Bloggang.com : haiku : งานพระราชทานเพลิงศพท่านอังคาร

งานพระราชทานเพลิงศพท่านอังคาร


	อนิจจาน่าเสียดาย... ๏ อนิจจาน่าเสียดาย  ฉันทำชีวิตหายครึ่งหนึ่ง   ส่วนที่สูญนั่นลึกซึ้ง   มีนํ้าผึ้งบุหงาลดามาลย์ ฯ ๏ ครึ่งหนึ่งหลงเหลือในอกนี้   สั่นชีวีเสียสะเทือนสะท้าน   ซํ้าโซ่ตรวนพันธนาการ  ทรมานปานทาสจะขาดใจ ฯ ๏ เสียแรงชายบริสุทธิ์ซื่อ   ควรหรือนางมล้างค่าใฝ่ฝัน ทิ้งให้เทวษหาจาบัลย์   ที่ไหนนั่นมิ่งขวัญจะกลับคืน ฯ ๏ หมายทะนุถนอมไว้กะอก   กลับตกในมือของเขาอื่น   แสนเจ็บแสนปวดปูนปื้น   พิษมาเสียบเสียววิญญาณ ฯ ๏ ใจนางอย่างนํ้าค้างกลางดึก   ดั่งผนึกเพชรใสไหวสะท้าน   ชั่วครู่ก็แตกดับกับดินดาน  ไร้แก่นสารจะหวังมิยั่งยืน ฯ ๏ บุราณว่าพรากจากนารี   ลับลี้สามวันฝันเป็นอื่น  เสียเจ้าโศกเศร้าทุกวันคืน  สุดจะฝืนสู้ทุกข์ขุกเข็ญใจ ฯ ๏ แค้นหญิงชิงชังไปทั่วโลก   จะทุกข์โศกกะนารีหรือไฉน   เสียแรงเป็นบุรุษรัตน์อาชาไนย   มาหลงใหลหล่มล้มจมดิน ฯ ๏ ระอัปยศแก่วิญญาณ  อัปประมาณอดสูฤารู้สิ้น   จึงตัดใจหลั่งนํ้าไหลริน   ลงดินขาดกันจนวันตาย ฯ อังคาร กัลยาณพงศ์

สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามรมราชกุมารี องค์ประธานในพิธีพระราชทานเพลิงศพ อังคาร กัลยาณพงศ์

หากจะมีสักงานที่ผู้จัดจัดทำได้อย่าง "น่าประทับใจ" งานนั้นก็คงจะไม่ใช่ "งานศพ" เป็นแน่แท้

แต่ยกเว้นงานนี้

งานพระราชทางเพลิงศพ ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์

โศกเกษม ส่งสวรรค์ ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์

สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามรมราชกุมารี
พระราชทานพระราชวโรกาสให้ทายาทของท่านอังคารได้เข้าเฝ้าฯ อย่างใกล้ชิด

สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินไปในการพระราชทานเพลิง อังคาร กัลยาณพงศ์ ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ณ เมรุวัดทองนพคุณ เขตคลองสาน กรุงเทพฯ เมื่อวันที่ ๒๗ มกราคม ๒๕๕๖

ผลงานอันแสนลุ่มลึก มีเอกลักษณ์โดดเด่น ไม่ว่าจะเป็นบทกวีหรือจิตรกรรมของ ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ ล้วนมีคุณค่าฝากไว้ในวงการศิลปวัฒนธรรม ในงานพิธีพระราชทานเพลิงศพจึงเป็นโอกาสสำคัญที่กลุ่มศิลปินหลากสาขาได้ร่วมกันถ่ายทอดผลงานศิลปะที่มีจิตรกร-กวีผู้ยิ่งใหญ่เป็นแรงบันดาลใจ

"มีคนมาร่วมมากมาย น่าปลื้มใจแทน จัดกันจนเป็นป่าหิมพานต์

เป็นคำกล่าวสะท้อนปรากฏการณ์อันเป็นพิเศษนี้โดย อาจารย์สุลักษณ์ ศิวรักษ์ ปัญญาชนสยามและนักเขียน/นักวิชาการอิสระ

ปณิธานกวีของ ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ ที่ทุกคนรับรู้ผ่านภาพและถ้อยคำบทกวีเป็นความฝัน เป็นจิตตนาการซึ่งบ่งบอกความเป็นตัวตนของท่าน ทำให้เราได้จินตนาการตามและแจ้งใจในอุดมคติของ ท่านอังคาร ต่อเรื่องของความตาย นั่นคือ การตายคือสุข คือการพ้นทุกข์ พิะีต่าง ๆ ในงานจึงควรเป็น "งานโศกอันสุขสันต์"

"งานศพ" ที่ควรจะ "โศก" แต่ก็เป็น "โศกเกษม"

อ.สุลักษณ์ ศิวรักษ์ ปัญญาชนสยามแสดงออกว่า แม้งานศพที่ควรจะโศก แต่ก็เป็น "โศกเกษม"

การจัดงานรำลึกครั้งใหญ่ต่อการจากไปจึงเป็นการส่ง ท่านอังคาร ด้วยความเคารพในปณิธานกวีของท่าน

ด้วยเหตุนี้ อาจารย์ดุลย์พิชัย โกมลวานิช นักวิชาการด้านศิลปวัฒนธรรมแห่งอยุธยาศึกษาเพื่อการออกแบบและพัฒนาเอกลักษณ์ จึงได้วางแนวคิดและออกแบบปรากฏในงานพระราชทานเพลิงศพศิลปินแห่งชาติ อังคาร กัลยาณพงศ์ โดยการเชื่อมโยง ร้อยเรียงความหลากหลายที่จะนำไปสู่องค์รวมในวัฒนธรรมไทย อันเกิดขึ้นจากที่ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ได้ทรงพระเมตตาเสด็จฯ มาเป็นองค์ประธานในพิธพระราชทานเพลิงศพฯ และมีเหล่าผู้คนในวงการศิลปิน จิตรกร กวี รวมไปถึงคนธรรมดาที่เป็นชาวบ้าน นิสิต นักศึกษามาร่วมในโอกาสนี้

พ่องานใหญ่ : อาจารย์ดุลย์พินิจ โกมลวานิช ตั้งใจ ทุ่มเท
และทุ่มทุนสร้างสรรค์ออกแบบ "งานโศกอันสุขสันต์" เพื่อท่านอังคาร

อาจารย์ดุลย์พินิจได้ทำให้สิ่งที่เป็น "พิธีการ" "พิธีกรรม" และ "พิธีรีตรอง" สอดประสานเป็นภาพเดียวกันได้อย่างงดงาม

นอกจากปณิธานกวี ความเป็นตัวตนของ ท่านอังคาร ที่เรารับรู้ผ่านผลงานกวีและงานจิตรกรรมอันล้ำเลิศ งานพระราชทานเพลิงศพยังจัดอยู่ในสถานที่อันแสดงถึงศรัทธาในชีวิตที่ดีงาม นั่นคือ วัดทองนพคุณ โบสถ์ วิหารที่งดงามได้ดำรงอยู่แสดงให้เห็นความเป็นจริงของศิลปะที่กำเนิดจากความดี และความงามที่มีมาแต่ครั้งโบราณและยังปรากฏดังที่เห็นกัน ณ วันนี้

…การเชื่อมโยงของส่ิงสูงค่า คือ พิธีการชั้นสูงตามแบบอย่างประเพณีปฏิบัติ

พิธีกรรมแสดงศรัทธาในพุทธศาสนา และ พิธีรีตรอง อันเป็นศิลปะการดำเนินชีวิตแบบมีสัญลักษณ์แห่งชาติ จีงเป็นเป้าหมายของการจัดงานที่จะนิรมิตภูมิศิลปะโดยรวม

เมื่อแลไปรอบตัว การประดับตกแต่งสถานที่ที่ดาษดาไปด้วยดอกไม้ ต้นไม้สามัญที่พบเห็นตามท้องถ่ินทั่วผืนดิน ทว่าได้รับการออกแบบอย่างสร้างสรรค์ ร้อย มัด จัด วางอยู่ในตำแหน่งที่ที่เหมาะสม ทั้ง "เครื่องสด" อันประดับด้วยใบไม้ ดอกไม้ มีทั้งที่เป็นหย่อม เป็นพุ่ม เป็นระบาย หรือห้อยร้อยประดับด้วยดอกรัก ดอกบานไม่รู้โรย หรือใบบัว ต้นกก รวมทั้งการ "แทงหยวก" แผ่นเหล็กถูกจัดทำเป็นภาพฉลุวิจิตรลวดลายไทย ชวนให้เพ่งพิศ นอกจากนี้ศิลปะยังผสานอยู่ในอาหารที่สัมผัสรสชาติทางตาก่อนลิ้มรสอันแท้จริง ด้วยการได้มองเห็นรูปแบบภาชนภัณฑ์ ชนิดของอาหาร ได้เรียนรู้วัตถุดิบจากธรรมชาติและขั้นตอนการปรุงขนมและอาหารพื้นบ้านก่อนรับประทาน ด้วยฝีมือชาวบ้านจากอยุธยา และยังได้เห็นการแต่งกายของผู้มาปรุงอาหารที่สอดคล้องกับอาหารที่ปรุงและชีวิตของงาน สร้างบรรยากาศวิถีพื้นบ้านควบคู่ไปกับการแสดงดนตรีไทยจากนักศึกษาหนังใหญ่วัดขนอน จ.ราชบุรี และการรำฟ้อนจากเหล่านางรำ ดุจนางอัปสรที่มาคารวะด้วยท่วงท่าอันอ่อนน้อม

ในโอกาสนี้ วัดทองนพคุณได้เปิดพื้นที่ให้ผู้คนมาเรียนรู้วัฒนธรรมและศิลปะ ส่ิงที่ อาจารย์ดุลย์พิชัย โกมลวินิช หวังให้งานสำคัญครั้งสุดท้ายเป็นการอุทิศให้กับ ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ จิตรกรกวีผู้ยิ่งใหญ่ที่มอบความรู้ให้กับสังคมตลอดชีวิตศิลปินของท่าน และต้องการให้ผู้ไปร่วมงานรู้สึกประหนึ่งว่า ท่านอังคาร ได้ทิ้งลมหายใจเเอาไว้ให้ผู้ยังมีชิตอยู่ระลึกว่า

"ต้องใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่าต่่อแผ่นดินไทย"


	"น้ำไหลอายุขัยก็ไหลล่วง ใบไม้ร่วงชีพก็ร้าอย่างฝัน ฆ่าชีวาคือพร่าค่าคืนวัน จะกำนัลโลกนี้มีงานใด พินัยกรรมสุดประเสริฐเลิศแล้ว คือวรรณศิลป์แก้วลึกซึ้งสบสมัย ประโยชน์เพื่อมนุษย์สรรพสัตว์เสมอไป สู่อาระยะวิสัยเกษมสุขทุกกาล" อังคาร กัลยาณพงศ์ จวนจะตีสี่ ล่วงเข้าพฤหัสบดีที่ ๓o มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕o

ภาพและข้อมูลจากนิตยสารคู่สร้างคู่สม ฉบับที่ ๑๕ มี.ค. ๒๕๕๖

บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ

บีจีจากคุณเนยสีฟ้า ไลน์จากคุณญามี่ กรอบจากคุณ somjaidean100

Free TextEditor

Create Date : 28 มีนาคม 2556

Last Update : 26 สิงหาคม 2566 8:26:27 น.

0 comments

Counter : 2757 Pageviews.