ความหนาวของเดือนธันวาคม 22/12/12
คืนหลังเลิกงานหลังการเสวนากับสหายเป็นเรื่องปกติ 22/12/12 ที่เวลา 03.40 โดยประมาณ
สัมผัสถึงความหนาวคืบคลานมาในเดือนธันวาคมของปี...
ตบขาตั้งขึ้น กดสวิตซ์ บิดคันเร่ง เสียงเครื่องยนต์ดังขึ้น หึ่มมมมม... เสียงที่ดังออกจากท่อไอเสีย
บิดคันเร่งด้วยมือขวา "มอเตอร์ไซต์" คู่ใจ ผู้ปกครองไม่สนับสนุนให้ซื้อใช้
ไม่อาจหยุดแรงปราถณาได้
หยิบหมวกกันน๊อคสีขาวยี่ห้อ INDEX ซื้อมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตนแล้วสวมมัน
มองด้านหน้าบิดข้อมือเล็กน้อย ยานยนต์พุ่งไปด้านหน้า เข็มไมล์ต่ำแหน่งต่ำกว่าศูนย์
พุ่งไล่ระดับ 20 40 60 80 ไปจนถึง 100 ในยามค่ำคืน ที่ผู้คนหลับไหล ท้องถนนเต็มไปด้วย
ความเงียบ ความเย็น ความมืด บวกกับแสงสว่าง จากอาคาร บ้านเรือน ข้างท้องถนน
รถคู่ใจสามารถทำความเร็วได้ 110 หากก้มตัวลงแนบขนานกับเบาะ 112 และหากลงจาก
สะพานสูงบิดข้อมือสุดเข็มไมล์สามารถเคลื่อนไปถึง 115 หรือมากกว่า
สัมผัสถึงความเย็นของชั่นบรรยากาศ เมื่อความเร็ว 80 ขึ้นไป
เสียงของลมที่เข้ามาประทะหมวกกันน๊อค รางกายที่บอบบาง เพียงผ้าที่ห่อหุ่มรางกายไว้
ไม่สามารถสกัดกั้นความเย็นของอากาศที่มากระทบรางกาย วินาทีของความเร็ว
รางกายสั่นระรัว
สิ่งเดียวติดอยู่ในหัวกับใจที่หึกเหิม เต้นแรงควบไปพร้อมกับยานยนต์สองล้อ เสริม
ด้วยแรงลมปะทะรางกายสัมผัสความเยือกเย็นทุกอนูเซลล์ ไม่อาจควบคุมมือขวาให้ผ่อน
แรงบิดลง รู้ตัวเสมอว่ายังมีสติสติสัมปชัญญะ กลับถูกพรากสติสติสัมปชัญญะเพียงเพราะ
รูปปั้นมนุษย์ที่หลบอยู่หลังเสาไฟฟ้ามืดสลัว...
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
