► ►► .ถ น น สา ยนี้ มี ต ะ พ า บ ...(ม น ต์ รั ก ส า ม ฤ ดู) . ◄ ◄◄
อันนี้โจทย์ครับ กดตามนี้ ตรู๊ดๆๆ
. . .
✿✿✿...มนต์รัก สามฤดู...✿✿✿
“ปิก~” เสียงใบไม้แห้งใบหนึ่ง หล่นกระทบพื้นถนนคอนกรีต
ชายหนวดลืมตาขึ้นช้าๆ
ใช่ เขามีหนวดด้วย
ฟ้ายังคงไม่สางดี เมื่อคืนเขาคงเมามาก ถึงได้มาหลับอยู่ตรงนี้
ลมหนาวพัดเอาใบไม้ใบนั้นปลิวจากไป เขากระชับขนรักแร้เข้าหาตัว
พยายามดึงมันมาปิดหัวนม
เสียดายที่มันไม่ยาวพอ
เขาจำต้องปล่อยให้หัวนมตั้งชันอยู่อย่างนั้น
ชายหนวดมองไปรอบๆตัว พยามหาเสื้อของตัวเอง
ใครบางคนคงอยากเห็นหัวนมของเขา เลยจับเขาถอดเสื้อแบบนี้
พอนึกได้ ชายหนวดลองขมิบดู อืม ยังปกติ ค่อยยังชั่ว
พักหลังๆเขามักหลับนอนไม่เป็นที่เป็นทาง
ใช้ชีวิตเป็นไอ้ขี้เมา
แน่ล่ะ คนที่ใช้ชีวิตได้หยำเปแบบนี้ ไม่บ้า ก็เมา อย่างใดอย่างหนึ่ง
.
.
“คุณมงคลคะ” เสียงคุ้นหูดังขึ้นทางทิศหลัง
“ณี...” สิ้นเสียงแผ่วเบา ชายหนวดโผเข้าไปหาต้นเสียง
“ ผลั่ก~~” หัวของเขาปะทะกับของแข็ง แทบสร่างเมา
เมื่อมองอีกครั้ง “ ณี “ ที่เขาเห็นเมื่อครู่กลายเป็นต้นประดู่ไปซะแล้ว
เขาปากแตก หัวเราะหึหะในลำคอ
ความรักทำให้เขาเป็นเช่นนี้ เขาเริ่มเห็นสิ่งต่างๆเป็น “เธอ “
มาตั้งแต่เริ่มกินเหล้าและเมามาย ได้สองสามเดือน
ความรักไม่ใช่สิ่งเลวร้าย
แต่ถ้ามัวแต่เก็บมันไว้ในใจ ไม่ได้พูดออกไปแบบเขา
ความรักก็จะตกใน จนมีสภาพแบบนี้
เมื่อหัวใจ สร้างหน่อใหม่ที่เรียกว่าความรักขึ้นมา
เราต้องหาหัวใจดีๆอีกดวงให้มันเติบโต
นี่คือเรื่องแต่ปางหลังของชายหนวดขี้เมาแบบเขา
.
.
.
.
เขาชื่อ “ อัปมงคล” ชื่อเล่นชื่อ มงคล
ใครๆก็ว่า ชื่อเขาไม่เป็นมงคล ยังไงก็ไม่รู้
แต่เขาก็มักจะเบรกคนเหล่านั้นด้วยคำคมยอดฮิต
“ ชื่อนั้น ไม่สำคัญเท่าเหล้าหนึ่งไห”
วันหนึ่ง เขาได้พบกับ “กาลกิณี” หรือ ณี
เพื่อนๆของเธอก็ชอบทักชื่อเธอว่าไม่เป็นมงคลเหมือนกัน
แต่แน่ล่ะ เธอไม่ได้สนใจ เพราะ “ชื่อนั้น สำคัญน้อยกว่าปลาไหล”
ณี เป็นพนักงานแผนกการตลาดคนใหม่
เธอดูปราดเปรียว กระฉับกระเฉง สุขภาพดี เหงือกสีชมพู
แถมพลาสเตอร์ที่ติดส้นเท้ากันรองเท้ากัดนั้นก็สีสวย ดูมีรสนิยมมาก
เขาตกหลุมรักเธอเข้าโดยไม่ทันได้ดูสารรูปตัวเอง
ไม่ดูว่าตัวเองเป็นเพียงเจ้าของบริษัทที่เธอทำงานอยู่เท่านั้น
ต้อยต่ำเหลือเกิน เขาตัดพ้อตัวเอง น้อยใจในโชคชะตา
ได้แต่แอบมองเธออยู่ห่างๆ
.
. .
.
ลมร้อนเดือนเมษาพัดเอากลิ่นหอมกรุ่นของโรลออนรุ่นใหม่มาเตะจมูก
ในที่สุดวันนี้ โชคก็เข้าข้างเขา เพราะเจ้าของกลิ่นโรลออนนั้น
คือ “ ณี”
กลิ่นเต่าเธอเจือกลิ่นโรลออน ชวนให้หลงไหล
นี่สินะ ที่เขาเรียกว่ากลิ่นสาบสาว
เมื่อครู่เขาเจอเธอโดยบังเอิญ เธอว่าเธอมาเดินตลาดนี้ทุกวัน
เธอเดินตลาดได้สง่าผ่าเผยมาก สมแล้วที่ทำงานด้านการตลาด
เขาช่วยเธอเลือกปลาทับทิม เธอว่าจะเอาไปทำน้ำสลัด
จากนั้น ก็ช่วยเธอเลือกหอย
เธอเอียงอาย เมื่อเห็นเขาจ้องหอยตัวอวบๆ นานเป็นพิเศษ
เธอช่างน่ารักเป็นธรรมชาติอะไรอย่างนี้ เขาแทบจะสารภาพรักเธอหน้าแผงหอยนั้นด้วยซ้ำ
“ ยอมมอบตัวซะดีๆ ขณะนี้เจ้าหน้าที่ได้ล้อมไว้หมดแล้ว”
เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น
“ ว่าไงคะที่รัก จ๋า..อยู่ตลาดจ๊ะ...” จากนั้น เขาก็ไม่รับรู้อะไรอีก
นี่เธอมีคนรักอยู่แล้วหรือนี่ หอยอวบๆสีแดงอมชมพูตัวนั้น
ดูซีดลงไปถนัดตา เขารู้สึกเหมือนคนอกหัก
ไม่สิ เขากำลังอกหักจริงๆ ต่างหากล่ะ .
.
.
.
ตั้งแต่วันนั้น เขาก็พยายามหลบหน้าเธอตลอด
เวลาขึ้นลิฟต์ด้วยกันตอนเช้า เขาก็จะหลบไปอยู่ข้างหลัง
แล้วจ้องตูดเธอแทน
หากเขาจะลองมองหน้าเธอซักนิด
เขาก็คงจะเห็น ว่าแววตาเธอนั้น เศร้าหมองแค่ไหน
.
.
.
เช้าวันหนึ่ง เขานั่งเล่นดีดลูกแก้วอยู่กับพนักงานชายกลุ่มหนึ่ง
ณี เดินตรงมาทางกลุ่มเขา แน่ล่ะ เขาหลบหน้าเธอทันที
ทำเป็นหาลูกแก้วงกๆเงิ่นๆ
“ น้าณีๆ ลืมรอริเอะ” เสียงเด็กผู้ชายดังไล่ก้นเธอมา
เขาจ้องก้นเธอ เพราะไม่อยากมองหน้า แต่ก็ต่ำพอที่จะมองเห็นเด็กคนนั้น
“ ขอบใจจ๊ะ ที่รัก แต่ทีหลังอย่าพูดดังสิ น้าอายเค้า “
ไม่นึกเลย ว่าเธอจะคบแฟนเด็กขนาดนี้
ภาพที่เห็นชายอื่นยื่นรอริเอะให้เธอ ช่างบีบหัวใจเขายิ่งนัก
เด็กคนนั้น วิ่งกลับไปขึ้นรถ ดูสิ ยังเรียนประถมอยู่ด้วยซ้ำ
“ นั่นหลานชายณีเค้าครับ เจ้านาย “ พนักงานหนุ่มคนหนึ่ง
เอ่ยตัดบทความคิดน้ำเน่าของเขา
เขาเหมือนโดนตบบ้องหู
และถึงบางอ้อในทันที
วันนั้นเขายิ้มทั้งวัน พยายามเสนอหน้าไปให้เธอเห็นบ่อยๆ
.
.
.
.
มงคลเหม่อมองเม็ดฝนเดือนสิงหาอย่างอารมณ์ดี
ปล่อยอารมณ์ไปตามจังหวะเม็ดฝน ที่ถูกลมพัด ดูเป็นริ้วๆ
เลขาส่วนตัวของเขา เอาเอกสารปึกหนึ่งมาให้เซ็นเหมือนทุกวัน
แต่วันนี้ มีเอกสารแผ่นหนึ่ง ที่ทำให้เขาแทบฉี่เล็ด
มันคือใบลาออก ของ “ณี”
เขารีบวิ่งตาลีตาเหลือกออกไปตามหาเธอ ตามคำบอกเล่าของฝ่ายการตลาด
ว่าเธอจะกลับไปพักผ่อนที่บ้านต่างจังหวัด
ในที่สุดเขาก็มาถึงหัวลำโพง
แต่ก็ไร้วี่แววของเธอ
เขาโทรเข้ามือถือส่วนตัวของณี
เธอรับสาย และบอกว่า เธอกำลังจะขึ้นเครื่องกลับเชียงใหม่
ก่อนจะวางสายไป เพราะเครื่องบินบีบแตรเรียกแล้ว
มงคลเข่าอ่อน
แต่ก็มุ่งมั่น เขาจะตามเธอไปเชียงใหม่แน่นอน
.
.
.
.
สองชั่วโมงต่อมา
ข่าวเครื่องบินกรุงเทพฯ-เชียงใหม่ตก
ทำให้เขาถึงกับฉี่ราด บนนั้น มีคนที่เขารักอยู่
เขาพยายามติดต่อเธอทางโทรศัพท์
แต่ไม่มีสัญญาณ
เขารับไม่ได้ กรี๊ดออกมาสุดเสียง
.
.
.
.
นั่นคือเหตุการณ์สามเดือนก่อนหน้าที่เขาจะเมาเละแบบนี้
เขาทิ้งงานในบริษัท แต่น้องชายเขาคงรับช่วงต่อ
เขาหนีออกจากสังคม มาอยู่ในที่ซึ่งคนไม่รู้จักเขา
.
.
.
“คุณมงคลคะ” เสียงคุ้นหูดังขึ้นอีกรอบ
เขาหัวเราะหึๆ
“ คราวนี้อะไรอีกล่ะ ผมสร่างเมาแล้วนะ ไม่ต้องมาหลอกกันซะให้ยาก” เขาพูด
กับภาพลวงของณี
แต่ถึงเป็นภาพลวง เขาก็อยากสัมผัส
เขาโผเข้าไป โอบกอดภาพลวงนั้น
และภาพลวงนั้น ก็กอดเขาตอบ
ช่างเป็นภาพลวงที่สมจริง และกอดได้อุ่นสะใจอะไรเช่นนี้
.
.
.
.
กาลกิณีและอัปมงคลกอดกันอยู่อย่างนั้น เนิ่นนาน
ลมหนาวพัดแผ่ว แต่ก็ต้องพ่ายไปเพราะไออุ่นจากอ้มกอดของทั้งคู่
เขาแอบบีบก้นเธอด้วย นุ่มจัง
.
. .
.
วันนั้น กาลกิณี ไม่ได้ขึ้นเครื่องบินลำนั้น
เธอทำมือถือหาย และหลบไปทำใจอยู่ที่เชียงใหม่
จนกระทั่งมาทราบข่าวไม่เป็นมงคล ของอัปมงคล
เธอมาเพื่อตามหาเขา และบอกกับเขา ว่าเธอยังอยู่
แต่ก็เขินนิดนึง ที่มาโดนบีบก้นกลางเมืองแบบนี้
ที่นี่ ลำปาง
หนาวมาก แต่อ้อมกอดอุ่นมากกว่า
.
.
.
.
รักกัน ต้องพูดกัน อย่าอ้ำอึ้ง
สื่อสารกัน ตามประสาความรัก
ดีนักแล
จบแล้ว .
.
.
งานนี้ ด้นตามระเบียบ
เสร็จตอนตีหนึ่ง ฮี่ๆ
มีใครเขียนบ้าง มาดูกัน
ตะพาบปอป้า พรหมญาณี ตะพาบ toor36 ตะพาบเริงฤดีนะ ตะพาบ Rinsa Yoyolive ตะพาบ sierra whiskey charlie
ตะพาบ is_ninja ตะพาบ eroz_kille ตะาบ JewNid ตะพาบ กะว่าก๋า ตะพาบ peeamp ตะพาบ nikanda ตะพาบ พธู ตะพาบ ดอกหญ้า บนทางดิน ตะพาบ ปลายแป้นพิมพ์ ตะพาบ ซองขาวเบอร์ 9 ตะพาบ Great_opal ตะพาบ โจนบ้ากับป้าแก่ๆ
Create Date : 21 พฤศจิกายน 2553 |
|
44 comments |
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2553 20:51:55 น. |
Counter : 1359 Pageviews. |
|
|
|
อ่านเรื่องราวของคุณเป็ดทีไร รู้สึกจินตนาการไร้ขอบเขตของคุณเป็ดจะพัฒนาขึ้นทุกวี่วันนะคะ อ่านแล้วจินตนาการพลอยบรรเจิดตามไปด้วย ว๊ะฮ่าๆๆๆๆๆ
.
.
.
นินจา
.
.
.
หายตัวววววววว