หวานน้อยที่หายไป
ฉันตื่นขึ้นในตอนเช้า สิ่งแรกที่ฉัน
ทำคือการหยิบนาฬิกาขึ้นมากด
เปิดไฟและดูเวลา มันยังเช้าอยู่
เป็นการนอนดึกที่ตื่นเช้ากว่าปกติ
จะมีคนอื่นตื่นเช้า ๆ อย่างที่ฉันตื่นมาก
แค่ไหน จะมีใครสักคนไหมที่ตื่น
มาแล้วดูนาฬิกาก่อนเป็นอันดับแรก
เคยอ่านเจอในหนังสือ แต่ไม่เคยได้
ปฏิบัติเลย ว่าการคิดว่า คิดว่า คิดว่า
เฉย ๆ แค่นี้ จะปรับความคิดให้ จะดึง
ความคิดเราให้เป็นกลางขึ้นได้ ฉันก็จำราย
ละเอียดที่หนังสือเล่มนั้นบอกไม่ได้
เช้านี้เป็นเช้าที่ฉันไม่ได้โทษใคร
ฉันสั่งกาแฟหวานน้อยแต่ฉันได้รับ
กาแฟหวานปกติ ฉันดื่มแล้วก็อ่า
มันไม่ใช่รสชาติอย่างที่คิด พยายามดื่ม
ให้หมด แต่ก็คิดถึงพนักงานเหมือนกัน
ว่าตอนเราสั่งเขาทำอะไร ไม่ได้ฟัง
หรือตอนทำลืม แต่สั่งมาแล้วนี่ก็ทนดื่ม
จนหมดละ บางทีชีวิตประจำวันมัน
เหมือนเดิม เหมือนเดิมเกือบทุกวัน
แต่เราเขียนให้มันให้ไม่เหมือนเดิม
คิดแค่นี้และ ถ้าเขาไม่อยากอ่านก็กดปิด
บางคนอ่านฆ่าเวลา ก็อาจจะเพลิน ๆ ไป
บางคนอยากหาสาระ คงไม่เข้ามาอ่านไอดารี่
ฉันมีนิสัยอย่างคือ ไม่ค่อยชอบที่ให้ใคร
ฝากทำอะไรโดยที่เรามีภาระต้องทำอยู่แล้วอย่างหนึ่ง
มันเหมือนส่งภาระมาให้เรา
ขอความช่วยเหลือจริง แต่บางครั้งมันปฏิเสธ
ไม่ได้มันเป็นมารยาท บางครั้งก็เป็นคนอายุน้อยกว่า
ถ้าเราไม่ได้ทำอะไรอยู่ว่าง ๆ ก็จะทำให้
แต่พอดีเรามีภาระต้องทำ แล้วมาฝากแบบนี้
เราก็รับน่ะ แต่ในความคิดเราจะไม่โอเคเท่าไหร่
คือรับมาทำแต่ ฝืน ๆ ตอนนี้คิดว่าจะลองอด
อาหารดูเริ่มวันนี้วันแรกจะอดอาหารเย็น
ถ้าทนไม่ไหวจริง ๆ จะกินผลไม้แทน
ไม่ก็น้ำผลไม้ปั่น แต่อาหารกลางวันคงต้อง
กินเยอะ ๆ หน่อย 8.30 แล้วละ บาย
ถ้าเรามีธุระอยู่แล้วมีคนฝากก็จะหงิดนิดๆ
แต่ว่ามันอยู่ที่คนด้วยแหละ..ถ้าคนที่เราให้ความสำคัญ
เราไม่บ่นหรอก..แต่ถ้าเป็นคนที่เราคิดว่าไม่ได้สนิทสนมกัน
แต่ยังมากล้าใช้นี่ก็จะเหวี่ยงๆ
เรื่องงดมื้อเย็น..เราลดไม่ได้เลย..
ถ้ากินปกติ ไม่รู้ยังไม หิวมาก เดาว่าเปนอาการดื้ออินซูลิน
แต่ถ้าวันไหนไม่กินน้ำตาลเราจะงดได้แบบไม่หิวเลย
ก็ค่อยๆเดาทางของตัวเองไป ร่างกายของแต่ละคน
มันไม่เหมือนกัน..
ปล.ไม่เฉพาะตอนตื่นเช้าที่ดูนาฬิกา ตื่นมาเข้าห้องน้ำก็ดูเหอะ555+