เขาอยู่หน้าร้านขายของติดกับป้ายรถเมล์
เขาส่งเงินให้กับแม่ค้าและรับลูกอมมาเก็บไว้ในมือ
เขาถือลูกอมสีขาวหนึ่งเม็ด แกะมันออกและส่ง
มันเข้าปาก และปล่อยอีกเม็ดลงกระเป๋าเสื้อของเขา
แม่ค้ารับเงินจากเขาแล้วก็หันหน้าไปดูรายการทีวีต่อ
เขาเดินมานั่งม้านั่ง ที่ไม่มีใครนั่งอยู่ มีคนรอรถอยู่
ที่ป้ายรถเมล์สามคน แต่เขาไม่สนใจ เขาตั้งหน้าตั้งตา
รอรถสายสี่ของเขา แต่เวลานี้มันยังไม่มา เขารออยู่
ที่นั้นจน คนทั้งสามที่รอรถอยู่ไปกันหมดแล้ว เขาอม
ลูกอมพร้อมกับมองดูรถที่วิ่งผ่านป้ายรถเมล์ วินมอเตอร์ไซด์รับจ้าง
รับนักเรียนในชุดลูกเสื้อวิ่งผ่านหน้าเขาไป รถกระบะส่งน้ำแข็ง
วิ่งผ่านไปเป็นคันที่สอง รถตู้จอดส่งคนที่ป้ายรถเมล์
ผู้โดยสารหญิงเสื้อสีขาวลงจากรถตู้ทำเงินหล่นและเก็บมันก่อนขึ้นมาบนบาทวิถี
เขามองดู รถตู้วิ่งผ่านไป พร้อมกับมองแผ่นหลังของหญิงเสื้อขาวคนนั้นเดินลับ
ไป ตาเขาเป็นประกายเมื่อรถสายสี่วิ่งเข้ามาจอดที่ป้ายรถเมล์
เขาเดินขึ้นรถและนั่งอยู่เบาะหลังสุด มีผู้โดยสารหนึ่งคนนั่งริมหน้าต่าง
วางถุงพลาสติกถุงใหญ่ไว้ที่พื้น เขามองลอดหน้าต่างออกไป เห็นเงินเหรียญ
บาทหนึ่งเหรียญตกอยู่ที่ถนนคอนกรีต ผู้หญิงเสื้อขาวคนนั้นทำตกไว้แน่แน่
เขาส่งเงินให้กับกระเป๋ารถเมล์หญิงแล้วหันหน้ามองไปที่บาทวิถี
เขาลงจากรถแล้วเดินไปที่หัวมุมของถนนร้านขายบะหมี่
เขาไหว้ชายคนหนึ่งในร้านบะหมี่ เขาเดินไปหลังร้านและวางกระเป๋าลง
ชายในร้านบะหมี่บอกเขา โต๊ะสองสองชาม เขาเดินถือบะหมี่สองชามไป
เสริฟที่โต๊ะสอง เขาได้ยินเสียงชายคนหนึ่งพูดที่โต๊ะสองว่า "หลงกระเป๋ากูหล่ะ"
เขาวางชามบะหมี่สองชามไว้ที่โต๊ะ มองเห็นชายโต๊ะนั้นล้วงกระเป๋าเป้สีดำหยิบ
กระเป๋าเงินออกมาส่งให้ชายอีกคน ชายอีกคนรับไว้และบ่นอยู่นานทีเดียว
เขาเพิ่งนึกได้ว่าในกระเป๋าเสื้อของเขามีลูกอม
เหลืออยู่ เขาหยิบและแกะมันออกส่งลูกอมเข้าปากแล้วเดินไปหยิบ
ชามบะหมี่เสริฟอีกหลายสิบชาม ไม่นานชายที่โต๊ะสอง สองคนนั้น
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
