Group Blog
 
 
มิถุนายน 2563
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
29 มิถุนายน 2563
 
All Blogs
 

เรื่องเล่าทำไมเข้าวัด ตอนที่3

เรื่องเล่าทำไมถึงเข้าวัดตอนที่ 3😼  (ยาวอีกเช่นเคย มีเวลาว่างค่อยอ่านก็ได้นะคะ)

วันนี้ก็จะมาเล่าต่อนะคะว่าพอไปฝึกนั่งสมาธิที่ซอยสายลมเป็นอย่างไรบ้าง

ตอนที่ไปก็ตัดสินใจไปเลยไม่ได้ชวนเพื่อนหรือว่าใครไปทั้งสิ้น...แต่คนเราก็ยังมีทิฐิมานะแล้วก็ยังมีความเลวในจิตใจวันที่จะไปนั่งสมาธิที่ซอยสายลมจริงๆเขาก็ต้องแต่งตัวกันเรียบร้อยใช่ไหมแต่พี่นุ่งกางเกงยีนส์แล้วก็เสื้อยืดรัดรูปสีแดงไป😅

ตอนนั้นคิดแบบคนเลวๆคิดว่าถ้าไปถึงที่นั่นถ้ามีใครเขามาห้ามว่าแต่งตัวแบบนี้ห้ามเข้าก็แสดงว่าไม่มีเมตตาจริง  ที่นี้พอเขาไม่ให้เข้าไปฉันก็จะนั่งมอเตอร์ไซค์ไปช้อปปิ้งแทน....คิดดูนะตอนนั้นมีความคิดแบบนี้เลวเยอะเลย

อีกอย่างอารีย์นะคะ..ทุกคนก็รู้แหล่งช้อปปิ้งก็เยอะของกินอร่อยก็แยะใจมันค้านกันน่าดู...แต่ก็ตัดสินใจว่าในไหนๆมาแล้วก็เข้าไปเถอะเวลาพี่เขาโทรมาถามว่าไปซอยสายลมมาหรือยังจะได้ตอบได้ว่าหนูไปมาแล้วค่าาา

เรียกมอเตอร์ไซค์ไปบอกว่าไปบ้านหลวงพ่อฤาษีค่ะ 
มอเตอร์ไซค์มองตั้งแต่หัวจรดเท้าถามอีกทีไปไหนนะ??
ก็บอกว่าไปบ้านหลวงพ่อฤาษีแปลกเหรอคะ

ลุงมอเตอร์ไซค์ก็ตอบเออๆไม่แปลกไม่มีอะไรหรอก
แต่จริงๆมันแปลกนะคนดีเข้าไปนั่งสมาธิปฏิบัติธรรมใครเขาแต่งตัวแบบนี้กัน😅

พอไปถึงที่นั่นคนเยอะแยะมากมายเลยค่ะ พี่ก็จัดการเดินสำรวจโอ้โหของกินเยอะ  เหมือนตลาดนัดเลยมีทั้งของกินของช้อปปิ้งถูกใจเจ๊ชอบบบบ

แต่สักพักก็คิดว่าอดใจไว้ก่อนเดี๋ยวค่อยมาช้อปปิ้งเข้าไปข้างในก่อนดีกว่าก็ถามเขาว่าจะมานั่งสมาธิค่ะก็มีป้าคนนึงบอกว่าหนูจะมาฝึกมโนหรอ

ก็เป็นครั้งแรกที่ได้ยินคำว่ามโนก็งงๆก็บอกว่ามานั่งสมาธิค่ะ

ป้าเขาก็เลยบอกว่าหนูเข้าไปเช่าพานบูชาครูนะและใส่ปัจจัยบูชาครูอย่าต่ำกว่า1 บาท ผ่านด่านแรกมาป้าไม่ได้ว่าอะไร  ป้าเขาบอกว่าโมทนานะหนู  

ก็ขึ้นไปถึงข้างบนขึ้นไปถึงข้างบนก็บอกเขาว่าจะมาฝึกนั่งสมาธิค่ะ
เจ้าหน้าที่เขาก็บอกว่ามาครั้งแรกใช่ไหมคะก็บอกใช่ค่ะเขาก็บอกว่าขึ้นไปชั้นบนนะคะชั้นบนเป็นของผู้มาฝึกใหม่ก็ไม่มีใครว่าอะไรเราอีก เจ้าหน้าที่เขาก็ยิ้มๆคงเห็นการแต่งตัวเราน่ะ

พอขึ้นไปนั่งข้างบนนั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่เราก็มองนั่นมองนี่  ก็มีคนหน้าใหม่เหมือนเรากันเยอะแยะแต่ก็มีเรานี่แหละนุ่งกางเกงยีนส์ใส่เสื้อยืดสีแดงแป๊ดอยู่คนเดียว

ก็มีคนยิ้มแล้วก็เข้ามาหาบอกว่าพี่จะมาฝึกมโนเหรอคะ  ก็เลยบอกว่าจะนั่งสมาธิน่ะค่ะอยากลองดู เขาก็บอกว่าก็ฝึกมโนนั่นแหละพี่

ก็เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเรื่องการฝึกมโน ตอนนั้นก็คิดว่าคืออะไรนะ?คนพูดกันเยอะเลย

พอสักพักคนก็ทยอยมากันแน่นจนเราคิดในใจว่าโอ้โหคนมากันเยอะมากเลยนะมากกว่าที่เราคิดไว้  แสดงว่ามีคนสนใจนั่งสมาธิกันเยอะตอนนั้นไม่รู้เลยค่ะว่าการฝึกมโนมยิทธิเป็นอย่างไร

เจ้าหน้าที่เขาก็จับแยกนั่งเป็นห้องพอดีว่าเราเป็นคนที่มาก่อนก็เลยได้เข้าไปนั่งในห้องก็ไปนั่งคอยตอนนั้นในห้องน่าจะนั่งกันได้ประมาณไม่เกิน 10 คนหรอกค่ะ

สักพักก็มีครูเข้ามา  ครูก็พูดแนะนำว่าจะมาสอนมโนมยิทธิ เป็นคุณป้าอายุเยอะแล้วล่ะค่ะ
แล้วครูก็เห็นการแต่งตัวของเราครูก็ถามแค่ว่าเออหนูนั่งสบายไหมคะเห็นนุ่งกางเกงยีนส์
ก็บอกว่าสบายค่ะยีนส์ยืด

ครูก็ตอบว่าถ้านั่งสบายก็ดีเป็นเพราะว่าสมาธินี่อาศัยกันนั่งให้มันสบายตัวเท่านั้นพอ

สรุปก็ไม่มีใครว่าอะไรที่เราแต่งตัวแบบนี้ก็เริ่มต้นเข้าสู่การสมาทานพระกรรมฐานแล้วก็นั่งภาวนา นะมะพะทะ เริ่มฝึกมโนมยิทธิกัน 

พอนั่งสักพักนึงพอครูเขาถาม  คนอื่นตอบคล่องมาก ก็เห็นนั่นเห็นนี่เห็นโน่น
ไอ้เรามืดตึบไม่เห็นอะไรเลยนั่งไปนั่งมาให้ทำไมเราถึงเป็นอย่างนี้ทำไมคนอื่นเขาเห็นเกิดความสงสัยสารพัด

จู่ๆครูผู้สอนครูเขาบอกว่าอารมณ์แรกอารมณ์เป็นอย่างไรว่ามาเลยไม่ต้องไปฟังเสียงคนอื่นดูตัวเองสิ

เราก็เอาใหม่ๆ  พยายามจับอารมณ์ แต่ฟุ้งซ่านไปหมด  รู้สึกตกใจที่คนอื่นเขาเห็นอะไรกันด้วย  ตอบคล่องไปหมด ทำไมเราไม่เห็นอะไรเลยตอนนั้นก็รู้สึกสับสน แถมมืดสนิท

พอจบการนั่งสมาธิเราก็งงๆ  รู้สึกปวดหัวปนเหนื่อย ยอมรับว่าตอนนั้นเครียดด้วยที่มีคนเห็นนั่นเห็นนี่เยอะแยะกันหลายคนตอนนั้นคิดในใจว่าแสดงว่าการเห็นนั่นเห็นนี่เป็นเรื่องง่ายคนอื่นจึงเห็นกันเยอะแต่เราไม่เห็นแสดงว่าเรานี่อ่อนมากหรือไม่ก็เราไม่ได้เรื่องเลย

คุณป้าซึ่งเป็นครูสอนมโนก็บอกว่าหนูผ่านนะ แล้วคุณป้าก็หันไปชี้อีก 2 คนซึ่งนั่งอยู่ข้างหน้าเราบอกว่าหนู2คนตก แล้วก็หันไปชี้ที่ผู้หญิงอีกคนนึงอายุประมาณเกือบๆ60 ที่ตอบคล่องมาก  ครูพูดว่าคุณท่องหนังสือมาตอบครูให้ตกนะ

ตอนนั้นก็งงๆ  เราผ่านได้ยังไง  งง   เราไม่เห็นอะไรเหมือนชาวบ้านเขาเลย

คุณป้าซึ่งเป็นครูฝึกก็หันมาพูดกับเราว่า
หนูมาอีกนะจะได้คล่องหมั่นไปกราบหลวงพ่อข้างบนบ่อยๆนะแล้วก็พูดต่อว่ามโนกับมนึกมันไม่เหมือนกันนะลูก

สรุปวันนั้นในการไปฝึกนั่งสมาธิหรือฝึกมโนรู้สึกว่าเราไม่ได้อะไรเลย  แต่ก็คิดว่าอยากไปฝึกอีกเพราะอยากจะเห็นอะไรอย่างที่ชาวบ้านเขาเห็นกัน😁

เดี๋ยวมาเล่าใหม่ว่าไปฝึกต่อแล้วเป็นยังไงนะคะ

พี่กระติ๊บ ศิษย์วัดวี
 




 

Create Date : 29 มิถุนายน 2563
1 comments
Last Update : 29 มิถุนายน 2563 16:23:01 น.
Counter : 3761 Pageviews.

 

 

โดย: สมาชิกหมายเลข 2239055 16 พฤษภาคม 2565 15:15:18 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


กระติ๊บน้อย
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 89 คน [?]




ศึกษาธรรมะ ชอบไพ่ยิปซี
แล้วก็เป็นคนที่มีชีวิตที่ธรรมดาๆ

.....................................................
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๘
ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน
หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน Blog แห่งนี้
ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และโดยอ้างอิง
โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
ผู้ใดฝ่าฝืน จะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
New Comments
Friends' blogs
[Add กระติ๊บน้อย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.