1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30 31
คารวาลัยมหากวี
ภาพจากเวบ news.tlcthai.com ดูถูกศิลปะ ๏ ใครดูถูกดูหมิ่นศิลปะ อนารยะไร้สกุลสถุลสัตว์ ราวลิงค่างเสือสางกลางป่าชัฏ ใจมืดจัดกว่าน้ำหมึกดำ เพียงกินนอนสืบพันธุ์นั้นฤๅ ชื่อว่าสิ่งประเสริฐเลิศล้ำ หยามยโสกักขฬะอธรรม เหยียบย่ำทุกหย่อมหญ้าสาธารณ์ ภพหน้าอย่ามีรูปมนุษย์ จงผุดเกิดในร่างดิรัจฉาน หน้าติดดินกินขี้เลื้อยคลาน ทรมาณทุกข์ร้อนร้ายนิรันดร์เอยฯ อังคาร กัลยาณพงศ์
อัพบล็อกนี้ช้าไปสี่วัน ตั้งใจจะอัพก่อนวันพระราชทานเพลิงศพ ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ รู้ข่าววันงานจากนสพ.หลายวันแล้ว แต่จำวันผิด จำวัันที่ ๒๖ เป็นวันที่ ๒๙ (ในคอลัมน์ที่เอามาอัพนี้บอกว่าวันงานคือวันที่ ๒๗ คิดว่างานคงจะเลื่อนไปวันนึง) หลังวันที่ไปกราบศพก็คิดว่าจะเขียนบล็อกไว้อาลัย แต่ก็ไม่ได้เริ่มซะที เพิ่งจะมาเริ่มร่างบล็อกเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เขียนเสร็จเรียบร้อยแต่ดันอัพบล็อกผิดวันซะนี่ หนนี้เขียนบล็อกยากก็ตรงที่มีข้อมูลเยอะมากกกก เราตัดข่าว เก็บหนังสือที่เขียนถึงหรือสัมภาษณ์ท่านอังคารไว้เป็นตั้ง เยอะจนไม่รู้ว่าจะหยิบอันไหนมาอัพก่อนดี แค่ข้อเขียนไว้อาลัยของทั้งวงการนักเขียนก็มีอยู่มากมาย ทั้งร้อยแก้ว ร้อยกรอง เขียนได้เพราะ ๆ ทั้งนั้น น่าเสียดายถ้าจะปล่อยให้ผ่านเลยไป แล้วจะค่อย ๆ ทะยอยอัพลงบล็อกให้อ่านกันค่ะ ข้อมูลในบล็อกนี้มาจากนสพ.จุดประกาย กรุงเทพธุรกิจ ปกติปกหลังฉบับวันจันทร์จะมีคอลัมน์เกี่ยวกับศิลปะดี ๆ ให้อ่านประจำ ฉบับที่นำข้อมูลมาลงบล็อก คุณสมปอง ดวงไสว เขียนถึงท่านอังคารได้ดีมาก ขอกราบคารวะท่านอังคารด้วยความเคารพอย่างสูง ขอดวงวิญญาณท่านไปสู่สุคติในสัมปรายภาพ ถ้ามีชาติหน้าก็ขอให้ได้เกิดร่วมแผ่นดิน และมีโอกาสได้เสพงานกวีและศิลปะอันวิจิตรงดงามของท่านทุกชาติไป และขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียของครอบครัวกัลยาณพงศ์มา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ อยากอ่านชีวประวัติของท่านอังคารโดยละเอียดก็คลิกเข้าบล็อกแม่หมูเลยจ้ากวีศรีสยาม อังคาร กัลยาณพงศ์ เสพงานนิทรรศการศิลปะที่กำลังจัดแสดงได้ที่นี่ค่ะเสพงานศิลป์ ๒๕ เสพงานศิลป์ ๒๔ รำลึกถึง อังคาร กัลยาณพงศ์ นึกถึง "อังคาร กัลยาณพงศ์" จะนึกถึงสิ่งใดที่ท่านได้ฝากไว้ บ้างรักวรรณกรรมจะนึกถึงบทกวีวรรคทองของท่าน คนคอศิลปะจะนึกถึงผลงานดอกลั่นทมที่ปาดด้วยถ่านชาโคล ด้วยลีลาพลิ้วไหว มีน้ำหนักอ่อนแก่มีความเป็นชีวิตชีวามีพลังความงามในตัว คือตัวตนอังคาร กัลยาณพงศ์ ยากที่ใครจะเทียบเทียมได้ภาพจาก baanpud.net มีบทกวีหลายบทอยู่ในหัวใจความทรงจำของผู้คนในสังคมไทย ทั้งแวดวงคนรักศิลปะและวงวรรณกรรม ดังบทกวีที่อยู่ในหัวใจของคนรักศิลปะ ที่ดูเกรี้ยวกราด สะใจคนไฟศิลป์ใครดูถูกดูหมิ่นศิลปะ อนารยะสถุลสกุลสัตว์ ราวลิงค่างเสือสางกลางป่าชัฏใจมืดจัดกว่าน้ำหมึกดำ ภาพจาก facebook.com บทกวีวรรคทองของคนที่มีความรักอนิจจาน่าเสียดายฉันทำชีวิตหายครึ่งหนึ่ง ครึ่งที่สูญนั้นลึกซึ้งมีน้ำผึ้งบุหงาลดามาลย์ บางบทในหัวใจของผู้ที่อกหักเจ็บปวดรวดร้าวผิดหวัง เป็นความเจ็บปวดสาหัสแต่กลับมีพลังเสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้งมุ่งปรารถนาอะไรในหล้า มิหวังกระทั่งฟากฟ้า ซบหน้าติดดินกินทราย จะเจ็บจำไปถึงปรโลกฤารอยโศกรู้จางหาย เกิดอีกกี่ฟ้ามาตรมตายอย่าหมายจะให้หัวใจ หรือปฏิภาณกวีอันมีจินตนาการเหลือล้ำอย่างวักทะเลใส่จาน รับประทานกับข้าวขาว เอื้อมเก็บบางดวงดาวไว้คลุกเคล้าซาวเกลือกิน ดูปูหอยเริงระบำเต้นรำทำเพลงวังเวงสิ้น กิ้งก่ากิ้งกือบินไปกินตะวันและจันทร์ ภาพจากกรุงเทพธุรกิจ จุดประกาย ๑o ธ.ค. ๒๕๕๕ ความชอบความประทับใจในบทกวีนั้นขึ้นอยู่กับแต่ละชีวิตได้สัมผัสกับตัวตน และประสบการณ์ที่มีในชีวิต ผลงานของอังคาร บ่งบอกให้เป็นที่ประจักษ์ว่า อังคาร กัลยาณพงศ์ เป็นกวีเป็นจิตรกรเป็นศิลปินโดยแท้ และตลอดชีวิตที่ได้ดำเนินมาก็เป็นกวีและศิลปินที่บริสุทธิ์มิได้มุ่งหมายในเชิงพาณิชย์แต่อย่างใดภาพจาก manager.co.th อังคาร คือ กวี คือศิลปินของสังคมไทยที่หล่อหลอมความเป็นไทยเลือดเนื้อศิลปินกวีมาแต่สายเลือด ปู่ย่าตายายล้วนเป็นช่างใหญ่ สายเลือดข้างแม่แต่ทวดเป็นช่างทอง ข้างพ่อข้างปู่ก็เป็นช่าง เป็นสายเลือดช่างมาแต่กำเนิด เมื่อเล็กได้เรียนรู้งานช่างจากบรรพบุรุษโดยนิสัยและรักวรรณกรรมมาแต่เล็ก ๆ เพียงชั้น ป.๔ ก็ได้อ่านวรรณกรรมดี ๆ เช่น นิราศพระประธมของกรมหลวงวงษาธิราชสนิท กาพย์ห่อโคลงเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์ ประพาสธารทองแดง แต่ที่ประทับใจในชีวิตคือรามเกียรติ์ นับได้ว่าเป็นการบ่มเพาะชีวิตกวีมาอย่างดีแต่วัยเยาว์จากซ้ายไปขวา คุณสุวรรณี สุคนธา ครูศิลป์ พีระศรี และ ท่านอังคาร ภาพจากเวบ เฟซบุคคณะจิตรกรรมฯ ศิลปากร ส่วนการเรียนรู้ด้านศิลปะ จากนครศรีธรรมราชได้มาเรียนต่อที่เพาะช่างและได้ไปเรียนที่คณะจิตรกรรม ประติมากรรมมหาวิทยาลัยศิลปากร ได้เป็นลูกศิษย์ อาจารย์ศิลป์ พีระศรี เรียนได้ช่วงระยะหนึ่งก็ได้ออกมาใช้ชีวิตเป็นกวีและศิลปินอิสระเต็มตัวภาพจาก baanpud.net อังคารมาจากต่างจังหวัด เงินทองในการเรียนหนังสือไม่ค่อยมี เมื่อจะเขียนรูปส่งครูอาจารย์ทั้งทีจะเขียนสีก็ยากเย็น แต่กับแท่งถ่านชาโคลหรือเพียงเครยองนั้นราคาไม่แพงจึงเป็นวัตถุดิบที่ใช้จน ชำนาญและสร้างพลังอารมณ์ความงามได้ดั่งใจกำหนด มือหัวใจความคิดคือหนึ่งเดียว งานปาดแท่งชาโคลจึงเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของอังคารที่ยากจะหาใครเสมอเหมือน จนอาจารย์สุลักษณ์ ศิวรักษ์ ยกย่องว่าเป็นเลิศแม้ในโลก ปิกัสโซ่ก็ยากจะสู้ได้ในเรื่องนี้ภาพจาก manager.co.th แต่ก็ไม่ได้หมายความงานที่ใช้สีของอังคารจะไม่มี มีและงดงามไม่ยิ่งหย่อนเลย หากได้เห็นจิตรกรรมฝาผนังที่วัดศรีโคมคำที่อังคารได้เขียนก็จะประจักษ์ ไม่ว่าจะจับปากกา แท่งถ่านชาโคลหรือพู่กันระบายสี อังคารนี้ล้วนทำได้งดงามไปทั้งสิ้น เมื่อเขียนบทกวีก็ได้เป็นถึงกวีซีไรต์ เมื่อสร้างงานศิลปกรรมจิตรกรรมเป็นศิลปินก็เป็นถึงศิลปินแห่งชาติวัดศรีโคมคำ ภาพจาก phayaotour.blogspot.com อังคาร กัลยาณพงศ์ สนิทสนมกับ ครูเฟื้อ หริพิทักษ์ ด้วยความเป็นครูเป็นศิษย์และเป็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์ทางศิลปะ ได้ไปร่วมงานกับครูเฟื้อคัดลอกงานจิตรกรรมเก่า ๆ จากทั้งอยุธยา เพชรบุรีมาเก็บไว้เป็นการอนุรักษ์ทางหนึ่ง ซึ่งงานรุ่นที่คัดลอกนี้หาดูได้ยากนอกจากที่กรมศิลปากร จะได้นำผลงานเหล่านั้นมาให้ได้ศึกษาจึงจะมีโอกาสจากซ้ายไปขวา สุลักษณ์ ศิวลักษณ์, อังคาร กัลยาณพงศ์, เฟื้อ หริพิทักษ์ ภาพจาก manager.co.th เมื่ออังคารได้ลาลับล่วงจากโลกนี้ไปสู่ปรโลก ล้วนให้หวลให้รำลึกถึง กรมศิลปากร โดยพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หอศิลป ถนนเจ้าฟ้า ได้นำผลงานของอังคาร กัลยาณพงศ์ที่ มีอยู่ในคลังของพิพิธภัณฑ์ออกมาจัดแสดง มีงานอยู่จำนวน ๑๓ ชิ้น ไม่มากนัก แต่มีคุณค่าเหลือประมาณ เป็นงานยุคแรก ๆ ที่มีงานศึกษาอนุรักษ์คัดลอกลวดลายอันงดงามจากวัดใหญ่สุวรรณาราม เพชรบุรี จะเห็นสมาธิเส้นสีของอังคารตามขนบครูช่างโบราณได้สร้างไว้ อังคารก็ทำได้ดีและมีพลังยิ่ง แต่ที่อาจจะงงคือมีทั้งที่ลงชื่อไว้ว่า "บุญส่ง กัลยาณพงศ์" และ "อังคาร กัลยาณพงศ์" มีเพื่อนมาช่วยร่วมคัดลอกหรือไร...เปล่าหรอก นั่นคือชื่อเดิมของท่านอังคารงานคัดลอกลายจากวัดใหญ่สุวรรณาราม จังหวัดเพชรบุรี ภาพจากเฟซบุค The National Galleray Bangkok นอกจากนั้นยังมีภาพที่ปาดเครยองบนกระดาษแต่ยุคแรก ๆ นับได้กึ่งศตวรรษกระดาษเริ่มมีปัญหาเหลืองกรอบบ้าง ซึ่งกำลังจะอนุรักษ์ให้ดำรงอยู่นานเท่านานสืบไป ไม่ว่าจะเป็นรูปเหมือนของกุ้ง ดอยนางนอน ดอกพลับพลึง ลีลาความรู้สึกไหวหวานของพลับพลึงซึ่งปกติจะเห็นงานดอกลั่นทมอยู่มากชิ้น หรือสนที่ภูกระดึง แต่ที่แสดงคราวนี้มีต้นหมากเลี่ยมยากที่จะเห็นให้ได้เห็น ส่วนกินรีนั้นจะเห็นอยู่บ่อย ๆ จากงานหน้าปกวรรณกรรม แต่ที่นำแสดงก็เป็นงานที่เขียนในยุคแรก ๆ เช่นกันภาพจาก manager.co.th งานทั้งหมดนี้มีคุณค่าเกินบรรยาย ต้องชื่นชมกรมศิลปากรและพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติหอศิลป์ถนนเจ้าฟ้า ที่ได้รักษางานเหล่านี้ไว้อย่างดีและนำออกมาจัดแสดงในโอกาสอันควรยิ่ง ทำให้คนรักศิลปะและวรรณกรรมได้มีโอกาสร่วมรำลึกถึงอังคาร กัลยาณพงศ์ ศิลปินแห่งชาติ ซึ่งหมายใจว่าจะร่วมแสดงให้ได้ระลึกถึงยาวไปจนถึงวันงานพระราชทานเพลิงศพทีเดียวภาพเทคนิคภาพพิมพ์หิน ฝีมือท่านอังคารที่เคยจัดแสดงที่ อาร์เดลเธิร์ดเพลส แกลลอรี ภาพจาก era.su.ac.th "อสรพิษ ๑", ๒๕๕๔, ภาพพิมพ์หิน, ๕o x ๓๘ ซม. "นกอรหันต์ ๑, ๒๕๕๔, ภาพพิมพ์หิน, ๕o x ๓๘ ซม. "นกอรหันต์ ๒", ๒๕๕๔, ภาพพิมพ์หิน, ๕o x ๓๘ ซม. อังคารเคยกล่าวถึงศิลปะไว้ว่า ศิลปะเท่านั้นจะช่วยโลกมนุษย์ได้ดีได้อย่างวิเศษที่สุด เพื่อมนุษยธรรมและเพื่อสันติสุขแด่โลกมนุษย์ ก็คือเพื่อนมนุษยชาตินั่นเองให้ดีขึ้น แล้วควรขยายประโยชน์ให้ครอบจักรวาล ถึงสรรพสัตว์อื่น ๆ ด้วยก็จะยิ่งวิเศษสุดส่วนหนึ่งของผลงานภาพวาดและลายเส้นของท่านอังคารภาพจาก digitalrarebook.com ภาพจากจุดประกาย กรุงเทพธุรกิจ ๑o ธ.ค. ๒๕๕๕ ภาพจากจุดประกาย กรุงเทพธุรกิจ ๑o ธ.ค. ๒๕๕๕ ภาพจาก baanpud.net ภาพจาก baanpud.net อังคารรู้จักเข้าใจตัวตนชีวิตดี และกอปรกับคำสอนของครูฝรั่งที่ว่า ชีวิตสั้น ศิลปะยืนยาว ก็ยิ่งต้องเร่งฝากฝีมือและบทกวีไว้กับโลก เร่งหมายถึงรีบทำความเพียรสร้างงาน มิได้เร่งรีบรีบร้อนในการสร้างสรรค์ผลงานให้บังเกิดแต่อย่างใด แต่ชีวิตหนึ่งยืนยาวฝากงานฝากโลกไว้ดุจดังท่านอังคารก็นับว่าเหลือประมาณ และคุ้มค่าแห่งชีวิตที่เกิดมาได้พบพระพุทธศาสนากวีและศิลปะแล้วเร่งจบเสร็จงานแก้วกาพย์กลอน ไว้ชะอ้อนโลกค่าโศลกแก้วมณีสมัย เร่งคัดกาพย์กลอนอำลาอาลัยไหวหวาดมัจจุราชพิฆาตฉกาจฉกรรจ์ ภาพจาก manager.co.th ถึงเวลาสัจธรรมแห่งชีวิตก็มิอาจปฏิเสธความจริง และหลีกพ้นสัจธรรมแห่งชีวิตได้ อังคาร กัลยาณพงศ์จากไปเมื่อวันที่ ๒๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๕ สิริอายุได้ยืนยาวถึง ๘๖ ปีอังคารตายจากไปแล้วอังคารจะไปไหน สงสัยหรือไม่ ปณิธานกวีตอบความสงสัยไว้ว่าจะไม่ไปแม้แต่พระนิรพานจะวนว่ายวัฏสงสารหลากหลาย แปลค่าแท้ดราราจักรมากมายไว้เป็นบทกวีแด่จักรวาล เพื่อลบรอยโศก ณ โลกมนุษย์ที่สุดสู่ยุคเกษมศาสนต์ วารนั้นฉันจะป่นปนดินดานเป็นฟอสซิลทรมานอยู่จ้องมอง ลายมือท่านอังคารภาพจาก digitalrarebook.com ภาพจาก nakhonsifc.com อังคารจากไป ใช่เหลือฝากโลกไว้แต่เพียงเถ้าถ่านอังคารแต่อย่างใดไม่ แต่กลับได้ฝากผลงานที่อังคารทำมาตลอดชีวิตไว้ ทั้งบทกวีและจิตรกรรมนั้นมีคุณค่าเหลือประมาณ จักอีกกี่ร้อยปีจะมีกวีและศิลปินในคนคนเดียวเช่นนี้ได้สร้างสรรค์ผลงานให้ ได้พบเรียนรู้ศึกษา ทั้งบนโลกใบนี้หรือแม้แต่บนดาวอังคารก็ไม่มีทางจะได้พบพานและร่วมรำลึกถึงได้อีกภาพวาดผลงานของ หงส์จร เสน่ห์งามเจริญ ภาพจาก clipmass.com หมายเหตุ : ครอบครัวของท่านอังคารได้รับพระกรุณาธิคุณจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ในการเสด็จพระราชดำเนินไปในการพระราชทานเพลิงศพอังคาร กัลยาณพงศ์ ซึ่งจะจัดขึ้นในวันอาทิตย์ที่ ๒๗ มกราคม ๒๕๕๖ เวลา ๑๗.oo ณ เมรุวัดทองนพคุณ คลองสานhttps://www.youtube.com/watch?v=ts7CAzw2pAc ข้อมูลจาก จุดประกาย กรุงเทพธุรกิจ ๑o ธ.ค. ๒๕๕๕กระทู้พันทิป manager.co.th bangkokbiznews.com บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ บีจีจากคุณยายกุ๊กไก่ ไลน์จากคุณญามี่ กรอบจากคุณ thattronFree TextEditor
Create Date : 29 มกราคม 2556
54 comments
Last Update : 25 สิงหาคม 2566 22:36:12 น.
Counter : 8097 Pageviews.
โดย: กะว่าก๋า 29 มกราคม 2556 22:10:43 น.
โดย: กิ่งฟ้า 30 มกราคม 2556 7:14:14 น.
โดย: อุ้มสี 30 มกราคม 2556 11:01:06 น.
โดย: haiku 31 มกราคม 2556 8:46:59 น.
โดย: sawkitty 31 มกราคม 2556 19:09:55 น.
โดย: กะว่าก๋า 31 มกราคม 2556 21:38:15 น.
โดย: ณ มน 31 มกราคม 2556 21:49:17 น.
โดย: หมีปุ๊ 31 มกราคม 2556 23:39:04 น.
โดย: fonrin 1 กุมภาพันธ์ 2556 5:56:26 น.
โดย: กะว่าก๋า 1 กุมภาพันธ์ 2556 6:25:19 น.
โดย: อุ้มสี 1 กุมภาพันธ์ 2556 7:15:51 น.
โดย: หมุยจุ๋ย 1 กุมภาพันธ์ 2556 9:31:10 น.
โดย: AppleWi 1 กุมภาพันธ์ 2556 12:49:03 น.
โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) 1 กุมภาพันธ์ 2556 15:55:13 น.
โดย: เนินน้ำ 1 กุมภาพันธ์ 2556 19:11:30 น.
โดย: ถปรร 1 กุมภาพันธ์ 2556 20:57:01 น.
โดย: หมีปุ๊ 1 กุมภาพันธ์ 2556 22:04:41 น.
โดย: ญามี่ 1 กุมภาพันธ์ 2556 22:44:59 น.
โดย: กะว่าก๋า 2 กุมภาพันธ์ 2556 5:36:13 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 2 กุมภาพันธ์ 2556 23:54:41 น.
โดย: หมีปุ๊ 3 กุมภาพันธ์ 2556 0:40:59 น.
โดย: กะว่าก๋า 3 กุมภาพันธ์ 2556 5:38:07 น.
โดย: haiku 3 กุมภาพันธ์ 2556 10:32:06 น.
โดย: haiku 7 กุมภาพันธ์ 2556 18:48:23 น.
ภาษาวิจิตร
รูปวาดการปาดเครยองของท่านก็ไม่ธรรมดาจริงๆ
เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้งฯ
เป็นบทกวีที่สุดยอดมากๆเลยครับ