No.28 บันทึกรัก ถึงนายตูน ผู้เกลียมัว 29 ธันวาคม 2553 หน้าทีวี ถึง พ่อกะแม่ อย่าเพิ่งสงสัยว่านี่คือจดหมายอะไร... มิใช่จดหมายขอเงินจากลูก แต่น่าจะเป็นจดหมายฉบับแรกที่หนูตั้งใจเขียนให้พ่อกะแม่ นอกเหนือจากจดหมายน้อยที่พวกเราเคยแปะโต๊ะสื่อสารระหว่างกัน หนูเขียนอีเมล์ถึงคนอื่นมามากมายไม่เคยเขียนถึงพ่อแม่เลย ขอลองซะหน่อยค่ะ ... และหนูเป็นคนชอบเขียนมากกว่าพูดน่ะค่ะ หลังจากที่ชีวิตของหนูเจอมรสุมอีกครั้งหนึ่งเมื่อไม่กี่เดือนมานี้ ฟุ้งซ่านสับสนมากอยู่ตามที่พ่อกะแม่ก็ได้รับทราบอย่างใกล้ชิดทุกวัน พลอยทำให้บรรยากาศหน้าฝนสุดแสนจะหดหู่อึมครึมเพิ่มขึ้นกันไปหมดทั้งบ้าน ช่วงนั้นอยู่ ๆ คิดอะไรไม่รู้ .... รู้แค่ว่าอยากไปปฏิบัติธรรม.... และเดือนพฤศจิกายนก็มีโอกาสลุยเดี่ยวได้ไปปฏิบัติธรรมยาว 7 คืน 8 วันที่วัดอินทรวิหาร พระอารามหลวง พ่อขับรถไปส่งเข้าวัดได้บุญไปเต็ม ๆ ส่วนแม่ก็เตรียมอาหารให้กินมื้อเช้าก่อนเข้าวัดก็ได้บุญด้วย ในวันที่ 4 ของการปฏิบัติธรรมประมาณ 6 โมงเช้ามีการจัดพิธีกตัญญูบูชาพระคุณพ่อแม่ เสียดายที่เหล่าลูกโยคีส่วนใหญ่ไม่รู้จึงไม่ได้แจ้งพ่อแม่ไปเข้าร่วมพิธีด้วย ได้ฟังบรรยายเรื่องพระคุณพ่อแม่จนซาบซึ้ง พระอาจารย์และวิทยากรได้แนะนำลูกโยคีทุกคนว่า เมื่อกลับออกจากวัดแล้วให้นำพวงมาลัยไปกราบเท้าพ่อแม่ผู้ซึ่งเป็นพระอรหันต์ในบ้าน พร้อมขออโหสิกรรมที่ลูกได้เคยทำให้พ่อแม่เสียใจ เพราะถ้าไม่มีพ่อแม่ผู้ให้ชีวิตลูกเกิดมาและชุบเลี้ยงจนเติบโตจนถึงปัจจุบัน เราคงไม่มีโอกาสได้มาสร้างบุญมหากุศลครั้งนี้หรือแม้แต่การได้โอกาสทำบุญสะสมบุญตลอดชีวิต และจนถึงวันนี้ก็ยังไม่มีพวงมาลัยมากราบเท้าพ่อแม่แต่อย่างใด... มีเพียงจดหมายนี้เท่านั้นค่ะ ฮ่าๆๆ (^^')  หนูไม่ค่อยอยากคิดแล้วว่า การตัดสินใจเรื่องงานครั้งที่เพิ่งผ่านมานั้นถูกหรือผิด ได้พยายามมากหรือน้อยเกินไป ขอคิดซะว่าส่วนหนึ่งเป็นเรื่องของวิบากกรรมดีกว่า เรื่องราวนี้มีอะไรมากมายที่สามารถอธิบายได้ด้วยเหตุผล และมีบางอย่างที่อธิบายไม่ได้ด้วยเหตุผล หากในชีวิตต้องเสียอะไรไปเพื่อจะได้อีกอย่างหนึ่งมา การจำต้องเสียงานครั้งนี้คงเป็นจุดเปลี่ยนครั้งหนึ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของหนู ... ที่ได้พบธรรมะ ตลอดมาหนูไม่ค่อยมีหลักยึดในการดำเนินชีวิต รู้แต่ว่าเป็นคนดีมีน้ำใจก็เพียงพอไม่คิดร้ายกับใคร เป็นคนปานกลางมาตลอดในเรื่องเรียนและการทำงาน ไม่มีอะไรสุดโต่งเชิดหน้าชูตาครอบครัวจนพูดได้เต็มปากว่าประสบความสำเร็จ หลายครั้งที่หนูดันเป็นแบบคนซื่อไร้เล่ห์เหลี่ยมมองโลกแง่ดีเกินไป บางครั้งก็ขี้รำคาญหงุดหงิดจนเสียศูนย์ไปเลยทีเดียว เจอบทเรียนแรง ๆ ต้องกัดฟันอดทนสู้บ้างอ่อนแรงบ้างเมื่อเจอความทุกข์ พอเจอเรื่องใหญ่อะไรก็ตกม้าตายตลอด หนูเป็นคนคิดมากเหลือเกิน  โชคดีที่มีครอบครัวที่ดี ทั้งพ่อ แม่ พี่นัท และยายเหลียว คอยโอบอุ้มหนูมาตลอดชีวิต ถือเป็นเรื่องดีที่สุดที่หนูได้เกิดเป็นน้องน้อยของครอบครัวนี้ พวกเราอาจไม่ร่ำรวยมีเงินมากพอที่จะซื้อได้ทุกอย่างที่ต้องการ พ่อให้ลูก ๆ ใช้เงินเป็นรายเดือนตั้งแต่ยังเด็ก หนูรู้สึกว่าทรมานมาก ๆ เงินน้อยไม่พอซื้อขนมที่เห็นเพื่อนเค้าซื้อกินกัน หรือเปรียบเทียบกับเพื่อนตอน ป.ตรีหนูก็ได้น้อยกว่ามาก เจอเรื่องค่ารถเมล์เงินประจำเดือนก็แทบหมดไปแล้วครึ่งก้อน ประหยัดตัวเป็นน็อตเลยหลายครั้งต้องยืมยายเมื่อปลายเดือนด้วย ฮ่าๆๆๆ แต่เมื่อได้รับเงินเดือนครั้งแรกจากการทำงานที่มากกว่าเงินจากพ่อแม่ทุกเดือน เงินเดือนแค่ไม่กี่พันบาทแต่หนูกลับรู้สึกว่าตัวเองมีเงินเยอะมากใช้เต็มเดือนอย่างสบาย ๆ เงินก็ยังเหลือเก็บอยู่มาก เริ่มได้ฝากธนาคารก็ตอนนี้ ในมุมมองของหนู ณ วันนั้นจึงเกิดปัญญาได้รู้ว่าพ่อแม่มองการณ์ไกลฝึกให้ลูก ๆ รู้จักประหยัดบริหารจัดการเงินด้วยตัวเอง สอนให้ลูกใช้เงินเป็น โชคดีอีกอย่างที่โตขึ้นมาหนูไม่ค่อยชอบขนมหวานหรือของหวานมากนักคงเพราะไม่ได้กินตั้งแต่เด็กเลยไม่ติดรสหวานนั่นเอง หนูกลายเป็นคนชอบกินไส้กรอกที่แทบไม่มีโอกาสได้กินตอนเด็กมากกว่า ... คิดไปคิดมาหนูโชคดีมาก ๆ อ่ะค่ะ ในทางธรรมเค้าเรียกว่ามีบุญที่ได้เกิดท่ามกลางกัลยาณมิตร ไม่เจอครอบครัวที่ทะเลาะแตกร้าว หนูว่าแม่โชคดีที่เจอพ่อ พ่อรักครอบครัวมากแถมไม่ค่อยขึ้นเสียงกลับเวลาแม่วีนเหวี่ยงใส่ หายากนะผู้ชายแบบนี้แม่น่าจะดีใจ ... ส่วนพ่อก็โชคดีที่แม่ทำขนมเก่ง ขยันหน้าเตาเป็นระวิง เป็นแม่บ้านแม่เรือนคอยปรนนิบัติเรื่องอาหารการกินให้ครอบครัวเราไม่เคยขาดปากจากของกิน และพวกเราโชคดีที่มียายเหลียวทำอาหารสุดยอดแห่งความอร่อยให้กินมาตลอดชีวิต ทั้งช่วยชุบเลี้ยงพี่นัทกับหนูแบบรักสุดใจตั้งแต่แรกเกิด พี่นัทเป็นลูกที่พ่อแม่น่าจะเรียกได้ว่าประสบความสำเร็จด้านการงานและครอบครัว ส่วนหนูก็อย่างที่ได้กล่าวข้างต้นวันหน้างานคงฟูได้บ้างอย่างที่เค้าว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม หนูผ่านอุปสรรคทางการงานมาสิบกว่าปีในองค์กรทั้ง 4 แห่งที่ได้ทำงานอย่างทุ่มเท พบเจอคนดีมากมายมีเพื่อนร่วมงานที่ดีเจ้านายที่ดีหลายคน อาจมีบางคนที่ทำให้รู้สึกทุกข์ใจมากยังกับมาสู่กรรมกัน ผลจากการปฏิบัติธรรมจากวันนั้นจน ณ วันนี้ หนูได้อโหสิกรรมให้กับเจ้ากรรมนายเวรที่ได้พบเจอในชีวิตแล้วอย่างเต็มใจ ... คิดซะว่า ในอดีตเราคงเคยไปทำเค้าสาหัสมานั่นเอง ...  แต่ก่อนหนูเป็นชาวพุทธที่ห่างวัด มีเพียงร่วมทำบุญ ใส่ซอง บริจาคหรือหย่อนตู้เหมือนคนส่วนใหญ่ทั่วไป วันนี้หนูมีพุทธศาสนาเป็นหลักยึดจิตใจมากขึ้นแล้ว ได้สำนึกว่าคนเราเกิดมาชดใช้กรรม ไม่มีใครรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในวินาทีต่อไป ชาตินี้หนูมีพ่อแม่และยายเป็นตัวอย่างของคนใจบุญมีน้ำใจให้หนูเห็นมาตลอดชีวิต ส่วนพี่นัทก็มีพี่เปี๊ยกมาร่วมครอบครัวของเราที่นับได้ว่าเป็นพี่สะใภ้ผู้ใจบุญ นับว่าเป็นโชคดีของครอบครัวเราจริง ๆ ... อดีตผ่านไปแล้วกับเรื่องราวอะไรเยอะแยะในชีวิต จากนี้ไปมีความตั้งใจว่า หนูจะเป็นคนดี (ใช้คำพูดเหมือนวิกรม กรมดิษฐ์มั๊ย??) จะพยายามปรับปรุงตนเองให้อดทนมีสติมากขึ้นด้วยธรรมะ ให้สมกับที่ได้เกิดเป็นคนและสมกับพระคุณยิ่งใหญ่ที่พ่อแม่และยายทำงานอย่างหนักลงทุนลงแรงชุบเลี้ยงมาอย่างดีจนถึงวันนี้ อย่างที่เคยได้ยินว่าคนเป็นพ่อแม่ส่วนใหญ่อยากให้ลูกเป็นคนดีของสังคม บางครั้งหนูอาจไม่ขยันงานบ้านมากเท่าที่แม่ต้องการหรือพูดกับพ่อแม่ไม่ค่อยมีคำพูดคะขาอย่างบ้านอื่น ก็ขอจงอย่าถือสาเพราะในความโฮกฮากนั้นหนูคิดว่าพ่อแม่เข้าใจในวัฒนธรรมของบ้านเราที่ไม่เคยหวาน ไม่มีพิธี happy ใด ๆ มาตลอด จึงขออนุญาตเป็นแบบเดิมเพราะธรรมะ = ธรรมชาติค่ะ ฮ่า ฮ่า  โอกาสนี้กราบขออโหสิกรรมกับสิ่งที่ลูกได้เคยล่วงเกินพ่อกับแม่หรือมีสิ่งใดที่ลูกเคยทำให้เสียใจมาตลอดชีวิต ขอให้พ่อแม่ยกโทษและอโหสิกรรมให้ลูกสาวคนนี้ด้วยนะคะ ...  จาก หนูแพร ... ลูกสาวของพ่อแม่ ปล. พ่อกะแม่อย่าร้องไห้เพราะซาบซึ้งเกินไปนะ หนูน่ะขอเขียนเว่อร์ ๆ ไว้ก่อนแหละ ทำได้-ไม่ได้อีกเรื่องนึงค่ะ ณ หน้าทีวี   Create Date : 04 มกราคม 2554 39 comments Last Update : 3 มกราคม 2562 10:39:47 น. Counter : 1701 Pageviews. Share Tweet

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ ธรรมะ คือ ธรรมโอสถ ที่เยียวยาทุกโรคทุกข์จริงๆนะครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 6 มกราคม 2554 5:45:11 น.

เห็นด้วยกับเมนท์ของพี่เลยครับ ร่างกายกับจิตใจของเราก็ไม่ต่างกันเลย ต้องการการฝึกให้อยู่กับความอดทนไม่ทางใดก็ทางหนึ่งนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 6 มกราคม 2554 7:33:29 น.

คนที่มีโอกาสได้เข้าถึงธรรมมะ ถือว่าเป็นคนที่โชคดีมากค่ะ คุณไวน์สบายดีนะคะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 6 มกราคม 2554 8:06:08 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์   โดย: panwat 6 มกราคม 2554 8:45:53 น.

ช่วงนี้ก็ขยันเก็บเงินให้พ่อกับแม่ใช้ค่ะ สุขใดไหนเล่าจะรู้สึกดีเช่นนี้ สวัสดีคะคุณไวน์   โดย: aenew 6 มกราคม 2554 10:37:03 น.

555+ ถ้าพ่อแม่อ่านหมดแล้ว จะน้ำตาไหล ตบท้ายด้วยเสียงหัวเราะ 555+ ขึ้นชื่อหัวข้อเรื่องว่า บันทึกรัก ถึงนายตูน ผู้เกลียมัว ไม่เห็นตรงกับจดหมายเลย เป็นจดหมายเขียนอ้อนถึงพ่อแม่ (ตอนเบลอ ๆ หรือป่าว 555+) หรือน้องรินไม่มีเซ้นต์กันนะเนี่ย อิอิ ------------- น้องรินนอนดึกมาหลายคืนแล้วค๊า ทำการจัดบ้านช่องยังไม่เสร็จดี ทำการดึงไฟล์รูปที่มือกดลบไปอีก หายใจไม่ออกอีก หวัดรับประทานมา 2 วันแล้ว คืนนี้ท่าจะไม่ไหว ๆ   โดย: Rinsa Yoyolive 6 มกราคม 2554 11:15:46 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณไวน์ฯ.... เมื่อคืนเข้ามาครั้งนึงแล้ว อ่านไม่ไหวค่ะ ดึกมาก ไม่ได้คอมเม้นท์ วันนี้เข้ามาอัพเรื่องใหม่เล้ว ยังไม่ว่างอ่านอีก ทิ้งคอมเม้นท์ไว้ก่อน เดี๋ยวจะเข้ามาอ่านนะค่ะ ขอตัวไปทำงานบ้านก่อนค่ะ   โดย: ดาวริมทะเล 6 มกราคม 2554 12:54:41 น.

ขึ้นหัวมาคิดว่าจะได้อ่านคำสารภาพของใครบางคนแต่กลายเป็นจดหมายน่ารักๆ ของครอบครัวที่อบอุ่น การที่มีลูกดีถือเป็นลาภที่ใครๆ ก็ปรารถนาค่ะ ยินดีกับครอบครัวน่ารักๆ ด้วยค่ะ   โดย: ชมชล 6 มกราคม 2554 13:31:44 น.

สวัสดีค่ะคุณไวน์.. วันเด็กปีนี้..จะพาเด็กๆไปเที่ยวที่ไหนค่ะ? ปีที่แล้ว..ผู้ใหญ่ 2 คนไปเที่ยวงานวันเด็ก ที่ทำเนียบรัฐบาลค่ะ..ไปนั่งโต๊ะนายกฯ ปีนี้ยังม่แน่ใจเลย..ว่าจะไปไหนดี แบบว่าผู้ใหญ่อยากไปเที่ยวงานวันเด็กค่ะฮิๆ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 6 มกราคม 2554 14:43:46 น.

สวัสดีค่ะคุณไวน์กับสายน้ำ กิ่งแวะมาเยี่ยมก่อนเพราะคงไม่ได้มาอีกหลายวัน ถือโอกาสลาบวชตอนนี้เลยนะคะ กลับมาแล้วจะเอาบุญมาฝากค่ะ ได้อ่านจดหมายน้องแพรน่ารักมากค่ะ ชอบปฏิบัติธรรม ถ้าเราได้ไปปฏิบัติแล้วจะเกิดความสุขสงบและใจปลื้มปิติอย่างบอกไม่ถูกค่ะ ขอให้คุณไวน์มีความสุขนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 6 มกราคม 2554 14:58:58 น.

เข้าถึงธรรมก็ดี แต่ต้องพอดี อย่ามากไป จดหมายน่ารักดี เคยเขียนจดหมายถึงพ่อตอนเป้นเด็ก พ่อไปทำงานที่ต่างประเทศ ไปซาอุ ไม่รู้จะเขียนอะไร เอาข่าวในหนังสือพิมพ์นั่นแหละเล่าให้ฟังพร้อมกับวิจารณ์ข่าวไปด้วย พ่อตอบกลับมาว่า แค่บอกพ่อว่าคิดถึงก็พอแล้วลูก ไม่ต้องลำบากมาก อ่านเรื่องของคุณตูนแล้วคิดถึง   โดย: magic-women 6 มกราคม 2554 15:44:55 น.

แวะเอาบุญมาฝากค่ะ อย่าว่าแต่คนเขียนซึ้งเลยค่ะ คนอ่านก็ซึ้งไปด้วย ความกตัญญูรู้คุณ นั่นแหล่ะจุดเริ่มต้นของความสำเร็จ สู้ต่อไปนะค่ะ จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: รักดี09 6 มกราคม 2554 16:44:31 น.

หวัดดียามค่ำๆ ค่ะ มาอ่านบันทึกรักถึงนายตูน ที่เขียนถึงพ่อแม่ค่ะ เอ๊ะ..หรือว่า หนูแพร เป็นลูกสาวของนายตูน   โดย: kapeak 6 มกราคม 2554 19:26:23 น.

ลูกสาวคุณไวน์น่ารักนะค่ะ ไม่เคยมีแบบนี้กับพ่อแม่เลยค่ะ ครอบครัวอบอุ่น น่ารักจังค่ะ   โดย: ดาวริมทะเล 6 มกราคม 2554 21:56:02 น.

สวัสดีปีกระต่ายค่ะคุณไวน์ อ่านจดหมายนี่แล้วงงค่ะว่าเป็นของจริง หรือเรื่องที่คุณไวน์แต่งขึ้นมา แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือแต่งขึ้นมา เนื้อหาในจดหมายก็ธรรมชาติน่ารักดีี สื่อสิ่งที่ลูกต้องการบอกเล่าคนเป็นพ่อแม่ได้ดีค่ะ.. คืนนี้ขอให้นอนหลับได้เต็มอิ่ม เพื่อพรุ่งนี้จะได้มีแรงไปจัดการกับงานต่อนะคะ.. สู้ๆค่ะ..   โดย: ป้าโซ 6 มกราคม 2554 23:15:52 น.

สวัสดียามดึกค่ะคุณไวน์ แวะมาอ่าน....... ยามดึกค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่ดีๆ นะคะ ครอบครัวนี้น่ารักจัง   โดย: luckyfarm6662 6 มกราคม 2554 23:28:19 น.

อ่านไปแล้วก็อมยิ้มไปด้วยนะค่ะ แบบว่าเพลินๆ เอ ยังสงสัยว่าตัวเอง จะเป็นพวกชอบอ่านเรื่องเล่าของคนอื่น หรือเปล่านี่ เพราะว่าอ่านไปแล้วเหมือน อารมณ์แอบอ่านแล้วเพลินๆ น่ะค่ะ   โดย: JewNid 6 มกราคม 2554 23:29:16 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 7 มกราคม 2554 7:07:22 น.

สวัสดีค่ะ... วันเด็กพาหนูแพรไปเที่ยวไหนคะ ลูกสาวหรอคะ....   โดย: Calla Lily 7 มกราคม 2554 7:32:36 น.

หวัดดีค่ะคุณไวน์ ฮ่า ๆ ๆ ไม่ใช่มัวแต่ไปเที่ยวเพลินค่ะ เปิดมาก็งานตรึมเลยอ่ะค่ะ อิอิ เรื่องนี้จริงหรือเรื่องแต่งคะ แต่ น้องแพร ก็น่ารักนะมินว่า   โดย: มินทิวา 7 มกราคม 2554 7:39:35 น.

คุณไวน์ เขียนอ่านเพลินดีค่ะ น้องแพรดูมีความคิด กึ่งเด็ก กึ่งผู้ใหญ่ดี ว่าแต่ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น หรือ เรื่องจริงค่ะ อ่านเรื่องของคุณมาหลายเรื่องก็โดดไปมา ชีวิตงานบ้าง ไปเที่ยว(แต่ตัวอักษร)บ้าง ไปดูเบื้องหลังอาแป๊ะขายก๋วยเตี๋ยว ฯลฯ ตอนนี้แยกไม่ออกแล้ว ว่าอะไรเป็นอะไร หมายถึงเรื่องจริงเรื่องแต่งน่ะค่ะ แต่ไม่เป็นไร งงๆ อย่างนี้ ก็อ่านเป็นปริศนาพาเพลินดี อิ อิ อิ อันชื่อ"ตวง" เนี่ยไม่ใช่ถ้วยตวงหรือช้อนตวงหรอกค่ะ เป็นคำภาษาจีนที่พ้องกับคำไทยเข้าพอดี ความหมายก็ ดี๊...ดี แต่ตรงกันข้ามสิ้นเชิงกับตวงเลยค่ะ ทำงานใช้ชีวิตอย่างมีความสุขน่ะค่ะ สวัสดี อ้อ ที่ขยันเพราะต้องยังชีพน่ะค่ะ ตวงก็ตกงานเหมือนหนูแพรเหมือนกัน ^^"   โดย: ถ้วยตวง T+c+ake Time 2002 IP: 183.89.134.223 7 มกราคม 2554 11:59:37 น.

แว่บมาอ่าน ผลงานของคนเกลียมัวครับ   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 7 มกราคม 2554 12:54:32 น.

เขียนได้ดีมากเลยค่ะคุณไวน์ คล้ายๆชีวิตเราเลยแฮะ พ่อรักแม่มาก ไม่วีนแม้ตอนแม่ขึ้นเสียง แต่ พ่อเป็นคนเข้าครัวทำกับข้าว แม่กะเราพี่สาวคอยรอทานอย่างเดียว 555 อ่านแล้วยิ่งทำให้คิดถึงบุพการี ไม่มีเขาทั้งสองคนก็ไม่มีเรา และหากเขาไม่ดูแลอบรมเลี้ยงดู วันนี้ก็คงไม่มีเราเช่นกัน ซึ้งค่ะ   โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด 7 มกราคม 2554 13:28:54 น.

เค้าเป็นหลานชายค่ะ   โดย: magic-women 7 มกราคม 2554 13:32:45 น.

สวัสดีคะ สมุห์ตูน สุดหล่อ ผู้มากไปด้วยเรื่องราวหลากหลาย กระทู้นี้น่ารักมาก ใส ๆ อ่านแล้วสบายใจดีเน๊อะ มองเห็นภาพทะลุปรุโปร่ง อ่านแล้วพาให้คิดถึงป๋าและแม่ของพี่มาก ๆ เค้าจัดเป็นคู่ที่รักหวานแหวว รักกันดูดดื่ม เพราะแม่พี่เค้าไม่มีปากเสียงไงคะ แต่ดูแลกันเป็นอย่างดี ป๋าจะไปเจ้าชู้นอกลู่นอกทาง ที่สุดแล้วก็ต้องแม่นี่หล่ะที่เป็นทุกอย่างจริง ๆ สรุป .. เรื่องราวด้านบนนั่น เรื่องจริงหรือเขียนให้เราอ่านเพลิน ๆ เนี่ย   โดย: บ่งบ๊ง 7 มกราคม 2554 14:21:52 น.

ทักทายกันยามบ่ายค่ะ   โดย: jamaica 7 มกราคม 2554 14:24:30 น.

หวัดดียามเย็นค่ะพี่ไวน์ (ขออนุญาตเรียกพี่นะคะ เพราะคิดว่าต้องเป็นพี่แน่ๆ ค่ะ แต่ก็คงเป็นพี่ไม่มากเท่าไหร่) ได้รับ ซีดีแล้วค่ะ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ เปิดดูแล้วบางช่วงบางตอน (เพราะดูที่ทำงาน เดี๋ยวจะกลับไปดูต่อที่บ้านค่ะ) ฟังการบรรยายซะเพลินเลย พี่ร้องเพลงเพราะนะคะ จริงๆ นะ ไม่ได้แกล้งชม ชอบค่ะ ได้เห็นธรรมชาติแบบนี้ ไม่ค่อยมีโอกาสได้เห็นเท่าไหร่ค่ะ ขอบคุณที่นึกถึงและส่งซีดีมาให้ ขอบคุณที่เป็นเพื่อนกันเช่นเดียวกันค่ะ   โดย: kapeak 7 มกราคม 2554 16:14:45 น.

ปล.คุณไวน์ ใช่คนที่ร้องเพลงใส่เสื้อสีส้มรึเปล่าคะ   โดย: kapeak 7 มกราคม 2554 17:03:01 น.

สวัสดีเพื่อน ๆ ที่เข้ามาเม้นท์ กับไม่เม้นท์ สงสัยที่ไม่เม้นท์ เพราะกลัวเห็นหน้ากัน น้องก๋า ใช้ธรรมเยียวยาทุกข์ได้จริง คือ วิเคราะห์หาสา เหตุgแล้วก็ปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธ คุณณ ปลายฉัตร ขอบคุณที่แวะมาเยือน ตัวน้องแพรเข้า ถึงธรรมมากกว่าผม เพียงแต่ผมสุขุมกว่าเลยเหมือนดูจะอยู่ในร่องกับรอย panwat สวัสดีครับ งานเยอะเหรอหลังปีใหม่ ส่วนผมเพียบ aenew มีโอกาศได้เที่ยวกับพ่อกับแม่ ทำให้ท่านมีความ สุขทั้งสองฝ่าย นอกเหนือจากเก็บเงินเก็บทองไว้ให้ท่านใช้บ้าง Rinsa บรรจงหน่อย จะได้หายหวัด 555 ข้างบนเป็นของ แพรลูกสาว มีถึงผมกับแม่ ถ้าอ่านบรรจงจะเห็น เขาว่าพ่อ เกลียมัว(ในสายตาเขา) ส่วนคนอื่นก็เช่นกันหาว่าผมเกลียมัว ผม เหรอไม่ยอมรับหรอก. ความรักที่ผมจั่วไว้ข้างบนเลยเป็น ความรักของน้องแพร ที่มีต่อผมนายตูน 555 คุณดาวริมทะเล คุณวรรณครับช้าหน่อยไม่เป็นไรหรอก ยินดีที่ระลึกถึง ถ้าได้รับวิดิโอการเที่ยวของผมแล้ว ช่วย บอกทีเพราะ บางที่สูญหายไร้ร่องรอย เขาคิดว่าเป็นสตางค์ เช่นผมติดแสตม์วันที่ 13 เย็นส่งตู้เช้า 7 โมง ควรจะปั้ม ตราปณ. 14 - 15 ที่ไหนได้ประทับตรา วันที่ 20 ผมเดิน ทางเข้าทำงานวันที่ 27 โปสการ์ดยังมาไม่ถึงเจ้าตัว ตู้ที่ว่า นี้อยู่กลางสี่แยกเอ้ย ใกล้สี่แยกใหญ่ ตัวอำเภอดัง ๆ ทาง ภาคเหนือขอบ่นหน่อยนะ แหะ ๆ คุณชมชล เป็นคำสารภาพรักของลูกที่มีต่อพ่อแม่ครับ คุณเล็กนาน ๆ เจอเอ้ย ยังไม่เคยเจอ เลยต้องเอามาให้เพื่อนดูซะหน่อย คุณคนผ่านทาง ภาพนี้คุณอ้อมแอ้มยังกะเด็ก จะไปเที่ยว วันเด็กเด็กเลย คุณกิ่งฟ้า อนุโมทนาบุญในการบวชครั้งนี้ วันบวชคงมีคน เยอะเพราะผมเห็นสื่อเสนอหลายแห่งครับ ส่วนน้องแพร คล้ายคุณกิ่งครับ magic ใช่ครับ แค่พ่อได้รับจดหมายจากลูกก็ปลื้มซะไม่ มีบางคนนะครับ กลัวลูกจะไม่เขียนมาอีก แกล้งเขียนว่า ได้ส่งเงินมาพร้อมนี้ แต่ไม่ได้ส่ง ขอให้ลูกจดหมายมา หน่อยก็ดี แต่เดี๋ยวนี้ โทรศัพท์ถึงกันสบาย ๆ คุณรักดี09 ผมให้น้องแพรเข้ามาอ่านห้องนี้โดยเฉพาะที่ คุณรักดีเขียนไว้ เขายิ้มเลยแหละครับ คุณกะเปี๊ยก น้องแพรเป็นลูกสาวผมจริง ๆ ค่อนข้างสนิท พูดคุยแลกเปลี่ยนความเห็นเรื่องงานหรือเรื่องอื่นด้วย. เมื่อก่อนผมทำงานประจำด้วย นำผ้าจากร้านค้าหลายที่จัด ส่งไป ตจว.ให้คนขาย 17 คนทุกภาค ทำให้ต้องออกจาก บ้านตี 4ทำงานประจำ เสร็จแล้วไปเอาผ้าที่สั่งกลับบ้านทำ ต่อ มาถึงบ้านก็สามทุ่ม เจอลูกสาวนอนทั้งชุดนักเรียน เลยแสลงใจ จน ต้องค่อย ๆ เลิกทำงานมาก. เพราะที่บ้านฐานะไม่ค่อยดี ตอนนี้ฐานะดีขึ้นกว่าเดิมนิด คุณดาวริมทะเล ขอบคุณอีกครั้งที่มาเยือน ป้าโซ น้องแพรเป็นลูกสาว และเขียนเองอุตส่าห์เอา แฟลชไดร์มาใส่โน๊ตบุคผม กลัวว่าผมจะลำบากในการลอก การบ้านผมเหรอสบาย มีพร้อมแล้ว คลิกคัดลอก วาง แล้วแปะ ไม่ต้องปรุงแต่งเลย Lucky ขอบคุณครับ ไปเชียงใหม่คราวนี้ไปนอน ชายป่า เป็นส่วนใหญ่ เลยบ่าได้ไปไหว้พระธาตดอยสุเตบครับ jewnid ขอบคุณที่แวะมา เป็นจดหมายของน้องแพรลูก สาวทั้งที่อยู่บ้านเดียวกัน แหะ ๆ พอดีปลายปีว่าง กัน น้องก๋า ผมเข้าไปดูงานของน้องก๋า ภาพขาวดำตอนเช้า แล้วเม้นท์ไว้หน่อย ไม่มาก เพราะ งานสมบูรณ์ยังงั้นเม้นท์ไม่ค่อยออกครับ Calla น้องแพรโตคงไม่ให้ผมพาไปเที่ยว ผมคงให้ขับรถ พาไปเที่ยว แม่กลองเพราะ ติดใจกุ้งเผา ร้อน ๆ ยืนกินข้างคลอง คุณมินทิวา น้องแพร น่ารัก พูดน้อยผิวคมขำเอ้ย ดำขำ T+c ฉบับนี้เป็นฉบับแรกที่ผมเอาของน้องแพรมาลงโดย ไม่ต้องตัดต่อ. ส่วนของผมมีหลายแนว ลอง ๆ ดูครับ แต่ เป็นเรื่องจริง สถานที่จริง บรรยากาศจริง เช่นหนาวก็ หนาว ฝนตก ทากเกาะ. เจออาหารชวนแหวะจริง ๆ ถ้ามันล่อแหลมทำ ให้เขาเสียหาย ผมจะไม่กล่าวนาม ส่วนชื่อโดยจรรยาบรรณของ คนฝึกเขียน เลยไม่ใส่ชื่อจริง กลัวหัวแบะ หมายถึงคนถูกผมเอามาเล่านะ คุณปลายแป้นพิมพ์ คุณตฤณครับ ฉบับนี้เป็นฉบับแรกที่ ผมเอาข้อเขียนของน้องแพร มาลงทั้งดุ้น ขอตีอู้หน่อย แม่บ้านครอฟอร์ด เรื่องลูกสาวแม่ยาย วีนใส่ผมนะเป็น ประจำเขาทำอาหารให้ผมกิน ส่วนผมเดินลอยชายทำโน่น ทำนี่ดูเหมือน เกลียมัว ทำเป็นไม่ได้ยินครับคุณสาว magic ขอบคุณครับ มีหลานเป็นคนทำทีวี หล่อ ดำขำ เห็นฟันยิ้มสวย คุณบ่งบ๊ง ปกติผมชอบเอาเรื่องคนรอบข้างมาเขียนใส่ ชู รสเหยาะน้ำปลา บีบมะนาว ฉีดกลิ่นหอม แต่คราวนี้เรียน ลัดเอาของลูกสาวมาทั้งแผ่นเลย แม่หมูจาไมก้า สวัสดีครับ เดี๋ยวผมจะเข้าไปฟังเพลงของ Pat boone กับเพอรี่โคโม่ต่อ วันก่อนไปร้องเพลงที่บ้าน พี่ชายที่เชียงใหม่ ชอบเพลงทั้งสองร้อง แต่ร้องไม่เป็นเลย ต้องร้อง แหะ ๆ คุณชายถนัดศรี พี่ฉึ่งงี้ แซมด้วยครูเอื้อ แต่ไม่รู้ว่าครูเขาจะรับเป็นลูกศิษย์หรือเปล่า ตอนนี้ถ้ารับสงสัยวิ่งกันหน้าตั้ง   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 7 มกราคม 2554 17:30:29 น.

หวัดดีปีใหม่ ขอให้คุณไวน์มีความสุขพร้อมด้วยสุขภาพกายใจที่แข็งแรง ตลอดไป..   โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม 7 มกราคม 2554 19:55:57 น.

วันนี้มาบ้านนี้ 2 หนแระ ที่ทำงานหนนึง หนนี้ที่บ้าน กำลังตัดสินใจอ่าน..ที่ทำงานเห็นเลยผ่านกะมาอ่านที่บ้าน ตอนนี้อ่านไปได้ 2 ย่อหน้า แสบตาชมัด เห็นเม้นท์เค้าบอกสนุกกันอะ ก็ต้อง่านใช่ปะคะคุณไวน์ งั้นแปะไว้หรุ่งนี้มาอ่านต่อ วันนี้..ขอเอาตาดำไปเก็บก่อนนะคะ อิอิ   โดย: mutcha_nu 7 มกราคม 2554 20:36:12 น.

กลับมาแล้วค่ะ ซาบซึ้งค่ะ เรื่องนี้ อืมกลับบ้านคราวหน้า จะกราบตักพ่อแม่งามๆ เลยค่ะ คุณไวน์ สบายดีนะคะ ป้าอิ๋วก็เช่นกันค่ะ   โดย: Sai Eeuu 7 มกราคม 2554 22:46:20 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 8 มกราคม 2554 6:12:30 น.

สุขสันต์วันเด็กนะค่ะ คนหน้าเด็ก หัวใจเด็ก อายุเด็ก มีแฟนเด็ก นิสัยเด็กๆ ก็ขอให้มีความสุขเหมือนกันน๊าา อิอิ   โดย: รักดี09 8 มกราคม 2554 9:20:18 น.

ข้อเขียนอ่านแล้วดูดีครับ   โดย: ลุงกล้วย 8 มกราคม 2554 10:01:25 น.

มาหาอ่านคำตอบสรุปเป็นน้องแพรลูกสาวพี่ไวน์นั่นเอง ทำเอาน้องริน งง เซ้นต์ไม่ถึงจริงๆ ว่า เรื่องในบล็อกนี้ สื่อถึงอะไร 555+ ตอนนี้น้องรินอัพบล็อกอาจบ่อยค่ะ เพราะกลางคืนมีเวลาส่วนตัวมากขึ้น จากปีก่อน ๆ กลางคืนก็ต้องดูแลมังกรน้อย ตอนนี้มังกรน้อยเข้า รร ที่พะเยาแล้ว เลยทำให้มีเวลาทำอะไรมากขึ้น ทำให้นอนดึกด้วยเหตุฉะนี้ค่ะ อิอิ เรื่องอื่น ๆ มีเหลาเพียบเลยเน้อ แต่ไปเม้นในบล็อกน้องรินว่าทั้งน้องที่ไหนได้ ทั้งน้าทั้งหลานต่างหาก น้องรินเป็นน้า เด็กข้าง ๆ นะพี่ไวน์ ฮิ้ววววววววว บังเอิญหน้าเด็ก   โดย: Rinsa Yoyolive 8 มกราคม 2554 10:40:33 น.

กลับมาอ่านตามตั้งใจ อ่านแล้วนึกถึงตัวเองตอนจบออกมาทำงานครั้งแรก ที่ถือเป้นการออกจากบ้านอย่างเต็มตัว เพราะไม่ต้องอาศัยเงินเดือนจากทางบ้าน เป้นการใช้ชีวิตอยู่กับคนอื่นที่เราไม่รู้จัก แต่ต้องเรียนรู้กัน ทำงานร่วมกัน ที่ไม่มีใครจะมาใส่ใจ เอาใจเราเหมือนที่บ้าน... การประคองตัวอยู่ให้รอดในบรรยากาศในที่ทำงาน ไม่ได้ง่าย..หลายคนต้องเปลี่ยนงาน เพราะความอดทนกับสังคมในที่ทำงานต่ำ.. ก็คงต้องใช้ธรรมะในใจเค้าประโลมให้จิตใจมั่นคง ..เขียนไปเขียนมาชักยาว.... จากบ้านโน้น สาเหตุที่ลาออกจากที่นั่น ไม่ใช่เพราะบรรยากาศบังคับอย่างเดียว เพราะหน้ามึนอยู่แล้ว...555 แต่เพราะแพ้ละอองไหมจริงๆ ตอนที่ทำอยู่รับผิดชอบการปรับปรุงพันธุ์ ที่ต้องมีการ breed พันธุ์ไหมใหม่ๆ ต้องเลี้ยงครบทั้งวงจร ธรรมชาติของผีเสื้อเวลาออกมาจาก cocoon จะเปียกต้องตากปีกจนแห้งแล้วหาคู่ผสมพันธุ์ วิธีการหาคู่ตัวผู้จะกระพือปีก การทำแบบนี้ทำให้ scale ที่ปีกฟุ้งกระจาย การทำงานในห้องปิดฆ่าเชื้อ กับผีเสื้อที่แข่งการกระพือปีกนับพันตัว ไปหาหมอเพราะปอดมีปัญหา ขอบตาแดง ไอ ทุกครั้งที่ถึงช่วงนี้ ซึ่งมีประมาณ 6 ครั้งต่อปี ปีสุดท้ายที่เป็นหนัก ถามหมอว่าทำอย่างไงถึงหาย หมอตอบว่า"เปลี่ยนงาน" ..เลยต้องบ้ายบายอย่างที่บอก งานต่อมาก็ไม่พ้นเพียงแต่เลี้ยงเพื่อเอา cocoon ไปสาว แต่ก็ไม่ไหว ดันมาแพ้ไอระเหยจากของเหลว ของตัวหนอน ตอนชักใยทำ cocoon โรงๆ จะมีเจ้านี้เป้นล้านๆ ลูก ...เอ..ท่าทางจะบ่นมากไป เอาตาดำไปซ่อมต่อก่อนนะคะ คุณไวน์ไปวิ่งเจอไรมั่งมาเล่าสู่กันฟังมั่งนะคะ   โดย: mutcha_nu 8 มกราคม 2554 11:15:45 น.

สวัสดีค่ะคุณไวน์ ที่ต้องนั่งถ่ายแบบนั้น ดอกไม้มันต้นเล็ก และก็เตี๊ยมาก อยากได้ฉากหลังเป็นท้องฟ้าค่ะ ไอ่ครั้นจะเลื้อยถ่ายก็ติดพุง อิอิ เลยยักแย่ยักยันแบบนั้นแหละค่ะ กว่าจะลุกได้ ทำเอาปวดเอวเลย 555 แบบว่าท้องแล้วไม่เจียม แหะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนกันตลอดนะคะ ^^ แฮปปี้นิวเยียร์ อีกครั้งค่ะ   โดย: JinnyTent 8 มกราคม 2554 14:04:08 น.

เขียนได้น่ารักมากเลย อ่านแล้ว55อยากเขียนถึงพ่องมั่งอ่ะ   โดย: pinkypunch 14 มกราคม 2554 17:44:32 น.