ความฝันที่หายไป-ออกไปรับลมหนาว นี่ฉันกำลังทำอะไรอยู่ นี่ไม่ใช่ความฝัน มันคือความจริง ฉันเคยมีฝันในวัยเด็ก ว่าอยากจะเป็น ชาวสวน แต่นั้นมันเป็นไป ไม่ได้เมื่อฉันมีความคิดที่ว่าเราต้องมีพื้นที่ดิน มาก ๆ ตอนเมื่อฉันยังเด็ก ฉันไปเที่ยวในงาน วันเด็ก ช่างวาดรูปถามฉันว่าอยากเป็นอะไร ฉันตอบออกไปว่าอยากเป็น ชาวสวน เขาก็ รู้สึกประหลาดใจ แล้วไม่นานเขาก็ลงมือ วาดรูปฉันลงในกระดาษพร้อมกับถืออุปกรณ์ ทำสวน ฉันรู้สึกดีใจที่ได้รูปนั้น แล้วมันก็หาย ไประหว่างที่ฉันเติบโตขึ้น การเติบโตขึ้น ของฉันไม่ค่อยมีทางเลือกมากหนัก ฉันเลือกเรียน สายอาชีพ เพราะคิดว่ามันง่าย และคนอย่างฉันน่าจะเรียนจบ ระหว่างที่สอบ วัดระดับ แทบจะทุก ๆ ครั้งฉันจะไม่อ่านหนังสือ เลย ฉันพอจำมันได้บ้างระหว่างที่นั่งเรียนอยู่ในห้อง แต่บางวิชา ฉันก็เดา ๆ ไป ฉันผ่านมาได้นี่นับว่า โชคดีมาก ฉันตกวิชาวิทยาศาสตร์มันเป็นวิชาแรก ที่ฉัน ติด ร. มันทำให้ฉันกระวนกระวายแต่ฉันก็ พยายามหาวิธีและไปพบกับครูเพื่อขอแก้ ฉันโชคดีที่แก้มันมาได้ แล้วก็มีอีกครั้งที่คะแนน ฉันไม่ถึงเกณฑ์ ฉันไปพบครูแล้วก็ได้เจอกับ การทำโทษอย่างสมัยก่อน มันก็รู้สึกเจ็บอยู่น่ะ ฉันเห็นที่กระดาษชั่วระยะเวลาหนึ่ง มันเป็นเลขสอง เธอแก้แล้วเขียนเลขหนึ่งลงไปแทน แต่ฉันไม่ มีความรู้สึกโกรธใด ๆ และไม่เคยเล่าให้ใครฟัง ฉันผ่านมาได้และได้เข้าโรงเรียนสายอาชีพอย่าง ที่ตั้งใจ ที่นั้นดูเล็กแออัดและดูไม่ชิงดีชิงเด่นกันเลย ฉันไม่มีความคิดที่ว่าจะต้องเรียนให้ได้ที่หนึ่ง หรือลำดับดีดี แต่ทุกครั้งที่ฉันได้เห็นคนรับใบประกาศ แล้วผู้ประกาศกล่าวว่าได้เกรดเฉลี่ยเท่าไหร่ ฉันก็รู้สึก ยินดีและยกย่องพวกเขาน่ะ คนเรียนเก่ง ๆ จะถูกแยก ออกไปเขาแถวรอรับใบประกาศ ฉันได้แต่นั่งนิ่งและ ฟังอย่างตั้งใจ ช่วงนั้นฉันติดเกมส์อย่างหนักฉันเล่น ทั้งวันทั้งคืน ทุกครั้งที่ลืมตาขึ้นก็จะเปิดจอคอมแล้ว มองดูว่า ขายสินค้าชิ้นไหนออกไปบ้าง แล้วก็ตั้งร้านค้าใหม่ วนเวียนจนถึงเช้า แล้วเปิดคอมทิ้งไว้เมื่อไปโรงเรียน ช่วงนั้นฉันไม่ได้เที่ยวกับใคร ฉันไม่สนใจบุหรี่ที่ พวกเขาสูบกันในห้องน้ำ จับกลุ่มพ้นควันออกจากปาก ฉันรู้สึกไม่โอเคกับการถ่ายรูปคู่กับเหล้าเบียร์ ฉันไม่เข้าใจว่ามันเท่ยังไง เบียร์ฉันก็กินได้ เหล้าฉันก็ดื่มได้ บุหรี่ฉันก็ดูดได้ แต่ฉันก็ไม่ได้ติดอะไร ฉันไม่เคยลองสารเสพติด แต่เคยอยู่อย่างเดียวและครั้งเดียว ฉันคิดว่ามันก็เท่านั้นเอง ไม่รู้ฉันคิดอะไรสมัยตอนนั้น ฉันคิดว่าการได้อยู่กับผู้หญิงแต่งตัวเซ็กซี่เยอะ ๆ รายล้อมด้วยผู้หญิงเยอะ ๆ รู้จักคนทีร้านเยอะ ๆ มันดูเท่ ฉันไม่เคยทำแบบนั้นน่ะ เพราะฉันไม่ค่อยเที่ยวนาน ๆ ครั้ง แต่พอฉันโตขึ้น มันก็แค่ความคิดพวกนั้นมันก็หายไปหมด ฉันได้รถตอนเรียนอยู่ ปวส. ฉันเลือกที่จะเปิดเพลงดัง ๆ ในรถ ฉันรู้สึกว่ามันตื่นเต้นกระแทกร่างกายและเล้าใจ มาก การได้รถใหม่ทำให้ฉันเสาะแสวงหาที่เที่ยว ฉันเที่ยวแต่ในโหมดประหยัด เพราะยังเรียนอยู่และทำงานด้วย กลางวันก็มาเรียน หลับในห้อง ฉันเคยทำความเร็ว สูงสุดที่หนึ่งร้อยเก้าสิบ ถ้าเหยียบธรรมดามันไปไม่ถึง ฉันใช้เกียร์สปีดก่อนแล้วหลังจากนั้นก็ปรับให้เข้าเกียร์ ธรรมดา แล้วก็เหยียบไปเรื่อย ๆ มันก็ถึงของมันเอง โชคดีที่ฉันผ่านมันมาได้โดยไม่เป็นอะไร ฉันคิดว่ามันเท่ แต่เวลาผ่านมาแล้ว ตอนนี้ฉันไม่มีรถยนต์ขับแล้วล่ะ ระหว่างที่ฉันเรียนจบฉันได้มีโอกาสไปทำงานที่โรงแรม ที่นั้น...บรรยากาศดี เป็นโรงแรมเล็ก ๆ แต่มีหลายสาขา ฉันเป็นรีเซฟชั่นอยู่ที่นั้น ภาษาฉันก็ไม่เก่งหรอกแต่ฉัน พอที่จะตั้งคำถามได้และรู้ศัพท์ง่าย ๆ บ้างทำให้พอฟังออก การทำงานที่นั้นสนุกมาก ฉันเจอคนตาบอด เจอคนหูหนวก แต่พวกเขาก็ดูเหมือนคนปกติ ฉันมีความสุขเมื่อได้ทำงานนั้น มันสนุกมาก ได้เจอคนหลายแบบ คุยกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง แต่ก็ได้ใช้ความพยายาม จนการทำงานที่นั้นกลายเป็นประสบการณ์ ที่ดีสำหรับฉัน ตอนนี้ฉันทำงานปัจจุบันมาสามปีแล้ว ฉันเริ่มเสพติดการมีชีวิตแบบอยู่ไปวัน ๆ ขอแค่มีเงินใช้ มีค่าอาหาร ค่าน้ำมัน ความต้องการของฉันหายไปหมด ฉันหนีจากที่นี่ไม่ได้เพราะฉันต้องทานยา ความสุขของฉัน ที่เหลืออยู่ คือการได้กินอาหาร แต่พอกินไปมันก็เท่านั้น ส่วนใหญ่การกินของฉันเลยเหลือแต่แบบ กินกันหิว ฉันไม่ได้อยากไปเที่ยวที่ไหน การได้เห็นคนอื่นไปต่างประเทศ ฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไร ฉันรู้สึกเฉย ๆ ฉันกำลังนั่งคิด สิ่งที่ทำให้ฉันดีใจที่สุดระหว่างปีที่ผ่านมา คือการที่ฉัน ทำงานครบสองปีตามกำหนด และได้สิทธิ์้ย้ายที่ทำงาน มาอยู่ใกล้ ๆ บ้าน สิ่งนั้นทำให้ฉันรู้สึกดีใจที่สุดในรอบปี ฉันคิดว่าตอนนี้การทำงานของฉันมันลงตัวมาก ถ้ายังไม่มี ภารกิจอะไรเพิ่มเติมหรือมีงานที่ต้องรับผิดชอบเพิ่มมากขึ้น ฉันรู้สึกสบายกับการเป็นอยู่ตอนนี้ ความสุขอย่างหนึ่ง ของฉันเมื่อสมัยยังเรียนและเริ่มทำงานคือการขับรถไปเรื่อย ๆ ในเวลากลางคืนที่ทุกคนนอนหลับแล้วตอนนี้อากาศเป็นใจมาก แต่ช่วงนี้มันไม่เหมาะเท่าไหร่ เพราะทำถนนเป็นช่วง ๆ การขับรถไม่ใช่ขับไปแล้วจอดติดท้ายรถคนอื่นน่ะ แบบนั้นมันไม่ต่อเนื่อง การขับของฉันคือฉันหมายถึง ขับไปเรื่อย ๆ ไม่ติดไม่หยุดอะไรเลยเรื่องความเร็ว ก็ปกติ แต่สิ่งที่สำคัญคือลม ทำไมถึงเป็นลม เพราะเวลาที่เราไปลมมันช่วยทำให้เรารู้สึกดี ตอนนี้ฉันยังอยากออกไปเลย ได้หมวกมาใหม่ด้วย คิดว่าจะลองออกไปหาอะไรกินสักหน่อย ไปล่ะ เออลืมบอกเดี๋ยวเข้าใจผิดฉันขับไปคนเดียวน่ะ ไม่ได้ไปแบบเป็นกลุ่ม (ไม่ใช่เด็กแวนซ์น่ะ) ขับธรรมดาเนี่ยและ
|
อยากบอกว่าหลง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] หวังไว้ว่าผู้ที่ได้อ่านจะผ่อนคลาย จากการงานและความเครียด ลงบ้าง All Blog
Friends Blog
Link |
||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||
จะรู้สึกว่า รถทุกคันบนถนน เหมือนซอมบี้ และเคลื่อนที่แบบช้าๆ 55+