ขอบคุณที่ใส่ใจผม ให้กำลังใจผม เวลาโพสบอกความคิดเห็นก็ไม่ต้องห่วงนะ ผมอ่านทั้งหมดนั่นหล่ะ ใช้เวลาไปกว่าชั่วโมงครึ่งแหน่ะ ดังนั้นหวังว่าพวกคุณคงจะยกโทษให้ที่ผมไม่สามารถตอบกลับข้อความทุกอันได้ แต่ที่พวกคุณบอกอยู่ในหัวผมหมดแล้ว ผมจะทำเท่าที่ทำได้เลย ได้อ่านข้อความของพวกคุณ รู้สึกมีความสุข แต่ก็กดดันด้วย รู้มั๊ยว่าทำไมกดดัน? เพราะพวกคุณใส่ใจผม ผมต้องกลับมาที่นี่ (บล๊อก) บ่อยๆ แต่กลัวว่าจะไม่มีเวลาหน่ะสิ! พรุ่งนี้อัลบั้มใหม่จะวางแผงแล้ว รู้สึกกดดันนิดหน่อย หวังว่าพวกคุณจะชอบนะ! ผมต้องกลับไปประชุมต่อแล้ว อ้อ อีกเรื่อง ในที่สุดผมก็รู้แล้วว่าที่สองเป็นที่ไหน....ไต้หวันหล่ะ..ฮ่าๆ !
ปล.ถ้าเพ่คินูของอิจี้มาเล่นบล็อคมั่ง สงสัยอีแจ้งมันคงกระโดดลุกขึ้นมาเต้นแน่เลย ฮี่ๆ