ค่าซ่อม


ค่าซ่อม

แสงสีขาวยังคงสะท้อนขึ้นมาจากระรอกเคลื่อนของแผ่นน้ำ แมลงปอสีส้มบินว่อนเหนือพื้นดินเป็นจำนวนมาก ชายสวมหมวกฟางกำลังปลดตะคอเป็ดออกจากปลาที่กำลังติดเบ็ดของเขา เสียงนกร้องเป็นจังหวะราวกับต้อนรับลมหนาว ๆในช่วงเย็น เมฆยังคงเกาะกลุ่ม เพียงแต่ฝนยังไม่ตกลงมา ลมแรง ๆ พัดปลายหญ้าในกอให้ปลิวไปตามแรง ชายสวมหมวกฟางโยนปลาตัวนั้นลงกระป๋องเดียงดังตุ๊บพร้อมกันนั้นน้ำในกระป๋องกระเด็นขึ้นมาโดนปลายจมูกของเขา ใบไม้แห้งเริ่มปลิวไปตามแรงลมที่พัดผ่านผิวดิน มือซ้ายของชายสวมหมวกฟากปัดเศษน้ำที่ติดอยู่ที่จมูก ไม่นานก็หย่อนเบ็ดลงไปในบ่อน้ำอีกครั้ง ทุ่นทำเองจากโฟมลอยอยู่เหนือผิวน้ำ เขานั่งคิดถึงจักรยานคันเก่าของเขาที่ยางมันรั้วทั้งสองล้อ เขาส่งมันให้กับช่างซ่อมมอเตอร์ไซด์แถวบ้าน วันนี้เขาเดินมาที่นี้ด้วยลำแข่งของเขา นั่งตกปลานอกจากเป็นงานอดิเรกของเขาแล้ว เหล่าปลาทั้งหลายที่ตกได้ ยังเป็นอาหารของเขาไปในตัว จักรยานคันนั้นเขาไม่ได้เป็นคนซื้อมันมาเพียงแต่มีคนใจดีนำมันมาให้เพราะ เพื่อนบ้านของเขาคนนั้นซื้อมอเตอร์ไซด์ทำให้ ชายหมวกฟางผู้นี้มีจักรยานขับ ลุงแกควักเงินในกระเป๋าให้สองร้อยบาทเป็นค่าจักรยานแต่เพื่อนบ้านคนนั้นปฎิเสธมัน โดยบอกว่ามะม่วงบ้านลุงอร่อยมากถือซะว่าตอบแทนค่ามะม่วงละกันน่ะครับ ชายหมวกฟางแก ฮัมเพลงเบา ๆ พร้อมกับนึกถึงจักรยานคันนั้น ช่างมันจะปะยางเสร็จรึยังน่ะ ไปดึกก็กลัวว่าร้านมันจะปิดซะนี่ ได้ปลาอีกตัวละกันค่อยไป...หลังจากคิดเสร็จไม่นานลมแรง ๆ ก็พัดมาวูบหนึ่งเล่นเอาชายสวมหมวกฟางต้องจับหมวกฟางไว้กลัวมันจะปลิวไปกับแรงลม เวลาล่วงเลยผ่านมาสิบนาที ไม่มีวี่แววว่าจะได้ปลาตัวที่สาม แก่เริ่มถอดใจและลุกขึ้นถือถังปลากับคันเบ็ดเดินดุ่ม ๆ กลับบ้าน แกถอดหมวกฟางวางไว้บนโต๊ะหน้าบ้าน วางเบ็ดและถังปลาไม่นานจากนั้น ก็ถอดเสื้อผ้าควักเงินในกระเป๋ากางเกงแต่ว่ามันหายไป ชายหมวกฟางทำท่าทางตกใจ ตาโตชั่ววินาทีหนึ่ง เมื่อเงินในกระเป๋าหนึ่งร้อยบาทของเขาหาย เขาคิดในใจว่าคงหายตอนตกปลาแน่ ๆแล้วคิดไว้ในใจว่าพรุ่งนี้จะไปดูที่ตรงนั้นว่าเงินมันจะอยู่ไหม ไม่นานจากที่ครุ่นคิดอยู่สักพัก ก็เดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำในช่วงหนึ่งทุ่มตรง เสียงไก่ขันก่อนที่พระอาทิตย์จะขึ้น ดังอยู่อย่างนั้นวนไปวนมาไม่รู้ว่ากี่รอบแต่ก็ทำให้ชายหมวกฟางตื่นจากการนอนหลับพักผ่อนของเขาได้ เขาตื่นมานั่งพักสักครู่ก่อนที่จะเดินไปดูนาฬิกา หกโมงสิบห้านาที เขาเดินไปเปิดทีวีดูข่าวในช่วงเช้าเป็นปกติของเขาที่มักจะทำแบบนี้ทุกๆ วัน เวลาล่วงเลยผ่านมาแล้วสามชั่วโมง เขาเดินไปยังร้านซ่อมมอเตอร์ไซด์ เขาเห็นจักรยานของเขาจอดอยู่หน้าร้าน ดูรอบ ๆ แล้วคงจะซ่อมเสร็จแล้ว เขาถามคนซ่อมมอเตอร์ไซด์ภายในร้านว่า เสร็จแล้วหรือหนุ่ม เท่าไหร่ อ่อ จักรยานผมเอาร้อยเดียวครับ ชายหมวกฟางควักไปที่กระเป๋ากางเกงแต่ปรากฎว่ามันไม่มี เขาพูดเสียงไม่ดัง ว่า เอ้า...เฮ้ย กูลืมเอาเงินมาว่ะ เดี๋ยวไปดูที่กูตกปลาเมื่อวานก่อนกูคิดไว้ว่ากูทำตกไว้ คนซ่อมมอเตอร์ไซด์เงยหน้าขึ้นพร้อมกับตาเบิกโพง

เอ้า...หนึ่งร้อยเปล่าลุง เออ...ใช่ ใช่ เอ็งรู้ได้ยังไง...

 ก็ผมเก็บได้เมื่อวานลมมันพัดมาตัดหน้ารถมอไซด์ผม

 เอ้า เอ้า ลุงผมไม่คิดเงินลุงหรอก ฮ่า ฮ่า ฮ่า ทั้งคู่

หัวเราะรวนอยู่หน้าร้านซ่อมมอเตอร์ไซด์




Create Date : 09 กันยายน 2560
Last Update : 13 กันยายน 2560 17:31:07 น.
Counter : 1311 Pageviews.

0 comments

อยากบอกว่าหลง
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



หวังไว้ว่าผู้ที่ได้อ่านจะผ่อนคลาย

จากการงานและความเครียด

ลงบ้าง
กันยายน 2560

 
 
 
 
 
1
2
3
4
6
7
8
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
9 กันยายน 2560
All Blog