เมฆหมอกปกคลุมท้องฟ้าตลอดทั้งวัน
ฉันขับจักรยานยนต์ออกไปร้านอาหาร
ใกล้บ้าน วันนี้ฉันใส่เสื้อตัวใหม่ที่ซื้อมา
เมื่อคืนวันศุกร์ในราคาสองร้อยเก้าสิบบาท
เป็นเสื้อยืดคอกลมสีขาว ตรงด้านหน้าเสื้อ
เป็นสัญลักษณ์หน้าโครงกระดูกและใส่หมวก
ของชนเผ่าอินเดียแดง มีขนนกรอบ ๆ ศรีษะ
ขนาดไซด์เสื้อเป็น XL กางเกงที่ฉันใส่เป็น
กางเกงขาสั้นสีเหลือง อาหารที่ฉันสั่งวันนี้
เป็น สุกี้รวมมิตร ขณะที่ฉันนั่งรออาหารอยู่
ก็เดินไปดูหนังสือพิมพ์ ฉันเห็นน้ำชา น้ำชา
ในที่นี้ไม่ใช่น้ำชาที่อยู่ในขวด ไม่ใช่น้ำชาที่
อยู่ในแก้ว แต่เป็นภาพถ่ายของดาราชื่อน้ำชา
อยู่เต็มหน้าหนังสือพิมพ์ หลังจากฉันละสาย
ตาจากน้ำชา ฉันก็มานั่งรออาหารที่ฉันได้สั่ง
ไปไม่นาน ขณะนั่งรอก็เห็นเด็กผู้ชายไว้
ทรงผมทรงนักเรียน ถือร่มสีชมพูขนาดเล็ก
เดินผ่านหน้าร้าน ภาพแบล็คกราวของเด็ก
คนนั้นเป็น สถานที่ทิ้งขยะ มีทั้งถังสีเหลือง
สีเขียว และตะกร้าสาน ไม่นานหนักฉันก็ได้
รับสุกี้รวมมิตรร้อน ๆ ฉันนั่งรับประทานสุกี้ไป
ในขณะที่อากาศเย็น ๆ พร้อมกับฝนปรอย ๆ
ที่พึ่งจะหยุดไปไม่นาน ฉันศูนย์เสียเงินเป็น
จำนวนห้าสิบบาทให้กับแม่ค้า ฉันออกจากร้าน
ขับจักรยานยนต์ผ่านกองขยะแบล็คกราวนั้น
ที่ข้างถังขยะถังสีเหลือง เขียนไว้ว่า ทรัพย์
สินของกรุงเทพมหานคร ฉันอิ่ม ฉันเย็น
ฉันมีความสุขในบางเวลา อากาศยังคงเหมือน
เดิม ท้องฟ้ายังคงเหมือนเดิม เพียงแต่วันนี้
อานุภาพของแสงอาทิตย์คงไม่สามารถส่อง
ผ่านเมฆหมอกเข้ามาถึงพื้นคอนกรีตได้
ฉันยังคงเดินหน้าพิมพ์สิ่งที่ต้องการอยากจะ
พิมพ์ต่อไป ก่อนที่ฉันจะกลืนกินน้ำลงร่องคอ
ได้เวลาต้องไปทำอย่างอื่นแล้วไว้โอกาส
หน้าจะมาเขียนใหม่ กับชีวิตธรรมดาธรรมดา
ของชายธรรมดาคนหนึ่ง