ใครเขียนมั่ง มาดูกันเถอะ
1. คุณ ในความอ่อนไหว2. คุณ toor363. คุณ
Great_opal4.คุณ
JewNid5. คุณ
sierra whiskey charlie 6.
Rinsa Yoyolive 7.คุณ
ปันฝัน8.คุณ
กะว่าก๋า9.คุณ
SongPee10. คุณ
ชีริว11. คุณ
วนารักษ์12. คุณ
เริงฤดีนะ13. คุณ
ญามี่14. คุณ
ปลายแป้นพิมพ์15. คุณ
tifun16. คุณ
maitip@kettip.
.
.
.
..เดือนเพ็ญ สวยเย็นเห็นอร่าม นภาแจ่มนวลดูงามเย็นชื่นหนอยาม เมื่อลมพัดมา..
วันวิสาขบูชา เสียงพระสวดมนต์แว่วมาแต่ไกลฟังคล้ายเพลงเดือนเพ็ญของ อัศนี พลจันทร
หรืออาจจะเป็นใครบางคน กำลังเปิดเพลงนี้อยู่แถวๆนี้
เสียงบทสวดอิติปิโสสลับกับเสียงเพลง ทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าตัวเองหูแว่วไป
“พระที่ไหนจะสวดเพลงเดือนเพ็ญ” เขาหัวเราะ หึๆ ในโพรงจมูก
ใช่ ในโพรงจมูก มันเป็นเทคนิคพิเศษ
ยานัตถุ์หมอมีถูกเป่าเข้าโพรงจมูก เขารู้สึกโล่งจมูกขึ้นมาฉับพลัน น้ำตาคลอเบ้านิดๆ
“ดีจริงๆ” เขาจ้องมองขวดยานัตถ์พร้อมหมุนมันไปมาในมืออย่างพินิจ
เขารู้ว่ามันเป็นบาป ที่นัตถุ์ยาในวันพระใหญ่แบบนี้ แต่ทำไงได้
เพราะนี่คือสิ่งเดียวที่จะช่วยปลดปล่อยเขาจากความกลัดกลุ้ม
ที่รุมเร้าประดังประเดเข้ามาในช่วงนี้
สายตาจ้องมองไปยังดวงจันทร์ดวงใหญ่
เดือนละครั้งที่มันจะอวดโฉมและลวดลายของมันอย่างเต็มที่
แสงสว่างที่ทำให้ดวงดาวดูหมองหม่น เขาชอบที่มันเป็นแบบนี้ เขาเกลียดดวงดาว!!
ครั้งหนึ่งมันเคยทำร้ายเขา
.
.
.
.
“เอ็งสองคน ไม่ใช่เนื้อคู่กัน” หมอเส็ง หมอดูดังย่านบางเส็งเคร็งกล่าวอย่างมั่นใจ
น้ำเสียงนั้นดูเข้มขลังขึ้นเมื่อประกอบกับฉากของห้อง
ตุ๊กตาโดเรม่อนตัวใหญ่ตรงมุมห้องด้านซ้ายดูน่าเกรงขาม
ไหนจะแกงอ่อมที่ยังกินไม่หมดที่วางอยู่ข้างตัวแกนั่นอีกเล่า
เขาและ “ตู้เย็น” คนรัก มองหน้ากัน สีหน้าเจื่อน เธอมีสิวขึ้นตรงแก้มด้วย เขาทำท่าจะบีบให้
“การบีบสิวทำให้สิวอักเสบได้” เสียงเดิมทำให้เขาชะงัก
นั่นยิ่งทำให้ความน่าเชื่อถือของหมอเส็งเพิ่มขึ้น
“หมอเส็งช่างรอบรู้ดูแม่นจริงๆ ฉันเคยบีบสิว แล้วมันก็อักเสบขึ้นมาจริงๆด้วยจ๊ะ”
เธอกล่าว น้ำเสียงเปี่ยมศรัทธา
หลังจากวันนั้น ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป จากที่เคยสบตากันก่อนเข้าห้องน้ำ เธอก็ก้มหน้าก้มตา
จากที่เคยไว้เล็บยาว ก็ตัดสั้น เปลี่ยนทรงเล็บใหม่
จากที่เคยไปไหนมาไหนด้วยกัน ก็เปลี่ยนเป็นมาไหนไปไหนด้วยกัน
เขากลัดกลุ้มและเริ่มติดยานัตถุ์
ต่อมาเขาถูกจับตรวจฉี่ขณะออกไปล่าหนูนากลางทุ่ง เขาฉี่ม่วง
ตู้เย็นต่อว่าเขาที่ฉี่เปลี่ยนสี
“ตกลงพี่เป็นเกย์ใช่ไหมถึงฉี่ม่วงขนาดนั้น รับสารภาพมาซะดีๆนะ
มิน่าล่ะ ไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวฉันเลย
ฉันก็หลงดีใจ นึกว่าพี่เป็นสุภาพบุรุษ ที่ไหนได้ ฮือๆๆๆ “ เธอก้มหน้าก้มตาวิ่งฝ่าความมืดไป
เขาไม่เคยได้เจอเธออีกเลย
.
.
.
.
ข่าวว่าคืนนั้นเธอวิ่งฝ่าความมืดไป แล้วไปชนควายตัวหนึ่งเข้า
เธอได้รับบาดเจ็บจากการโดนควายฉก ไม่รู้ข่าวมั่วรึเปล่า ควายอะไรฉกยังกะงู
ฮิๆ เขาขำเล็กน้อย
คืนนั้นมีคนช่วยเธอเอาไว้
มันคือไอ้ “โถ่ว” ลูกคหบดีในหมู่ตำบลเดียวกัน พ่อมันขายกะลามะพร้าวจนร่ำรวย
มันคอยดูแลเธอไม่ยอมห่าง และเขาเองก็ถูกกีดกันจากพวกลิ่วล้อของมัน
เขาพยายามส่งสัญญานควันถึงเธอ แต่ก็ไม่สำเร็จ
ในที่สุด ตู้เย็นก็เขียนจดหมายฝากหลวงพ่อมาเพื่อบอกเลิกกับเขา
เขาเสียใจ นัตถุ์ยาเข้าไปหลายฟืด
หลายเดือนต่อมา เธอแต่งงานกับไอ้โถ่ว
วันนั้นเขาได้รับจดหมายอีกฉบับ ไม่ระบุชื่อผู้ส่ง
เนื้อความในจดหมายนั้นเขียนว่า
“กูเอง ที่จ้างหมอเส็งให้ทำนายแบบนั้น
แต่หากรักของมึงมั่นคงจริง คำทำนายแค่นั้นจะไปทำอะไรได้
โทษความโลเลไม่มั่นคงของหัวใจมึงและอีเย็นเถอะ”
.
.
.
.
เดือนเพ็ญ สวยเย็นเห็นอร่าม นภาแจ่มนวลดูงามเย็นชื่นหนอยาม เมื่อลมพัดมา..
วันวิสาขบูชา เสียงพระสวดมนต์แว่วมาแต่ไกลฟังคล้ายเพลงเดือนเพ็ญของ อัศนี พลจันทร
เขานัตถุ์ยาเข้าไปอีกฟืด พับจดหมายฉบับนั้นไว้ดังเดิม
หัวเราะหึๆในโพรงจมูกๆ ใช่ ในโพรงจมูก มันเป็นเทคนิคพิเศษ
“จริงของเอ็ง” เขาว่า
แล้วจ้องมองจันทร์เพ็ญ มันช่างสวยเย็นเห็นอร่ามยิ่งนัก.
.
.
งานเขียนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการช่วยเหลือผู้ประสบภัยชาวเฮติรึก็ไม่ใช่
แต่เป็นส่วนหนึ่งของโครงการ "ถนนสายนี้..มีตะพาบ " ต่างหาก
เขียนสั้นๆ อ่านไม่นานก็จบ
พบกันใหม่ตอนหน้า
อนึ่ง
อย่าลืมเข้าไปโหวตโจทย์ต่อไปกันเด้อ
กดเข้าไปโลด
► ►► ..ตะพาบจะออกเดิน..อีกครั้ง . . . ◄ ◄◄.
.
.
.
.
ขำจัง ไดอารี่จริง เขียนโดนใจ อย่าลืม
การแข่งขันทำให้เราพัฒนาครับ แต่อย่าจริงจังกับมันมาก
เอาหนุกๆก็พอ เนอะ
ชวนไปพบปะกันในเฟสบุ๊ค
กดไปตามนี้โลด