สวัสดีค่ะ คุณแม่

ของคุณแม่เป็นกลอน
ส่วนของพูเป็นโคลงค่ะ

รับฝากนะคะ อิอิ

อบอวลด้วยความรักอีกบล็อกแล้ว
อยากเขียนยังงี้ได้ม่าง..
แต่คงไม่ได้เพราะมันละเอียดจริงๆ...
จะเฝ้าบ้านให้ค่ะ
รีบๆกลับมานะ

มาจดที่อยู่ไปก่อนกั๊บ คุณแม่ซองขาวครับ

ตรู๊ดๆ

แวะมาอ่านค่ะ คุณแม่
ลอยกระทงวันนี้ไปเที่ยวไหนไหมค่ะ
เริ่มหลงรัก กวี เสียแล้ว

แต่งกลอนได้ไพเราะ กินใจอีกตามเคยค่ะ

วันนี้ไปลอยกระทงที่ไหนคะ

สุขสันต์วันลอยกระทงนะคะ

โอ้โห.. คุณแม่..
กลอนรักของคุณแม่หวานมากเลยค่ะ

สุขสันต์วันลอยกระทงด้วยค่ะ

สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ

สวัสดีค่ะคุณอา
แวะมาอ่านกลอนค่ะ เก่งจังค่ะ
แต่งเป็นกลอนยาวได้เป็นเรื่องราวอย่างนี้

ลุงแว่นไม่อยู่หนีไปเที่ยวประเทศลาวค่ะ
เห็นว่าจะแต่งเป็นนิลาศเมืองลาว

อ่านกันเพลินเลยค่ะ
ครั้งหน้าไอค่อกไอแค่ก คุณอาจะแต่งอีกป่ะคะ จะรอนะคะ


แอมอร

หวานตลอดเลยนะครับคุณแม่

แวะมาเสพตะพาบด้วยคนก๊าบบบ สุขสันต์วันลอยกระทงครับ

แวะมาอ่านงานตะพาบของแม่ซองฯค่ะ ^^

สุขสันต์วันลอยกระทงนะคะ

คืนนี้ดีน้ำปรี่ล้นเต็มฝั่ง
แสงจันทร์ยังกระจ่างฟ้าเหมือนคราฝัน
ลอยกระทงกันน้องพี่ปีละวัน
แล้วช่วยกันรักษาคงคาคลอง

อนุรักษ์วัฒนธรรมประเพณี
ทุกถิ่นที่ชื่นชมนิยมย่อง
อย่าได้หยุดย่างเยี่ยงหรือเมียงมอง
ที่ริมคลองมีน้องคอยลอยกระทง

คูนแม่ขา วันนี้ไปลอยกระทงรึป่าวคะเนี่ย
เห็นกระทงขนมปังแล้ว อยากเป็นปลา
ซะงั้นค่ะ คุณแม่ สงกะสัยหนูจะหิวเสียแล้วค่ะ
ไร้สาระ ท้องเริ่มร้อง ไม่ไหวๆ
เสียจริตหญิงหมดเลย มานั่งท้องร้องค่ะ 555+

แวะมาลงชื่อว่าอ่านแล้วครับคุรแม่วองขาวครับ

ไปลอยกระทงที่ไหนน้อ?

แฮ่ๆ

บ้านนี้เป็นแนวกลอนรัก

เริ่มรู้สึกอิจฉาคนที่แต่งกลอนเก่งๆ แล้วครับ

ขอให้คุณแม่ซองมีความสุขมากๆนะคะ

คนแต่งกลอนเก่ง โคลงเก่ง
เวลาเจออะไรเกี่ยวกับฤดู แต่งออกมา
พริ้วไหวนะค่ะแม่ซอง

เป็นกลอนตะพาบที่หวานมากค่ะ
ฤดูแห่งรักนี่มันสวีทหวีดวิ้ว จริงๆ

ขอให้คุณแม่ซองผ้าป่า เอ้ยซองขาว (อิอิ มีแซว)มีความสุขกับคนที่รักทุกฤดูค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแม่ซองขาว
กลอนสามฤดูสมใจอยากฉัตรเลยหล่ะค่ะ อิอิ
ฝีมือคุณแม่ไม่ใช่้เล่นๆ คำบางคำฉัตรยังไม่ทราบความหมายเลยง่ะ แหะๆ
งานพี่ก๋าคราวหน้า ขอกลอนอีกนะคะ ^ ^

ร้อยกรองของคุณซองฯ
ส่งประกายแห่งความสุข
ที่พร้อมจะแบ่งปัน
อ่านแล้วสบายใจดีครับ

สวัสดียามเช้าครับคุณแม่

สวัสดียามบ่ายครับ คุณแม่ซอง
แวะมาอ่านตะพาบ
กลอนรักหวาน ว้าว

มาแอบเมียงมองครับ มีพรายกระซิบว่า
จะกลับแล้ว เลยมาเสนอหน้า

แวะมาบอกว่าบล็อกของ endless man เข้าได้แล้วนะคะ

กลับจากลาวงวดนี้ สุขภาพย่ำแย่

หลายคนในคณะ ถึงกับต้องเข้าโรงพยาบาล

ผมเองก็ถึงกับไข้ขึ้น ทั้งที่ไม่เคยเป็นไข้มาหลายปี

ไม่แน่ใจว่าเกิดจากอากาศที่เปลี่ยนแปลง หรืออาหารที่กินเข้าไปแน่....

มาว่ากันถึงเรื่องงานตะพาบของคุณซองฯ ดีกว่า...

ขอชมเชยนักกลอนหน้าใหม่คนนี้ ว่ามีพัฒนาการที่เร็วมาก...

แม้จะออกตัวว่าคำในสต๊อกมีน้อย แต่แต่งออกมาได้ขนาดนี้ นับว่าไม่ธรรมดา...

มีหลายตอนที่งดงามโดดเด่น เช่น...

"...ฟ้าเริ่มขุ่น ฝุ่นเริ่มจาง..."

หรือ

"...ร้อนสั่งลา ฟ้าสั่งฝน..."

ผมว่าคนเขียนเริ่มจับทางกลอนของตัวเองได้ชัดเจนขึ้นแล้วนะ...

ที่อยากจะฝากเป็นข้อคิดคือ...

เรื่องแรก คือเรื่องของศัพท์ที่นำมาใช้

ในส่วนตัวผมเอง ชอบเขียนกลอนด้วยคำพื้น ๆ ไม่ต้องเปิดพจนานุกรมประกอบการอ่าน ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ จะพยายามหลีกเลี่ยงคำยาก ๆ พวกนี้

เพราะเชื่อว่า กลอนที่ดี จะต้องสื่อความหมายไปยังนักอ่านส่วนข้างมากได้ เรียกว่าคนทั่วไปอ่านรู้เรื่อง ไม่จำเป็นต้องเปิดพจนานุกรม หรือต้องเป็นนักอักษรศาสตร์...

จากตัวอย่างข้างบน...

"...วัสสานะ เริ่มคล้อย รอยเริ่มจาก.."

ถามนิดเถอะ ทำไมต้องเลือกคำว่า "วัสสานะ" ให้มันวุ่นวาย

จะว่าใช้แล้วกลอนเพราะขึ้นก็ไม่ใช่ อาจจะแค่ดูขลังขึ้นอีกนิดเท่านั้น

จากบทนี้ ถ้าเปลี่ยนเป็น "หน้าฝน" หรือคำพื้น ๆ แบบนี้ที่มีความหมายเดียวกัน ก็ไม่ได้ให้อรรถรสแตกต่างกันสักเท่าใด จริงไหม?

อีกจุดหนึ่งที่อยากท้วงไว้ แม้จะไม่นับเป็นผิดได้ แต่ก็เป็นจุดที่ "กร่อน" สัมผัส จากตัวอย่าง...

"..ละลิ่วลอย พลอยเพ้อฝัน
ให้รักสอง เรารักมั่น รักนิรันดร์.."

ดูออกหรือยังว่ามันกร่อนสัมผัสยังไง? (อันนี้เกือบจะเข้าข่ายชิงสัมผัสครับ แต่ไม่ใช่...)

เมื่อวรรคสองลงด้วยคำว่า "ฝัน" แล้ว

ตามหลัก คำท้ายของวรรคสาม จะต้องรับสัมผัสด้วยสระ "อัน"

แต่ตามตัวอย่าง มีการนำคำในสระ "อัน" มาใส่ไว้ก่อน คือคำว่า... "มั่น"

แล้วจึงรับสัมผัสท้ายวรรคด้วย "นิรันดร์"

ผลก็คือ ทำให้สัมผัสนอกที่ควรจะหนักแน่น ทอนความงดงามของคำไปไม่น้อย

ลักษณะนี้ ผมเรียกของผมเองว่า "กร่อนสัมผัส" คือ ทำให้สัมผัสที่บังคับไว้ ให้เสียงไม่คม ถูกกัดกร่อนไปด้วยคำที่เกินเข้ามา....

คงคอมเม้นต์ไว้เพียงแค่นี้ก่อน

แต่ขอชมเชยว่า นักกลอนคนนี้มีแววรุ่นแน่

ค่อย ๆ ฝึกค่อย ๆ เขียนไปเรื่อย ๆ

เผลอ ๆ ต่อไปอาจารย์ต้องมาขอเรียนวิชาจากศิษย์เอกคนนี้เสียแล้ว...

อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่


วันนี้เข้ามาอ่านเม้นท์ของคุณลุงแว่นครับ
เก็บความรู้กลับไปพัฒนาตัวผมเองด้วยครับ อิอิิอิ

มาอ่านตะพาบค่ะ

ไม่รู้ต้องคิดว่า จขบ.นี้ เป็นสาววัย 20 ค่า..อิอิ

ภาพในช่องเมนต์ก็น่ารักได้อีก

สวัสดีค่ะ....

แวะเข้ามาอัพบล็อกให้ลูกสาวอย่างเร่งด่วน
พร้อมทั้งฝากความคิดถึงไว้ให้ทุกท่านด้วย..นะคะ

พบกันใหม่...เดือนหน้า...ค่ะ

เพราะมากค่ะ

แวะมาดูว่ากลับจากลัลล้าแล้วยังนะครับ

คุณอาคร้าบบบบบ
ฮันนิมูนทอดยาวจนหวานเรื้อรัง
แล้วครับ คุณอา

แต่งเรือนหอให้ใครน้อ อิอิ

อ่านสั้นๆเพลินๆเลยค่ะป้าซองขาว เพราะดีจังนะคะ

สวัสดียามเช้าครับคุณแม่

เพราะมากๆเลยครับคุณแม่
ผมชอบกลอนคุณแม่จังเลย ^^



อรุณสวัสดิ์นะครับคุณแม่ ^^

สวัสดีวันสุขครับคุณแม่
แวะเข้ามาทักทายและส่งความสุขมากให้ครับ...

มาเชิญไปเที่ยวเมืองหลวงพระบาง มรดกโลกด้วยกันครับ....

ใครยังไม่เคยไปควรจะรีบหาโอกาสไป ก่อนที่อะไรต่อมิอะไรจะถูกการท่องเที่ยวทำลายไปมากกว่านี้ครับ....

สวัสดียามบ่ายแก่ๆ ค่ะ คุณแม่

สวัสดียามเช้าครับคุณแม่

อรุณสวัสดิ์นะครับคุณแม่ ^^