ฉันขอเรียกเธอว่า ออกซิเจน ล่ะกัน
ฉันเห็นเธอมาสักพักได้แล้วตั้งแต่
เข้ามาที่นี่ มองแว็บแรกฉันก็เดา
ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนแต่งตัว
แต่วันนั้นเธอดูแปลกไปเมื่อฉัน
มองไปเห็น ออกซิเจน ที่เดินผ่าน
เข้ามา โซนอาหาร ริมฝีปากของ
เธอดูแปลกไป สีชมพูสว่างเด่น
ที่ปากของเธอ สะกดสายตาของ
ฉัน ปกติฉันไม่เคยเห็นแบบนี้เลย
วันนี้เธอดูโดดเด่นเป็นพิเศษ ด้วย
การทาลิบสติกโทนสีสว่าง มันทำ
ให้เธอดูสดใสขึ้นได้จริง ๆ ถึงแม้
เธอจะตัดผมสั้นคล้ายรองทรงของ
ผู้ชายก็ตาม เธอค่อนข้างสูง สมส่วน
ผิวสีน้ำผึ้ง หน้าตาไม่มีอะไรโดนเด่น
คิ้วบาง มีโหนกแก้มเล็กน้อย เธอ
เป็นคนที่สองที่ฉันเฝ้ามองอยู่เหมือนกัน
ฉันไม่ได้มีความรู้สึกชอบผู้หญิงคนนี้
เพียงแต่ฉันรู้สึกว่าเขามีบางอย่างน่า
สนใจ
17 ตุลาคม 2558
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
