เข้ามาอ่านแล้วครับ ยินดีด้วยนะ






.
.
.
ไม่ควรทำแบบนี้นะครับ แบบนี้แหละที่มันทำให้คนเขียนรู้สึกเหมือนว่า่ไม่ได้อ่าน

ประเด็นเยอะเกินเดี๋ยวมาอีกครั้งครับ อาจจะยาวเลยต้องค่อยๆ ย่อยประเด็นก่อน

โบกคทาไปรอบ ๆ 555555

ยินดีด้วยกับรางวัลที่ได้รับนะคะ
บุ๊งเองเขียนด้วย passion ไม่งั้นก็คงไม่มานั่งคัดรูป เขียนซะยาวยืด พวกเราพยายามหา content ดี ๆ มาแชร์ไรงี้เนาะ
ใครจะอ่าน ไม่อ่านอย่างไร เราเขียนไว้อ่านกันเองก็ได้คร้าาาาาา คริคริ

ยินดีกับพี่เต้ยด้วยค่า
งงด้วยเหมือนกันว่าพี่เต้ยทำบล็อกท่องเที่ยวมากว่ารีวิวอีก หรือคนเค้าพากันโหวตรวิวมากกว่วา

ระบบนับคะแนนรวนหรือป่าว
บางคนนี่แทบไม่เห็นไปมีปฎิสัมพันธ์กับใครเลย ก็ได้นะ
มันสะท้อนใจเหลือเกิน

จนวันหนึ่งคนข้างนอกเข้ามาอ่านประกาศผลแล้วคลิ๊กไปดูบล็อกแต่ละบล็อก บางทีคุณภาพไม่ได้หากเทียบกับสายสะพายมันก็สะท้อนใจมากค่ะ

หลายอย่างอยากบ่นๆนะ แต่ก็บ่นไปเสียงก็ไม่สะท้อนไรไปมากหรอก เพราะเหมือนกันทุกปี จึงทำหน้าที่ตัวเอง บล็อกตัวเองให้ได้ดีที่สุดดีก่า

ประกาศผลออกมาแล้วไม่มีใครมาซุบซิบว่าด้านลบว่าไม่เหมาะสมนั้นดีกว่า ที่ถูกกล่าวถึงนะคะว่าเหมาะสมหรือไม แหะๆ
ไม่ได้เอ่ยชื่อใครน้าาาาาา แค่พูดลอยๆค่า

ผมเขียนบล็อกแก๊งค์เก็บข้อมูลเอาไว้กลับมาอ่าน รู้สึกมีความสุขจริงๆครับ สายสะพายเหมือนเป็นผลพลอยได้ ได้ก็ดี ไม่ได้ไม่เป็นไร บางบล็อกไม่มีคนมาอ่าน เหมือนขาดอะไรไปบางอย่างนะ ผมน่าจะเขียนต่อไปเรื่อยๆ ให้เบื่อกันไปข้างนึงเลย 555 สำหรับบล็อกของคุณเต้ยผมแอบอิจฉาจริงๆ ได้ไปทานอาหารอร่อยๆ ตลอดเลยครับ 555

โห วันนี้กระทู้ฮอตแน่
แค่อ่านป้าบ่น ป้า (กว่า) ก็รู้สึกสนุกตามไปด้วยละ 555

ไล่อ่านเม้นส์ข้างบ่น
เหมือนเติมความแซ่ปให้เรื่องราวในวันนี้อีก มันส์^^

ยินดีกับคุณเต้ยนะคะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

คุณเต้ยเป็นคนขยัน มีความสม่ำเสมอในการเขียนบล็อกมาก
เหมาะสมกับสายสะพายแล้วค่ะ

พี่เองก็ไม่คิดว่าจะค่ะ
เพราะกลับมาเขียนหลังจากหยุดยาวคราวนี้
เพียง 7 เดือนเอง แต่ตั้งใจว่า
กลับมาเขียนอีกครั้งจะทำเป็นไดอารี่ออนไลน์ของตัวเอง
ว่าไปไหนมาบ้าง
เวลามีคนมาถามก็ให้ลิ้งค์บล็อกไปง่ายดี
เพราะข้อมูลที่เราทำ ค่อนข้างครบแล้ว

ส่วนหนังสือ ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันค่ะ
อ่านหนังสือตลอด แต่หลัง ๆ มาอารมณ์รีวิวไม่ค่อยมา 555
อ่านจบไปเป็น 10 ๆ เล่มไม่รีวิวเลยก็มี

ตะก่อน อ่านจบจะรีวิวไว้ที่อัลบั้มที่เฟชบุ๊คค่ะ
เฉลี่ยอ่านเดือนละ 5-6 เรื่อง
ปลายปีที่ผ่านมาก็ขนหนังสือไปบริจาคห้องสมุด 2 ลัง
เพราะเช้ลล์หนังสือที่บ้านล้น

พี่ติดนักเขียน ส่วนจะตามผลงานของนักเขียนทีชื่นชม
เปิดใจให้นักเขียนคนอื่นบ้าง
จะเห็นว่าพี่รีวิวส่วนใหญ่ ไม่ใช่หนังสือ
แต่จะผลงานทั้งหมดของนักเขียนที่พี่อ่าน 555
อย่างเจ้าป้าวรรณวรรธน์ ประมาณ 20 เรื่องก็อัดรีวิวซะทีเดียวเลย แหะ

ทั้งนี้ทั้งนั้น การเขียนบล็อกของพี่
ตั้งใจเก็บเป็นไดอารี่ออนไลน์
มากกว่าการเรียกจำนวนโหวตค่ะ

เรื่องการโหวต ก็นะ
เห็นด้วยกับคุณเต้ยทุกประการ
และก็เห็นด้วยกับคุณบุ๊ง
ใครไม่อ่าน เราเก็บไว้อ่านเอง 555

เอ๊า ก็จริง ๆ นินา
เวลากลับมาค้นหาอีกทีมั้นหาง่าย
กว่าอัลบั้มในเฟช

ไว้จะมาสอดส่องดูแต่ละเม้นส์อีกเน้อ
สนุก 55555

งงว่าพี่เต้ยได้ Review Travel Blog ด้วย เดาว่าอาจจะเป็นเพราะบางคนกดโหวตผิดหมวดก็ได้ค่ะ

ส่วนเรื่องคนอ่านน้อยนี่น่าใจหายเหมือนกันค่า แต่ก็นะ จุดประสงค์ของหนูคือแบ่งปันข้อมูล แล้วก็เขียนเก็บไว้เป้นบันทึกให้ตัวเองอ่าน เพราะงั้นก็คงจะเขียนต่อไปละค่า

ปล.โต๊ะที่มีที่กดเบียร์ก็อยู่หน้าบาร์เครื่องดื่มเลยพี่ เป็นโต๊ะที่อยู่ด้านหลังพี่อ่ะ อิอิ

ขอแสดงความยินดีกับน้องเต้ย ที่ได้รับสายสะพายอันทรงเกียรติและมีคุณค่าต่อจิตใจ รางวัลนี้เกิดจากมิตรภาพที่มีให้กันและกัน ขอบคุณครอบครัวbloggang ที่ทำให้พวกเรามาเจอะเจอกันเป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับคุณเต้ย

โบกคทาไปรอบๆ สิคะป้า
.
.

ชอบตรงนี้ครับ ฮาก๊ากเลย 5555

จริงๆแล้วการได้รับสายสะพายจากการโหวต
ผมว่าบล็อกเกอร์อาจต้องวางแผนและอ่านรายละเอียด กติกาในการโหวตให้ดีก่อน
จะช่วยทำให้สามารถวางแผนการเขียนบล็อกและอัพบล็อกได้ดีขึ้น
การอัพทุกวันและไม่ระบุสาขาโหวตแบบที่ผมทำ
จะทำให้คะแนนน้อยไม่ถึงเกณฑ์การนับ
และทำให้คะแนนแตกไม่เป็นกลุ่มก้อน
ถ้าจะให้ดีที่สุดจึงควรเขียนบล็อกอัพบล็อกแล้วมีระยะเวลาให้โหวตสักอาทิตย์ (หรือมากกว่านั้น)
ถ้าให้ผมเดาว่าทำไมคุณเต้ยถึงได้โหวตในสาขา Review Travel Blog
น่าจะเป็นเพราะอัพบล็อกแล้วมีระยะเวลาให้โหวตพอสมควรครับ
และตัวเนื้อหาน่าสนใจ เป็นช่วงที่เพื่อนบล็อกเล่นบล็อกสม่ำเสมอ
ทั้งหมดเป็นเหตุผลประกอบกัน
(บางช่วงเช่นเทศกาลหยุดยาว บล็อกเงียบเหงามาก
เขียนบล็อกดียังไงก็ไม่มีคนโหวตครับ 555)

สารภาพจากใจจนถึงวันนี้ผมเองก็ยังไม่รู้เลยครับ
ว่ากฏกติกาจริงๆในการโหวตเป็นยังไงบ้าง 555
แต่ผมใช้โหวตครบทุกวัน 10 โหวต
โหวตสำหรับผมเหมือนการกด Like ใน facebook
เหมือนเราชอบ เห็นด้วยกับเนื้อหาในบล็อก
ผมก็มอบโหวตให้เพื่อนบล็อกท่านนั้น

การโหวตและรางวัลจึงไม่มีผลต่อการเขียนบล็อกเลยครับ
ผมก็ยังเชื่อว่าถ้าเราเขียนบล็อกด้วยความสนุก
เขียนด้วยความสุขไปเรื่อยๆ
เดี๋ยวเพื่อนบล็อกก็ติดตาม เดี๋ยวก็มีเพื่อนใหม่ๆเพิ่มขึ้น
แม้ไม่ได้มากเหมือนสมัยก่อน แต่โดยรวม
ผมยังรู้สึกว่าบล็อกแก๊งอบอุ่นดีครับ
ไม่ค่อยมีดราม่าอะไรหนักๆ ไม่มีด่า ไม่มีประชดประชัน 555

ส่วนตัวผมชอบบล็อกแก๊งครับ
รู้สึกอบอุ่นดี ทีมงานดี เพื่อนๆก็น่ารักทุกคนเลย

อุ๊ย แม่นางฟ้า เอ้า โบกคฑาเลยจ้ะ

พี่ว่าส่วนหนึ่งเค้าโหวตผิดหมวด จาก travel เป็น review travel มั้ยฮึ พี่ก็เคยเป็นหนึ่งในนั้นล่ะ แต่พอโหวตผิด ตอนหลังมาก็ดูดี ๆ ระวังมากขึ้นไม่กดผิดละ

แต่เหตุผลคุณก๋าก็น่าสนใจ ช่วงเทศกาล เงียบเหงา คนอ่าน คนโหวต หายเงียบ

10 โหวตของพี่ในแต่ละวัน พี่ชอบเนื้อหาบล็อกโหวตเองก็เยอะ โหวตคืนเพราะเค้าโหวตให้เรา (ต่างตอบแทน) ก็มีอันนี้ไม่นางฟ้า พูดเรื่องจริงเลย 555

พี่ชอบบล็อกแก๊ง จนถึงวันนี้พี่ก็ยังยืนยัน ไม่ต้องมีโหวตพี่ก็อัพบล็อกที่นี่แหละ อาจเพราะว่าไม่เคยดูที่อื่น ไม่รู้ที่อื่นดีกว่า อัพบล็อกง่ายกว่าดีกว่ายังไงก็ได้มัง

ยินดีกับเต้ยด้วยจ้ะ พี่โหวต best of blog ให้เต้ย เสียใจเต้ยไม่ได้อ่ะ

ขอแสดงความยินดีด้วยจ้ะ
เยี่ยมยอดมากๆ
ขอบคุณทุกคะแนนโหวตที่มอบมก้พี่ด่วยจ้ะ

พรุ่งนี้พี่แวะมาใหม่จ้ะ

ขอแสดงความยินดีกับสายสะพายที่ได้รับด้วยนะครับ ถ้าทำใครระคายเคือง ก็แนะนำให้เขาไปซื้อยามาทาสิครับ ปล่อยไว้เดี๋ยวจะลามแล้วเป็นหนักขึ้นแบบนั้นจะแย่นะ //me โดนเตะแต่หลบได้

ผมก็เชื่อในเรื่องคุณภาพสำคัญกว่าปริมาณเลยไม่เขียนเยอะ (จริงๆ ไม่มีเวลาเขียนมากว่า) ผมมองในมุมนี้ว่าปีที่ผ่านมา พึ่งมี Review Travel Blog แน่นอนว่ามันอาจสร้างความสับสนให้ผู้โหวตก็ได้ ผลเลยออกมาอย่างที่เห็น

มันมีหลายปัจจัยสำหรับผลโหวต ปัจจัยที่พี่เต้ยไม่ได้นับอีกอย่างคือ เอนทรี่ที่นับคะแนนจะนับเฉพาะ 50 เอนทรี่แรกที่ได้คะแนนสูงสุดในหมวดนั้นเท่านั้น กล่าวคือ ถ้าเราเขียน Travel Blog 100 เอนทรี่

เอนที่ที่ 1 มีคนโหวต 1 คะแนน ไล่จนถึงเอนที่ที่ 100 มีคนโหวต 100 คะแนน ระบบก็จะนับแค่ 50 เอนทรี่ที่ได้คะแนนสูงสุด กล่าวคือ ระบบจะนับที่เอนทรี่ที่ 51 ซึ่งมี 51 คะแนน ถึงเอนที่ที่ 100 ซึ่งมี 100 คะแนน

ความจริงทุกระบบมันมีปัญหาหมดครับตั้งแต่ก่อนเริ่มระบบโหวตแบบที่ใช้ในปัจจุบัน คนไทยเก่งอยู่แล้วในเรื่องการหาช่องโหว่แบบนี้ ซึ่งก็น่าปวดหัวสำหรับทีมงานไม่น้อยดลย


รางวัลได้มาก็ทำให้ชื่อเราดูมีเอกลักษณ์ขึ้น ผมมักจะเน้นกับทุกคนที่อยากได้สายสะพายว่า ให้เขียนให้สนุกไว้ก่อน ถ้าเราสนุกและมีความสุขกับมัน สิ่งอื่นๆ จะตามเข้ามาเอง


ผมสังเกตว่าเพื่อนๆ หลายๆ คนเป็นนักเขียนที่ดี แต่ไม่ได้เป็นนักอ่านที่ดีเลย บางครั้งเข้าบล็อกคนอื่นไม่ได้อ่านเลยแม้แต่ตัวอักษรเดียว ขนาดบล็อกงานศพที่เขาเอาภาพสถานที่ท่องเที่ยวมาแปะเพื่อขั้นสายตา ยังไปเม้นต์ว่า "ไปเที่ยวด้วยคน" จะไปสวรรค์เหรอ? มันขำไม่ออกนะครับ

เวลานี้หลายๆ คนเป็นนักเขียนที่ดี แต่ยังไม่ได้เป็นนักอ่านที่ดี เราควรเป็นนักอ่านที่ดีด้วย คำถามก็อยู่ตรงนี้แหละว่าเราเป็นนักอ่านที่ดีแล้วหรือยัง? ถ้ายังเวลานี้ไม่เหมาะเหรอที่จะเปลี่ยนตัวเราเองให้เป็นนักอ่านที่ดี

เรื่องอ่านจริงไม่อ่านจริง ดูที่ความเห็นแรก ผมยังคิดอยู่เลยว่าการที่เราไปบล็อกเพื่อนๆ หลายๆ คนเป็นการบังคับให้เขามาบล็อกเราหรือไม่? แต่เรื่องนั้นพักไว้ก่อน อย่างน้อยๆ ขอให้รู้ว่าเราเขียนถึงอะไรก็ยังดี ทุกเรื่องมันมีแก่นของมัน อย่างเอนทรี่นี้ก็พูดเรื่องเกี่ยวกับการโหวต ผลโหวต และสิ่งที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรม ผมอาจจะพูดไม่ครบ แต่อย่างน้อยที่สุดมันก็มีส่วนที่คาบเกี่ยว

เราจะไม่เม้นต์ยาวกว่านี้เพราะเกรงใจ //me โดนกระหน่ำหมัดเพราะจริงๆ แล้วก็เม้นต์ยาวอยู่ดี แต่เผ่นทัน

เห็นด้วยกับน้องก๋า
และเห็นด้วยกับน้องต่อ
และก็เห็นด้วยกับน้องเต้ย

สำหรับพี่อุ้มยึดอยู่ 4 อย่าง
แค่
1. คุณเข้าบล็อกพี่อุ้มคุณจะต้องได้อะไรกลับไป
2. มาบอกอย่างนี้แบบนี้ก็มีนะ
3. มาบอกให้รู้เดี๋ยวจะพลาด
4. โหวตเพราะอยากให้บล็อกดีดีแบบนี้มีคนเห็น

พี่เต้ยเขียนบล็อก travel เยอะกว่าผมอีกอะ ปีที่แล้วผมเขียน 40 entries แต่พี่เต้ยอัพตอนที่อยากอัพ ไม่ได้เน้นตุนคะแนน คะแนนต่อบล็อกมันก็เลยไม่เยอะ หรือไม่หลายคนก็อาจเผลอโหวต review travel ไป แต่ไม่น่าจะเยอะ พอสนใจจังหวะการเขียนมากๆแล้วมันโคตรปั่นป่วนกำหนดการทำบล็อกเลยครับ ผมว่าคนที่เขียนบล็อกตามที่ตัวเองอยากเขียนอย่างพี่เต้ยนี่แหละสร้างสรรค์บล็อกได้ดีที่สุดแล้ว

จะได้หรือไม่ได้รางวัลคุณภาพบล็อกแทบไม่มีผลเลยครับ อยู่ที่เราไปรู้จักคนอื่นและได้โหวตจากเขามาแค่ไหนมากกว่า เกือบทุกคนจะบล็อกดีหรือบล็อกห่วยก็โหวต 1 คะแนนเท่ากัน แต่ถ้าผมเป็นทีมงานก็นึกวิธีให้รางวัลจากคุณภาพโดยไม่เกิดดราม่าไม่ออกจริงๆ การให้โหวตตามคนส่วนใหญ่จะเป็นระบบที่ดีที่สุดก็ต่อเมื่อคนโหวตเล็งเห็นและตอบสนองวัตถุประสงค์ที่แท้จริงของการโหวต (สร้างความแตกต่าง-เชิดชูให้กำลังใจบล็อกที่ดี) มากกว่าผลประโยชน์ของตัวเอง (คะแนนโหวตกลับ) สังคมของเราทั้งในระดับบล็อกและระดับประเทศคงยังไปไม่ถึงตรงนั้นนะครับ ผมก็เป็นหนึ่งในสังคมแบบนี้เอง ปีก่อนนู้นช่วงที่ให้โหวตแรกๆผมเลือกโหวตแค่บางบล็อกที่เขียนดี เลยโดนบางบล็อกเคืองๆ แถมคะแนนโหวตกลับก็น้อยไปด้วย พอไม่รู้ว่าตัวเองทำแบบนั้นแล้วจะมีใครได้อะไร ผมก็ turn heel ไหลตามกระแสส่วนใหญ่ไป แบงค์ในเรื่องฉลาดเกมส์โกงก็คงเป็นแบบนี้ละมั้ง

เหมือนที่เคยบอกหลายปีก่อนละครับ บล็อกแก๊งมันมีสายสะพายล่องหนอยู่ เป็นเส้นที่เพื่อนๆยอมรับและมอบให้กันเองเมื่อเขาชื่นชมบล็อกนั้นด้วยใจจริง แจ่มกว่าสายสะพายจากการโหวตตามกิจวัตรอีกนาเหวย

ปีนี้ยอดคนอ่านหดน่าใจหายจริงๆครับ ลดทุกบล็อกด้วย ไม่รู้ truehits มันเปลี่ยนวิธีคำนวณยอดวิวหรือบล็อกมันลดความนิยมจริงๆ (ส่วนบล็อกผมอะลดอยู่แล้ว เพราะปกติคนเข้าคือคนอ่านการ์ตูน แต่ปีก่อนไม่ได้เขียนการ์ตูนเลย) ปีก่อนนู้นนนนมีคนเข้าวันละ 200 ปลายๆ ปีก่อนนู้น 200 ต้นๆ ปีที่แล้วเหลือร้อยกว่าๆ ปีนี้สงสัยจะไม่ถึงร้อยแล้วครับ

พี่ก็รู้สึกได้ว่า บางบล็อกน่าได้รางวัล
บางบล็อกไม่น่าได้ แต่พี่ก็คงต้องบอกว่า
พี่คงไม่มีสติปัญญาชี้แนะแนวทางที่จะ
ทำให้ดูดีกว่านี้ ได้แต่ให้กำลังใจให้ทำ
ด้วยใจรักเท่านั้น ที่เหลือก็ต้องทำใจ
ไม่ใช่เพราะพี่ได้หลายสายก็พูดเช่นนี้
บังเอิญว่าพี่เล่นหมวดที่ไม่มีคู่แข่งน่ะค่ะ
พี่ทำใจมานานแล้วที่จะเขียนบล็อกไว้
เพื่อบันทึกเรื่องราวใกล้ๆตัวของพี่เอง

พี่มาให้กำลังใจคุณเต้ยค่ะ

ยินดีด้วยกับน้องเต้ยค่ะ

ก่อนอื่นยินดีกับรางวัลบล็อกแก็งค์ด้วยค่ะคุณเต็ย

ค่อยมาโบกคทาไปรอบๆเนาะ

คุณเต้ยขยัน อัพบล๊อกสม่ำเสมอตลอด เหมาะสมกับสายสะพายค่ะ
พี่ได้ประโยชน์จากบล๊อกคุณเต้ยมากค่ะ โหวต Best of blog ให้เหมือนคุณหนู

ได้ไม่ได้อยู่ที่โหวตจริงๆนั่นหล่ะ หนึ่งอาจเกิดจากโหวตผิด
เพราะเพิ่งจะมีหมวดนี้ เลยไม่ค่อยจะคล่องกัน
แรกพี่ก็โหวตผิด หลังมาต้องระวังมากขึ้น กลัวผิด

เรื่องอ่านหรือไม่อ่านเนื้อหา เฮ้อ..ถ้าคิดมากก็เสียอารมณ์
พี่เล่นบล็อกเพราะอยากเล่น ยังสนุกกับการทำบล็อกอยู่
มีแรงก็อัพบล๊อกบ่อย หมดแรงก็หยุดพัก เพราะชีวิตยังมีเรื่องให้ยุ่งอีกเยอะ

ขอบคุณที่แวะไปโหวตให้ครับ

ผมเขียนเอามันส์
แบบว่าอยากเขียนก็เขียน เขียนเวลาว่างซะส่วนใหญ่ด้วย เรื่องรางวัลนี่ไม่ซีเรียสเท่าไหร่เลยครับ แต่จะเครียดถ้าหยุดไปหลายวันแล้วมาไล่ตอบคอมเม้นต์ไม่ทัน ๕๕๕
ส่วนเรื่องที่ว่าคนอ่านน้อยหรือมากนั้น อันนี้ผมไม่อาจทราบได้เหมือนกัน อาจเพราะด้วยผมเขียนนานๆครั้ง เลยไม่รู้ว่าจะมีใครอ่านบ้างหรือเปล่า เห็นแต่เพื่อนๆที่ไปมาหาสู่กันบ่อยๆประจำ
เป็นกำลังใจให้ครับ อย่างน้อยคนที่อ่านก็ได้รับประโยชน์ได้รับสาระความเพลิดเพลินแน่ละ
ท้ายสุดขอแสดงความยินดีกับรางวัลด้วยครับ

ขอบคุณและขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ

สวัสดียามเช้าครับคุณเต้ย

ขอแสดงความยินดีกับคุณเต้ยอีกครัั้งนะคะ

เข้าบล็อกคุณเต้ยระหว่างปี บวกกับอ่านสรุปการเขียนบล็อกประจำปีของคุณเต้ยแล้ว
ต๋าทึ่งและชื่นชมคุณเต้ยมากค่ะ
โหวต Best of The Blog เป็นกำลังใจให้คุณเต้ยแบบไม่รีรอ

14 มกราคมปีที่แล้ว คุณเต้ยคอมเมนท์ในบล็อกต๋าว่า
"ขอให้มีกำลังใจในการเขียนบล็อกต่อไปน้าาา"

ประโยคเดียวนี้ ทำให้ต๋ารู้สึกได้รับพลังงานดีๆจากเพื่อน
คิดไม่ผิดที่ยังอยู่ในสังคมที่เราเลือกชื่นชมกับมิตรภาพดีๆได้

ความสุขที่ได้เขียนบล็อกและการได้พูดคุยและเปลี่ยนความคิดเห็นกับเพื่อนๆ
ยังเป็นหัวใจหลักที่เขียนบล็อกได้อยู่ค่ะ

ขอบคุณคุณเต้ยสำหรับกำลังใจที่ให้เสมอ
ขอบคุณเนื้อหาดีๆที่คุณเต้ยเขียนนะคะ
เป็นกำลังใจให้คุณเต้ยค่ะ

ส่งกำลังใจค๊าบบบบ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับคุณเต้ย

ผมไม่ได้เขียนหมวดที่โหวต
เพราะชอบที่บล็อกตัวเองเป็นแกงโฮะนี่ล่ะครับ 555
บางบล็อกมี 4 สาขาเลย 5555

เช้านี้ก็เข้ามาอ่านเม้นท์ต่างๆที่เพื่อนๆเขียนไว้ในบล็อกคุณเต้ยนะครับ
อ่านแล้วสนุกดีครับ
ได้มุมมองความคิดที่หลากหลายเลย

อัยย่ะ น้องเต้ยไม่น้อยใจนะ คิดว่าเราทำบันทึกประจำวันของตัวเราไว้ย้อนอ่านอีกสองปีข้างหน้าก็สนุกแล้วค่ะ พี่ไปงานแข่งขันวิชาการเกี๋ยวกับนาฏศิลป ท่องเวปตามเพจหลายเพจ เห็นผู้คนเอารูปเอาข้อความที่พี่เขียนไปประกอบสาระ ไม่มีแต่เม้นท์ขอบคุณ แต่พี่ก็ไม่ว่าอะไรนะดีใจที่เราเป็นส่วนหนึ่งให้งานเขาสำเร็จ ทุกเอนทรี่ที่น้องเต้ยลง พี่ยอมรับว่าไม่ได้อ่านทุกตัวอักษรในหลายๆเอนทรี่ แต่ถ้าพี่จะไปเที่ยวญี่ปุ่นอันนี้สมมุตินะคะพี่ต้องย้อนมาอ่านอย่างละเอียดเพื่อเป็นข้อมูลในการเดินทางแน่ๆ สู้ๆค่ะ

พอดีคุณเต้ย อยากให้พูดแบบซอฟทฺ เลยต้องปรับหน่อย (แต่ในความเป็นจริง เราก็ควรพูดจาแบบนี้ไม่ใช่รึ)

สะดุดตรงที่คุณชีริวพูดคำว่า "บล็อกแก๊งมันมีสายสะพายล่องหนอยู่" นั่นแหละสิ่งที่ถูกซ่อนไว้ ถ้าคนไม่ยอมรับ มันก็ไม่มีประโยชน์ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดอยู่ที่ว่าเราเป็นของจริงในด้านนั้นๆ จริงหรือไม่ เราประเมินตัวเองด้วยครับ

สำหรับเรา ยังรู้สึกว่าตัวเองยังไม่ดีพอ มันอาจจะถือว่าดีที่สุดในเวทีแห่งนี้ที่มีผู้ประกวดน้อย อาจมีคนยอมรับอยู่บ้าง แต่บล็อกแก๊งได้ชื่อว่าเป็นเวทีของมือสมัครเล่น เป็นที่ที่ใครก็สามารถปล่อยของได้ ซึ่งถ้าเราไปในสังคมที่มีคู่แข่งมากมายเราอาจสู้เขาไม่ได้ก็ได้ แต่ว่านั่นถือเป็นเรื่องดี เพราะมันจะเป็นแรงผลักดันให้เราทำผลงานเขียนบล็อกให้ดียิ่งๆ ขึ้น

เราพูดถึงประเด็นนอกวงบล็อกแก๊ง มันน่าสนใจว่าถ้าขนาดคนในวงบล็อกแก๊งยังไม่ยอมรับ แล้วนอกวงมันจะไม่หนักกว่าหรือ?



ทุกคนมีเอกลักษณ์ที่ต่างกัน เรื่องนี้ทำให้นึกถึงโครงการถนนสายนี้มีตะพาบ ซึ่งทุกคนเขียนในหัวข้อเดียวกัน แต่ดูผลงานที่แต่ละคนนำเสนอแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง จะว่าไปเวลานักเขียนการ์ตูนเขาฉลอง อวยพรที่เรื่องนั้นๆ ผ่านมา X0 ปีแล้ว (เช่น ดราก้อนบอล) นักเขียนการ์ตูนเรื่องอื่นๆ แต่ละคนก็จะวาดภาพของการ์ตูนเรื่องดราก้อนบอล พร้อมเขียนคำอวยพร เราที่เป็นคนอ่านจะเห็นตัวละครที่นักเขียนท่านอื่นๆ วาด เราทราบนะครับว่าเป็นตัวละครอะไร ชื่ออะไร แต่มันก็มีความแตกต่างอย่างชัดเจนในเรื่องของลายเส้น

อย่างตอนนี้ภาพลักษณ์บล็อกเราคือ โมเดลทั้งหลาย ลองมีบล็อกไหนในบล็อกแก๊งทำแบบนี้บ้าง คนก็จะนึกถึงแต่บล็อกที่เราเขียน เพราะมันกลายเป็นซิกเนเจอร์ไปแล้ว


ปีนี้เราได้เฟรนลี่#3 ทั้งๆ ที่ไม่ค่อยได้ไปบล็อกไหนก่อน ไม่ทักสมาชิกใหม่ก่อน และเพื่อนใน Friends' blogs น้อย (กว่าครึ่งเขาไม่ได้เขียนแล้ว) ไม่ใช่เพราะหยิ่งเป็นเพราะยุ่งกับชีวิต ทำงานเพื่อปากท้อง แต่สิ่งที่เราทำคือ เราอ่านบล็อกที่เราไป นี่กระมังที่อาจทำให้เราได้รางวัลหมวดนี้

มันอาจเป็นเรื่องน่าแปลกที่ได้เฟรนลี่ ทั้งที่เคยมีประเด็นขัดแย้งกับเพื่อนบล็อก แต่ตราบใดที่เราพูดคุยกันด้วยเหตุผล มีวุฒิภาวะทางอามารณ์ เรื่องไหนไม่อยากคุยก็บอกว่า "เปลี่ยนเรื่องดีกว่า" มันก็จบ มันง่ายแบบนั้นเลย น่าแปลกมราหลายคนเลือกแสดงอารมณ์พิโรธออกมา ความจริงความขัดแย้งเป็นเรื่องดี มันจะนำไปสู่ความก้าวหน้า แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องอยู่ในระดับที่ควบคุมได้

เราไม่ได้คาดหวังให้เพื่อนๆ เข้ามาที่บล็อกแล้วต้องได้นั่นได้นี่ออกไป เราเข้าใจว่าเรื่องที่เราเขียนมันเฉพาะทาง การ์ตูน ภาษา แต่อย่างน้อยๆ เข้ามาแล้วทราบว่าเราเขียนเรื่องอะไร เนื้อหาโดยประมาณคืออะไรมันก็เพียงพอแล้ว เน้นว่าแค่อ่านคุณจะจับอะไรบางอย่างที่เราต้องการสื่ออะไรออกไปได้


ป.ล. เหมือนมาระบายอารมณ์เลย แต่เอนทรี่นี้คนคอมเม้นต์ยาวเยอะ เราแค่อยากบอกอะไรกับเพื่อนๆ บ้าง

มาอีรอบจ้า
ขอแสดงความยินดีกับคุณเต้ยด้วนจ้ะ
สองสะพายเยี่ยมมากๆ

ขอขอบคุณทุกคะแนนโหวตด้วยจ้ะ

มายาวๆไม่สะดวกอ่ะ
มาทางมือถือ และตอนนี้อนุ่พัทนาจัดงานเลี้ยงให้หลานๆจ้า

สวัสดีค่ะ
ขอแสดงความยินดีกับสายสะพายค่ะ
.
.
.
.
.

ปีนี้พี่ตุ๊กเขียนบล็อกเพลง 106 บล็อก
ท่องเที่ยว ทำไปทั้งหมด 74 บล็อก
และอื่น ๆ อีกนิดหน่อย

ยอมรับว่าปีที่ผ่านมาก็มีโหวตตอบแทนโดยไม่ได้อ่านก็มี

แต่ส่วนตัวเรื่องเขียนบล็อก
คิดแค่ทำให้เพอร์เฟคในแต่ละเรื่ิอง
เป็นความสุขที่ได้ทำ
ให้คนที่เข้ามาอ่านได้อะไรกลับไป

เมื่อสองสามปีก่อนเที่ได้สายสะพายครั้งแรก
ทำให้ฉุดคิดว่าเราจะต้องไล่ล่าสายสะพายดีไหม
เมื่อคิดทบทวนแล้ว
แล้วก็ได้คำตอบว่า
ได้สายสะพายก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไป
ไม่ได้ให้ความรู้สึกมีความสุขในการเขียนเปลี่ยนไป
ได้หรือไม่ชีวิตก็เหมือนเดิมค่ะ

แต่ปีนี้ที่ฮึดนิดนึงเพราะมีใครบางคนอยากรู้ว่า
การลงมือเขียน (ไม่รู้ว่าคุณภาพดีหรือเปล่า อิอิ อยากมาเลือกเรา) กะ ลงมือตัดแปะ จะเป็นอย่างไร
ซึ่งก็ได้คำตอบเรียบร้อยแล้ว

แต่ก็อย่างที่ว่าคือ
สายสะพายอาจไม่ได้อยู่ที่คุณภาพงาน
แต่อาจอยู่กับเทคนิคในการโหวตก็ได้
หรือ
เราว่างานเราดีเ้ลิศ แต่คนอื่นอาจไม่เห็นว่าดีก็ได้
หรือ
หากใครทำหรือทุ่มเทอะไรเพื่อฝันที่ต้องการ เห็นเป็นความสุขของเขา เขาก็จะทำทุกอย่างก็ได้

แต่ข้อดีคือตอนนี้ได้รู้จักบล็อกเกอร์เพิ่มขึ้นหลายท่าน

เกิดมิตรภาพแนวร่วมในการโหวต

จะสรุปว่าไงต่อดี
เอาว่าทำให้มีความสุขค่ะ

ปล.ลงหมวดด้วยนะคะเดี๋ยวแนวร่วมโหวตผิดหมวดน่ะค่ะ

ยังงัยผมก็ตามอ่านเหมือนเดิมครับ 55

อย่างน้อยคนที่อ่านก้ต้องได้อะไรบ้างแน่นอนครับ ส่วนคนที่ไม่อ่านนั้นเราก็คงไม่สามารถทำอะไรได้
ส่วนตัวผมมองว่า มีอีกหลายคนที่เป็นนักอ่านเงา เราอาจไม่รู้ แต่มันก็น่าจะมีอยู่ครับ

เต้ยไม่ค่อยมีเวลา เดินทางก็บ่อย แล้วถ้าเปลี่ยนที่เขียน (แบบเยอะ ๆ) จริง ๆ คือคนละคอนเทนท์ ยิ่งต้องใช้พลังเยอะกว่านา

รู้ว่าเต้ยตั้งใจมาก รายละเอียดเยอะ ให้แต่ละบล็อกเยอะ เพราะงั้นพี่ไม่เคยลังเลเลยที่จะโหวตเบสท์ให้

อยู่ด้วยกันไปนาน ๆ เน้อ

ยินดีด้วยนะค้า อยากจะช่วยโหวตแต่ทำไม่ได้ บล็อกแก๊งกีดกันสมาชิกรุ่นโบราณ ฮือๆ

จริงๆผมว่าบล้อกเกอร์ส่วนใหญ่
อ่านบล็อกก่อนเม้นท์นะครับ
แต่บางทีอ่านจบ ดูรูปครบ
แต่ไม่รู้จะเม้นท์ยังไงก็มี 555

ผมก็เป็นบ่อยครับ

คือบางเรื่องเราอยากดู อยากอ่านเฉยๆ
เหมือนผมดูบล้อกสปา
จะให้เม้นท์ยาวๆก็ไม่รู้จะเม้นท์ยังไงจริงๆครับ
ไม่เคยไป 555

อย่างเวลามีเม้นท์ยาวๆในบล้อกแบบนี้
อ่านแล้วสนุกดีครับ
เหมือนเปิดมุมมองใหม่ๆให้คนอื่นได้รับรู้ด้วย
ให้ทีมงานรับรู้ด้วย

ดีมากๆเลยครับ

57..เมื่อวันศุกร์เย็น พี่เตรียมตัวกลับบ้านป่า
กว่าจะรู้เรื่องประกาศผลก็ค่ำมากแล้ว แล้ว
พี่ก็กลับไปอยู่บ้านป่าเสียสองวัน ที่พี่เม้นท์
ที่นี่ ก็เป็นความรู้สึกถึงตัวเองแหละค่ะ แต่
ถ้าพูดให้เข้าใจต่างไป พี่ก็ต้องขอโทษเป็น
อย่างมากนะคะ คุณเต้ย

ที่พี่ว่าคนควรได้ก็ไม่ได้ ที่ไม่ควรได้ก็ได้นั้น
คนที่ได้ก็คือพี่นี่แหละ พี่ไม่ได้ตั้งใจว่าน่าจะ
ได้อันดับหนึ่งงานเขียนเลย น้องๆที่ตามพี่
มาสองคนนั้นน่าจะได้มากกว่า คนหนึ่งนั้น
เขียนไว้ครึ่งปีก็ได้โหวตจนน่าจะได้อันดับ 1
อยู่แล้ว แต่เธอก็พักบล็อกไปจนบัดนี่ อีก
คนเขียนมากเกินไปและไม่เคยแนะนำโหวต
ทั้งสองคนก็มีเหตุผลส่วนตัวที่จะทำเช่นนั้น
ส้มก็เลยมาหล่นที่พี่ ทั้งๆที่พี่เขียนหลักอยู่ก็
แค่งานตะพาบ พี่จึงว่า พี่ก็ไม่รู้จะทำยังงัย
ไม่เคยคิดจะล่วงเกินผลโหวตของใครเลยค่ะ
ตั้งใจมาให้กำลังใจกับคุณเต้ยเท่านั้น

เรื่องที่คนอ่านน้อยลงนี่ผมเห็นด้วยครับ ผมเห็นหลายบล๊อกหายไปเลย ไม่รู้ว่าแค่ไม่มีเวลาไม่มีไฟในการเขียนหรือว่าเลิกเล่นไปแล้ว
สวัสดีตอนเย็นครับ

ขอบคุณจ้ะ

พี่อ่านแล้วล่ะ
ไว้มีเวลาคุยกันที่เฟสนะจ๊ะ

ปีก่อน truehits มันนิ่งไปช่วงนึง พอกลับมาวัดสถิติใหม่ยอดมันวูบไปเลยครับ เลยคิดว่ามันปรับวิธีนับยอด (พยายามมองโลกในแง่ดี ....ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนตอบว่าว่าเปล่าปรับเฟ้ย! ยอดวิวแกมันตกเอง!)

เดี๋ยวนี้คนทำคอนเทนต์เก่งๆย้ายหนีไปทำเพจทำเว็บส่วนตัวกันหมดเลยครับ มีทิ้งบล็อกไว้แปะของนิดหน่อย ไม่รู้จะพยุงกันไว้ได้อีกนานแค่ไหน (เศร้า...)

ลืมเล่าว่าปีก่อนๆ ผมอัพท่องเที่ยวมากกว่าการ์ตูน แต่ก็ได้สายสะพายการ์ตูนอันดับ 2-3 มาทุกปี ท่องเที่ยวไม่เคยได้แม้แต่ชมเชยเลยครับ เคสเดียวกับพี่เต้ยปีนี้เลย แต่ละหมวดมันยากไม่เท่ากันจริงๆ

สำหรับคนที่ไม่อ่าน
ผมว่าสังเกตง่ายครับ
เหมือนที่น้องต่อเขียนไว้บ่อยๆเลยครับ 555

ขอบคุณที่เข้าใจค่ะ คุณเต้ย
พี่ก็สบายใจ

พูดเรื่องย้าย และอยู่ที่นี่แค่ได้คุย
กับเพื่อนๆ ก็รู้สึกเหงาขึ้นมาเลยค่ะ

ทุกคนมีเหตุผลในการกระทำของตนเอง
พี่เอาใจช่วยให้สบายใจนะคะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

เรื่องนี้สงสัยท่าจะยาวนะ (รวมทั้งเรื่องที่บล็อกผมด้วย ^^")
พอดีง่วงแล้ว เดี๋ยวผมเก็บไว้เม้นต์ยาว-ยาวววววววววว ทีหลังดีกว่า ฮุฮุ


ป.ล. ถ้าพรุ่งนี้เปลี่ยนบล็อกใหม่แล้วก็ไม่เป็นไรครับ
เดี๋ยวผมกลับมาเม้นต์เอนทรีย์นี้นี่แหละ (ผมตอบช้าเป็นเรื่องปกติ แหะ ๆ ^^")

สาวไกด์ใจซื่อ Literature Blog ดู Blog

โหวตอันนี้เนาะ

ขอแสดงความยินดี และเป็นกำลังใจให้นะคะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สาวไกด์ใจซื่อ Literature Blog ดู Blog

ฟ้าเคยคิดจะไปหาพื้นที่ลงเรื่อง
ในบล็อกอื่น ๆ บ้างนะ แต่ก็ไม่มี
เวลาจัดหน้าบล็อกเท่าไหร่

สุดท้ายก็เลยมาเขียนที่บล็อก
แก็งตามเดิมเนี่ย 555

เรื่องการโหวต มันก็มีทั้งข้อดี
และข้อเสียล่ะ รุ่นที่โหวตปลาย
ปีก็ดูไม่ค่อยยุติธรรม ฟ้ามารุ่น
โหวตตลอดปีห้าครั้งต่อวัน
ก็ยังเจอคนมาโหวตหลอกอ่ะ
(บังเอิญไปเจอการก็อปปาดที่
คน ๆ นั้น ไปโหวตสาขาเดียว
กับเราที่บล็อกนั้นพอดีอ่ะ)

ช่วงหลัง ๆ เห็นพี่เต้ยเขียนบล็อก
ค่อนข้างยาวนะ แต่ว่ามันก็เป็น
เนื้อหาที่เหมาะสำหรับคนที่เขา
ต้องการมาหาข้อมูลล่ะเนอะ

ส่วนการเม้นท์อะไรเนี่ย มันเป็น
เรื่องรอง (เผลอ ๆแล้วมันอาจ
ไม่ใช่ผลตอบรับหรือการเข้ามา
อ่านที่แท้จริงก็ได้) ก็เหมือนกับ
ที่พี่เต้ยบอก >> อ่านเมนท์ก็รู้
แล้วว่าใครอ่านจริงอ่านไม่จริง
อะนะ




สุดท้ายนี้ ขอแสดงความยินดี
กับพี่เต้ยด้วยค่าา

อ้อ ๆๆๆ เกือบลืม สวัสดีปีใหม่
ด้วยจ้า (เลทเนอะ)

กลับมาเม้นต์แล้วว เอ้า! จัดไปยาว ๆ โลดดดดด ><


เรื่องการโหวต

ตอนแรกผมก็ว่าจะเขียนยาว ๆ เหมือนกันแหละ แต่คิดไปคิดมา...
ยืมมือตาชีริวพูดแทนดีกว่า เราจะได้ไม่เจ็บตัวไง ฮุฮุ
v
v
Click here!
^
^
อ่านแล้วจี๊ดเนอะ แต่ว่าผมไม่ได้เกี่ยวอะไรกับบล็อกนั้นเลยนะ
ถ้าทำให้ใครระคายเคือง ต้องโทษตาชีริวนู่นนนน (โบ๊ยไป 55)

=====

เรื่องการเม้นต์

อันนี้ผมเห็นใจคนที่ตั้งใจเรียงเรียบข้อมูลมาเขียนบล็อกมากครับ
แบบว่าลงทุน-ลงแรง-เสียเวลามาเขียน แต่ผลตอบรับนี่ไปคนละทาง
แต่คงคาดหวังอะไรกับคนมาเม้นต์ไม่ได้เหมือนกันเนอะ ^^"

+ ถ้ามองแง่ร้ายสุด (แบบว่า...เพ่ไม่อ่านอะไรเลยสักนิด) อันนี้ขอข้ามแล้วกัน ^^

+ ถ้ามองในแง่กลาง ๆ
ผมว่า Bloggang เป็นบล็อกในหมวดสำหรับคนทั่วไปน่ะครับ
คือสมาชิกที่มีสถานะ active ที่ยังเขียน&อ่านบล็อกอยู่ (อย่างที่เรา ๆ เห็นกัน)
ก็มีความสนใจในเรื่องต่าง ๆ ที่ไม่ค่อยจะเหมือนกันเลย
เวลาอ่านบล็อกที่เนื้อหาไม่ใช่แนวเขา ก็อาจจะอ่านบ้างข้ามบ้าง...มั้งนะ
(แต่บล็อกเกอร์อย่างผมนี่่ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่างนะ
คือเป็นคนที่ใช้เวลาอ่านบล็อกนานมาก อ่านข้ามวัน...บางทีก็หลายวัน -_-
จน จขบ. เค้าอัพบล็อกใหม่แล้ว ก็เลยเม้นต์ไม่ค่อยทันเลย แหะ ๆ ^^")

บล็อกคุณเต้ย (เอาเฉพาะบล็อกท่องเที่ยวเท่าที่ผมเคยอ่านนะ)
เป็นบล็อกที่ตั้งใจเขียนมาก ๆ และมีเนื้อหาค่อนข้างยาวเหมือนกัน
แต่การที่อัพค่อนข้างถี่ บางทีคนที่คิดจะอ่านอาจจะอ่านไม่ทัน
ก็เลยเจอเม้นต์แบบแห้งแล้ง ทั้งนัยยะด้านจำนวน และด้านความรู้สึกต่อจิตใจ
ประมาณนี้ก็ได้มั้งครับ นี่ผมมองในกรณีแบบกลาง ๆ นะ ^^

ถ้ามีบล็อกเกอร์ Bloggang คนไหนที่เขียนบล็อกที่มีเนื้อหาเฉพาะทาง
เวลาเจอคอมเมนต์อันแห้งแล้งในบล็อกที่ตัวเองตั้งใจเขียนบ่อย ๆ เข้า
แล้วเกิดอาการท้อ จนอยากเอาเนื้อหาไปลงที่อื่น ผมก็เข้าใจนะ
(ขนาดชีริวที่ว่าทน ๆ ยังพักการเขียนบล็อกการ์ตูนใน Bloggang เลย)
แต่ถึง Bloggang จะไม่เด่นแบบสุด ๆ ในด้านเนื้อหาเฉพาะทางใดทางหนึ่ง
ไม่ว่ายังไงก็ตาม ผมก็คิดว่า Bloggang ก็มีจุดแข็งมากกว่าเว็บอื่นอยู่จุดนึง
คือ Bloggang ผูกติดอยู่กับ Pantip ซึ่งเป็นเว็บบอร์ดที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ
ฉะนั้น Bloggang นี่ตายยาก คือมีสมาชิกเคลื่อนไหวอยู่ตลอดนั่นแหละครับ

=====

เรื่องเกี่ยวกับ การที่นิตยสารแบบรูปเล่มปิดตัวเป็นทิวแถว

ก็คงเป็นไปตามยุคนั่นแหละครับ
อืม...บางทีการหยุดในช่วงที่ยังอยู่ในสถานภาพทางการเงินและสังคมยังดีอยู่
ก็เป็นหาทางลงที่โอเคนะ ทั้งกับเจ้าของ-ลูกจ้าง และกับคนอ่านที่ติดตามอยู่ด้วย
ได้จากกันแบบได้ร่ำลายังดีกว่าหายหน้าหายตาไปเฉย ๆ แหละเนอะ ^^

ยินดีด้วยนะคะ

แวะมาทักทายจ้าา ^__^ อิอิ sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน ร้อยไหม adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้วถาวร สักคิ้ว 6 มิติ Cover Paint สักไรผม 3D Eyebrow ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ