|
นายแว่น
เสื้อสีน้ำเงินถูกสวมใส่โดยชายแว่น
กางเกง boxer ถูกสวมใส่อีกเช่นกัน
มันมีลวดลายเพียงแต่ไม่สามารถจดจำได้
ร่างกายไม่มีเครื่องประดับใด ๆ ไม่ว่าจะเป็น
สร้อย แหวน กำไล ไม่มีสิ่งเหล่านั้นเลย
ผมตัดสัน ถ้าหากยาวบางครั้งอาจจะรู้สึก
รำคาญ วันนี้มือทั้งสือจับไปที่แฮนของเรเวน
เรเวนพาไปร้านขายข้าวหมูปิ้ง และสั่งเมนูเดิม
วันนี้ทุก ๆ อย่างดูเฉยนิ่งและซ่อนความสุขและ
ความสนุกอยุ่ในที วันนี้เป็นวันที่ชายแว่นจะ
ได้แว่นใหม่ เป็นแว่นที่เรียนแบบ คนที่ชอบ
บางทีมันอาจจะดูแปลกไปหน่อยสำหรับแว่นนั้น
แต่ชายแว่นก็เลือกที่จะสั่งทำและสวมใส
การรอคอยแว่นใหม่ดูจะมีความตื่นเต้นซ่อนอยู่
เล็กน้อย ส่วนแว่นเก่าที่ไม่ใช่ก็อาจจะถูก
ซุกซ่อนอยู่ในกล่องแว่นนั้น และกลายเป็น
ความทรงจำที่เคยใช้งานแว่นแว่นนั้น
คิดถึง ขนมจีนเขียวหวานไ่ก่ เพียงแต่ยัง
ไม่อยากทานเท่าไหร่ เอ...เช้า ๆ อย่างนี้
มานึกถึงอาหาร ข้าวผัดปู หอยนางรม น้ำจิ้มรสเด็ด
กุ้งนึ่ง คอหมูย่าง ซูชิ ถ้าเป็นของพวกนี้บางที
อาจจะเรียกน้ำลายออกมาได้บ้าง ถึงแม้มันจะ
เป็นเพียงความคิดในอากาศธาตุ แต่ช่วงนี้
มีทุเรียน ทุเรียนมาแรงจริง ๆ เพียงแต่มันแพง
และแกะยากอีกต่างหาก การจะได้กินก็ไม่ใช่
เรื่องง่าย นอกจากเสียเวลาส่วนตัวไปซื้อมัน
เรายังต้องเสียเงิน และถุงที่ใส่ก็อาจจะเป็นรู
ได้เนื่องจากหนามของมัน ไม่รู้ว่าช่วงนี้สวน
สาธารระเปิดให้ใช้บริการหรือยัง อยากจะไป
เดินเล่นที่สวนสาธารณะ ผ่อนคลายอีกเหมือนกัน
เมื่อวานเห็นน้ำเปล่าขวดลิตรที่เคยดื่มประจำ
ลดราคา ขายแบบว่าสองขวดยี่สิบ ดีใจในในลึก ๆ
แต่ไม่ได้แสดงออกให้ใครเห็นแต่เราก็รู้ตัวดี
ว่าเราน่ะ ดีใจ โอ...โย่ว...วันนี้เป็นวันหยุดเรา
น่าจะทำให้มันมีความสุขและสนุก จริง ๆ ตอนนี้
ก็สนุกอยู่น่ะ สำหรับการกดคีบอร์ด กดพิมพ์ไป
เรื่อย ๆ ก็รู้สึกสนุกกับการพิพม์และการบรรยาย
สิ่งต่าง ๆ ที่เราทำและเราคิด หลายวันก่อนเรเวน
มีปัญหา ปัญหาไม่ได้เกิดจากเรเวนหรอกเพียงแต่
ฉันเองเนี่ยแหละ ลืมกุญแจค้างเอาไว้ที่เรเวน
แล้วมันก็ทำให้แบตหมด เป็นอันว่าต้องเข็นรถไป
ร้านซ่อมจักรยานยนต์ ความเหนื่อยมีไหมถ้าถาม
ถึงตอนนั้น ณ เวลานั้นก็บอกว่าเมื่อยเหมือนกันน่ะ
เพราะรถจักรยานยนต์มันก็หนักเอาเรื่องทีเดียว
พอไปถึงร้านรู้สึกว่าร้านจะปิดด้วย แต่โชคดีที่
เขาแง้มประตูไว้นิดหนึ่ง ก็เลยได้ซ่อมมันเสีย
ช่างบอกว่าต้องชาร์จแบตสักหนึ่่งชั่วโมง
ตอนนั้นก็ราว ๆ ห้าโมง ภายในหัวคิดว่าหกโมง
เย็นค่อยมาเอาล่ะกัน แล้วก็เดินกลับบ้าน
การบาดเจ็บของยานยนต์ครั้งนี้ได้รับค่าเสียหาย
สามสิบบาทสำหรบชาร์จแบตหนึ่งชั่วโมง
ตอนนี้เรเวนใช้งานได้ตามปกติ เรื่องอนาคตไม่คิด
เรื่องอดีตพยายามไม่คิด แต่มันก็มักจะผุดขึ้นมา
เสมอเลยแฮะ เรื่องดีดีก็ไม่ผุดขึ้นมาน่ะ
แต่ก็ต้องทำใจจริตเราเป็นอย่างนี้ ตอนนี้ได้ยิน
เพลงหนึ่งผ่านวินแอมทำให้รู้สึกดี เป็นเพลงที่
รู้สึกว่าชอบ รู้สึกว่ามันมีความจริงใจซ่อนอยู่ใน
เนื้อเพลงคำร้องของเขาShare my life - Kem
|
อยากบอกว่าหลง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [ ?]
หวังไว้ว่าผู้ที่ได้อ่านจะผ่อนคลาย จากการงานและความเครียด ลงบ้าง
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 30 31
|