1.43 น.
กลางดึกที่ฉันตื่นขึ้นในภวังค์ของความมืด
ความอ่อนเพลียยังคงกะติดร่างกายของฉัน
ไว้ ไม่ได้หนีหายไปกับการพักผ่อน มันแซก
ซึมเข้ามาราวกับว่าเป็นตัวปรสิตติดหนึบ
หลังจากที่ฉันตื่นขึ้นในกลางดึกนี้ ฉันกำลัง
ลังเล จะออกไปไหนดีหน่ะ แต่ก็ไม่ได้ไป
ไหน อาบน้ำเสร็จความอ่อนเพลียที่มีนั้น
มันก็ได้จางหายไปกับน้ำที่ไหล่สู่ท่อระบาย
ความลังเลเกิดขึ้นอีกครั้งจะไปกิน อะไรข้าง
นอกในกลางดึกนี้ดี แต่ก็ไม่ได้ข้อสรุปที่แน่
ชัด พรุ่งนี้ฉันต้องไปยังสถานที่ ที่มีโลโก้
สัญลักษ์บวกสีแดง ฉันกำลังครุ่น
และคิดว่า เอ...อยากจะแต่งชุดหล่อ ๆ
ชุดโปรดไปแฮะ แต่ก็ยังมองไม่เห็นมันเลย
อาจจะยังซักไม่เสร็จก็ได้นี่ ช่วงนี้ร่างกาย
ของฉันก็ไม่เหมือนอย่างแต่ก่อน แต่ก็เป็น
เรื่องปกติของชีวิตนี่หน่ะ ยังไงซะก็ออกกำลัง
กายหน่อยและกัน แวะมาจดไดอารี่ซะหน่อย
ก่อนที่จะนอนเชื่อมต่อเวลาทอดสะพานไปสู่
ดินแดนแห่งแสงสว่างในพรุ่ง
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
