ความทรงจำที่ดีตลอดไป ผมยังจำความรู้สึกครั้งแรกที่ได้ไปใช้ชีวิตที่คุนหมิงได้ดี วันที่ลงจากเครื่อง ใจยังคิดว่าเราจะใช้ชีวิตอยู่อย่างไรในเมืองนี้ คนแปลกหน้า เมืองที่ไม่รู้จัก พูดได้แค่พอเอาตัวรอดเท่านั้น แล้วจะเป็นอย่างไรต่อไปเราไม่สามารถคาดเดาอะไรได้เลย การอยู่ต่างถิ่นต่างพื้นที่มีหลายอย่างสิ่งหลายอย่างต้องปรับตัว ไม่ว่าจะเป็นอาหารการกิน เวลา ที่พัก พฤติกรรมการใช้ชีวิต รวมไปถึงวัฒนธรรมที่แตกต่าง ซึ่งก็ใช้เวลาไม่นานในการปรับตัว และโดยทั่วไปคนไทยก็มักจะเป็นแบบนี้ ปรับตัวง่าย "สระมังกรดำ เฮยหลงถาง" วันที่ไปลงทะเบียนเรียน และเลือกระดับที่เรียนนั้น มีสองระดับที่อาจารย์แนะนำ คือ ระดับต้น 3.2 และระดับกลาง 1 โดยอาจารย์หยิบหนังสือมาให้ดูแล้วถามถึงความเข้าใจในเนื้อหาสำหรับผมในตอนนั้น เนื้อหาระดับต้น 3.2 ง่ายเกินไป ถึงจะมีคำศัพท์ที่ไม่รู้อยู่บ้าง แต่โดยรวมถือว่าง่าย ในขณะที่ระดับกลาง 1 ยาก ส่วนหนึ่งเพราะไม่ชินกับบทความยาวๆ เลยทำให้รู้สึกว่ายาก ถึงจะมีศัพท์ที่รู้มาบ้าง แต่ส่วนใหญ่เป็นศัพท์ที่ไม่ค่อยรู้จัก อาจารย์เลยแนะนำให้เลือกระดับกลาง 1 โดยให้เหตุผลว่าต้องมีความกดดันบ้างเป็นตัวกระตุ้นถึงจะดี ซึ่งผมเห็นด้วย ปกติเป็นพวกชอบชกโดยแบกน้ำหนักอยู่แล้ว ความรู้สึกแรกที่เข้าไปเรียนคือ แต่ละคนเก่งๆ กันทั้งนั้น อาจารย์พูดภาษาจีนหมด อธิบายภาษาจีนหมด ทุกคนในห้องเก่งมาก แต่เราตามเขาไปได้โดยที่ไม่รู้สึกถึงความแตกต่างมากนัก หมายความว่าความรู้เราไม่ต่างกันมากนัก สิ่งที่รับรู้ได้ในช่วงนั้นคือ แต่ก่อนเราคิดว่าเรามีความรู้ พอเจอคนที่ระดับเดียวกับเราเยอะๆ ทำให้รู้ว่าเรายังต้องฝึกอีกมาก และเมื่อเรียนระดับสูงขึ้นไปอีก ถึงจะรู้สึกว่าตนเองมีความรู้เพิ่มขึ้น แต่กลับรู้สึกว่าเรานี่มันช่างอ่อนด้อยยิ่งนัก คงต้องฝึกให้มากในเรื่องของภาษา ภาษาที่เรียนไม่มีวันจบ ภาษาที่ต้องเรียนรู้ไปจนวันตาย ภาษาจีน "มีการจัดแสดงดอกไม้ที่ต้ากวนโหลว" ถึงแม้ทุกคนจะเก่ง แต่ก็เก่งแตกต่างกันไป แต่ละคนก็มีทั้งจุดเด่น และจุดด้อย ทำให้เราไม่รู้สึกว่าเราอ่อนด้อยอะไรมาก คิดไปแล้วมันก็เหมือนเกมแนว RPG หรือเกมภาษาที่ตัวละครแต่ละตัวจะมีความสามารถแตกต่างกัน ถ้าลุยเดี่ยวอาจแย่ได้ แต่ถ้าไปเป็นกลุ่มจะสบาย เพราะบางสถานการณ์ความสามารถของคนๆ หนึ่งจะมีประโยชน์กับสถานการณ์นั้นๆ ผมได้เป็นหัวหน้าห้องทุกเทอมไม่รู้ทำไมถึงได้รับเลือก ก็รู้สึกว่ามีหน้าที่เยอะกว่าของไทยที่บอกเคารพเท่านั้น อย่างอื่นไม่มี ที่จีนไม่ต้องบอกทำความเคารพอาจารย์เข้ามาก็แค่กล่าวทักทาย ไม่ต้องพูดพร้อมกันด้วย ต่างคนต่างพูดเหมือนเพื่อนทักทาย เวลามีเรื่องหรือกิจกรรมที่ต้องใช้ตัวแทนส่วนมากหัวหน้าไป อย่างหนึ่งที่ผมอาจคิดไปเองคือ คนเป็นหัวหน้าต้องไม่โง่ นี่กระมังที่ทำให้เราพยายามมากกว่าปกติ "วัดหยวนถง วัดใจกลางเมืองคุนหมิง" จำได้ว่ามีเหตุการณ์หนึ่งมีนักศึกษาก้าวร้าวกับอาจารย์ (อายุก็ไม่น้อยแล้ว น่าจะเกือบ 60) ทะเลาะกับอาจารย์ ซึ่งจากเหตุการณ์นั้น ไม่ว่ามองจากมุมไหนนายคนนั้นก็ผิด ผมพยายามมองในมุมมองชาวตะวันตก แต่เพื่อนชาวแคนนาดาบอกว่า มันเลวร้ายเกินไปเขารับไม่ได้ ชาวยุโรปบางส่วนก็รู้สึกเช่นนั้น เราคงไม่ได้คิดมากแล้วที่รู้สึกว่าเขาก้าวร้าว เพื่อนในห้องบางส่วนกดดันให้เราออกหน้าไปคุยกับทางฝ่ายของมหาวิทยาลัยให้ไล่เจ้าหมอนั่นออกจากห้อง ซึ่งจากรูปการให้เราไปพูด ทางฝ่ายมหาวิทยาลัยคงไม่ฟังแน่ และถึงจะไปกันหมดแต่ให้เราพูดคนเดียวมันก็ยังไงอยู่ จะให้ฝ่ายบุ๋นไปบู้คงไหว แต่ในเมื่อเพื่อนๆ เรียกร้อง และผมก็เห็นด้วยจึงยอมออกหน้าให้ พอไปถึง เราก็แนะนำตัวก่อนว่าเป็นใครชื่ออะไร เรียนชั้นไหนมาที่นี่เพื่ออะไร พอพูดได้แค่สามประโยคเท่านั้น ทุกคนใส่กันเต็มที่ เราแทบไม่ต้องพูดเลย (ฮา) สรุปคือพูดปิดท้ายอีกเล็กน้อย นี่ก็เป็นประสบการณ์ที่ฮาเหมือนกัน "ดอกไม้สวยๆ ที่ทะเลสาบชุ่ยหู" หลายคนไม่ชอบชมรม หรือกิจกรรม ผมก็ไม่ชอบ แต่อยากรู้ว่ามันเป็นยังไงเลยลองมันทุกกิจกรรม ก็มีทั้งที่ชอบและไม่ชอบ แต่ไหนๆ ร่วมกิจกรรมแล้วก็เลยเรียนมันให้ตลอด จากนั้นในเทอมต่อๆ มาอันไหนชอบก็เข้า อันไหนไม่ชอบก็ไม่เข้า จำได้ว่างานเลี้ยงที่มีแสดงละคร ได้แสดงสามชุดการแสดง จนอาจารย์คนหนึ่งพูดกับอาจารย์ที่เป็นอาจารย์ของกิจกรรมการแสดงว่า "เขาอีกแล้วเหรอ" ซึ่งผมดันได้ยินพอดี แต่จากงานการแสดงในครั้งนั้นทำให้อาจารย์รู้จักแทบทุกคน ไม่รู้ว่าควรจะดีใจหรือไม่ ผมเคยเข้าร่วมกิจกรรมใหม่ที่ทางมหาวิทยาลัยเพิ่งจัดขึ้น ตอนที่อาจารย์ให้แนะนำตัวทีละคน พอถึงคิวเราอาจารย์พูดว่า "อา......เธอนั่นเอง ฉันรู้จักเธอ (ชื่อ) ใช่มั้ย" น่าตกใจเหมือนกัน แทนที่จะได้แนะนำตัวกลายเป็นเขารู้จักเราไปแล้ว ผมเลยถามกลับว่า "รู้จักได้ยังไง" เลยยิ่งโดนแฉในปีก่อนๆ ที่แสดงว่าเขาจำได้จากงานการแสดงในงานของมหาวิทยาลัย "ป่าหินอันเลื่องชื่อ" การช่วยเหลือคนไทย ผมเจอทั้งที่ประทับใจ และไม่ประทับใจ ช่วยได้ก็ช่วยกันไป จำได้ว่าเจอคนหลายรูปแบบทำให้เราได้เรียนรู้อะไรเยอะ และได้ย้อนคิดกลับไปมากมาย คิดไปแล้วก็สนุกดีเหมือนกัน ถ้าไม่เจอคนพวกนี้เราคงไม่ได้เรียนรู้อะไรอีกมาก ก็ต้องขอขอบคุณในความมีน้ำใจและไม่มีน้ำใจ ขอให้ผลบุญที่ท่านทำจงสนองกลับไปที่ท่านด้วย อยู่เมืองไทยผมเป็นนักเรียนไม่เคยที่จะได้รางวัลอะไรเลย พอได้รางวัลนักศึกษาต่างชาติดีเด่น ก็ทำให้รู้สึกดีใจ มันเหมือนฝัน ความรู้สึกที่เรียกว่าตื้นตันกระมัง อาจารย์ท่านหนึ่งกล่าวกับผมว่า "มีประกาศใบนี้คุณก็ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัยเรา ไม่ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร เธอจะเป็นความภูมิใจของเราตลอดไป" ผมฟังแล้วแทบจะร้องไห้เลยทีเดียว มันคงเป็นความรู้สึกที่ถ้าไม่ได้ประสบพบเจอด้วยตัวเองก็ไม่สามารถอธิบายออกมาได้ เหมือนหลายครั้งที่เราเห็นคนร้องไห้ดีใจ มันน่าจะเป็นความรู้สึกคล้ายๆ กัน "มังกรสัญลักษณ์ของเมืองจีน" ในวันที่อากาศหนาวมากๆ หากได้ฮีตเตอร์ซักตัวคงช่วยให้คลายความหนาวลงได้มาก และไม่ทราบว่าอะไรดลใจให้ผมถามทุกคนในห้องเรียนว่า ต้องการฮีตเตอร์หรือไม่ เดี๋ยวยกมาให้ก็ได้ บ้านอยู่ใกล้ๆ ซึ่งทุกคนก็ยินดี แต่ปัญหาคือ ตอนกลางวันเวลาจะไปกินข้าวต้องหาที่ฝากฮีตเตอร์ เพราะถ้าให้แบกไปโรงอาหาร หรือร้านอาหารผมคงไม่ทำแน่ ซึ่งอาจารย์ก็ช่วยจัดการเรื่องนี้เป็นอย่างดี จำได้ว่ามีอาจารย์ท่านหนึ่งคาดว่าคงอิจฉา พูดเป็นเชิงว่า ใช้ฮีตเตอร์ไม่ดีต่อสุขภาพหรอก เพราะอากาศในห้องกับภายนอกมันจะต่างกัน ผมถอดเสื้อกันหนาวออกทันทีแล้วบอกว่า "จริงๆ แล้วอยู่บ้านผมแต่งตัวแบบนี้ แต่ใส่ขาสั้น เพื่อนผมหนาวผมเลยเอาฮีตเตอร์มา" แกดูตกใจมาก เหมือนผมจะได้ใจเพื่อนๆ โดยเฉพาะชาวยุโรปมาก "อาจารย์อิจฉาใช่มั้ย" เพื่อนชาวยุโรปคนหนึ่งถาม เล่นเอาแกหมดความมั่นใจไปเลย ครั้งหนึ่งมีเหตุการณ์ไฟดับ สาเหตุคือ มีการเปลี่ยนสายไฟบริเวณโดยรอบมหาวิทยาลัย จำได้ว่าไฟดับตั้งแต่ 8.00 น.- 24.00 น. (ประกาศแจ้งเตือนไฟต้องมาเวลา 21.00 น.) วันต่อมาผมก็เอาฮีตเตอร์ไปเหมือนเดิม ปรากฏว่ามีอาจารย์คนหนึ่งพูดเป็นเชิงว่าฮีตเตอร์ทำให้ไฟดับอย่าเอามา ผมก็บอกแกไปว่ามันมีประกาศแต่ดูเหมือนแกจะไม่ยอมฟัง แถมไปที่ห้องที่เรียนอีก แล้วบอกอาจารย์ในห้องผมอีก ก็ได้มีการปะทะคารมกันล่ะ ผมถามอาจารย์ประจำชั้นที่สอนก่อนเลยว่า "ไม่พอใจที่ผมเอาฮีตเตอร์มาหรือไม่?" ซึ่งคำตอบก็รู้กันอยู่ ต้องตอบว่าพอใจที่นำมา จากนั้นผมก็เริ่มร่ายยาวว่าที่บอร์ดประชาสัมพันธ์มีแจ้งตัดไฟไว้ ให้อาจารย์ไปดูได้ว่าที่ผมพูดเป็นเรื่องจริงมั้ย เพื่อนในห้องที่นอยู่หอก็ช่วยยืนยัน แถมอาจารย์ประจำชั้นเล่นด้วย เกมพลิกหน้าหงายไปเลย สุดท้ายเข้าใจผิดไปเอง ก็ดีจบง่ายดี ผมก็ง่ายๆ ถามว่าจบหรือไม่ ถ้าอีกฝ่ายบอกจบ ผมก็จบ คนไทยให้กันได้ "ดอกทิวลิปงามๆ เต็มไปหมด" เวลาดูภาพถ่ายเก่า หรือดูคลิปการแสดง มันชวนให้รู้สึกว่ามันเพิ่งผ่านไปไม่นาน ถึงแม้ว่าจะมีทั้งเรื่องที่ดี และไม่ดีเกิดขึ้น แต่เหตุการณ์ทั้งหมดมันจะช่วยสอนให้เราแกร่งขึ้น มันจะเป็นความทรงจำที่ดีตลอดไป...... ขอบคุณที่อ่านจนถึงเอนทรี่ปิดท้ายของหมวดนี้ครับ ^^ 100 พอดีเลย   Create Date : 15 พฤษภาคม 2555 70 comments Last Update : 3 ธันวาคม 2560 19:05:54 น. Counter : 7478 Pageviews. Share Tweet

คำชี้แจง 1. ค่อยๆ อ่านครับ ไม่ต้องรีบอ่านรีบคอมเม้นต์หรอก เพราะช่วงนี้ผมก็ไม่ค่อยว่าง ไปเยี่ยมเพื่อนบล็อกได้ช้าเช่นกัน 2. กรุณาอ่านข้อ 1 อีกครั้งก่อนที่จะคอมเม้นต์ 3. ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือกันเสมอมาในเรื่องกลิตเตอร์   โดย: คุณต่อขอชี้แจง (toor36 ) 15 พฤษภาคม 2555 0:15:31 น.

อ่านเรื่องชีวิตต่างแดนในเมืองจีนของคุณต่อนี่น่าสนใจมากค่ะ ชอบทำกิจกรรมเยอะ ทำให้คุณครู เพื่อนๆ หลายคนรู้จัก ^^ เรื่องฮีตเตอร์นี่ท่าทางอาจารย์บางท่านคงไม่ชอบจริงๆ แต่ก็เป็นสิทธิของนักเรียนนะคะ ขนาดคนเกิด โต เมืองหนาว ยังต้องใช้เลย ขอบคุณที่แวะมาชมแกงฮังเล เพิ่งหัดทำเป็นครั้งแรก ชักติดใจค่ะ   โดย: diamondsky 15 พฤษภาคม 2555 2:13:01 น.

แวะมาทักทายกันในวันอังคารแสนสุขใจจ้า เป็นบล็อกที่ได้สาระดีมากเลยคุณต่อ   โดย: หอมกร 15 พฤษภาคม 2555 7:34:41 น.

เวลาดูภาพถ่ายเก่า หรือดูคลิปการแสดง มันชวนให้รู้สึกว่ามันเพิ่งผ่านไปไม่นาน ถึงแม้ว่าจะมีทั้งเรื่องที่ดี และไม่ดีเกิดขึ้น แต่เหตุการณ์ทั้งหมดมันจะช่วยสอนให้เราแกร่งขึ้น มันจะเป็นความทรงจำที่ดีตลอดไป...... .............................................................. ใช่เลยค่ะ เห็นด้วยทุกประการ ความทรงจำ ทีดี ทุกวันนี้ก็ยังมีอยู่ กับยูนนาน และคงเป็นความทรงจำที่ดีตลอดไป เพื่อนๆและอาจารย์ยังติดต่อกันค่ะ ส่งข่าวเวลาเทศกาลอย่างน้อยปีละครั้ง เพื่อแสดงว่าไม่ลืมกัน ยังหวังว่าคงได้มีโอกาสไปเยี่ยมอาจารย์ และพาลูกๆไปเยือนถิ่นที่แม่เคยเรียน แม้ว่าจะลืมภาษาไปเกือบหมด เสียดายที่แทนบไม่ได้ใช้เลย   โดย: หมุยจุ๋ย 15 พฤษภาคม 2555 9:38:54 น.

แวะมาอ่านความทรงจำดี ๆ ค่ะคุณต่อ "ผมถอดเสื้อกันหนาวออกทันทีแล้วบอกว่า จริงๆ แล้วอยู่บ้านผมแต่งตัวแบบนี้ แต่ใส่ขาสั้น เพื่อนผมหนาวผมเลยเอาฮีตเตอร์มา" ท่าทางใจร้อนเหมือนกันนะเนี่ย ^^ ... ... บางตอนของชีวิตคนเรา ไม่ได้ราบเรียบและง่าย เสมอไป แต่ทุกฉากตอนที่ผ่านเข้ามา ก็ให้ ประสบการณ์ที่ดีนะคะ อยู่ที่ว่าเราจะทันได้เก็บเกี่ยว รึเปล่าเท่านั้นเอง มีความสุขกับการทำงานนะคะ ^^   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 15 พฤษภาคม 2555 10:52:12 น.

พี่อุ้มก็ค่อยๆ อ่านจ๊ะ แล้วก้ไม่ต้องรีบเม้นท์กลับบล็อกพี่อุ้ม เพราะยังดองเรื่องงานแต่งงานอยู่ ไว้หลังเที่ยงคืนก่อนค่อยอัพบล็อกจ๊ะ   โดย: อุ้มสี 15 พฤษภาคม 2555 14:06:15 น.

เน๊อะๆ ต้องส่งไปอยู่ที่กันดารกว่านี้ จะได้หายเรื่องมาก ไผ่ยังงงๆ อยู่คนประเภทไหนไม่ทานผักกับผลไม้ ไม่รู้อยู่ได้ไง วันนี้แดดแรงอย่าลืมดื่มน้ำเยอะๆนะคะ จะได้สดชื่น   โดย: คมไผ่ 15 พฤษภาคม 2555 14:22:02 น.

คุณต่อ สวัสดียามเย็นค่ะ เอาดอกไม้สวยๆมาฝากค่ะ   โดย: maitip@kettip 15 พฤษภาคม 2555 15:48:26 น.

เป็นความทรงจำที่ดีนะค่า ได้เป็นหัวหน้าห้องด้วยอ่ะ เก่งจังค่า ภาพประกอบสวย ๆ ทั้งนั้นเลย   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 15 พฤษภาคม 2555 15:55:51 น.

อ่านแล้วนึกถึงช่วงสมัยเรียนภาษาที่จีน ถือเป็นความทรงจำที่ดีทีเดียวแต่พอเริ่มเรียนโทเท่านั้นแหละ ยังกะฝันร้ายเลยค่ะ ของคุณต่อยังดีนะคะที่ได้ทำกิจกรรมหลายหลาย เรานี่ไม่ค่อยได้ทำอะไรหรอกค่ะ ออกจะขี้เกียจไปสักหน่อย   โดย: -Ki- 15 พฤษภาคม 2555 18:13:16 น.

เป็นเรื่องเล่าที่สนุกมากนะน้องต่อ ได้เป็นหัวหน้าห้อง เรียนเก่ง ได้ประกาศเกียรติคุณ เป็นความภาคภูมิใจที่ไม่มีวันลืมจริงๆ   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 15 พฤษภาคม 2555 20:37:24 น.

ตามมาเที่ยวกับคุณต่อ มังกรสวยมากๆเลยนะคะ   โดย: sawkitty 15 พฤษภาคม 2555 20:51:28 น.

ได้เป็นหัวหน้าห้องด้วย ไม่ธรรมดาเลยคุณต่อเรา น่าภูมิใจมากๆค่ะ   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 15 พฤษภาคม 2555 20:51:50 น.

เพิ่งรู้ว่าอัพได้หมวดละ 100 เอนทรี่เหรอเนี่ย ...ส่วนของผมอ่ะ เหลือที่บานเบอะทุกหมวด 555+ คุณต่อได้ประสบการณ์มามากมายนอกจากเรียนหนังสือเลยนะครับ ทั้งเพื่อนทั้งอาจารย์มีดีแย่ปนกันไปไม่ผิดกับบ้านเรา เวลาเจอเพื่อนหรืออาจารย์แย่ๆก็เป็นโอกาสให้ฝึกการแก้ปัญหาเป็นภาษาจีนด้วยเนอะ เรียนกับคนเก่งๆก็ฝึกตัวเองให้พัฒนาขึ้นไปด้วย เรียนกับคนอ่อนๆถึงจะสบายใจแต่ก็ไม่ค่อยได้อะไร ตอนประถมผมเป็นหัวหน้าห้องปีนึง หัวหน้าห้องของไทยมีหน้าที่บอกเคารพ เช็คชื่อ จดชื่อคนคุย และรวบรวมการบ้าน (นี่มันเบ๊นี่หว่า!) พวกหัวหน้าที่มีบทบาทอย่างผู้นำจริงๆก็ต้องประธานชั้นโน่นเลย ตอนอยู่เมกาผมถ่ายรูปมาน้อยโคตรๆเลยครับ ไม่เข้าใจตัวเองว่าจะขี้เหนียวแบตกล้องไปทำไม เดี๋ยวนี้กลับไปเปิดโฟลเดอร์ดูแทบไม่มีรูปที่ๆเคยไป ห้องที่เคยเรียนเคยอยู่ ฯลฯ เหลืออยู่เลย พรีเมียร์นัดสุดท้ายนี่เปลี่ยนช่องกันสนุกสนานจริงๆครับ ยินดีกับแมนซิที่ได้แชมป์กะเขาบ้างซะที น่อลที่สามถือว่าแรงขึ้นจากต้นฤดูกาลมาก แต่ก็ยังถือว่าเหี่ยวปลายอยู่นะ ทำแต้มหลุดมือไป 4-5 นัด ซัมเมอร์นี้ขอเสริมทีมแรงๆสักยกเหอะ   โดย: ชีริว 15 พฤษภาคม 2555 20:56:57 น.

ภาพสวยๆ ภาพมังกรสวยจัง คุณต่อเก่งจัง เป็นห้วหน้าด้วย น่าชื่นชม newyorknurse   โดย: newyorknurse 15 พฤษภาคม 2555 21:19:47 น.

ผมอ่านรวดเดียวจบครับคุณต่อ เรื่องเล่าในวัยเรียนในเมืองจีน อ่านแล้วได้รับรู้มุมมอง และประสบการณ์ต่างๆ น่าสนใจมากครับ   โดย: Insignia_Museum 15 พฤษภาคม 2555 22:39:08 น.

เห็นภาพถ่ายแล้วอยากไปเห็นด้วยตาจัง สวยทุกภาพเลยค่ะ อ่านบล็อกแล้วชื่นชมคุณต่อจังค่ะ เป็นหัวหน้าห้องตลอด แถมได้รางวัลด้วย เป็นเรื่องที่น่าภูมิใจมากค่ะ   โดย: haiku 15 พฤษภาคม 2555 22:59:46 น.

คุณต่อไปเรียนที่จีนตั้งแต่เด็กๆ เลยเหรอคะ ไปเรียนนานไหมคะ ได้รับเรื่องให้เป็นหัวหน้าห้อง แสดงว่าต้องมีความน่าเชื่อถือค่ะ ไม่งั้นเค้าคงไม่เลือก แถมได้รางวัลนักเรียนต่างชาติดีเด่นอีก ภูมิใจแทนจริงๆ ค่ะ ขอบคุณสำหรับ + นะคะ   โดย: Close To Heaven 15 พฤษภาคม 2555 23:00:15 น.

สวัสดีค่ะคุณต่อ กลางวันนี้มาเม้น์ให้แล้วค่ะ แต่ทำยังไงก็ส่งไม่ได้ค่ะ เน็ตล่มพอดี แหะ แหะ ก็เข้ามาเม้นท์ให้ใหม่ค่ะ กิ่งอ่านแล้วอย่างละเอียด เลยค่ะ อ่านแล้วกิ่งว่าคุณต่อเก่งมากๆเลยนะคะ ที่เป็นคนไทยไปต่างแดนเพียงคนเดียวและสามารถปรับตัวได้อย่างรวดเร็วทั้งยังชอบกิจกรรมการแสดงอีก จนได้รับใบประก่าศเกียรติคุณยกย่องจากประเทศจีน เก่งมากเลยค่ะ วันนี้กิ่งโหวตไปหมดแล้วพรุ่งนี้มาโหวตให้นะคะ หลับฝันดี่ค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 15 พฤษภาคม 2555 23:15:13 น.

diamondsky - จริงๆ แล้วเรื่องฮีตเตอร์ผมเฉยๆ ครับ ผมค่อนข้างชอบอากาศหนาวแต่เห็นเพื่อนหลายคนทนไม่ค่อยได้ ทั้งที่เป็นคนยุโรปแท้ๆ เลยเอามาบริการซะเลย ซึ่งทุกคนก็ชอบกันรวมทั้งอาจารย์ด้วย จะบอกว่าหนาวผมว่าไม่หนาวขนาดทนไม่ไหวนะ ประมาณ 8 -10 องศาไม่น่าจะทนไม่ไหว หอมกร - ขอบคุณครับ หมุยจุ๋ย - ยังติดต่อเหมือนกันครับ เดี๋ยวนี้มี Facebook สะดวกมากในการติดต่อ อยากกลับไปอีกครั้งเหมือนกันครับ กลับไปดูภาพเก่าๆ ที่เก่าๆ คิดถึงจริงๆ คนที่ใช่ ในวันที่ผิด - ก็ยังอยู่ในเกณฑ์ที่พอรับได้ครับ เพราะตอนผมอยู่คนหมิงอยู่บ้านผมใส่แขนสั้นขาสั้นเหมือนอยู่เมืองไทยนะเออ อุ้มสี - ไม่ต้องรีบร้อนครับ ยังทิ้งบล็อกนี้ไว้อีกนาน ค่อยๆ อ่านไป คมไผ่ - ^^ maitip@kettip - สวัสดีครับ ลงสะพาน...เลี้ยวขวา - ผมรู้สึกว่าการเป็นหัวหน้าห้องที่นั่นเข้าท่ากว่าที่ประเทศไทยเยอะ ของประเทศไทยไม่มีอะไรเลย ห่วย -Ki- - เรียนโทกับเรียนภาษามันต่างกันเยอะครับ เรียนโทย่อมมีความเครียดเป็นของธรรมดา กิจกรรมบางอย่างมันก็น่าเบื่อ อันนี้พูดกันตรงๆ เลย ก็ต้องพยายามหาที่ชอบครับ ปลายแป้นพิมพ์ - ผมเรียนไม่เก่งหรอก ยิ่งเมื่อเทียบกับคนในห้องผมไม่จัดว่าเก่ง เรื่องการได้ประกาศเป็นเรื่องที่ผมรู้สึกภูมิใจมากจริงๆ อาจเป็นเพราะได้จากต่างประเทศด้วย sawkitty - ครับผม Schnuggy ชนุ๊กกี้ - ผมไม่รู้ว่าที่มหาวิทยาลัยอื่นการเป็นหัวหน้าจะเหมือนที่ผมเป็นมั้ย แต่รู้สึกมีเรื่องที่ต้องรับผิดชอบในฐานะผู้นำ ซึ่งต่างจากของไทยที่หัวหน้าก็คือเบ้ดีๆ นี่เอง ชีริว - ดีแย่สลับกันไปครับ ผมเป็นพวกชอบแบกน้ำหนักชก การรังแกคนที่อ่อนแอกว่ามันไม่น่าภาคภูมิใจหรอก ต้องรังแกพวกที่เก่งกว่าเราสิ ปัญหาที่เจอมีเยอะไม่ว่าจะกับคนไทย หรือคนต่างขาติ หรือแม้แต่กับอาจารย์ ผมเบื่ออยู่อย่างคือคนไทยที่สร้างปัญหาแล้วต้องให้เราตามแก้ อยากจับมากระทืบจริงๆ เรื่องอื่นเดี๋ยวตามไปคุยที่บล็อกนะครับ newyorknurse - ไม่ถือว่าเก่งครับ ตอนแรกไม่อยากจะเป็นด้วย แต่เป็นแล้วก็รู้สึกดี Insignia_Museum - ก็ถือเป็นประสบการณ์ที่ดีครับ haiku - เรื่องรางวัลเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจครับ เพราะจากรางวัลทั้งหมด 11 รางวัล มีคนไทยได้รางวัล 2 คน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือข้าพเจ้า Close To Heaven - เรียนตอนโตแล้วนี่แหละครับ เรียนแค่ 2 ปีเท่านั้น กิ่งฟ้า - บางทีเน็ตมันก็มีปัญหาครับ ผมเห็นคนไทยส่วนมากปรับตัวได้อย่างรวดเร็วนะครับ ต่างกับคนต่างชาติอย่างชาติยุโรป ปรับตัวไม่ค่อยได้ในหลายๆ เรื่อง   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 16 พฤษภาคม 2555 0:00:06 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ น้องต่อเขียนเล่าประสบการณ์แบบนี้น่าอ่านจังเลยครับ สามารถเ้ขียนแยกออกมาเล่าต่อได้เป็นเรื่องๆเลยนะครับ อย่างเรื่องนายคนที่ก้าวร้าวกับอาจารย์น่ะครับ   โดย: กะว่าก๋า 16 พฤษภาคม 2555 6:16:09 น.

ส่วนมากเวลาอ่านเรื่องที่บ้านต่อ พี่จะไหลลงมาถึงคำชี้แจงเกือบทุกครั้ง อ่านแล้วก็ยิ้ม เออเนาะ บางคนจะคิดว่าต่อแรง เพราะพูดตรง (บางครั้งตรงเกินไป คิดดังเกินไป ??) แต่จริงๆ แล้ว "สุภาพ" มากเลยนะ ประสบการณ์ดีๆ ได้บันทึก ได้เล่าให้ใครฟัีงบ้าง นึกย้อนกลับไป เราก็ยังยิ้มได้เนอะ ความทรงจำมีไว้ให้ระลึกถึง...เนาะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 16 พฤษภาคม 2555 9:31:35 น.

อปฺปมาเทน สมฺปาเทถ จงทำประโยชน์ให้สำเร็จด้วยความไม่ประมาท ดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาท ตลอดไป...นะคะ อ่านบันทึกประสบการณ์ชีวิตของคุณต่อเพลินไปเลย..ค่ะ พบเจอเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย ทั้งดีและไม่ดี แต่ก็สามารถผ่านมาได้ด้วยดี นับว่าแกร่งพอตัว อยู่ต่างแดนต้องเข้มแข็งและอดทนมาก ๆ ...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 16 พฤษภาคม 2555 10:57:05 น.

ดีจ้ะน้องต่อ โวยวายก่อน ทำงัยดีอ่ะน้องต่อ พี่กำลังติดเพลงนี้หนึบหนับ บางวันอยู่ดี ๆ ก็ฮัมเพลงนี้ขึ้นมา กว่าจะรู้ตัวว่ามันมาจากไหน ก็... อ้อบ้านนี้นี่เอง พี่หน่ะเป็นโรคประหลาด เพลงบางเพลงได้ฟังผ่านหูเพียงครั้ง แต่พอวันไหนครึ้มอกครึ้มใจก็ฮัมเพลงนั้นขึ้นมาซะงั้น บ่อยครั้งที่พ่อถามว่า เพลงอะไรอ่ะ เรารึก็ทำหน้างง ๆ แล้วบอกว่า ไม่รู้ แต่ว่าเคยได้ยิน ^^ สรุปสั้น ๆ ถ้าพี่จะไปหาใน youtube แบบไม่มีฟร้อทจีน ต้องพิมพ์ว่าอะไรอ่ะ ประมาณ secret base เอ่อจะเจอมั๊ยเนี่ย - -" จริง ๆ อ่านไปได้ครึ่งทางแล้วแต่เรื่องนี้สำคัญกว่า 555   โดย: oa (rosebay ) 16 พฤษภาคม 2555 16:09:42 น.

มาต่อฮับ น้องต่อเล่าเรื่องได้สนุกมั่กมาก พี่ชอบอ่านจริง ๆ ชีวิตในต่างแดน มันคือความใฝ่ฝัน แต่ไม่มีความกล้าพอที่จะออกเดิน ทำให้การได้ฟังชีวิตและเรื่องราวของคนอื่นเป็นความสุขใจอย่างหนึ่ง (การท่องเที่ยวในต่างแดนมันไม่เหมือนกับการใช้ชีวิตในต่างแดนหรอกนะ แบบแรกต้องอาศัยความกล้ามากพอ) รูปสวยนะ ทำให้เห็นบรรยากาศว่าคุนหมิงเงียบสงบกว่าปักกิ่ง ที่สำคัญดูคล้าย ๆ ไทยที่ออกชื้น ๆ ต้นไม้เยอะกว่าด้วย และแม่น้ำก็สีเขียว ๆ ทั้งที่เป็นน้ำจืด วัดหยวนถง เห็นแล้วก็ให้รู้สึกว่ามันเป็นรูปแบบเดียวกันเลยนะ ซุ้มทางเข้า - ออกเนี่ย พอเห็นดอกไม้สวย ๆ ก็ให้ชื่นใจ อ้อ เห็น ป่าหินของคุนหมิงแล้ว ทำให้นึกถึงความคิดของตัวเอง สมัยก่อน ที่ใคร ๆ บอกว่าไปคุนหมิง พี่ได้แต่ส่ายหน้า "ไม่เอาหรอกมีแต่หิน" 555 ตอนนั้นเค้าโปรโมทกันแต่โซนนั้นนิ แต่ตั้งแต่พบรักกับลี่เจียงแล้ว พี่ก็เลยเปลี่ยนใจ^^(จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้ไป ดูดิปักกิ่งตัดหน้าไปเสียได้เนอะ) กลับขึ้นไปอ่านต่อก่อนนะ แบบว่าถ้าเยอะขนาดนี้ พี่ต้องทีละบททีละตอน   โดย: oa (rosebay ) 16 พฤษภาคม 2555 16:22:43 น.

สวัสดียามเย็นค่ะคุณต่อ เมืองจีน แต่ละที่สวยๆ ทั้งนั้นเลยนะคะ ว่าแต่คุณหมิงเมืองจีนเหมือนกันกับคุณหมิงเมืองเลยบ้านเราหรือเปล่าคะ อุ๊ไม่เคยไปเมืองจีน แต่เค้าบอกว่ามันเหมือนกันมากๆดลยค่ะ แต่จะบอกว่าเมืองเลยไปมาแล้ว สวยจริงๆ ค่ะ คุณต่อ อ่านจากที่คุณต่อเล่ามา คุณต่อนี่เก่งจริงๆ เลยค่ะ ขนาดว่าเป็นคนไทยไปอยู่ต่างถิ่นยังได้รับเลือกให้เป็นหัวหน้า ยังได้รับเลือกให้ทำกิจกรรม เก่งจังค่ะ อุ๊ยังนึกภาพตัวเองไม่ออกว่าถ้าไปอยู่ต่างถิ่นจะเอาตัวรอดหรือเปล่า   โดย: maitip@kettip 16 พฤษภาคม 2555 16:55:49 น.

คุยเรื่องนี้ก่อน เดี๋ยวลืม การไปเรียนที่จีน น่าจะมีเรื่องสนุกอยู่อย่าง ตามความคิดเอาเองของพี่นะ จากประสบการณ์เที่ยวปักกิ่ง ดูทีวีทั้งวัน มีแต่ภาษาจีน ต่อให้เป็นเคเบิ้ลร้อยช่องก็เป็นภาษาจีน ไม่มีภาษาอังกฤษเลยซักกะตัวเดียว แต่ถึงอย่างนั้นพี่ก็โชคดีได้ฟังเพลงไทยอยู่เพลงนะ ดาราไทยได้รับเชิญไปรายการเกมส์โชว์ พี่ว่า ทีวีนี่หล่ะฝึกฟังได้เป็นอย่างดี ยิ่งฟังบ่อยก็ยิ่งคุ้นสำเนียง น่าจะทำให้พูดได้คล่องขึ้นด้วย อีกอย่างนะ คนจีนไม่กลัวที่จะพูดกับคนต่างชาติ และไม่กลัวด้วยว่าเราจะพูดภาษาอะไร เค้าจะส่งภาษาจีนใส่เราน้ำไหลไฟดับ ถึงแม้เราจะอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ แค่ไหนก็ตาม พี่เจอไปหลายลูก ลูกแรกที่สุวรรณภูมิ เธอถามใหญ่ว่าจะไปไหน เที่ยวที่ไหน ภาษาจีนล้วน ๆ ตอบไปคำว่า เป่ยจิงเท่านั้นหล่ะเธอคุยด้วยเป็นสิบนาที ได้แต่ยิ้ม ลูกที่สอง เจอตอนไปดูกายกรรมปักกิ่ง มีเวลาออกไปเดินเล่นก่อนการแสดง แวะไปซื้อขนมกิน เอ่อเบเกอรี่ไม่ขายเป็นชิ้น แต่ชั่งกิโลขาย สองสาวออกจะงง ๆ ป้าคุยเป็นภาษาจีนว่า ซื้อ 3 ชิ้นจะถูก แล้วเธอก็พูดอะไรอีกไม่รู้ ฟังไม่ออกแล้ว พี่ก็ได้แต่ยิ้ม ลูกที่สาม ตลาดรัสเซีย แต่เป็นห้างดังข้าง ๆ ตลาด โอ้วห้างแบรนด์เนมแต่พูดอังกฤษไม่ได้เลยซักคน ถามหาไซส์ ถามหาแบบ ถามหาราคา เอ่อพ่นเป็นภาษาจีนทุกถ้อยคำรวมทั้งคำแนะนำ โปรโมทสิ้นค้า จากเหตุการณ์ข้างต้น ทำให้พี่นึกถึงคน ๆ หนึ่ง คริส ที่จัดรายการ คริสดิลิเวอรี่ พี่อ่านหนังสือของเค้า ที่บอกว่า เราพูดอังกฤษไม่เป็น ไม่แปลกและไม่ผิด เพราะเราไม่ได้มีพ่อแม่เป็นคนอังกฤษ ฝรั่งผิดเองที่พูดและฟังภาษาไทยไม่ออกเอง 555 พี่ก็เลยคิดว่า เออจริงเนอะ ถ้าเจอฝรั่งแล้วเราพูดภาษาไทยก็ได้นิ เหมือนคนจีนที่เจอเราแล้วส่งภาษาจีน เอาเข้าจริงเวลาฝรั่งถามทาง พี่ก็พยายามบอกทางเป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งพวกเค้าก็เข้าใจและตั้งใจฟังเป็นอย่างดี เรื่องนี้ ทำให้พี่รู้สึกว่า ถ้าเรียนภาษาจีนที่ประเทศจีน น่าจะพูดและฟังได้ก่อนเขียน และก็ใช้เวลาอันสั้นด้วย กลับไปอ่านต่อก่อน เดี๋ยววันนี้ไม่จบ   โดย: oa (rosebay ) 16 พฤษภาคม 2555 16:56:04 น.

นาน ๆ คุยกันที เล่นซะยาวเป็นมหากาพย์อีกแล้ว ขอโทษฮับที่ทำให้เมื่อยตา 555 พี่ชอบท่อนฮีตเตอร์เป็นที่สุด โดยเฉพาะคนต่างชาติ คิดอย่างไรพูดอย่างนั้น ไม่เก็บอาการกันเลย บางครั้งก็ดีทำให้รู้กันไปเลย แต่บางครั้งก็ทำให้เราเสียหน้า เสียใจได้เหมือนกัน พี่กำลังพูดว่า ถ้าเป็นแฟนกัน แล้วบอกว่า เออดีเนอะ พูดตรงดีว่าไม่อยากกินร้านนี้ งั้นเราไปหาร้านอื่นกินกันเถอะ แต่ถ้าพูดว่า วันนี้เธอแต่งตัวอะไรมา ไม่เข้ากะตัวเองเลย เสียความรู้สึกและความมั่นใจไปทั้งวันเลยนะนั่น คนไทยคงไม่รู้ว่า ที่จีนหน่ะ ฮีตเตอร์สำคัญแค่ไหน ถ้าเปรียบก็เหมือนกับที่เราขาดแอร์ไม่ได้นั่นหล่ะ เพราะจีนเวลาหนาวที หนาวถึงกระดูกเลยเชียว คนจีนส่วนมากอยู่จนชินแล้วมั้งก็เลยรู้สึกว่ากลางวันไม่ต้องใช้ฮีตเตอร์ก็ได้ แต่ขอบอก ตอนที่ไปนอนโรงแรม ถ้าหัวหน้าทัวร์ไม่บอกให้แง้มหน้าต่างหนึ่งบาน แถมเข้ามาตรวจดูในห้องให้อีกด้วยเพื่อความชัวร์ กลัวเราลืมเปิดหน้าต่าง รับรองว่าฮีตเตอร์ร้อนได้ใจมั่กมาก เพราะมีคุณป้าคุณลุงคู่หนึ่งลืมเปิดหน้าต่าง ตื่นเช้ามาบ่นอุบ นอนเหงื่อท่วมตัว อย่างกับหมูอบ 555 อ้าวจบแล้วเหรอเนี่ย กำลังสนุกเชียว ว่าง ๆ เขียนอีกนะ ชอบ ชอบ เสียดายน่าจะมีให้กด like มีแต่ให้กดโหวต ^^   โดย: oa (rosebay ) 16 พฤษภาคม 2555 17:09:48 น.

อ่านจบแล้วสรุปได้เลยว่า คุณต่อเข้าใจดี เรื่องการศึกษาและการเรียนรู้ และรู้ว่าใน บางสถานการณ์ระหว่างเรียนนั้นต้องทำ อย่างไร ชื่นชมครับ นักเรียนหัวหน้าห้อง ตลอดกาล น้อยคนจะเป็นได้ดี อยากให้น้องๆ ที่กำลังเรียนดูไว้เป็น แบบอย่าง ***   โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) 16 พฤษภาคม 2555 19:10:10 น.

เห็นเม้นท์ยาวๆเนี่ย คุณโอ๋แหงๆ พอซิตี้ได้แชมป์แล้วอ่านกระทู้บลัฟกัน แฟนทีมอื่นพากันขุดคุ้ยเลยรู้ว่าแมนยูและป๋าสร้างคดีไว้เยอะกว่าที่คิดแฮะ สร้างศัตรูไว้เยอะไปหน่อย หุหุ แต่มันเก่ง คนหมั่นไส้มานาน ปีนี้เลยได้ปลดปล่อยกันชุดใหญ่ ที่สามปีนี้ห่างจากที่สองเป็นโยชน์เลยครับ ส่วนทีมอื่นๆยังคงห่างสี่ทีมเดิมๆคือแมนยู แมนซิ น่อล เชลซี อยู่เยอะ เคราะห์ดีที่เชลซีมันเตะไล่ AVB กัน น่อล ไก่ นิว เลยมีปัญญาแทรกขึ้นมาได้ ปีหน้าเชลซีคงน่ากลัว แต่ก่อนอื่นต้องลุ้นกับเก้าอี้กุนซือก่อน   โดย: ชีริว 16 พฤษภาคม 2555 21:38:23 น.

สวัสดีค่ะคุณต่อ ความทรงจำ .. มันมีทั้งดี ทั้งแย่ แต่มันก็คือประสบการณ์ ที่เราได้เจอมานะค่ะ แต่ว่าอ่านแล้วก็ส่วนมากจะเป็น เรื่องน่าภูมิใจนะค่ะ เราอ่านแล้วยังชอบเลยค่ะประมาณว่า น่าติดตามมากๆ เพราะว่าเป็นชีวิตของการไปเล่าเรียน ได้เจอผู้คนมากมายเลย ... อ่านไปอ่านมาเลยทำให้คิดถึงตอนอยู่ไกลบ้านเหมือนกันค่ะ มีเรื่องตลก ตื่นเต้นบ้างแต่ว่ามาเล่าแล้วน่าจะไม่ได้ อารมณ์แล้วล่ะค่ะ .. แต่ดีนะค่ะอ่านแล้วทำให้คิดถึง "วันเก่าๆ"   โดย: JewNid 16 พฤษภาคม 2555 22:27:30 น.

เขียนบันทึกความทรงจำกับประสบการณ์ในอดีตได้จัดเจนดีจังคุณต่อ ดีจังค่ะ ปล..ลูกข้าวเหนียวค่ะบ้านนี้ เต็มๆกะติ๊บนั่นหมดไปแล้วนะ อิอิ   โดย: anigia 16 พฤษภาคม 2555 23:33:20 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ   โดย: กะว่าก๋า 17 พฤษภาคม 2555 6:13:44 น.

พี่ก๋า - เรื่องนายคนนั้นมันเกินไปหน่อย ผมค่อนข้างยอมรับแนวคิดคนอื่นได้ง่าย และยายามทำความเข้าใจกับแนวคิดคนอื่น แต่กรณีนายคนนั้นต้องบอกว่าเกินไปจริงๆ สายหมอกและก้อนเมฆ - ความทรงจำดีๆ บางครั้งก็ต้องบันทึกไว้ครับ พอมาอ่านอีกทีเราจะรู้ถึงอารมณ์ของเราในตอนนั้นเลย เรื่องคำเตือน ก็มีบ้างที่หลายคนไม่ฟัง ก็ถือว่าช่วยไม่ได้ครับ พรหมญาณี - อยู่ต่างแดนไม่แกร่งก็อยู่ได้นะครับ ขอให้มีเงินเยอะๆ ก็พอ แต่ถ้าคิดแบบนั้นก็ไม่ถือว่าอยู่ได้ ความจริงมันก็ไม่ได้ลำบากอย่างที่หลายๆ คนกลัว เพียงแต่เราอาจจะต้องมีความรับผิดชอบในหลายๆ เรื่องมากขึ้นเท่านั้น oa - ว้าว รู้ชื่อเพลงนี้ด้วยพิมพ์ว่า secret base chinese ก็น่าจะหาเจอครับ ซุ้มทางเข้าออกมักจะเป็นแบบนี้ครับ คงคล้่ายๆ วัดของไทยที่ต่างชาติเห็นก็คงคิดแบบเดียวกัน แต่มันต่างกันนะ ใช่เลยเรื่องโทรทัศน์ที่สำคัญคือเขามาคำบรรยายภาษาจีนด้านล่างด้วย มันดีสำหรับคนที่จะฝึกภาษาเป็นอย่างมาก คนจีนไม่คิดจะพูดภาษาอังกฤษจริงๆ ครับ ถ้าฟังไม่ออกเขาจะพูดให้ช้าลง ซึ่งถ้าเราฟังไม่ออกยังไงก็ฟังไม่ออก ไม่เข้าใจความคิดเขาเหมือนกันในจุดนี้ ความจริงผมเฉยๆ เรื่องนฮีตเตอร์เพียงแต่เพื่อนหนาวแล้วบ้านเราอยู่ใกล้เลยเอามาก็เท่านั้นครับ ซึ่งผมก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร แถมทุกคนยังชอบอีก maitip@kettip - พอดีของบ้านเราผมยังไม่เคยไปด้วย เลยไม่รู้จะเปรียบเทียบยังไงดี ความจริงแล้วการไปอยู่ต่างประเทศมันก็ไม่ได้ยากหรอกครับ เพียงแต่ต้องมีความรับผิดชอบมากหน่อยก็เท่านั้น พี่หนูหล่อ - ความจริงการเป็นหัวหน้ามันเป็นการฝึกภาวะผู้นำอย่างหนึ่ง น่าเสียดายที่ในประเทศไทย ตำแหน่งหัวหน้าห้องเป็นได้แค่เบ๊ของห้อง ชีริว - ก็ต้องดูกันต่อไป ตอนนี้รอดูบอลยูโรไปก่อนละกันครับ JewNid - อยู่ไกลบ้านทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามาเป็นเรื่องใหม่เสมอเลยครับ แน่นอนว่าก็มีทั้งดีบ้างร้าย แต่แน่นอนว่ามันจะเป็นความทรงจำที่ดีตลอดไปครับ เวลาเราย้อนกลับไปดูรูปเก่าๆ มันชวนให้อดคิดถึงไม่ได้จริงๆ anigia - ต้องเขียนให้ชัดเจนครับ มันเป็นความทรงจำที่น่าจดจำจริงๆ กะว่าก๋า - สวัสดีครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 17 พฤษภาคม 2555 9:49:58 น.

สีเลนะ สุขคะติงยันติ เพราะมีศีลจึงทำให้ไปสู่สุคติ สีเลนะ โภคะสัมปะทา เพราะมีศีลจึงทำให้อุดมสมบูรณ์ด้วยโภคทรัพย์ สีเลนะ นิพพุติงยันติ เพราะมีศีลจึงทำให้ถึงนิพพาน ตัสสะมา สีลัง วิโสทะเย ด้วยเหตุนี้ผู้มีปัญญาจึงควรรักษาศีลให้บริสุทธิ์ มีความสุขกับการรักษาศีล ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 17 พฤษภาคม 2555 10:24:51 น.

อยากไปเรียนเมืองนอกแต่ไม่อยากไปคนเดียวอะ   โดย: น้องผิง 17 พฤษภาคม 2555 14:01:08 น.

ทักทายวันฝนพรำค่ะคุณต่อ ปายว่าปายยุ่งแล้ว คุณต่อท่าจะยุ่งกว่า รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ^^   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 17 พฤษภาคม 2555 19:36:39 น.

หวัดดีค่าคุณต่อ แสดงว่าคุณต่อมีวุฒิภาวะของการเป็นผู้นำนะคะเนี่ย ที่มีคนเลือกให้เป็นหัวหน้าห้องด้วยเลย เพราะคุณต่อแสดงอะไรให้ะเพื่อนร่วมรุ่นได้เห็นมาแน่ๆ อิอิ หรือเรียกว่า โหง้วเฮ้งคนไทยนี่ดีมาก 555   โดย: Rinsa Yoyolive 17 พฤษภาคม 2555 23:44:58 น.

แวะมาทักทาย ยามดึกนะค่ะ :)) รูปภาพสวยดี ดูบรรยากาศแล้วน่าเที่ยว จังเลย ไม่รู้จะมีโอกาสได้ไปกะเค้าบ้างป่าว   โดย: ichaboo 17 พฤษภาคม 2555 23:54:13 น.

พรหมญาณี - เช่นกันครับ น้องผิง - งั้นก็ต้องหาเพื่อนไป แต่ถ้าติดเพื่อนมากๆ ไม่ได้ภาษาไม่รู้ด้วยนะเออ แต่ของแบบนี้มันก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเองด้วยแหละ คนที่ใช่ ในวันที่ผิด - หนักเลยครับทั้งฝนและงาน Rinsa Yoyolive - จะว่าไงดีคนไทยอยู่ต่างประเทศเป็นผู้นำหรือกลายเป็นบุคลากรชั้นแนวหน้าเยอะนะครับ น่าเสียดายที่เวลาอยู่ด้วยกันเองแล้วมักจะฆ่ากันเอง ตรงนี้ล่ะผมไม่เข้าใจจริงๆ ichaboo - ผมพาไปเที่ยวที่ไหนเหรอครับ?   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 18 พฤษภาคม 2555 0:51:36 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ   โดย: กะว่าก๋า 18 พฤษภาคม 2555 5:44:58 น.

More Good Morning Comments --------------------------------------------- อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณต่อ   โดย: เกศสุริยง 18 พฤษภาคม 2555 6:48:46 น.

เมฆบอกว่าเพื่อนๆ มาคุยกันหลายคน เค้าไปบ้านฟลิ้นท์สโตนกันแล้ว ตัวเลยอยากไปบ้าง ก็ไม่เหนือบ่ากว่าแรงเนาะ เลยเป็นภารกิจที่ต้องไป พี่ก็ชอบนะ เดินถ่ายรูปเพลินเลย ใช่ๆ เค้าเข้าใจทำ เอาใจเด็ก ได้ใจผู้ใหญ่...   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 18 พฤษภาคม 2555 6:55:47 น.

โดย: หอมกร 18 พฤษภาคม 2555 7:52:51 น.

ตามมาเที่ยวค่า   โดย: แม่น้องกะบูน 18 พฤษภาคม 2555 11:25:18 น.

คุณต่อคุณหมิงเมืองไทยก็สวยอีกแบบค่ะ ลองไปเที่ยวดูสักครั้งนะคะ แนะนำว่าให้ไปน่าหนาวค่ะ อากาศดี วิวสวย การต้อนรับแบบเป็นกันเองค่ะ สวัสดียามสายค่ะคุณต่อ   โดย: maitip@kettip 18 พฤษภาคม 2555 11:41:59 น.

ปิดท้ายแล้วเหรอคะหมวดนี้ คุณต่อทำได้เยี่ยมมาก ลงล็อคที่ 100 พอดี น่าชื่นชม   โดย: sawkitty 18 พฤษภาคม 2555 17:29:33 น.

ปกติพุ่มสายหยุดไม่ปรกลงมามาก แค่นั้นหรอกครับ เล็มเป็นพุ่มโค้ง นั่งใต้ต้นได้ แต่ช่วงออกดอกก็ปล่อย เค้าตามสบาย ไม่มีผลกับพื้นที่ของ ระเบียงหรอกครับ ระเบียงนั้นกว้าง 6 เมตร ยาว 8 เมตร พื้นที่ 48 ตรม. กว้างกว่าห้องเดี่ยวของโรงแรมอีกมั้งครับ ส่วนดอกที่ร่วงก็หลายๆ วันกวาดที ปล่อย ไว้เป็นพรมดอกไม้ หาที่ไหนมีเหมือน ได้ยากนะครับ เมื่อคืนที่มีฝนดาวตกครั้งใหญ่หลายปี ก่อนโน้น มีคนนั่งนอนดูดาวตกกันบน ระเบียงนี้ 32 ชีวิตครับ เหมือนเข่งปลาทู ขนาดมหึมาเลย อิอิ โม้ซะยาวเลย   โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) 18 พฤษภาคม 2555 20:14:46 น.

แวะมาเยี่ยมยามค่ำ...สวัสดีครับ   โดย: **mp5** 18 พฤษภาคม 2555 20:31:57 น.

นัดน่อลโดนตรุ๋ย 8-2 โชคดีที่ผมไม่ได้ดู แต่นัดแมนยูเละ 1-6 ได้ดูครับ กองหน้าปีหน้าได้โพโดลสกี้มาคน จัดว่ามีชื่ออยู่เหมือนกัน ปกติเวงเกอร์ซื้อมาแต่ละตัวแทบไม่เคยได้ยินชื่อ แต่ปั้นซะดัง (พอดังแล้วย้าย...กำ) ตัวที่ดังๆแพงๆอยู่แล้วอย่างอาชาวินกลับทำผลงานไม่ค่อยดี   โดย: ชีริว 18 พฤษภาคม 2555 20:46:26 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ   โดย: กะว่าก๋า 19 พฤษภาคม 2555 6:18:34 น.

พี่ก๋า - สวัสดีครับ เกศสุริยง - อรุณสวัสดิ์ครับ สายหมอกและก้อนเมฆ - เขาเข้าใจทำจริงๆ ครับ หอมกร - ^^ แม่น้องกะบูน - ที่ไหนครับ? maitip@kettip - มีโอกาศต้องลองครับ sawkitty - ปิดท้ายแล้วครับ ความจริงจะปิดท้ายตั้งนานละ แต่หาโอกาสลงไม่ได้ซักที พี่หนูหล่อ - พื้นที่ใหญ่จริงๆ ครับ แต่มีพื้นที่อย่างนั้นก็น่าทำอย่างที่บอกจริงๆ ครับ นอนดูกันสบายเลย **mp5** - สวัสดีครับ ชีริว - นัดนั้นผมเศร้าแทนแฟนๆ อาเซนอลครับ แต่ช่วยไม่ได้เสียกำลังหลักไป 2 คนนี่ เวงเกอร์เป็นกุนซือคนหนึ่งผมยอมรับว่าแกเก่งจริงครับ กะว่าก๋า - สวัสดีครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 19 พฤษภาคม 2555 10:10:33 น.

เป็นประสบการณ์ที่ดีนะครับ หัวหน้าห้องนักเรียนบ้านเราเป็นเบ๊จริง ๆ ครับ อะไรก็มาลงที่นี่หมด ไม่มีอำนาจสั่งใครได้ด้วย เดี๋ยวก็ทะเลาะกันเปล่า ๆ สุดท้ายก็ต้องทำเอง ตอนเด็ก ๆ ถึงได้เกี่ยงกันไม่เป็นนี่แหละ -_- ป.ล. คืนนี้ขอให้เชลซีโชคดีละกันครับ คู่นี้ผมไม่ได้เชียร์ใคร (อาจจะไม่ได้ดูด้วย ^^")   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 19 พฤษภาคม 2555 12:08:21 น.

สวัสดีค่ะคุณต่อ เก่งจริงๆเป็ทัง้หัวหน้าห้องและได้รับรางวัลนัก ศึกษาต่างชาติดีเด่นด้วยยอดเยี่ยมค่ะ   โดย: พรไม้หอม 19 พฤษภาคม 2555 13:40:17 น.

คุณต่อ สวัสดีตอนเย็นวันเสาร์ค่ะ ใกล้เลิกงานแล้วนะคะ พรุ่งนี้วันหยุดไปเที่ยวไหนคะ ขอให้พักผ่อนอย่างมีความสุขนะคะ   โดย: maitip@kettip 19 พฤษภาคม 2555 16:21:56 น.

ช่วงนี้พี่หนึ่งให้ความสนใจเรื่อง 112 มากเหมือนกันครับน้องต่อ อยู่ในสมาคมนักเขียนฯ ที่มีปราบดา หยุ่นด้วยน่ะครับ หนังสือของพี่หนึ่งน่าอ่านครับ เป็นความเรียงและบทสัมภาษณ์ซะเยอะเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 19 พฤษภาคม 2555 17:19:52 น.

ทักทายยามเย็นค่ะคุณต่อ งานใหม่อยู่ระหว่างเจรจาค่ะ งานประจำก็ยังต้องทำอยู่ เสาร์อาทิตย์เข้าคลาสเรียน มันมีแต่จะเพิ่มเข้ามา ไอ้ลงตัวนี่แทบไม่มีเลยค่ะ แฮ่ แฮ่ แต่ก็แอบเล่นได้แบบนี้แหละค่ะ ไปได้ไม่ทั่วถึง อาศัย สลับวันไปเอา ความที่อยากจะเล่นบล็อก ไม่อยากหายไป เพราะสัญญาณเน็ทช่วงดึกแถวบ้านปายเซาะกราวแท้เหลา 55555 ... ... งานหนักแต่พรุ่งนี้คุณต่อก็ได้หยุดพักชิมะล่ะ ของปายไม่ได้หยุดเลย กาซิก กาซิก แต่ก็โส่ว โส่ว ค่ะ ^^ สุขสันต์ยามเย็นนะคะคุณต่อ   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 19 พฤษภาคม 2555 18:44:00 น.

เฮ้ออออ คิดถึงออสเตรเลีย   โดย: The Queenslander 19 พฤษภาคม 2555 21:43:24 น.

ไม่พลาดแน่ๆ ค่าคุณต่อตะพาบรอบนี้นะ เพราะคำมันโดนมากกกก แต่ก็ยังไม่ได้คิดเรื่องไว้ หรือเขียนไว้ พรุ่งนี้ตั้งใจจะทำค่ะ เพราะตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ไปไหน อยากพักผ่อนที่บ้าน ก็เลยจะเอาเวลานี้ปั่นตะพาบ รอเวลาส่งงานได้แน่ๆ อิอิ ในสไตล์เดิมของรินซ่าาาา   โดย: Rinsa Yoyolive 19 พฤษภาคม 2555 22:27:20 น.

ทุเรียนกวน ป่วนรัก - เป็นอย่างนั้นจริงๆ ครับ ที่แย่อีกอย่างคือ บ้านเราถ้าอาจารย์ไม่รู้จักชื่อนักเรียน ไอ้หัวหน้านี่โดนก่อนเลย พรไม้หอม - สำหรับรางวัลเป็นเรื่องที่ผมรู้สึกดีจริงๆ ครับ maitip@kettip - อาจจะลุกไม่ไหวก็ได้ครับ พี่ก๋า - ในเฟสบุคมีด่ากันกระจายเลย เห็นแล้วขำเหมือนกันเรื่องนักเขียนที่แตกออกเป็น 2 ฝ่าย แล้วแฟนบอยของแต่ละฝ่ายก็เล่นซะจนเสียกันหมด คนที่ใช่ ในวันที่ผิด - เหนื่อยน่าดูเลยนะครับ The Queenslander - เรื่องเก่าๆ มันชวนให้คิดถึงจริงๆ แหละครับ Rinsa Yoyolive - ตอนนี้ผมรออัพแล้วครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 20 พฤษภาคม 2555 0:04:15 น.

โหวตหมวดไกลบ้านให้นะคุณต่อ เวลาดูภาพถ่ายเก่า หรือดูคลิปการแสดง มันชวนให้รู้สึกว่ามันเพิ่งผ่านไปไม่นาน ถึงแม้ว่าจะมีทั้งเรื่องที่ดี และไม่ดีเกิดขึ้น แต่เหตุการณ์ทั้งหมดมันจะช่วยสอนให้เราแกร่งขึ้น มันจะเป็นความทรงจำที่ดีตลอดไป ^ ^ เห็นด้วยอย่างรุนแรง หุๆ แม้ว่ากว่าจะผ่านเรื่องไม่ดีและรับได้ว่าเราได้เรียนรู้จะยากมากก็ตาม   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 20 พฤษภาคม 2555 0:49:56 น.

แวะมาทักทายวันของครอบครัวค่ะคุณต่อ   โดย: เกศสุริยง 20 พฤษภาคม 2555 9:29:04 น.

สวัสดีค่ะคุณต่อ แวะมาอ่านเรื่องเล่าสนุกๆค่ะ เก่งจังได้เป็นหัวหน้าห้องทุกเทอมด้วย เปรียบเทียบได้ขำด้วย ไม่ได้เป็นหัวหน้าห้องแค่ บอกเคารพครู เหมือนนักเรียนไทย อิอิ เท่าที่ทราบที่จีน หน้าหนาวก็หนาวพอดูเหมือนกันนะคะ แต่แปลกใจว่าห้องเรียนเค้าไม่มีฮีตเตอร์ให้เหรอ นักเรียนหนาวแย่   โดย: somjaidean100 20 พฤษภาคม 2555 10:48:43 น.

ไปเที่ยว น่าไป ไปอยู่นี่คงคิดหนักครับ เมืองจีน แฮ่ๆ   โดย: เป็ดสวรรค์ 20 พฤษภาคม 2555 15:04:03 น.

สวัสดีค่ะคุณต่อ ขอบคุณสำหรับ + นะคะ มาทักทายเย็นวันอาทิตย์ด้วยค่ะ พรุ่งนี้โรงเรียน Otto เปิดเทอมแล้ว ท่าทางตอนเช้ารถจะติดสุดๆ เลยค่ะ   โดย: Close To Heaven 20 พฤษภาคม 2555 21:49:55 น.

การฝึกฝนตนเอง และการปรับตัว ถือเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำค่ะ   โดย: sierra whiskey charlie 20 พฤษภาคม 2555 22:02:48 น.

พอขยับไปต่างถิ่นแล้วรู้สึกว่าการใช้ชีวิต มีหลากหลายมุม มอง และน่าสัมผัสดีค่ะคุณต่อ แต่อาการคิดถึงบ้านนี่ กี่ปียังมีตลอดเลยนะคะ ยินดีกับแชมป์เมื่อคืนนี้ด้วยค่ะ   โดย: Sweety-around-the-world 20 พฤษภาคม 2555 22:43:53 น.

สาวไกด์ใจซื่อ - มันจะเป็นความทรงจำดีๆ ตลอดไปครับ ^^ เกศสุริยง - สวัสดีครับ somjaidean100 - ที่จีนไม่มีบริการครับ อยากได้ต้องหามาเอง ผมเห็นคนในห้องหนาวกันเลยเอามา ซึ่งทุกคนก็ดีใจเห็นอย่างมาก เป็ดสวรรค์ - ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากหรอกครับ Close To Heaven - ของไทยพรุ่งนี้ก็น่าจะติดเหมือนกันครับ น่าจะหนักเลยด้วย sierra whiskey charlie - มีมากกว่านั้นที่น่าจดจำ คิดแล้วอดยิ้มไม่ได้ทุกที Sweety-around-the-world - ของผมอาการคิดถึงบ้านไม่ปรากฏเลยครับ จะมีก็แต่ตอนใกล้จะกลับนี่แหละถึงรู้สึกคิดถึง   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 20 พฤษภาคม 2555 23:43:08 น.

ตลกเรื่องฮีทเตอร์นะ อาจารย์ก็คิดอะไรแปลกๆ ได้รางวัลนักศึกษาต่างชาติดีเด่นด้วยไม่ธรรมดา เป็นประสบการณ์ที่ดีนะ สำหรับหนึ่งปีในต่างแดน เดี๋ยวมาย้อนอ่านทีละเรื่อง เคยไปปักกิ่งแค่สามวันเพื่อต่อรถไฟ .... ยังไม่ซึมซาบบรรยากาศ ประเทศจีน เท่าไหร่ อนาคตคงหาโอกาสกลับไปซักวัน   โดย: กาบริเอล 21 ธันวาคม 2557 20:03:03 น.

เข้ามาอ่านแล้ว ... ว่าง ๆ แล้วจะติดตามอ่าน ต่อ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 6 พฤษภาคม 2564 15:04:12 น.