554