► ►► ..ก า ล ค รั้ งห นึ่ ง เ ก า ะ ล้ า น . . .( ต อ น จ บ )◄
พักอีกวัน พรุ่งนี้อัพ
ออกจากเกาะตอนเกือบเที่ยงตามเวลาในพัทยา
ออกมาท่าเรือหน้าบ้าน เพื่อนั่งเรือหวานเย็น
เรือหวานเย็นนั้นน่าจะปลอดภัย
คงไม่ทำกล้องเราพังอีกตัวเหมือนเรือสเปียกโบ๊ทที่นั่งตอนขามา
แต่เพื่อความมั่นใจไม่ประมาท เพราะความประมาทเป็นหนทางสู่การทำกล้องพัง
เราจึงชักชวนกันไปนั่งบนชั้นสองของเรือดีกว่า ซึ่งเรือเขาก็ทำออกมาเป็นสองชั้น
คงเอาไว้สำหรับคนกลัวเปียกแบบเราๆนี่เอง ดีแท้ๆ
.
.
.
.
วันหยุดยาวแบบนี้ ผู้คนแห่ออกจากเมืองมาชมทะเล มาเที่ยวเกาะ
เมืองคือที่ทำมาหากินหล่อเลี้ยงกาย แต่ธรรมชาติคือแหล่งพลังงานของจิตวิญญาน
ท่าเรือแหลมบาลีฮาย เต็มไปด้วยมนุษย์ชาวโลกทุกชาติทุกภาษา
พูดจากันด้วยสำเนียงประหลาด บ้างก้ถ่ายทำคลิปไปอวดเพื่อนๆในโซเชี่ยลมีเดีย
เราคิดเอาเองว่าโซเชียลมีเดียนี่ มีส่วนช่วยในกิจการการท่องเที่ยวมากๆ
ไปเที่ยวเพื่อเอามาลงเฟส ให้คนในเฟสอยากไปเที่ยวด้วย
เป็นวงจรที่ดี
รัฐบาลน่าจะส่งเสริมการออนไลน์ของประชาชนให้แพร่หลายนะ
.
.
.
.
ระหว่างนั่งเรือ เราก้ดทรฯหาน้องสองคนนั้น ที่ทราบชื่อแล้วว่า เต้ย กะ นัท
ที่เพิ่งรู้จักกันบนเนินสิบบาทเมื่อวานนี้นั่นแหละ
โทรฯถามว่าจะไปเที่ยวด้วยกันรึเปล่า?
โปรแกรมคร่าวๆคือ จะไปซิลเวอร์เลค ที่เขาถ่ายละครกัน
จากนั้นเราก็จะไปดูเรือ ไม่ใช่เรือกอและ แต่เป็นเรือรบหลวงจักรีนฤเบศ
น้องสองคนชั่งใจอยู่ซักพัก โทรคุยกันสองสามรอบ
สุดท้ายก็กล่อมได้สำเร็จ น้องสองคนนั้น ตกลงใจไปด้วยกัน
ขับรถออกจากพัทยาไปไม่นาน ก็เข้าไปตามถนนที่มีคนลาดยางมะตอยไว้ให้อย่างดี
มุ่งหน้าสู่เขาชีจรรย์ ซิลเวอร์เลคก็อยู่ข้างๆเขาชีจรรย์ คือ อยู่ติดกันเลยแหละ
ฝั่งตรงข้ามซิลเวอร์เลคก็กำลังก่อสร้างอะไรขนานใหญ่เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวจากพัทยา
สำหรับคนที่เบื่อๆแสงสี จะได้มีทางเลือก ก็นับว่าดีอยู่นะ
. . . . . .
ถึงที่หมาย สายฝนก็โปรยปรายลงมาเป็นระยะๆ
เข้าห้องน้ำห้องท่ากันเสร็จก็หาที่กินข้าวกันก่อน
ที่นี่ไม่ค่อยมีของกิน แบบ อาหารแซ่บๆงี้ ไม่มี
มีแต่อาหารสไตล์ยุโรปอะไรประมาณนี้ ซึ่งมันไม่เข้ากับเมืองไทยเอามากๆ
จำใจไปกินไอ้ไส้กรอกอิตาเลี่ยนแท้นี่กัน สนนราคา สามร้อยปลายๆ
รสชาติเหมือนไส้กรอกอีสาน แต่รสไม่จัด
.
.
.
.
.
จานที่สองเป็นพิซซ่าอิตาเลียนแท้เช่นกัน
กินแล้วอยากจะหัวเราะเป็นภาษาอิตาลี
ฝนสาดซัดลงมา ต้องวิ่งหนีฝนก่อนกิน
เรียกว่า ชีวิตตกหล่มแท้ๆสำหรับอาหารมื้อนี้
เราปลอบใจพวกเดียวกันเอง ถือว่าเป็นค่าประสบการณ์
กินให้มันรู้ จะได้โม้ได้และไม่กินมันอีก
.
.
.
.
หลังจากอาหารมื้อนั้นแล้ว เรากก็เอาแรงที่ได้จากไส้กรอกอิตาเลียน
มาเช่าจักรยานปั่นกัน
สนนราคา 50 บาทไทย
หรือจะนั่งรถพ่วงพาเที่ยวก็ได้นะ 70 บาทไทยเช่นกัน
แต่เรามันพวกชอบออกกำลังกาย ปั่นจักยานดีกว่า
ไม่ได้ปั่นจักรยานมานานแล้วเหมือนกัน เกือบหัวทิ่มไปหลายที
ปั่นไปได้ซักนิด ก้เจอกับป้าย “ห้ามปั่นจักรยานเข้ามาบริเวณนี้”
ไม่เป็นไร ไม่เข้าก็ได้ คงเป็นบ้านพักเจ้าหน้าที่มั้งเขาเลยไม่ให้เข้า
ปั่นกันออกมา แล้วก็มาเจอป้ายแบบเดียวกันอีกสองสามป้าย
พร้อมกับเสียงคนขับรถพ่วงประกาสกับคนบนรถว่า
“ไปเลยครับ เราไปได้ทุกที่ อยากไปไหนเราพาไปหมด อยากจอดไหนก็บอกนะครับ”
พร้อมกับวิ่งเลยป้ายห้ามปั่นจักรยานเข้ามาบริเวณนี้ เข้าไป
ท่ามกลางสายตาเยอะเย้ยจากมวลชนบนรถคันนั้น
เราก็หันมาถ่ายรูปกันหน้าระรื่น
.
.
.
.
มีกังหันคล้ายๆที่ฮอลแลนด์
แต่ที่ฮอลแลนด์ ไม่มีเขาชีจรรย์
ฮอลแลนด์ ก็ไม่ใช่ประเทศที่ชอบอมฮอลล์ด้วย
.
.
.
.
กระโดดๆ
เกือบสวยละ
.
.
.
.
จากนั้น ออกจากไร่องุ่น เป้าหมายคือเรือรบหลวง
หาทางไปเรือรบ วนไปวนมา อยู่นาน
ก็มาทราบจากพี่คนนึงซึ่งกำลังกินทุเรียนอยู่ดีๆ ก็โดนเราถามทาง
แกบอกทั้งทุเรียนว่า ไปทางนั้นทางนี้
แต่เหมือนว่าเราจะหลงอีกรอบ
พอดีเจอตำรวจ ได้โอกาสถามตำรวจซะเลย ทราบว่า
เรือรบปิดให้ชมแล้วตอนสี่หรือห้าโมงนี่แหละ
พอดีอีกครั้งที่เจอป้ายไปหาด ชื่อหาดเตยงาม
เลยว่าจะไปหาดนี้กันดีกว่า
เต้ยลงไปถามทางลุงคนนึง ท่าทางเหมือนกำลังจะวางมวยกัน
.
.
.
.
หาดเตยงาม อยู่ในค่ายทหาร
ต้องแลกบัตรผ่านแดนเฉพาะกาลเข้าไป
.
.
.
.
ในค่าย รับให้เช่าพื้นที่จัดงานเลี้ยงได้ด้วย
มีบริษัทอะไรซักอย่างกำลังจัดงานเลี้ยงกันอยู่ คึกคักมากๆ
คนลงเล่นน้ำก็เยอะ
น้ำก็กำลังขึ้น มิดหาดเลย
ลมก็แรง คลื่นก็แรง
เป้นหาดที่สงบ น่าเที่ยวเอามากๆ บนฝั่งมีต้นเตยเพียบเลย สมชื่อหาด
ไว้จะมาอีก
.
.
.
.
ธงชาติไทยก็แปลกดี น่าจะเป็นธงสมัย ร.6
. .
.
.
ทหารยืนหน้าเข้ม รอเชิญธงลงจากเสา
.
.
.
.
ทานข้าวกันในค่าย อาหารเยอะแยะ สั่งประชดมื้อกลางวัน
ซดน้ำส้มปั่นเข้าไป ท้องเสียเลย
กลับมากินได้นิดนึงก็ต้องกลับเพราะกว่าจะถึงกรุงเทพต้องใช้เวลา
ขากลับ ไม่หลง
ท้องฟ้ากำลังมืดลง แต่มิตรภาพกำลังเบ่งบาน
แล้วพบกันใหม่ เมื่อไม่มีฝนตก
.
.
.
.
จบละ
เจอกันทริปปราณบุรี เร็วๆนี้ครับ
ลงนาม
เป็ดสวรรค์
ขำจัง ไดอารี่จริง เขียนโดนใจ อย่าลืม
การแข่งขันทำให้เราพัฒนาครับ แต่อย่าจริงจังกับมันมาก เอาหนุกๆก็พอ เนอะ
ชวนไปพบปะกันในเฟสบุ๊ค
กดไปตามนี้โลด
Create Date : 12 มิถุนายน 2555 |
|
51 comments |
Last Update : 15 มิถุนายน 2555 23:49:25 น. |
Counter : 3542 Pageviews. |
|
|
|
คราวหน้าไม่ชวนจา งอลลลล์์
มาโรแมนติกกันเป็ดจ๋า