ยังเขียนให้อ่านได้ลื่น
แบบ.. กลืนผ่านหลอดยักษ์
เช่นเดิม


ขอบคุณค่ะ

แวะมาทักทายคุณเป็ดยามเย็น (ของอิตาลี)
เมืองไทยคงดึกแล้วเนอะ
อย่าเหงาเลยค่ะ มากินทุเรียนกันดีกว่า (อิอิอิ)
เมื่อคืนแอบไปดูเฟสป้าเดซี่ เห็นรูปคุณเป็ดด้วยล่ะ
ไปสังสรร ทานกันอร่อย อิจฉาๆๆๆๆๆ

บังเอิญเข้ามาอ่านค่ะ
และบังเอิญอยากจะเป็นเฟรนด์บล็อกด้วย เพราะเขียนได้น่าอ่าน ชัดเจน กระชับ และน่าติดตามมากๆเลยค่ะ ^^

วันนี้อ่านแล้วเหงาจริง ๆ
ไม่เป้นอะไรมากใช่มั้ยคุณเป็ด ผมยาว กุงเกงแดง
เด๊ยวก็หมดไป 1 วันแล้วน่ะ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เห็นสยามแล้วอยากกลับบ้านจัง

อืม !!! เหงา ๆๆๆๆ ประโยคนี้ พอได้ฟังกี่ครั้งๆ ก็ยังน่ากลัวเหมือนเดิม ความเหงา ความว้าเหว่ ความอ้างว้าง นี่มันทรมาณน่าดูเหมือนกัน แต่อย่างให้สิ่งเหล่าันั้นมาทำลายความฝัน ความมุ่งมั่น และ กำลังใจของเรานะค่ะ เพราะถ้าจะว่าไปแล้ว ความเหงา มันก็ดีเหมือนกัน เพราะถ้าไม่มีมัน คุณเป็ดสวรรค์ ก็คงจะไม่สามารถเขียนเรื่องราวออกมาได้มากมายอย่างนี้หรอกค่ะ ขอบคุณความเหงาท่าจะดี

หลงจากที่ปิดบล๊อคชั่วคราว(เป็นปีแล้วมั๊ง)
พอแวะเข้ามาวันนี้ได้อ่านอะไรเบาๆ
บางช่วงก็อดยิ้มไม่ได้....
ว่าแล้วก็อยากเรอเป็นกลิ่นทุโรล่า มั่งจัง

วันนี้เราอ่านช้าเกินมาตรฐานของคุณเป็ดหวันค่ะ
เพราะว่าวันนี้เน็ตกระตุกหลายรอบาก หน้าบล็อกวันนี้
ก็กว่าจะโหลดได้ก็กินเวลานานเหมือนกันค่ะ
ไม่รู้ว่าเพราะแผ่นดินไหว หรือเพราะเจ้าพ่อ
กะว่าก๋าไม่อยู่ เลยทำให้เน็ตรวนป่วนเหมือนอยากกิน
ทุโคล่า ... ฮ่าๆ ช่างประยุกต์ชื่อได้เก่งนักค่ะ
เพราะว่าอ่านแล้วขำเลย ยังสงสัยว่า ถ้ามี
เค้าจะขายกันได้กิ่ลิตรต่อวันนะ่ะ

อากาศแบบนี้
เหงา + เซ็ง ครับ คุณเป็ดสวรรค์

เช้านี้หายหิว เอ๊ย..หายเหงารึยังคะ

เคยเหงาตอนกลางคืนเหมือนกัน เหงากลางคืนนี่เลวร้ายกว่าเหงากลางวันมากนะคุณเป็ด

ตณฺหกฺขโย สพฺพทุกฺขํ ชินาติ
ความสิ้นตัณหา ย่อมชนะทุกข์ทั้งปวง

สุขกับความพยายามชนะทุกข์ทั้งปวง ตลอดไป..นะคะ

ก่อนอื่นขออนุญาตเรียกคุณเป็ดนะคะ ^^

ก่อนหน้านี้แป้งไม่ชอบไปเลยสยาม แต่พอเริ่มรู้จักพี่ๆน้องๆในบล็อกเกอร์(หน้าความงาม)เยอะขึ้นก็เลยนัดเจอกันมีมิตติ้งเล็กๆไปทานข้าวกันบ่อยเลยค่ะเพราะอยู่กลางเมือง การเดินทางด้วยรถไฟฟ้าสะดวกดี และอยากจะบอกว่าแป้งก็ชอบไปชั้นสาม ที่ไม่ค่อยเดินคือโซนเสื้อผ้าและของแบรนด์เนม 555 มันกิเลสมากๆเลยจริงๆ พออายุเริ่มจะเยอะก็เริ่มจะปลงกับวัตถุอยากเก็บเงินอนาคตไว้บ้าง แต่ก็ยังอยากจะได้มันอยู่เนืองๆ นี่แหล่ะหนาผู้หญิง อิอิ

ว่ากันต่อเรื่องชั้นสาม แป้งชอบไปอ่านหนังสือที่คิโนะบ่อยๆค่ะ ชอบอ่านหนังสือ ชอบซื้อมาก ซื้อทุกอย่างที่สนใจ บางทีเพื่อนยังทักว่า ซื้อไปขายหรอแก? 5555

เรื่องทางเดินนี่ตอนแรกก็โวยวายตาม แต่พอมาคิดอีกที ก็ต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา แต่แป้งว่าไม่น่าจะให้ขายตั้งแต่แรกก็คงไม่มีปัญหาอย่างทุกวันนี้แน่นอน 55

แต่เดี๋ยวจะต้องสังเกตุบ้างแล้วตรงชื่อสยามพารากอน

ยินดีที่ได้รู้จักเป็นทางการค่ะคุณเป็ด คุยด้วยแล้วสนุกดี สบายใจจัง ;)

ภาพสุดท้ายเลือกมุมได้แจ่มอะ

ดูเหงาๆ เหมือนทะเลก่อนเกิดคลื่นสึนามินะคุณเป็ด
ไงก้อนอนให้หลับให้ได้
พรุ่งนี้ก้อคือ "เช้าแล้ว"
อิอิ

พี่เป้นบ่อยๆค่ะคุณเป็ดสวรรค์

เหงาบ่อยเลยแต่ก่อนนะ

เดี่ยวนี้งานมันยุ่งเลยไม่มีเวลาเหงา

แต่เข้าใจนะค่ะ

เมื่อคืนมาอัพบล็อกแต่ลืมแวะเข้ามาทักคะ หายเหงายังคะคุณเป็ด ช่วงนี้นัทวุ่น ๆ กับหางานคะ เลยไม่เข้าได้แวะบล็อกชาวบ้านเท่าไหร่ (บอกกันหน้าด้าน ๆ แบบนี้เลย)

ชอบไอเดียเตี๋ยวดูดสนั่นมาก คิดได้ไงเนี้ย อ่านไปอมยิ้มไป หุ ๆ

เห็นภาพแถวสยามแล้วซักวันคงได้ไปคะ กลางปีนี้คงไปเที่ยวนั้นซัก 2-3 วัน หวังว่าคงได้เจอบ้างนะคะ

ปล. เดี๋ยวต้องไปดูบล็อกป้าเดซี่ซะแล้ว อยากเห็นรูปคุณเปิด

เมื่อคืน อ้อมก็ลุก มาแกะซองมาม่า กลางดึก

ดิบๆซะด้วย 5555

แวะมาเยี่ยมแบบเงียบ ๆเหงาๆเหมือนกันค่ะน้องเป็ด

ชีวิตวัยรุ่นอย่างน้องเป็ดออกน่ารักและสนุก

ใช้มันให้คุ้มค่าซีคะ ผ่านแล้วผ่านเลยน๊า

ว่าแล้วไอ้ ทุโรล่า ก็น่าลองเหมือนกันเนาะ

555 แลกบ้านกันอยู่ละสิน้องเป็ด

กลับไปบ้านบึงกาฬ อย่าลืมแชะรูปมาฝากกันเยอะๆ
......
เราไม่ค่อยเหงานะ ถือคติว่าเหงาได้แต่ห้ามเกินห้านาที
ส่วนมากจะหิวมากกว่า +55 (ตะกละ)
ไม่ก็หงุดหงิดแล้วก็เหวี่ยง หุหุหุ (มีตัวหอ.หมดเลยแฮะ)

เข้าใจคิดจริงๆทุโรล่าเนี่ย อิอิ
อ่านไปห้านาทีเอนทรี่นี้

ไม่ได้จับเวลาตอนอ่าน
ว๊า เสียดาย
อ่านไป ดูรูปไป


เวลาไม่เป็นอุปสรรคนี่นา

บล็อกนี้หลากหลายความรู้สึกมากครับ แต่ก็อ่านจนจบในเวลาน่าจะ 5 นาทีผ่านไปแล้วละ

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะคุณ
เป็ดสวรรค์ ตอนนี้ตื่นเต้นกะโครงการณ์ ที่ทางช่อง 3 จัด อยู่จ๊ะ อิอิ พอดีติดเข้ารอบอีกแล้ว อิอิ

พอดีวันก่อนได้คุยกับพี่สิน yyswim เห็นพี่สินถามอี๊ว่าเชิญคุณเป็ดสวรรค์ไปงานด้วยอะป่าว อี๊ก็บอกว่าไม่รู้จักคุณเป็ดสวรรค์ เป็นการส่วนตัว แต่เอเห็นพี่สินบอกว่าคุณเป็ดสวรรค์มีเรื่องเล่าสนุกเยอะแยะ ถ้าไม่รังเกียจ เชิญร่วมงานได้นะคะ ถือว่าเป็นงานเลี้ยงมิตติ้ง bloggang 555 ซะงั้น งานนี้ไม่เน้นพิธี เน้นอาหารอร่อยคะ ส่วนถ้าสะดวกไปก็บอกได้นะคะ จะส่งการ์ดเชิญไปให้คะ อิอิ

รายละเอียดโครงการ “รสมือไทยพร้อมปรุงมุ่งสู่อุตสาหกรรม”
โครงการ “รสมือไทยพร้อมปรุงมุ่งสู่อุตสาหกรรม” เป็นโครงการที่ต่อยอดจากโครงการ “รสมือไทยพร้อมปรุง” และโครงการ “เชฟไทยสู่ครัวโลก” โดยจะนำผู้ที่ผ่านเข้ารอบของทั้ง 2 โครงการ มาพัฒนาสูตรน้ำปรุงรสชนิดต่างๆเพื่อให้สามารถเก็บรักษาไว้ได้นานและสามารถผลิตในเชิงอุตสาหกรรม เพิ่มประสิทธิภาพการผลิต ส่งเสริมและขยายฐานการดำเนินธุรกิจการตลาดการส่งออกไปยังต่างประเทศ เป็นการยกระดับและสร้างมูลค่าเพิ่มสำหรับผลิตภัณฑ์อาหารให้มีความพร้อมที่จะสามารถก้าวเข้าไปแข่งขันได้อย่างทัดเทียมในตลาดสากล


พอดีฟังข่าวนี้จากรายการแจ๋วช่อง 3 แล้ว น่าสนใจมากๆ เลยลองส่งสูตรและใบสมัครเข้าไป ลุ้นแทบแย่ว่าจะติดเข้ารอบรึเปล่า โชคดีมากๆ ที่ได้เข้ารอบ ได้เข้าไปเรียนกับเค้าด้วย ตอนนี้ก็ภาวนาว่าจะได้เข้ารอบ 30 คน เพื่อเข้าแข่งขันส่งสูตรน้ำปรุงรสให้คณะกรรมการได้ชิม ตอนนี้ต้องรีบนึกเมนูเตรียมไว้ 6 เมนูไว้ก่อนเลย อิอิ ช่วยส่งกำลังใจกันด้วยนะจ๊ะ จะไม่เล่น FB หลายวันเลยอะ ฝากฟาร์มกะร้านอาหารด้วยเน้อ อิอิ

555 ต่อสู้กับตัวเองหรอ ?
คราวหน้าเรียกเราไปช่วยนะ เรา มือหนัก อ้อ ทีนก็หนักล่ะ

วันนี้ก็คิดถึงนะ งั้นเราขี่หลังคุณอีกวันเนอะ

ถ้าเหงาแวะไปทานอาหารที่บล็อคเรานะคะคุงเป็ด แฮปปี้ๆๆค่ะ

นายยังดีที่มีคนมาบอกคิดถึง .. หายเหงาหรือยังล่ะ เป็ดจัง

สวัสดีค่ะคุณเป็ดเมื่อคืนแผ่นดินไหวที่ประเทศพม่าสั่นสะเทือนมาถึงบ้านกิ่งเลยค่ะ ตอนแรกคิดว่าตัวเองเวียนหัว พอรู้ว่าเกิดแผ่นดินไหวก็รู้สึกกลัวภัยธรรมชาติมากเลย เดี๋ยวนี้ทางภาคใต้น้ำท่วม ภาคเหนือแผ่นดินไหว แล้ทางอำเภอบึงกาฬ เป็นอย่างไรบ้างคะ

กิ่งมาอ่านเรื่องขำขันวันนี้ สนุกสนานแต๊ๆ กิ่งก็โหวตให้แล้วนะคะขอเป็นหมวดขำขันก็แล้วกันเนาะเพราะอ่านแล้วขำหลายๆเรื่องแว่บจากเรื่องนี้ไปเรื่องโน้นได้อย่างเนียนๆนะคะ โดยเฉพาะกินทุเรียนกวนกับโค๊กนี่เรอออกมาเป็นกลิ่นทุโรล่าเลย 555
หลับฝันดีนะคะ

แวะมาปล่อยของ
เลยมาอ่านลำนำความเหงาแบบเป็ดๆ
ปล่อยหมดสามคะแนนแล้วจะรีบนอน
ปวดหัวตุบๆ น่าจะเพราะใช้สายตาอ่านเอนทรี่นี้ทีเดียว
แต่ทำให้ ยิ้มได้ทุกทีไป
มามะมากอดๆกันหน่อย จะได้หายเหงา คิ คิ


แอมอร

มานั่งเหงาเป็นเพื่อนคุงเป็ดค่ะ
เพื่อนเข้ามาเยอะเลย
ป่านนี้หายเหงาแล้วนะคะ

แผ่นดินไหวมันแย่จริงๆเลยเป็ดจ๋า
ไก่วาจัง มาจับตัว จับใจ เราช่วยกันนะ
และมาเขี่ยสะดือจุ๋นๆ ให้หายเหงา (ได้ไหมนี่)

อุ๊บๆๆๆ ลดพุงอืดหน่อยยย บังสะดือจุ๋นมิดเลย

คุณเป็ดนอนดึกประจำหรือจ๊ะ
ดึกของคุณเป็ดแต่ทางเราไม่ดึก
งวดหน้าเหงาอีกก็เม้าท์กันได้นะตัวเอง
แล้วที่เฟซน่ะคุณเป็ดอยู่ในเพื่อนของอาคุงกล่องอ๊ะเปล่าจ๊ะ?
เดี๋ยวจะไปเสาะหาจนกว่าจะเจอจ้ะ
ชอบอ่านงานเขียนของพิงค์ ลำพระเพลิงเหมือนกัน
เห็นภัยธรรมชาติในยามนี้แล้วคิดถึงผลงานของพิงค์
เรื่องนึง คือเรื่อง "แกงไก่ล้างโลกแล้วฤาไฉน"
คุณเป็ดเกิดทันไหม? อ่านหรือยังหนอ?