สวัสดีปีใหม่ตอนนี้ก็คงยังไม่เก่าเกินไปใช่ไหมครับ?
ผ่านเวลาไปครึ่งปี นับจากวันที่เขียนบล็อกครั้งสุดท้าย
เป็นครึ่งปีแห่งการเปลี่ยนแปลง เปลี่ยนเราไปเจอสิ่งแปลกๆ
จนวันหนึ่งเราพบว่ารสชาติของมันแปลกแปร่งเกินไปไม่ถูกปาก
อาจจะเป็นเพราะมันไม่ใส่ปลาร้า เราไม่ชอบใจเราจึงกลับมา
กลับมาเป็นตัวเรา น่าขำที่บางครั้งเราก็ไม่รู้จักตัวเองซะอย่างนั้น
"สวัสดีปีใหม่ครับตัวผมเอง" ตัวผมเองกล่าวสวัสดีปีใหม่กับตัวผมเองขณะที่ตัวผมเองอีกคนกำลังนั่งสนทนาธรรมกับจิ้งจกตัวผู้
วัยกำลังนมแตกพาน
ขอบคุณเพื่อนๆที่ฝากความคิดถึงไว้ที่เอนทรี่ล่าสุด
ผมกลับมาบ้านแล้วครับ
ขอแสดงความยินดีกับเพื่อนๆที่ได้รับรางวัลแห่งความภาคภูมิใจสมกับความพยายามในการสร้างผลงานดีๆมาตลอดทั้งปีนะครับ
จะคุยอะไรดี รู้สึกสมองจะตื้อๆ เมื่อคืนตื่นตั้งแต่ตีสามครึ่งด้วยความหนาวและเสียงดังจากห้องข้างบนเป็นเสียงตำอะไรซักอย่าง ใครอาจจะตื่นขึ้นมาตำน้ำพริกให้สามีไปทานที่ทำงานกระมัง
เสียงดังตั้งแต่ตีสามครึ่ง ถึงหกโมงกว่าๆ น่าประหลาดใจอย่างยิ่งแต่ก็ไม่ได้ขึ้นไปสำรวจดู ขี้เกียจใส่กางเกงน่ะครับ ก็เลยนอนอ่านบทความเกี่ยวกับการถ่ายภาพตั้งแต่ตีสามครึ่งยันหกโมงเช้า
พูดเรื่องบทความ เนื่องจากมันเป็นบทความภาษาอังกฤษซะ 95%ผมก็เลยค้นพบวิธีการแปลอย่างรวดเร็วแบบใหม่
จากที่เมื่อก่อนเวลาเจอคำที่ไม่รู้จักต้องมาหาในดิกชันนารี เดี่ยวนี้ผมใช้วีธีให้กูเกิ้ลแปลทั้งหน้าเว็บไซต์แล้วเซฟมันมาทั้งหน้านั้นเลย
แล้วเอามาขัดเกลาให้เป็นภาษาที่มนุษย์เข้าใจมากขึ้นปรากฎว่าได้ผลลัพธ์เป็นที่น่าพอใจอย่างมาก ตอนนี้เลยมีข้อมูลเยอะแยะไปหมดอ่านและเรียบเรียงกันไม่หวาดไม่ไหว
Ai ของกูเกิ้ลตอนนี้เก่งมากนะครับ
แปลภาษาได้เป็นภาษามนุษย์มากขึ้นมากเลย
เทคโนโลยี AI หรือปัญญาประดิษฐ์กำลังใกล้เราเข้ามาเรื่อยๆแล้ว อีกไม่เกินสิบปีโลกเราจะเปลี่ยนไปอย่างมากทีเดียว น่าดีใจที่ผมไม่น่าจะตายก่อนที่จะได้เห็น"ทฤษฎีของทุกสรรพสิ่ง" ที่นักวิทยาศาสตร์ตั้งใจค้นคว้ามานานแสนนานแต่ยังไม่สำเร็จ คงจะสำเร็จได้เมื่อเทคโนโลยี Aiก้าวหน้าไปอีกระดับหนึ่งในไม่ช้า
การเดินทางข้ามอวกาศจะไม่ใช่เรื่องเป็นไปได้
แค่ในนิยายวิทยาศาสตรอีกต่อไป
รวมทั้งเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ควันตัมที่กำลังจะเข้ามาในไม่ช้านี่จะทำให้โลกเราเปลี่ยนไปมากจริงๆ
ตอนเย็นไปกินข้าวมันไก่แถวเคหะคลองจั่นมาครับ
ไม่เกี่ยวกับย่อหน้าข้างบนหรอก แต่เป็นข้าวมันไก่ที่อร่อยมากเพราะบรรยากาศดีเด่นฟ้าสวยมากครับแต่เป็ดน้อยดันไม่พกกล้องไปเพราะคิดเข้าข้างตัวเองว่าก็หนังสือเต็มกระเป๋าแล้วจะแบกกล้องไปอีกหรือ นั่นล่ะครับ เลยพลาดท้องฟ้าสีสวยงามที่สุดในรอบปีไปลงโทษตัวเองด้วยการเดินออกมาจากในซอยถึงปากซอย ระยะทาง 3.7 กิโลเมตร
ระหว่างทางก็เจอต้นจามจุรีที่แอบๆอยู่ในเงามืดเจอต้นโพธิ์ที่มีชุดไทยแขวนอยู่เต็มไปหมดเจอป้ายรับถมที่ปักอยู่ในบึงที่มีต้นก้านธูปฤาษีขึ้นอยู่เต็มเจอคลองที่น้ำนิ่งกับบรรยากาศยามโพล้เพล้ เจอร้านสุกี้ที่มีหมานอนเฝ้าหน้าร้านเจอร้านอาหารอีสานที่ย่างคอหมูจนควันตลบอบอวน เจอผู้หญิงอ้วนสองคนยืนรอสองแถวอยู่ใต้ต้นคูณที่ไม่มีไฟส่องสว่างเจอมอเตอร์ไซค์ที่วิ่งอยู่บนฟุตบาท เจอป้าที่ออกไปโบกรถให้สามีอยู่กลางถนน
ขึ้นรถเมล์ตอน 18.59 น.ผู้หญิงคนที่นั่งข้างหน้าคลุมฮิญาบ เป็นมุสลิม ฮิญาบสีฟ้ากางเกงรัดรูปเธอนั่งหลับมาตลอดทาง กรนด้วยนิดหน่อย ผมนั่งฆ่าเวลา ไม่มีหนังสือติดตัวซักเล่มเพราะอ่านจบไปเล่มละสองรอบแล้วล่าสุดอ่านวิทยาศาสตร์กายภาพชีวภาพของมอปลาย อ่านไปถึงขนาดนั้นอ่านหนังสือชุดประวัติของผู้นำโลก
ผมสับสนเรื่องความสำพันธ์ระหว่าง เจียง ไค เซ็ก - เติ้งเสี่ยวผิง - โจว เอิน ไหลเหมา เจ๋อ ตุง - ดร.ซุน ยัด เซ็น ไม่รู้ทำไม รู้แต่ว่าโจวเอินไหล กับเติ้งเป็นเพื่อนกัน
เหมากับ เจียงไคเซ็ค ไม่ถูกกันคนนึงเป็นคอมมิวนิสต์ คนนึงเป็นประชาธิปไตย สู้กันไปหมา เจียงแพ้หนีไปก่อตั้งประเทศใต้หวัน ความเข้าใจมันยังมั่วๆกันอยู่ เรียงไทม์ไลน์ไม่ถูก
วันก่อนเพิ่งเห็นมือที่โดนตัดออกไปของเชกูวาร่า จริงๆเขาสั่งให้ตัดหัวไป แต่หมอไม่ยอมทำเลยตัดมือทั้งสองข้างออกไปเพื่อพิสูจน์ว่าเป็นเชจริงๆจากปากคำของครูในโรงเรียนแห่งหนึ่งที่เชโดนจับมาขังไว้ เธอได้คุยกับเชเป็นคนท้ายๆเขายังถามว่าที่นี่ต้องการอะไรมากที่สุด ครูสาวคนนั้นตอบว่า รถแทร็คเตอร์เขาสัญญาว่าจะส่งมาให้ถ้าเขารอดไปได้ และขอข้าวกิน ครูคนนั้นให้น้ำซุปหนึ่งถ้วยพอครูหันหลังไปจะกลับบ้าน ไม่ทันได้พ้นเขตโรงเรียนดีเชก็โดนยิงตายในห้องเรียนแห่งนั้น ตาเบิกโพลงตอนครูสาวคนนั้นวิ่งไปถึงเขามองมาทางประตู ม่านตาค่อยๆขยาย เชตายแล้ว ร่างถูกมัดกับฐานเฮลิคอปเตอร์ส่งไปสนามบินมือเขาถูกตัดและร่างถูกฝังใกล้ๆสนามบินพร้อมพวกอีก 2 คน
บุคคลมีชื่อเสียงของโลกหลายๆคนมักตายอย่างเหน็บหนาวและหิวโหย เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจ แม้แต่ คาร์ล มาร์กก็ตายอย่างอกอยากและหิวโหย โมสาร์ทก็ตายอย่างอดอยากและหนาวเหน็บ ชาร์ล กู้ดเยียร์ก็ตายอย่างอดอยาก
เป็ดสวรรค์ก็อาจจะตายอย่างอดอยากแถมไม่ได้เป็นบุคคลสำคัญของโลก แค่เป็นที่รู้จักกันในซอยแคบๆ
ออกไปหาของกินกันเถอะ
ลงนาม
เป็ดสวรรค์
15 มกราคม 2561
09.59 น.
เพื่อนๆเรามีไปตั้งสำนักในเฟสบุคกันด้วยนะ
ลองกดสิ
ดั๊กกี้ เทอว์หายไป ทำเอาเราใจหาย ถึงกับต้องรีบไปแจ้งความเพื่อนบล๊อกหายตัวลึกลับ อิอิ ดีใจๆๆ กลับม๊า กลับมาาาาาาา
แวะมาทักทายจ้าา ^__^ อิอิ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [
