การรอคอย ไม่ใช่สิ่งที่น่าอภิรมย์ในค่ำคืนเดือนมืดเช่นนี้
นั่นก็เพราะ มันมืด
ใช่ กลางคืนมันก็มืดอยู่แล้ว แล้วเดือนยังมามืดซะอีก
มองอะไรไม่เห็นเลย
ความคิดไร้สาระ ก่นด่าความมืด โทษฟ้าโทษดิน ดังขึ้นในหัวของชายหนุ่มทั้งสาม
นี่อาจจะเป็นกิจจกรรมฆ่าเวลาที่สมองสร้างมันขึ้นมาโดยอัติโนมัติ
หลายชั่วโมงแล้วที่การรอคอยอันแสนจะทรมานดำเนินอยู่
ชายหนุ่มสามคน ปืนคนละกระบอก
ภารกิจคือทำในสิ่งที่ต้องทำ ชายสามคนกับอาวุธในมือ
แน่นอนว่าภารกิจไม่ใช่ไปสร้างโบสถ์แน่ๆ
เวลาล่วงเลยไปใจคนก็เปลี่ยน สายลมแห่งกาลเวลาช่างทรงพลัง
แม้การรอคอยจะเป็นดังรากหยั่งลงอย่างมั่นคง
แต่ความเปลี่ยนแปลงของสรรพสิ่งนั้นไม่อาจเลี่ยง
ความคิดเชิงนามธรรมดังก้องในหัวของชายทั้งสาม
นี่อาจจะเป็นกิจจกรรมฆ่าเวลาที่สมองสร้างมันขึ้นมาโดยอัติโนมัติ
.
.
.
นี่ครั้งแรกของแกสินะ ไอ้ปิ่นอนงค์ เจ้าของเสียงสำเนียงบ้านๆ แม้เดือนจะมืด
ก็พอฟังออกว่าคนพูดนั้นมีหนวด หน้าตาคมเข้มออกแนวเหี้ยมๆ
ใช่ครับ พี่จุ๊บแจง น้ำเสียงประหม่า มือกระชับปืนมั่น
ไม่ต้องเกร็ง เดี๋ยวงานจะเสียซะเปล่า แรกๆก็งี้ ข้าก็เคยเป็น
ความมืดยังคงทำหน้าที่ของมัน
อย่างไม่เหนียมอาย ไม่เขิน ไม่สะดุ้งสะท้าน ไม่มีคำบรรยายใดๆซักคำให้ลึกซึ้ง
พี่ว่าเราต้องรออีกนานไหม? ปิ่นอนงค์ถามลอยๆ
เดี๋ยวมันคงมา มืดๆแบบนี้มันอาจจะหลงทาง จุ๊บแจงหน้าเหี้ยมตอบงั้นๆ
ฉันหมายถึงการมาเยือนโลกของดาวหางฮัลเลย์ครั้งต่อไปน่ะพี่ อีกนานไหม?
ปิ่นอนงค์กวนตีน
ปิ่นอนงค์โดนจุ๊บแจงเอามีดฟันเบาๆจนแขนขาดเป็นเชิงหยอกล้อ
ทุกคนมีรอยยิ้มท่ามกลางความมืด
จุ๊บแจงจับแขนที่ขาดมาต่อให้ปิ่นอนงค์ แต่ด้วยความมืด
ทำให้วางตำแหน่งพลาด แขนปิ่นอนงค์เลยไปต่อไว้ที่หน้าผาก
ปิ่นอนงค์กระชับปืนไว้ที่หน้าผากแน่น
.
.
.
.
นี่เราไม่มีทางเลือกจริงๆน่ะหรือพี่จุ๊บ ฉันไม่อยากทำเลย ชายหนุ่มอีกคน
ที่ไม่มีบทพูดย่อหน้าที่ผ่านมาพูดขึ้นมาบ้าง
ทางเลือก มันมีไว้สำหรับบางคนเท่านั้น แต่ไม่ใช่พวกเรา ไอ้โดโรธี จุ๊บแจงสบตา
เล็งแล้วเล็งอีกก็ไม่ตรง เพราะมันมืด
เสียงถอนหายใจดังขึ้นไล่ๆกัน สี่ครั้ง
มีสามคน ทำไมข้าได้ยินเสียงถอนหายใจสี่ครั้ง? จุ๊บแจงขนลุกซู่
ครั้งสุดท้ายนั่นเสียงปล่อยบุ๋งของข้าเอง ไม่ใช่เสียงถอนหายใจ
ปิ่นอนงค์สารภาพ
ทุกคนถอนหายใจพร้อมกันอีกครั้ง สี่ครั้ง
พอเถอะ ข้าว่าเราเสียงดังกันเกินไปแล้ว เดี๋ยวเหยื่อจะรู้ตัวซะเปล่า จุ๊บปราม
บอกตรงๆ ฉันยังไม่รู้ว่าจะเหนี่ยวไกพรากชีวิตมันได้ลงคอไหม? โดโรธีประหม่า
จุ๊บแจงกับปิ่นอนงค์ตบบ่าปลอบใจโดโรธี
แต่ด้วยความมืด มือเลยไปโดนเอว โดโรธีหัวเราะคิกคักเพราะจั๊กกาเดียม
.
.
.
.
.
แสงไฟรางๆปรากฎขึ้นทางทิศใต้
ไม่นานก็มาถึงยังตำแหน่งที่ทั้งสามอยู่
ข้ากลับมาแล้ว ขอโทษทีช้าไปหน่อย ผู้มาทีหลังว่า
พวกข้ารอจนรากจะงอกอยู่แล้วเนี่ย จุ๊บตัดพ้อ
งั้นไปกันเถอะ เดี๋ยวจะรุ่งสางเสียก่อน
แล้วทั้งหมดก็มุ่งหน้าสู่ท้องทุ่งที่ไกลออกไป
มีเป้าหมายคือหนูนาตัวอวบอ้วนในช่วงหน้าเก็บเกี่ยวแบบนี้
........................
นั่งเขียนตะพาบอยู่ดีๆ ก็เผลอหลับไปครับ เมื่อคืนนี้
น่าเขินอายเป็นอย่างยิ่ง
มาเสร็จเอาตอนจะเลยเพลเข้าไปแล้วมาดูรายนามเพื่อนตะพาบครับ1.คุณ ญามี่
2.คุณ คนผ่านทางมาเจอ
3.คุณ rosebay
4.คุณ toor36
5.คุณ newyorknurse
6.คุณ กิ่งฟ้า
7.คุณ วนารักษ์
8.คุณ ตาลเหลือง
9.คุณ Pikake
10.คุณ กะว่าก๋า
11.คุณ ugly princess
12.คุณ ปลายแป้นพิมพ์
13.คุณ เริงฤดีนะ
14.คุณ น้อยหน่ากะสาลี่
15.คุณ NENE77
16.คุณ หมอหว่อง
17.คุณ ชีริว
18.คุณ JewNid19.ตกหล่นคุณ lovereason20.คุณ ทุเรียนกวน ป่วนรัก
อัพเดตเรื่อยๆครับลงนาม
เป็ดสวรรค์
เพื่อนๆเรามีไปตั้งสำนักในเฟสกันด้วยนะ
ลองกดสิ
<
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [
