กิจกรรมที่ชื่นชอบ
ต่อเนื่องจากครั้งที่แล้ว
คราวนี้จะพูดถึงกิจกรรมที่ชื่นชอบ ที่บอกว่าชื่นชอบในที่นี้ หมายถึง ชอบชนิดที่ว่าถ้าไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายจะไม่ยอมขาดเด็ดขาด แต่ถึงอย่างนั้นกิจกรรมอื่นที่ไม่ได้เอ่ยถึงไม่ได้หมายถึงไม่ชอบนะครับ
ติวสอบวัดความรู้ภาษาจีน กิจกรรมนี้พูดง่ายๆ ก็คือติวสอบ HSK มีการจำกัดระดับของผู้ที่สามารถเข้าร่วมคือ ต้องเรียนในชั้น ภาษาจีนระดับต้น 2.2 (初级二下) เป็นอย่างน้อย ไม่อย่างนั้นจะตามไม่ทัน แต่ถึงอย่างนั้นข้อบังคับนี้ก็ไม่ได้บังคับแบบ 100% ถ้าระดับไม่ถึง แต่คิดว่ามีความสามารถพอ ก็สามารถเข้าร่วมได้
ผมขำที่สุดคือ ตอนที่อาจารย์แกพูดว่า "คนที่เรียนต่ำกว่าชั้น ภาษาจีนระดับต้น 2.2 ไม่มีประโยชน์ที่เข้ามาเรียน เพราะจะไม่รู้ศัพท์เยอะเกินไป" จากนั้นก็เรียกนักศึกษาต่างชาติขึ้นมาคนหนึ่งแล้วถามว่าเรียนอยู่ชั้นไหน? หมอนั่นดันตอบว่า "ระดับกลางหนึ่งครับ" (中级一) ตอนนั้นผมอยู่ระดับกลางหนึ่ง ซึ่งอาจารย์ที่ติวสอบก็คือ อาจารย์ที่สอนห้องผมนี่แหละ ผมยังคิดเลยว่า ไอ้หมอนี่มันเพื่อนเราเหรอ? เจออาจารย์ถามกลับว่า "ทำไมครูไม่เคยเห็นหน้าเธอเลย"
จะไปโทษอาจารย์ก็ไม่ได้ แกพูดถูก ถ้าเรียนอยู่ระดับนั้นแต่อยากเข้าร่วมจริงละก็ ถ้าไม่ขยันสุดๆ ก็คงต้องเปิดพจนานุกรมหาศัพท์เยอะมาก หรือไม่ก็เป็นพวกรีดน้ำหนักชก (พวกมีความรู้ แต่อยากเรียนระดับต่ำกว่าที่ควรจะเรียน)
วิชาการแสดง การแสดงบทแสดงขนาดสั้น หรือที่ภาษาจีนเรียกว่า "เสียวผิ่น" (小品) เดิมทีผมกะจะแค่เข้าไปดูเท่านั้น แค่ดู ไม่คิดจะเข้าร่วม แต่พอเข้ารวมแล้วสนุกเกินคาด ถ้าถามว่าชอบกิจกรรมไหนที่สุดก็คงต้องตอบว่าการแสดง แม้แรกเริ่มจะแข็งยิ่งกว่าท่อนไม้ แต่ช่วงหลังก็มีการพัฒนา เนื่องจากการแสดงประเภทนี้ คือการแสดงละครสด ถ้าผิดคิว ลืมบทจะเกิดปัญหาทันที ต้องแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าให้ได้
ทุกครั้งจะมีโจทย์การแสดงครั้งต่อไปให้เรากลับไปเตรียมตัว โดยโจทย์จะกำหนดสถานการณ์ว่า ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้จะทำอย่างไร ความสนุกก็อยู่ที่ตรงนี้แหละ มันเหมือนการเล่นเกมคลายเครียด อีกทั้งเรายังได้เรียนรู้วัฒนธรรมของแต่ละชาติ ผ่านหัวข้อการแสดงที่เหมือนเกม
หลายๆ คนอาจสงสัยแล้วว่า มันไม่เห็นจะเป็นการแสดงอะไรเลย แน่นอนว่าบางครั้งก็มีเรียนแบบเป็นวิชาการ ซึ่งเนื้อหาน่าเบื่อ อาจารย์ส่วนมากจะใช้สื่อพวก DVD เสียมากกว่า จากนั้นค่อยแทรกจุดสำคัญของเนื้อหาเข้าไป บางครั้งก็เลียนแบบบทแสดงที่มีคนเคยแสดงไปแล้ว
การดูเสียวผิ่นต้องมีความรู้ภาษาจีนระดับหนึ่งถึงจะดูรู้เรื่อง หลายๆ ครั้งเราฟังออกแต่ไม่ทราบว่าเขาขำอะไร ก็ต้องถามอาจารย์ อาจารย์ก็ต้องอธิบาย การดูเสียวผิ่นหากไม่รู้วัฒนธรรมบ้างจะแทบไม่รู้สึกสนุกเลย เพราะบางครั้งมีการเสียดสีวัฒนธรรม การเล่นคำ ซึ่งผมรู้สึกว่ายาก แน่นอนว่าวิชานี้ไม่กำหนดระดับผู้ที่จะเข้าเรียน แต่วิชานี้เท่าที่ผมเรียนมาไม่เคยเจอนักเรียนที่เรียนอยู่ชั้นต่ำกว่าระดับกลางเลย (中级)
ถ้าถามว่าชอบผลงานการแสดงเสียวผิ่นของใคร คงจะเป็น เจ้าเปิ่นซาน, ซ่งตันตัน (赵本山, 宋丹丹) 2 ท่านนี้แหละครับ ความจริงนักแสดงหน้าใหม่ก็มีมาก แต่สำหรับ 2 ท่านนี้ค่อนข้างพิเศษหน่อย เพราะเป็นนักแสดงในยุคแรกๆ
ตอนที่มีการจัดกิจกรรมที่มีชื่อว่า "งานเลี้ยงภาษาจีน" (汉语晚会) มีชุดการแสดงจากกิจกรรมวิชาการแสดงเข้าแสดงสองชุด ผมร่วมแสดงทั้งสองชุด น่าเสียดายที่ในเทอมต่อมาทางมหาวิทยาลัยไม่จัดกิจกรรม "งานเลี้ยงภาษาจีน" ไม่อย่างนั้นคงได้แสดงอีก เสียดายอย่างที่สองคือ เราเคยซ้อมบทละครไว้แล้วไม่ได้แสดง มีโอกาสจะเอาบทละครมาแปลให้อ่านกัน
Create Date : 13 มิถุนายน 2554 |
|
50 comments |
Last Update : 13 มิถุนายน 2554 12:46:08 น. |
Counter : 1476 Pageviews. |
|
|
|