วันนี้นั้นดูแตกต่างไปจากทุกวัน ลาบหมูสับ
สังขยา ข้าวเหนียวในกระติ๊บในตอนเช้า
ทำให้ฉันอิ่มได้ไปถึงเที่ยง
ฝนไม่ได้ตกลงมา รถบนถนนวิ่งกันตาม
ปกติ รูปปั้นพระพุทธรูปสีขาวมีกงล้อธรรมจักร
อยู่หลังศรีษะ โดดเด่นอยู่ท่ามกลางสิ่งปลูก
สร้าง รถยนต์แล่นไปเรื่อย ๆ มุมซ้ายมือของ
ฉัน ก็เป็นช้างสามเศียรตัวใหญ่สีดำ
ฉันวิ่งผ่านช่องสีฟ้า เสียงดัง ติ๊ด
ก่อนที่จำนวนเงินที่เหลือจะขึ้นไปที่มอนิเตอร์
เป็นตัวสีแดง พร้อมกับป้ายกันยกขึ้น เพื่อ
ให้สามารถวิ่งผ่านมันไปได้ พื้นคอนกรีต
ยังหลงเหลือความชื้นแฉะอยู่บ้าง ไม่ได้
ยินเสียงนกร้องในตอนเช้ามันดูเงียบ ๆ
โอวัลตินที่คิดเอาไว้ในหัวว่าจะซื้อ แต่ก็ไม่ได้
ซื้ออย่างที่คิดไว้เพราะมีเรื่องในหัวผุดขึ้นมา
จนลืมที่จะซื้อไปซะสนิท มีข่าวรายงานราย
หลายเรื่องแต่ที่จำได้ กลับเป็นเรื่อง
เกี่ยวกับ จรเข้ แหวกว้ายอยู่ทามกลาง
ทะเล ดูน่าตื่นเต้นดี ราวกับดูสารคดียังไง
หยังงั้นเลย อาหารกลางวันของวันนี้เป็น
ก๋วยเตี๋ยวหมู ฉันกินไปเรื่อย ๆ แต่ก็จัดไปสอง
ชามเชียวน่ะ อาหารว่างระหว่างเดินทางกลับ
บ้านก็เป็น ข้าวเหนี่ยวปิ้งไส้เผือกกับไข่ทรงเครื่อง
กลับมาบ้าน ก็ไม่รู้จะทำไร อยากจะซื้อต้นไม้
มาปลูก แล้วก็ออกจากบ้านไปซื้อที่ตลาดแถวบ้าน
ก็ได้ เดฟกระเป๋า กับ หม้อข้าวหม้อแกง และ
เครื่องปั้มน้ำขนาดกลางอีกอันหนึ่ง แค่นี้ก็ดีใจ
ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าดีใจเพราะได้ซื้อต้นไม้
หรือว่าดีใจเพราะได้ใช้เงินที่เพิ่งกดออกมาจาก
กระเป๋า กลับมาบ้านก็ได้ที่วางเดฟกระเป๋า
อยู่ตรงใต้ต้นมะยมห้อยลงมาเกือบจะกึ่งกลาง
อ่างปลา ส่วนต้นหม้อ่ข้าวหม้อแกงก็วางไว้ใต้
ต้นมะม่วง ไก่ตีตัวหนึ่งที่น้าเอามาเลี่ยงก็เดิน
เล่นจิกอะไรของมันไป เมื่อวานฉันซื้อขนมโตเกียว
รวมมิตรไม่ใส่พริกเผา สองอันยี่สิบบาท ฉัน
บิดแป้งเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วโยนให้ไก่กิน มันก็
ด่อม ๆ มอง ๆ แล้วก็กิน ถ้าชิ้นใหญ่มากมันก็
ไม่กิน จิก ๆ แล้วก็ไม่กลืนสักที กลับมาที่
อาหารเย็นวันนี้เป็น น้ำพริกปลาทูกับไข่เจียว
ชะอม ฝีมือแม่ สุดยอดอ่ะ อร่อย อร่อย
จบ ด้วยความ อร่อย ไม่ได้กินมานานมาก