รี่นี้เป็นการร่วมกิจกรรมกับบล็อกแกงค์ ลุย! ล่า! ท้าเขียนนะคะ
เอนทรี่นี้จะเป็นหัวข้อนี้ค่ะ
คำว่า ผี ในมุมมองของคุณ
สำหรับผีในมุมมองของเรา คือ ถ้าเอาหลักวิทยาศาสตร์เข้าจับ "ผี" คือ พลังงานรูปแบบหนึ่งค่ะ เพราะอย่างที่ทราบกันว่า สสารไม่มีวันหายไปจากโลก แต่ก็มีสถิติที่มีการวิจัยว่า เมื่อตาย มวลของมนุษย์เราจะหายไปราวๆ 21 กรัมน่ะนะคะ ซึ่งบางคนก็ว่านี่แหละคือ "วิญญาณ" ที่หายไป
แล้ววิญญาณหรือผีต่างกันอย่างไร
สำหรับความคิดเรา วิญญาณจะไปเกิดเป็นสิ่งใด ขึ้นอยู่กับขณะจิตสุดท้ายที่กำลังออกจากร่างว่ามีความเป็นกุศลหรืออบายค่ะ ซึ่งนั่นก็ทำให้จิตดวงนั้นไปเกิดในอบายภูมิ (สัตว์ เปรต นรก ฯลฯ) หรือสุคติภูมิ (มนุษย์ เทวดา พรหม) แต่ขณะเดียวกันก็มีบางวิญญาณที่ไม่ได้ไปเกิดใหม่และยังวนเวียนอยู่ในรูปแบบของผี ซึ่งอาจจะเกิดจากการติดค้างอะไรบางอย่างอยู่ ทำให้ไม่ยอมไปอยู่ในภพภูมิอันควรอยู่
คราวนี้มาถึงคำถามที่ว่า...ถ้าผีมีจริง ทำไมบางคนถึงไม่เคยเห็นหละ
คือ คนแต่ละคนไม่เหมือนกันค่ะ สำหรับเราพลังงานวิญญาณหรือผี มีอีกความคลื่นหนึ่งที่คนที่สามารถปรับจูนคลื่นให้ตรงกับเขาได้เท่านั้นถึงจะมีโอกาสเห็นน่ะ หรือมีบางสถานการณ์ที่ทำให้คลื่นของทั้งสองฝ่ายตรงกัน ก็จะมีโอกาสสื่อถึงกันได้ในทางใดทางหนึ่งให้รู้ว่า...มันมีพวกเขาอยู่บนโลกนี้ด้วยนะคะ
เล่าประสบการณ์การใกล้เคียงกับการพบเห็นผีให้ฟังแล้วกันเนาะคะ
ครั้งแรก สมัยมอต้นค่ะ คือที่บ้านเพื่อนคนนี้เป็นที่เลื่องลืออยู่แล้วเรื่องเจ้าที่แรง เช่น ไม่มีคนอยู่บ้านแล้วเพื่อนพ่อมาหา ก็มีคนแก่ๆ บอกว่า เจ้าของบ้านไม่อยู่ จะกลับอีกทีวันไหน ทั้งที่...ที่บ้านไม่มีคนแก่คนนี้ แล้วมาบอกได้ไง มาอยู่ในบ้านได้ไง เป็นต้นค่ะ
แต่พวกเราน่ะเฉยๆ เพราะไปบ้านหลังนี้หลายรอบมากๆ จนวันหนึ่งก็ไปเล่นไปกินอะไรกันที่บ้านหลังนี้ทั้งกลุ่มอีกน่ะแหละ อันนี้เจอโดยพร้อมเพรียงกันทั้งกลุ่มเลย (ยังเคยเขียนเรื่องนี้ส่งไปลงนิตยสาร "ทราย" เลยค่ะ 555)
วันนั้นพวกเรานั่งเล่นกันอยู่หลังบ้าน เราเอาตัวอิเล็กโทนอันเล็กๆ ที่แม่เพิ่งซื้อมาให้จากญี่ปุ่นไปกดเพลงเล่น โดยนอนอยู่บนเปลญวนแล้วให้เพื่อนอีกคนไกวเปลให้ คนอื่นๆ ก็กินกัน ทำไรกันไปที่โต๊ะข้างหลังเรา (เราหันหลังให้เพื่อนทุกคน) พอสักพักเราก็เห็นว่าทำไมเพื่อนๆ เงียบไปนานจัง หันมาก็ไม่เจอใคร เราก็เลยเดินเข้าไปในบ้าน เจอนั่งล้อมวงหน้าซีดกันอยู่ ก็ถามว่ามีอะไร
คนแรก (เจ้าของบ้าน) ก็บอกว่า เมื่อกี๊นั่งอยู่ เหมือนได้ยินเสียงรถพ่อกับแม่มา ก็เลยวิ่งไปหน้าบ้านจะไปเปิดประตูให้ แต่ไม่เจอใคร
เพื่อนอีกคนอยู่ในห้องน้ำ ก็ได้ยินเสียงเหมือนพ่อแม่เพื่อนเรียกก็เลยวิ่งออกไปหน้าบ้านด้วย แต่ก็ไม่เจอใคร
ส่วนเพื่อนอีกสองคนได้ยินคนเรียก (บอกว่าไม่ใช่เสียงพ่อแม่เพื่อน) ก็เลยเดินตามออกมาที่หน้าบ้านด้วย แต่แน่นอนว่าไม่เจอใครค่ะ
เราก็เลยถามว่า แล้วนี่มาอยู่ตรงนี้กันนานยัง เพื่อนก็บอกว่าสิบนาทีได้แล้ว ยังสงสัยว่าทำไมเราไม่ตามมาอยู่คนเดียว
เราก็เลยถามว่า แล้วสิบนาทีที่ผ่านมา ใครไกวเปลให้เรา...
กริบ...
สรุป แยกย้ายกันกลับบ้านค่ะ 555
เรื่องที่สอง สมัยมาทำงานแล้ว มีพี่คนหนึ่งในแผนกเสียชีวิต ซึ่งตอนนั้นทุกคนในแผนกอยู่ในทัวร์ ทางเราเลยคุยกับหัวหน้าทีมไกด์ว่า แผนกเราจะขอกลับก่อน เพื่อไปงานศพพี่เขา พี่หัวหน้าทีมไกด์ (ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องความปากเสีย และไม่เคยเชื่อเรื่องผี) ก็พูดว่า "จะกลับกันไปทำไม กลับไปแล้วมันฟื้นมั้ย อยู่ทำงานให้มันจบก่อนจะเป็นประโยชน์มากกว่ามั้ย" สรุปคือไม่มีใครได้กลับค่ะ
เช้ามา พี่คนนี้เดินขอบตาดำมา บอกว่าเมื่อคืน มีคนมาย่ำบนตัวทั้งคืนเลย คลุมโปงแล้วก็ไม่หยุด นอนไม่หลับเลย เหอๆ
ซึ่งพี่คนนี้ หลังเสียไปได้เจ็ดวัน เราอยู่ที่ห้องนอนคนเดียว นอนตะแคงข้างอยู่ แล้วจู่ๆ ก็ได้ยินเสียงถอนหายใจของพี่เค้าจากข้างหลังเรา ตรงอีกฝั่งของเตียง เสียงแบบ...ดังมากชัดมากๆ ขนแขนเรานี่ลุกกรูเกรียวเลยค่ะ เลยต้องขึ้นมาสวดมนต์แล้วบอกพี่เขาว่าอย่ามาเลย เรากลัว แล้วจะทำบุญไปให้ค่ะ
แต่ที่แปลกคือ เรากลับไม่เคยเจอวิญญาณป๊า (พ่อ) เราเลยค่ะ ทั้งที่ป๊ารักเรามาก ฝันก็ยังไม่เคยฝันถึง (แม่กับน้องเราฝันถึงป๊ากันนะคะ) เป็นสิ่งหนึ่งที่เราแปลกใจมากเลยแหละ
ก็เล่าให้ฟังแต่เพียงเท่านี้ก่อนนะคะ แหะๆ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ
1,469,696+3934531=5404227/12535/1310 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 203 คน [
