ฮ่า...เราเข้าไปที่นั่นเห็นและหยิบ
หนังสือมาหนึ่งเล่ม ส่งบัตรสมาชิก
จ่ายเงินพร้อมรับส่วนลดจากบัตร
ออกจากร้านหนังสือมาซื้อชานมไข่มุก
ใส่เฉาก๊วยหลังจากนั้นมายืนพิงราว
มองลงไปชั้นล่าง ฉันยืนมองคนเหล่านั้น
บางคนเล่นโทรศัพท์ บางคนเดิน
บางคนกำลังทำงาน บางคนกำลังถ่ายรูป
อาจจะมีใครสักคนที่อยู่ชั้นบนกำลัง
มองดูฉันอย่างที่ฉันกำลังมองดูคนอื่นอยู่
เฉาก๊วยอร่อยดี ฉันดื่มชานมจนหมดแก้ว
แล้วเดินออกมาจากที่นั้น...
ฉันทิ้งแก้วลงในถังขยะ ฉันก็กลัวว่ามันจะ
เสียงดัง แต่ฉันก็หย่อนมันลงไปโดยไม่สนใจ
ฉันเดินบนชั้นหนึ่ง...อาจจะมีใครสักคนที่อยู่ชั้นบน
กำลังมองดูฉันอยู่ ฉันคิดว่าจะหาซื้ออะไร
ไปกินที่บ้าน แต่แล้วฉันก็ไม่ได้ซื้ออะไร
ใครคนหนึ่งยืนอยู่ข้างประตูทางออก
ส่งกระดาษหนึ่งแผ่นมาให้ฉันแต่ฉันเดิน
ผ่านโดยไม่สนใจมัน ฉันออกจากห้างสรรพสินค้า
โดยได้หนังสือมาหนึ่งเล่ม ก่อนกลับฉันแวะซื้อ
เค้กช๊อกโกแลตก้อนเล็กหนึ่งก้อน แล้วฉันก็
กินมันไม่หมด...ฉันถอดเสื้อกันหนาวเก็บเข้า
ที่เดิม เรื่องธรรมดาก็เลยจบลง สวัสดี
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
