มุมมองเปลี่ยนไปแล้ว
ผมได้มีโอกาสเดินทางกลับต่าง
จังหวัดและได้คุยกันหลายเรื่อง
ระหว่างทางผมกับพ่อก็เดินไปที่
วัดแจ้ง เดินหาเช่าพระผมได้พระ
มาแล้ว พ่อก็ถือซากไม้เก่า ๆ มา
หนักพอสมควร พ่อซื้อมาประมาณ
สามร้อยกว่าบาท ผมช่วยถือซากไม้
มาที่รถมันไม่หนักเท่าไหร่ในตอนแรก
แต่กว่าจะถึงรถก็เหงื่อแตกเลยล่ะ
ระหว่างทางที่อยู่บนรถผมเลยถามพ่อว่า
ทำไมชอบสะสมไม้เก่า ๆ ท่อนไม้เก่า ๆ
เพราะผมก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าจะเอาของ
พวกนี้มาไว้ในบ้านทำไมมันดูรกยังไง
ก็ไม่รู้ แต่พ่อกลับตอบมาว่า ที่ซื้อเพราะ
รู้สึกว่าต้นไม้ต้นหนึ่งกว่ามันจะโตใช้
เวลาหลายสิบปียี่สิบปี รู้สึกเสียดาย
ดีกว่าตัดมันและเอาไปเผา ที่พ่อเล่า
ให้ฟังมันดูสวยงามมากกว่าที่พิมพ์ออกมา
หลังจากผมฟัง การมองสิ่งเหล่านี้ของ
ผมก็เปลี่ยนไป ผมรู้สึกดีที่อยู่ท่ามกลาง
ต้นไม้ รู้สึกรักต้นไม้มากขึ้น เห็นคุ้นค่า
ของมันมากยิ่งขึ้น