เพื่อนตะพาบ
1. คุณ ญามี่
2. คุณ panwat
3. คุณ Great_opal
4. คุณ Rinsa Yoyolive
5. คุณ toor366. คุณ
ในความอ่อนไหว7. คุณ
กิ่งฟ้า8. คุณ
วนารักษ์9. คุณ
เริงฤดีนะ10. คุณ
JewNid11. คุณ
กะว่าก๋า 12. คุณ
ชีริว13. คุณ
rommunee14. คุณ
ปลายแป้นพิมพ์15.คุณ
eroz_killer 16.คุณ
peeamp17.คุณ
เริงฤดีนะ18.คุณ
ปันฝันอัพเดตเรื่อยๆ
#############################################
.
.
.
.
ชบา ยอดรัก
นับตั้งแต่คืนวันงานเทศกาลกินผักกาดคืนนั้นที่เราพบกัน พี่ก็ยังไม่ได้พบเจ้าอีกเลย
เจ้าจะรู้บ้างไหม นับตั้งแต่คืนนั้นพี่ก็นอนฝันถึงเจ้าทุกคืน
ไม่ว่าข้างขึ้นหรือข้างแรม พี่ก็ฝันถึงเจ้า ร่ำๆว่าจะขอหวยซักสามตัวให้หายคิดถึง
หากนับเวลาตั้งแต่คืนนั้นถึงคืนนี้ก็ผ่านไปแล้วหนึ่งเดือนเต็ม
เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง พี่ไม่ได้รับจดหมายจากเจ้าเลยซักฉบับ นับแต่วันนั้น
พี่ได้แต่เฝ้ามองอีกาอีเอี้ยงที่บินผ่านหลังคาบ้าน หวังว่ามันจะคาบข่าวจากเจ้ามาบอกพี่บ้าง
ส่วนพี่อยู่ทางนี้ สบายดี ทรมานก็แต่ความคิดถึงเจ้าที่รุมเร้าในอกอยู่ทุกคืนวันอย่างที่บอก
ยิ่งเมือสองสามวันก่อนชาวบ้านเขาลือกันว่าควายที่บ้านเจ้าตกลูกพร้อมกันถึงสองตัว
พี่ก็ยิ่งให้เป็นห่วง กลัวเจ้าจะไปทำคลอดให้ควายแล้วโดนมันขวิดเอา
เหมือนคราวนู้นไง เจ้าจำได้ไหมที่เจ้าไล่เตะหมาลุงมั่น ตัวที่มันมากินกุ้งในบ่อบ้านเจ้านั่นน่ะ
วันนั้นเจ้าวิ่งไปสะดุดรากมะขาม
หมามันหันมาจะกัดเจ้าแล้วพี่เต้นระบำฮาวายหลอกมัน
มันตกใจกลัวจนหางจุกตูด เจ้าจำได้รึไม่
คืนนั้นอีก พี่ยังจำได้ คืนวันพระแปดค่ำ เราออกไปดูลิเกด้วยกัน
เจ้ามีเรื่องกับพวกไอ้สน โดนมันต่อยเอาจนปากแตกพี่ยังดูดเลือดพิษออกให้เจ้า
ไอ้สนมันช่างใจชั่ว เมาแล้วมาแย่งลูกชิ้นจากชบาของพี่คนอะไรใจร้ายจริง
แล้วยังคืนนั้นอีก ที่พี่สารภาพรักกับเจ้าท่ามกลางฝูงยุงในป่าละเมาะ
จำได้ไหมเราหลงป่ากันอยู่ตั้งสองวัน ตอนนั้นเราลำบากกันมาก
ต้องกินแม้กระทั่งนกฮูก พี่เสียสละให้เจ้ากินขามัน ส่วนพี่กินเนื้อแก้ม
เจ้าซึ้งในน้ำใจพี่ถึงได้รับรักพี่เมื่อยามได้ยาก
.
.
.
.
บัดนี้เจ้าลืมพี่แล้วหรือไรหนอชบาเอ๋ย
ควายบ้านเจ้าซักตัวพี่ก็ไม่เห็นเดินผ่านหน้าบ้านพี่
บ้านช่องเจ้าก็ไม่ค่อยจะอยู่
หรือข่าวที่เขาลือเข้าหูมันจะเป็นจริง
พี่ไม่อยากตัดพ้อ แต่ไอ้หนุ่มต่างบ้านที่ชื่อประหลาดว่า เฟสบุ๊ค นั่นหรือ?
ทำให้ชบาเปลี่ยนไปถึงเพียงนี้
เขียนไปน้ำตาพี่จะไหล
จดหมายฉบับนี้พี่คงไม่กล้าส่งถึงเจ้า
พี่จะเก็บมันไว้เป็นหลักฐานความรักของเราเช่นนี้ตลอดไป
ด้วยรัก
พี่เชิด
.
.
.
.
ชบาได้รับจดหมายฉบับนี้หลังจากวันที่ระบุไว้ในจดหมาย
หลายเดือน จากบ้านร้างของไอ้เชิด
มันตรอมใจออกไปบวชเป็นพระธุดงค์เสียแล้ว
พลันเธอก็หันหน้าเข้าหาจอคอมพิวเตอร์
บรรจงพิมพ์ข้อความลงในช่องสเตตัส
“แฟนงอน หนีไปบวช”
มีคนเข้ามากดไลค์ จำนวนมาก
.
.
.
.
ลงนาม
เป็ดสวรรค์
เข้าไปโหวตโจทย์ ตรงนี้เน้อ
► ►► ..ต ะพ า บ จ ะ อ อ ก เ ดิ น .. อี ก ค รั้ ง . . . ◄ ◄◄.
.
.
ขำจัง ไดอารี่จริง เขียนโดนใจ อย่าลืม
การแข่งขันทำให้เราพัฒนาครับ แต่อย่าจริงจังกับมันมาก
เอาหนุกๆก็พอ เนอะ
ชวนไปพบปะกันในเฟสบุ๊ค
กดไปตามนี้โลด
แอบมาส่งงานเงียบๆ เช่นเคยครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [
จดหมายออกแนวชนบทได้ใจจริงๆครับ แต่สุดท้ายนังแฟนก็หันหาเฟซบุ๊คอยู่ดี
เต้นระบำฮาวายหลอกหมาคนจะวิ่งไปด้วยสิครับ แม๊~
ส่วนเรื่องคนเมาแล้วไปแย่งลูกชิ้น ผมมองว่าเป็นปัญหาระดับชาติ เราควรมีการร่างกฎหมายรองรับตรงจุดนี้