เปลี่ยนใหม่  วันนี้พาเรเวนออกไปเปลี่ยนล้อหน้า เนื่องจากว่าล้อหน้ายางมันบวม ก็เลย ทิ้งเรเวนไว้สักพักแล้วจะกลับมารับน่ะ เดินไปดูร้านผลไม้ มีแตงโม มะม่วง แคนตาลูป และสับปะรด ผมเลือกสับปะรด มาสองชิ้น แล้วผมก็เดินกลับบ้าน หมาสีขาวน้ำตาลตัวหนึ่งนอนหายใจแรง ๆ อยู่หน้าร้านกาแฟ มันหลับตาอยู่ ผมมองไปที่ กระจู่ของ กระจู่ของมันมีรอยด่างสีขาวพาดอยู่ แล้วผมก็เดินผ่านไป ก่อนไปผมได้สั่งข้าวเอาไว้ ที่ร้านอาหารตามสั่ง ผมเดินเข้าไปในร้าน ทุกอย่างเสร็จแล้ว ผมกินอยู่ที่นั้นสักพัก หน้าหลังของหนังสือพิมพ์ทำให้ผมกระชุ่มกระชวย ด้วยภาพนางแบบสวยใส ใส่ชุดสุภาพ หน้าตาคล้ายคนเหนือเผยยิ้มอยู่บนกระดาษหนังสือพิมพ์ ผมหยิบหนังสือพิมพ์แล้ววางมันลง หาอะไรบางอย่าง ทับหนังสือพิมพ์ไว้ กินไปแล้วมองไป มีความสุขไปอีกแบบ ผมออกจากบ้านอีกครั้งมารับเรเวน แต่รู้สึกเเหมือนว่า ช่างยังซ่อมเจ้าเรเวนไม่เสร็จผมก็เลย เดินไปร้านตัดผม ที่นั้นคนเยอะมาก ผมไม่อยากรอ เลยเดินมาดูเจ้าเรเวน ต่อ มันดูดีขึ้นมากเมื่อกำลังจะได้ล้อหน้าใหม่ ช่างกำลังใส่มัน แล้วผมก็ยื่นรออยู่ใกล้ ๆ ช่างบอกไว้ว่าค่ายางห้าร้อยห้าสิบ แต่ช่างลดให้ เหลือห้าร้อย ผมก็ให้เขาเพิ่มไปสี่สิบ รู้สึกว่า อยากให้เขาได้กำไร คิดแค่นั้น แต่ส่วนลดที่ได้ ก็สิบบาทเลยน่ะ ร้านนี้เลยเป็นร้านประจำที่จะพา เรเวนมาทำบ่อย ๆ ประมาณบ่ายสามโมงเกือบสี่โมง แล้วล่ะ ออกมากับเรเวนไปหาร้านตัดผมนั้นอีกครั้ง แต่ครั้งที่ก็เหมือนครั้งแรกคนเยอะมาก เลยไปตัดอีก ร้านหนึ่งใกล้ ๆ เปิดประตูกระจกบานเลื่อนแล้ว เขาไปรอข้างใน ดูทีวีไปด้วย เป็นเรื่องอะไรสักอย่าง ที่ นุ่น วรนุช เล่นเป็นพยาบาลมั่ง ผมดูแค่แปปเดียว ระหว่างที่ดูอยู่ก็ ดูช่างตัดผมตัดลูกค้าไปด้วย เขาไม่ใช้มีดโกนหนวนน่ะ แต่ใช้อีกอย่าง พอถึงคิวตัวเองก็บอก ทรงนักเรียนสั้น ๆ เขาก็จัด การตัดให้ตามสั่ง ช่างตัดเขาดูอายุราวห้าสิบ สวมแว่นสายตา แต่ยังดูคล่องแคล่วอยู่ ใส่กางเกงยีน รองเท้าสีดำ ผมหลับตาลงระหว่างที่ช่างกำลังตัด แล้วรับรู้ความรู้สึก ของช่างที่กำลังทำอะไรบางอย่าง กับหัวของผมอยู่ ผมก็ไม่ค่อยมั่นใจกับช่างท่านนี้เท่าไหร่ เพราะเคยตัดแล้วแต่ไม่ค่อยดี แต่มันเป็นอดีต ครั้งนี้เขาตัดดีมาก เพียงแต่ปล่อยผมบนหัวยาวไปนิด เราก็ไม่ได้บอกช่างด้วยและ ระหว่างตัดเสร็จผมก็ เอื้อมมือไปหยิบแว่นที่เคาน์เตอร์ แล้วสวมมัน มองไปที่กระจก เช็คทรงผมตัวเอง ซ้าย ขวา แล้วก็ถามช่างว่าเท่าไหร่ ผมจ่ายให้เขาไปหนึ่งร้อย ระหว่างที่ผมตัดเสร็จก็มีเด็กคนหนึ่งมารออยู่แล้ว ผมเดินสวนกลับเขา แล้วออกไปทางประตูกระจก ขับเรเวนกลับบ้าน เย็น ๆ ออกมาข้างนอกอีกครั้ง คิดว่าจะออกมาหาข้าวมันไก่กิน มีร้านในหัวแล้ว แต่พอขับไปก็พบว่าร้านปิด ผมผ่านร้านอาหารร้านหนึ่ง แล้วก็วกกลับมา เห็นข้าวขาหมูเลยลองทานดู สั่งข้าวขาหมูจานหนึ่งพิเศษ คนขายน่าจะเป็นชาวต่างชาติ ได้ไข่หนึ่งลูก พร้อมเนื้อและหนัง ในร้านมีทั้งก๋วยเตี๋ยว และกระเพราถาด มีเมนูให้ด้วย ผมนั่งกินอยู่คนเดียว เงยหน้ามองสิ่งตรงหน้าก็คืน สาวผิวขาวกำลังทาน อาหารอยู่ ตรงหน้าพอดี ผมมองเธอระหว่างที่เธอ ไม่มองผม เขากิน ผมกิน ทุกอย่างก็เรียบร้อยดี ผมจ่ายค่าอาหารไปห้าสิบบาท ผมหยิบเงินออกมา พอดี แล้วขับเรเวนออกมาจากที่นั้น ผมมองไปที่ ร้านซ่อมนาฬิกาเล็ก ๆ หน้าร้านคาราโอเกะ มีความคิดในหัวว่าน่าจะหาซื้ออะไรในตลาดไปกินที่บ้าน แต่ผมก็ไม่ได้ทำอย่างที่คิด ผมขับเรเวนกลับบ้าน ใครสักคนเรียกวินมอเตอร์ไซด์ แล้ววินก็รับเเธอขึ้น ผมขับไปเรื่อย ๆ มองร้านอาหารข้างทางแล้วก็ขับผ่านไป ผมถอดรองเท้าสีดำไว้ข้าง ๆ ถังขยะ มันเป็นที่ประจำ ของรองเท้าแตะของผม ผมกลับมาบ้านพร้อมเครื่องดื่ม ใส่ในถุงผ้าพลาสติก ขอบคุณอาหารมื้อนี้
แวะมาดึก
จากบล็อก ใบไม้แดงเหลือง และ ดอกทิวลิป เป็นของเทียมครับ แต่เหมือนของจริงมาก  โดย: สองแผ่นดิน
  วันที่: 6 มกราคม 2563 เวลา:23:30:19 น.ขอบคุณข้าวขาหมู อยากกินเล้ยยยย
เอาเนื้อล้วน แล้วก้พริกสดเยอะๆ  โดย: nonnoiGiwGiw
วันที่: 11 มกราคม 2563 เวลา:12:23:02 น. |
อยากบอกว่าหลง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ฉันรู้สึกถึงชื่อ หากใครสักคนเรียก ฉันอาจจะหันไปแล้ว...มองเขาคนนั้น All Blog
Friends Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
ปีใหม่นี้ ขอให้สุขภาพแข็งและมีความสุขตลอดปีครับ
ช่วงหยุดปีใหม่ถ้าตัดผมประมาณวันที่ 31 ธ.ค. หรือ 1 ม.ค. คนจะเยอะครับ(คนกลับบ้านปีใหม่)
ผมตัดร้านตจว. 60 บาทครับ(ไม่มีแอร์)
ผมเลือกไปตัดผมตั้งแต่วันที่หยุดวันแรกๆคนจะไม่ค่อยมาก