Kind-hearted and healthy Richie Jen + Trip นครปฐมกับแกงค์คูทิง
แปลอังกฤษโดย Paige
การได้เป็นเพื่อนกับเยิ่นเสียนฉี (จนถึงตอนนี้ 6 ปีแล้ว) เป็นรางวัลที่เยี่ยมยอดที่สุดของชั้น ความเป็นมิตร, ความอบอุ่นและความจริงใจทำให้ชั้นรู้สึกเหมือนได้พบญาติในการเดินทางกลับบ้านหลังจาก 10 ปี ชั้นอยู่ในวงการบันเทิงนี้มาเกือบ 10 ปีแล้ว และคิดว่ามันเป็นวงการที่ฉาบฉวยและวัตถุนิยม, แต่การได้รู้จักริชชี่, ชั้นพบว่าสิ่งต่างๆ มันเกี่ยวดองกัน
6 ปีก่อน, วันก่อนหน้า concert ที่เฉินหยางของริชชี่, เค้าได้อ่านข่าวนึงบนเครื่องบิน มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง, บินบิน, เป็นโรคหัวใจมาแต่กำเนิด ริชชี่ลงจากเครื่องบินก็โทรมาหาชั้นและขอพบแม่กับลูกคู่นั้น เมื่อริชชี่พบพวกเค้า, เค้าถามว่าต้องการค่าผ่าตัดเพิ่มอีกเท่าไหร่ และเมื่อเค้ารู้ว่าต้องเพิ่มอีก 3 หมื่น (ประมาณแสนห้า) เพื่อช่วยบินบิน, ริชชี่ไม่ได้พูดอะไรแต่ให้เงินพวกเค้าไป ตอนนี้อาการป่วยของบินบินรักษาหายแล้ว และเธอก็มีสุขภาพดีเหมือนเด็กคนอื่นๆ ในเดือนเมษาปีนี้, ริชชี่มาที่เฉินหยาง และบินบินก็มาพบกับผู้ช่วยชีวิตของเธอ เธอวิ่งเข้าไปหาและหอมแก้มเค้า บางทีนั่นคือการขอบคุณที่มีค่าที่เด็กคนนึงสามารถจะมอบให้ริชชี่ได้
ในเดือนกุมภาปี 2005, ริชชี่บริจาคเงิน 2.6 ล้านเพื่อสร้างศูนย์บำบัดทางการได้ยินให้โรงพยาบาลเด็ก Li Fu ที่เฉินหยาง ทั้งประเทศ, มีศูนย์แบบนี้อยู่เพียง 3 ที่เท่านั้น ริชชี่ยังอุปการะเด็กที่มีปัญหาทางการได้ยินไว้อีก 10 คน; ไม่เพียงแต่รวมค่ารักษา, ยังรวมค่าใช้จ่ายในการดำรงชีวิตตลอด 3 ปี ผู้อำนวยการโรงพยาบาลบอกว่า: เฉินหยางมีพ่อจากไต้หวันที่ดี หลังจากเข้าโปรแกรมบำบัด 14 เดือน, เด็กที่หูหนวกเหล่านั้นก็สามารถท่องกลอนเบื้องต้น และยังเต้นตามเต้นจังหวะดนตรีได้ด้วย เมษาปีนี้, ริชชี่ถือโอกาสที่เค้ามาโปรโมตอัลบั้มแวะมาเยี่ยมเด็กๆ โดยเฉพาะ ตอนที่จะออกจากศูนย์, ริชชี่หันมาบอกชั้นว่า: คุณครูที่นี่ก็ผ่านอะไรมามากเหมือนกัน พวกเค้าสานต่อหัวใจที่อบอุ่นของพวกเรา เราต้องขอบคุณคุณครูให้มาก
ในการมาโรงพยาบาลครั้งนี้, ริชชี่บริจาคอีก 2 หมื่น และเพราะอิทธิพลจากเค้า, Bao Xi Niao, บริษัทเสื้อผ้าที่เค้าเป็นตัวแทนให้อยู่, ก็บริจาค 2 หมื่นด้วย แขกรับเชิญของ Bao Xi Naio และแฟนๆ จาก Richies family ที่ตามไปด้วยก็ร่วมบริจาคบางส่วนด้วยเหมือนกัน
มีศิลปินจำนวนมากที่จัดงานโปรโมตอัลบั้ม, แต่มีไม่มากที่เหมือนริชชี่, ที่จะเซ็นต์ชื่อแล้วก็จับมือด้วย คืนนั้นที่โรงแรมริชชี่รู้สึกปวดแขน, และต้องหายามานวด ชั้นบอกเค้าให้เซ็นต์ให้น้อยๆ ลงหน่อยในตอนกลางวัน และถามว่าทำไมเค้าต้องจับมือแฟนๆ ด้วย?! ริชชี่บอกว่า: พวกเค้าซื้ออัลบั้มคุณ มันก็ชัดเจนอยู่แล้วว่าพวกเค้ามีคุณอยู่ในใจ หัวใจดวงนึงให้กับหัวใจอีกดวงนึง ผมต้องเอาใจใส่แฟนๆ ทุกๆคน
------------------------------------------------------------
Trip ไปเที่ยวนครปฐมกับแกงค์คูทิงค่า..
เมื่อวานนี้ถึงจะร้อนแต่ก็หนุกมากเลย ถึงสังขารตุ้งจะไม่ค่อยอำนวยเท่าไหร่  ยัยกระสือสองสาวก็ยังทำตัวเด็กเหมือนเคย ตุ้งหล่ะเกลียดมานจิงๆ เฮ้อ... แอบเมาท์ๆ น้องแป๋ม (ชอนึน) แอบมาถามว่า จะเรียกยัยนาว่าพี่ดีมั๊ย เพราะมันหน้าเด็ก แต่ขอโทษเหอะ ทีพี่หล่ะไม่เห็นถาม เรียกพี่สนิทปากมากๆ แต่พี่กะยัยนาอายุเท่ากันนะเฟร้ย.. ส่วนคูทิงก็หน้าเด้งมาตามเคย ถึงคูจะบอกว่าโบ๊ะมาตุ้งก้ไม่เชื่อหรอกนะคะ แถมดูท่าตอนคูทาลิปสติกบนเรือนั่นอีกเล่า เดี๋ยวต้องรอให้อิโก้มานมาอัพรูปยืนยัน.. พี่แพทนี่เรียบร้อยเหมือนที่คิดไว้เลยค่ะ ตุ้งอาจจะทำหนวกหูไปบ้างก็ขออภัยนะคะ แอบเห็นว่าพี่แพทตั้งใจถ่ายรูปสวยๆ ไปเยอะ ไว้ตุ้งจะตามไปขอดูละกัน..
พี่อ๊อฟ...ตุ้งไม่คิดเลยว่าพี่อ๊อฟจะเป็นไปได้ ตอนที่เห็นพี่ทำท่าเลียนแบบรูปปั้นอาแปะอ่ะ..สงสัยเพราะอยุ่กับกระสือมากไปหน่อย ตุ้งบอกแล้วว่าอย่าย้ายรถ... 
มังคุดไหนตอนแรกหล่อนบอกว่าเรียบร้อย ติ๋มๆ ไงยะ กะลังจะให้คะแนนเต็มแล้วเชียว แต่พอหาว่าชั้นหุ่นปึ๊กคุ้มครองหล่อนกลับบ้านได้เนี่ย หักไปเรย 100 คะแนน
คุณ ณ มิตร กะอัยคุง ไม่ค่อยได้คุยกันจริงๆ ด้วยอ่ะ เสียดายจัง หวังว่าโอกาสหน้าคงมีนะคะ เพราะอิโก้มานแย่งพูดจนไม่มีโอกาสเลยใช่มะ..
อิคุงโก้ ตกลงไอ้เกมอดูดคือรากฐานของปัจจุบันหน่ะ ทำชั้นปวดหัวจนถึงวันนี้เลยรู้มะ ขอร้องนะขอร้อง...คราวหน้าอย่าเอาเกมที่ต้องใช้สมองมาให้ชั้นเล่นนะยะ..
พี่ ณ มน กว่าตุ้งจะรู้ว่าต้องเรียกพี่ก็ปาไปครึ่งวันโน่น..คนอะไรไม่รู้หน้าเด็ก สงสัยมันจะเป็นโรคชนิดนึงนะ ตุ้งว่าพี่ไปหาทางรักษาแล้วกันนะ ตุ้งเอาใจช่วยขอให้หายไวๆ...
ปลาสวย เธอสวยสมชื่อจริงๆ งานนี้ตุ้งอยากจะให้รางวัลพี่เลี้ยงนางงามดีเด่นมากๆ เพราะปลาเล่นยุ่งอยู่กับหลานๆ ทั้งวัน จนเราไม่มีเวลาคุยกันเลยอ่ะ...ไว้คราวหน้านะ..
พี่หญิง ไม่นึกเลยว่านอกจากฉายาแป้นพิมพ์สายฟ้าจะรวมถึงฝีปากด้วย ทันทีที่ขึ้นรถ ตุ้งก็ได้ตระหนักถึงข้อนี้ทันที.. ขอบอกว่าดีใจมากๆ ที่ได้เจอพี่หญิง รวมทั้งพี่โมกกะหลานแจ่ม หลานใจนะคะ พี่โมกพูดไทยเก่งกว่าที่ตุ้งคิดไว้มากเลยอ่ะ โดยเฉพาะตอนหยอดมุขหวานๆ ให้พี่หญิง... ส่วนหลานๆ นี่ไม่ต้องพูดถึง นี่ตุ้งยังเกรงใจนะ ไม่งั้นคงขอฟัดไปแล้ว น่ารักกันจริงๆ พี่แจ่มก็สวย น้องใจก็น่ารัก พอโตขึ้นอีกหน่อยพี่หญิงคงต้องกลุ้มเพิ่มแน่ๆ เลย รับรองว่าหัวกระไดบ้านไม่แห้ง...
คุงย่ากับน้องเก็ต....ตุ้งว่างานนี้พี่แก้วคงสบายใจได้แล้วว่า ว่าเจ้าเก็ตไปอยู่ไหนก็อยู่รอด สามารถมั่กๆ ทำตัวได้กลมกลืนยิ่งกว่ายัยน้องเนียน.. โดยเฉพาะตอนวิ่งอยู่ในพระราชวัง ไม่รู้ไปวิ่งรวมกับครอบครัวไหนบ้าง...
หวังว่าคงได้ไปเที่ยวกับพี่ๆ น้องๆ อีกน้า แล้วก็ขอบคุณคุงคูมากๆ ที่ช่วยดูแลเรื่องรถนะคะ ขอบคุณครอบครัวพี่จันทร์สวยที่เลี้ยงข้าวนะคะ ไว้งวดหน้าอย่าลืมแวะมาให้น้องๆ เลี้ยงมั่งนะคะ...
เสียดายที่งานนี้ไม่มีกล้องอีกแล้ว ต้องเอามือถือถ่าย..เลยไม่ค่อยได้ถ่ายเท่าไหร่นัก
ตาม Link ไปดูรูปที่ตุ้งโพสเลยนะคะ..^^
เก็บตกนครปฐม...ดีใจที่ได้เจอนะคะ...(^__^)
| Create Date : 08 พฤษภาคม 2549 |
| Last Update : 8 พฤษภาคม 2549 20:12:33 น. |
|
47 comments
|
| Counter : 1422 Pageviews. |
 |
|
|
ยัยกระสือสองสาวก็ยังทำตัวเด็กเหมือนเคย ตุ้งหล่ะเกลียดมานจิงๆ เฮ้อ...
แอบเมาท์ๆ น้องแป๋ม (ชอนึน) แอบมาถามว่า จะเรียกยัยนาว่าพี่ดีมั๊ย เพราะมันหน้าเด็ก แต่ขอโทษเหอะ ทีพี่หล่ะไม่เห็นถาม เรียกพี่สนิทปากมากๆ แต่พี่กะยัยนาอายุเท่ากันนะเฟร้ย..
ส่วนคูทิงก็หน้าเด้งมาตามเคย ถึงคูจะบอกว่าโบ๊ะมาตุ้งก้ไม่เชื่อหรอกนะคะ แถมดูท่าตอนคูทาลิปสติกบนเรือนั่นอีกเล่า เดี๋ยวต้องรอให้อิโก้มานมาอัพรูปยืนยัน..
พี่แพทนี่เรียบร้อยเหมือนที่คิดไว้เลยค่ะ ตุ้งอาจจะทำหนวกหูไปบ้างก็ขออภัยนะคะ แอบเห็นว่าพี่แพทตั้งใจถ่ายรูปสวยๆ ไปเยอะ ไว้ตุ้งจะตามไปขอดูละกัน..
ขอบอกว่าดีใจมากๆ ที่ได้เจอพี่หญิง รวมทั้งพี่โมกกะหลานแจ่ม หลานใจนะคะ พี่โมกพูดไทยเก่งกว่าที่ตุ้งคิดไว้มากเลยอ่ะ โดยเฉพาะตอนหยอดมุขหวานๆ ให้พี่หญิง...
ส่วนหลานๆ นี่ไม่ต้องพูดถึง นี่ตุ้งยังเกรงใจนะ ไม่งั้นคงขอฟัดไปแล้ว น่ารักกันจริงๆ พี่แจ่มก็สวย น้องใจก็น่ารัก พอโตขึ้นอีกหน่อยพี่หญิงคงต้องกลุ้มเพิ่มแน่ๆ เลย รับรองว่าหัวกระไดบ้านไม่แห้ง...
เดี๋ยวพรุ่งนี้อัพใหม่ host ที่ฝากรูปเริ่มช้าแระ ต้องหาใหม่อีก ฮู้ เบื่อ
ไม่ง้อ
)
...ทำจัยตุ้ย ทำจาย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
มุกหวานๆที่พี่โมกหยอดใส่พี่หญิงนี่เป็นงัยคับตุ้ง..
อยู่คนละคัน ไม่ได้ยินเลย...