แม่ทำความสะอาด ดูแลห้องหมายเลขหนึ่ง
ให้ผมอย่างเรียบร้อย ก่อนที่ผมจะเข้ามาพัก
ในวันแรก เขาเตรียมอุปกรณ์เครื่องใช้แทบจะ
ทุกอย่างให้ ลืมเพียงอย่างเดียวเท่านั้นคืน
ผ้าเช็ดตัว เย็นหลักเลิกงานผมเดินไปตลาด
หาซื้อผ้าเช็ดตัว ผมได้ผ้าเช็ดตัวสีฟ้าเป็นสีเดียว
ผืนเดียวที่เหลืออยู่นอกนั้นสีอื่นหมด
แล้วผมก็ไม่รีรอผมรีบไปชิมร้านอาหารข้างถนน
ข้าวมันไก่หน้าธนาคารก่อนเป็นวันแรก น้ำจิ้ม
ร้านนี้ดูแปลก ๆ ไม่เหมือนกับที่อื่น ๆ รสชาติ
ก็ถือว่ากินได้ น้ำซุปเข้าขั้นธรรมดาไม่มีอะไร
เป็นพิเศษเท่าไหร่ มีเพียงไก่ที่ทอดเท่านั้น
ที่รู้สึกว่ากรอบดี หลังจากอิ่มก็ซื้อน้ำดื่มเป็น
ชานมเย็นก่อนที่จะขึ้นห้องหมายเลขหนึ่ง
แต่แล้วก็นอนไม่หลับ ออกมาประเดิมร้านอินเตอร์เน็ท
แถว ๆ ห้องพัก หนึ่งชั่วโมงละกัน แล้วก็มา
เขียนไดอารี่ซะหน่อย "ก็มันยอมยกใจไว้ให้เธอ"
เสียงเพลงผ่านเฮดโพนดังกระหึ่มอยู่ในหู
เขาบรรจงพิมพ์อักษรต่อไปขณะที่ยังฟังเพลงอยู่
เวลาที่เหลือของเขาคือ 26 นาที เขามีเวลาอีก
เพียงแค่ 26 นาทีในร้านอินเตอร์เน็ท เขาจะทำ
อย่างไรต่อไปดี...ความคิดพุดขึ้นอีกชั่วโมงดีไหม?
29 สิงหาคม 2559 
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
