► ►► .. คู่มือการอ่านบล็อกเป็ดสวรรค์เบื้องต้น . ◄ ◄◄






เพื่อนๆที่รัก



ข้อความต่อจากนี้ จะช่วยเพิ่มความเข้าใจ

ลดความงุนงงและตื่นกลัวหรืออาการหวาดระแวงว่าเป็ดจะกัด

สำหรับคนที่เข้ามาอ่านบล็อกเป็ดครั้งแรก หรืออาจจะเคยเข้ามาหลายครั้งแล้ว

แต่ก็ยังไม่เข้าใจ หรือไม่มั่นใจว่าเจ้าของบล็อก

เป็นคนสติดี หรือสติวิปลาสนาการไปซะแล้ว

สิ่งเหล่านี้ จะช่วยให้พวกเธอ รู้สึกดีกับเป็ดมากขึ้น

หรืออาจจะเตลิดเข้าป่าเข้าพงไปเลยก็ได้

อ้าว?



.

.

.

ลักษณะทั่วไปของบล็อก

แบ่งออกเป็นหกหมวดใหญ่ๆ และจะเพิ่มขึ้นอีกนิดหน่อย

ในไม่ช้าไม่นานนี้

นั่นคือ

1.”เรื่องราวอันเนื่องด้วยขาทั้งสองข้าง...ของเป็ด “

เอนทรี่ส่วนใหญ่ อยู่ในนี้ เป็นไดอารี่ประจำวัน

มุมมองเอียงๆ เฉียงๆ เมียงมองโลกแบบเป็ดๆ

2. "ถ น น ส าย นี้ . . มี ต ะ พา บ .." โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ ริเริ่มโดย

เป็ด พี่ก๋าและคุณพู่

เนื่องจากถนนสายนี้ มีมิตรภาพ ปิดตัวลงชั่วคราว แต่พวกเรายังอยากเขียนกัน

อยู่ งานเขียนส่วนใหญ่

เป็นเรื่องสั้น แนวหลุดโลก แหวกม่านประเพณี ผิดศีลบางข้อ แต่เป็นเป็ดแบบ

สุดๆ อย่าลืมไปอ่านกันนะ

มีลิ้งค์ของเพื่อนๆด้วย

3.”เรื่องปั้น” เป็นเรื่องสั้นนอกเหนือดครงการถนนสายนี้ ทั้งสองสาย มีนิดหน่อย

ไม่ค่อยได้เขียน

4.”ถนนสายนี้..มีมิตรภาพ” โครงการดั้งเดิม โดยคุณอ้อน สาวแจง และน้อง

ปอย งานเขียนส่วนมาก เป็นเรื่องสั้นเช่นกัน

5.”ห้องเฉพาะกิจ” ห้องไม่เข้าพวก เขียนบล็อกด่าชาวบ้านบ้าง อื่นๆบ้าง อยู่ในนี้

6.”ศิลปูด..ของเป็ด” กรุ๊ปบล็อกนี้ว่างเปล่า เอาไว้วาดรูป แต่รูปทั้งหมด

ยังอยู่ในหัว

ฮ่าๆ

.

.

.

ลักษณะงานเขียนทั่วไปของบล็อกเกอร์เป็ดน้อยขนฟู

๑.ไม่ยึดติดในหลักเกณฑ์ใดๆ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไร?

เป็นงานเขียนแนวทดลอง

ลองไปเรื่อยๆ ลองมาปีกว่าแล้ว ยังไม่อยากจะหยุดลอง

มีข้อมูลใหม่ๆเข้ามาเรื่อยๆ

งานเขียนเลยยังไม่ตกตะกอน อาจจะไม่มีวันตกตะกอนเลยก็ได้

เขียนไปอย่างนี้แหละ

ดีต่อความมั่นคงของชาตินักแล

๒.งานเขียน มีอิทธิพลมาจาก อุดม แต้พานิช, พิง ลำพระเพลิง, วินทร์ เลียววาริ
ณ,วารี วายุ,

ปะปนกัน ถ้าอ่านไดอารี่ เธอจะเห็นมุมมองคล้ายอุดม แต่ถ้าอ่านเรื่องสั้น

เธอจะเห็นอาการหลุดโลก

แบบเรื่องสั้น ของพิง ลำพระเพลิง


แต่เป็ดไม่ได้เจ๋งเท่าสองคนนั้นครับ

แต่ก็อยากจะเจ๋งเท่าหรือเจ๋งกว่า แต่คงไม่อาจจะเจ๋งเท่าอย่าไปคิดถึงขั้นกว่า

เป็ดเลยจะต้องพัฒนาความเจ๋งของตัวเองขึ้นมา เป็นความเจ๋ง แบบเป็ดๆ

แน่นอน อาจจะเจ๊งก็ได้

ฮ่าๆ

๓.งานเขียนส่วนใหญ่ ใช้เวลาเขียน ไม่ถึง 1 ชั่วโมง

เขียนเท่าที่คิดได้ตอนนั้น สดใหม่ หอมกรุ่น นุ่มลิ้น

และอาจจะทำให้ท้องเสีย

อาจจะหยาบ สำหรับคนที่นิยมงานเขียนแบบละเมียด

เป็ดไม่มีเวลาเขียนมากขนาดนั้นครับ ต้องขออภัย
.


.


.


จุดมุ่งหมายของการเขียนบล็อก


๑. อยากให้คนอ่านแล้วขำ สาระมีบ้าง แล้วแต่จะหาเจอ แต่มีเยอะนะ แล้วแต่คนจะตีความ

๒.อยากให้คนข้างๆของคนอ่านขำด้วย

๓.อยากให้เธอรู้ว่า เนื้อหาของบล็อกเป็ดเป็นเชิงปรัชญา ด้วยนะ

แต่เธอต้องมองลึกๆ อ่านแบบเนิบๆแล้วเธอจะเห็น ว่าตูดเป็ดที่เห็นส่ายๆนั้น

แท้จริงแล้ว มั่นนิ่งไม่ไหวติงเพียงใด อ่านผ่านๆ เอาฮา อ่านเนิบๆ

อาจจะได้บรรลุธรรม

แถมฮอลสองเม็ดด้วยเอา

๓.อยากให้คนอ่านแล้วขำ

๔.เอ็งเขียนซ้ำรู้ป่ะ?

๕. เออ รู้แล้ว มันเลยเที่ยงคืนแล้ว ต้องอัพบล็อกแล้ว คิดไม่ออกแล้ว

๖. งั้นจบเถอะ

๗. จบก็จบ

๘. จบ


ใครสงสัยอะไร อยากถาม เชิญถามได้ตามสะดวกฮ่ะ

.

.
.

.

ลงนาม

เป็ดสวรรค์

ป.ลิงกัง พอถึงจุดไข่ปลา อย่าลืมอ่านจุดไข่ปลา โดยใช้เวลา 2-3 วินาที

นะจ๊ะ เธอจ๋า







Create Date : 06 กันยายน 2553
Last Update : 6 กันยายน 2553 0:15:39 น. 32 comments
Counter : 1053 Pageviews.

 
ดีที่ปายก็ชอบอ่านงานคนต้นแบบของพี่เป็ดนะ
เลยทำให้อ่านบล็อกพี่เป็ดได้สบายมาก
อาจมีงง ๆ ก๊ง ๆ บางเอ็นทรี่
แต่บางทีก็อยากเก็บไว้เป็นความลับสุดขอบฟ้า
ขี้เกียจถามพี่เป็ด เพราะรู้ว่าถามไป
ก็จะได้คำตอบที่งงยิ่งกว่ากลับมา เอิ๊ก เอิ๊ก เอิ๊ก
...
...
ราตรีสวัสดิ์นะเจ้าคะท่านพี่
ฝันหวานค่ะ


โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:0:46:45 น.  

 

บล๊อกวันนี้ เป็ดสวรรค์ for dummies เหรอเนี่ย

แล้วคนข้างคนข้างคนอ่านขำด้วยได้ป่ะ???



โดย: ทราย แดนหิมะ (Scientist ) วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:0:49:46 น.  

 


โดย: นาฬิกาสีชมพู วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:1:12:14 น.  

 
จาว่าไปแร๊ว สายตาและความเข้าใจของเราก็ไม่เลวนะนี่ อิอิ(ชมตัวเองซะงั้น)
มองงานเขียนคุณเป็ดได้ตรงประเด็น
จะไม่ตรงได้ไงล่ะ ก็ฉัตรชอบพี่โน้สนิ ชอบอยู่คนเดียวในโลกของศิลปินเลยหล่ะ
ไม่เห็นใครจะทอล์กออฟเดอะทาวได้ฮาและมีกึ๋นเท่าพี่นมแล้ววว ฮี่ๆๆๆ

คุณเป็ดก้อไม่เลวน๊า ขอบอก
ฮาและมีสติไปได้เรื่อยๆ (ถ้าไม่อยู่ในอารมณ์แปรปรวนของฟามรักนะ)

เอิ๊กๆๆ
ฝันดีราตรีนี้ยังยาวววน๊ากกก ^ ^
ปอลิงตอนนี้ไม่ได้อัพบล๊อกเรยง่ะ ไม่รุจะเอารัยมาอัพง่ะ แฮ่ๆๆๆ


โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:1:50:55 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคู่มืออ่าน
จะพยายามทำความเ้ข้าใจให้มากขึ้นนะ


โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:5:58:07 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

สำหรับพี่อุ้มแล้วอ่านเสมอ
แต่จะเม้นท์บอกหรือเปล่านั้น
นั่นแล้วแต่อารมณ์ของพี่อุ้มเองจ๊ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:6:09:24 น.  

 
สุดหล่อขา

ดาวจ๋ายกเค้กสวยๆมามอบให้ค่ะ

สวยเป่า?

ขอให้มีความสุขกับวันดีดีทุกวันนะคะ



โดย: satineesh วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:6:38:53 น.  

 
แวะมาอ่าน....

ดีจังมีคู่มือด้วย.....

แค่คู่มือก๊ากแล้วค่ะ....



โดย: Calla Lily วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:7:15:07 น.  

 
สวัสดีครับท่านเป็ด ไม่ทำคู่มือดินเป้ดบางหรือ
ล้อเล่นนะครับ เข้ามาอ่านคู่มือการอ่านบล็อกท่านเป็ดครับ


โดย: ชายเอ ทุ่งรังสิต วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:8:02:04 น.  

 
แวะมาทำความเข้าใจ

จริง ๆ ไม่ต้องเข้าใจหรอกว่าตัวตนของเจ้าของบ้านเป็นอย่างไร
อ่านงานของเป็ดหวันแล้ว เราก็เข้าใจกันเอง 555

คบกันก็เพราะพอใจจะคบ อ่านก็เพราะพอใจจะอ่าน
เริ่มอ่านแล้วก็อยากอ่านต่อไปเรื่อย ๆ แค่นี้ก็พอแล้วมั้ง ..

>


โดย: SongPee วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:8:06:08 น.  

 
หวัดดียามเช้าจ้า
เข้ามาอ่านแล้วเข้าใจขึ้นมากเลยจ้า ตอนแรกๆที่เข้ามาอ่าน ก็อ่านเอาตลก ขำ ๆ คลายเครียด แต่บางครั้งในเรื่องขำๆ มันก็มีอะไรแฝงอยู่ สำหรับพี่ หรือ อา หรือป้าน่ะ (เรียกตัวเองไม่ถูกวุ้ย) แรกๆ ก็ขำ แต่อ่านไปๆ มันก็ อืมมมม...จริงอย่างที่เป็ดว่าจริงๆ เออ...ทำไมเราไม่มองแบบนี้นะ อ่านแล้วทำให้เข้าใจอะไรในโลกนี้มากขึ้นน่ะ แม้จะไม่มากมาย
สไตล์การเขียน การเล่าเรื่องของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน บางคนใช้ถ้อยคำสละสลวย อ่านแล้วเห็นภาพ บางคนเล่าในเชิงเปรียบเทียบ บางคนก็เป็นปรัชญา บางคน แค่คำเดียว ประโยคเดียวก็มีความหมายลึกซึ้ง แล้วแต่คนอ่านจะเข้าใจมากน้อยแค่ไหน แต่ทุกคนล้วนอยากแบ่งปันให้เพื่อนๆ ได้รับรู้ ได้เข้าใจ ความเป็นจริงของชีวิตมากขึ้น อันนี้คือความเห็นของ (พี่ หรืออา หรือป้านะ ) คนเดียวนะจ้ะ


โดย: kapeak วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:8:23:00 น.  

 
ผมชอบอ่านงานเป็ดครับ
มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองดี










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:8:29:53 น.  

 
5555..
บอกสรรพคุณจริงๆ ๆ ด้วย
แจ่ม แจง แดง แจ๋


งานเป็ดจะอิงใคร
แต่ยิงใจเราไปแย้ว



โดย: Gunpung วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:9:58:35 น.  

 
สวัสดีเช้าวันจันทร์ครับ

เอกลักษณ์เฉพาะตัว ของใครของมันครับ

ใครชอบไม่ชอบ อย่าไปสน ขอแค่เรามีความสุขที่ได้เขียนก็พอแล้วครับ

คิดซะว่าไม่ต้องซื้อสมุดบันทึก ฮ่าๆๆๆ


โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:10:56:33 น.  

 
ชอบบล็อกพี่เป็ดตรงสำนวนแปลกดีอะ


โดย: น้องผิง วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:11:41:20 น.  

 
หวัดดีจ๊า


ออกเล่มเมื่อไหร่มันเลยยยยย



โดย: maistyle วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:12:50:47 น.  

 
ดีจ๊ะเป็ดคุง

ชอบงานเขียนของทุกคนที่เป็ดกล่าวถึงจ๊ะ

ดังนั้นเพื่อเป็นการประหยัดตังค์ในกระเป๋า
เราควรอ่านงานของเป็ด..ต่อไป
เพราะได้ครบทุกคนเหมือนการรีอะเรนจ์ คัฟเวอร์ในเวอร์ชั่นใหม่สด รสชาดแหวกแนว ไม่เหมือนใครในโลก

ประมาณ..ปาดส้มตำกินหน้าครก ตื่นเต้นตั้งแต่คำแรก กันเลยทีเดียวจ้า



โดย: เก็บดาวที่ราวฟ้า วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:13:13:20 น.  

 
สหสฺสมปิ เจ วาจา อนตฺถ ปท สญฺหิตา
เอกํ อตุถปทํ เสยฺโย ยํ สุตฺวา อุปสมฺมติ

คำพูดที่เหลวไหลไร้ประโยชน์...ตั้งพันคำ
ก็เทียบคำพูดที่มีประโยชน์...คำเดียว...ไม่ได้
เพราะฟังแล้ว...ทำให้ใจสงบ

มีความสุขในชีวิต อันประกอบด้วยการคิดดี พูดดี ทำดี ตลอดไป...นะคะ




ปอป้า...แฟนคลับมาแล้ว...ค่ะ

อยากบอกว่า..คุณเป็ดเขียนอะไรมาให้อ่าน
ถ้าปอป้าสบายดี ต้องตามมาอ่าน..แน่นอนอยู่แล้ว..ค่ะ








โดย: พรหมญาณี วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:13:35:04 น.  

 
กำลังวิเคราะห์ผลงานอยู่ใช่ไหม


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:13:58:00 น.  

 
ถึงกับต้อองชี้แจงเลยนะ ค่ะ


โดย: บางส้มเปรี้ยว วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:15:03:11 น.  

 
พี่เป็ดดดดจ๋า....งืมๆๆมีคู่มือการอ่านบล็อกด้วย...ง่า
รับทราบแล้วเปลี่ยน คริ...ฮาโหล ฮาโหลลลลลลลล....ค๊า
เหะมาบอกคิดถุง..ไปละ....เด๋วมาอ่านน๊า...แว๊บบๆๆๆๆๆ


โดย: mastana วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:15:21:35 น.  

 
สวัสดีวันร้อนๆจนอยากอ้อนพระอาทิตย์ช่วยเกงานสักวันค่ะคุณเป็ด



~กาพย์ขับไม้ห่อโคลง~
*กาพย์*

แพ้พ่ายโรคอ้อน...เดือดร้อนถึงนอน...แค่ใครห่างหาย
ดังคล้ายหลงทาง...ยิ่งเดินยิ่งคว้าง...กับใจเคยหมาย
เหลือเพียงคล้ายคล้าย...รอยไหม้มลาย...ให้รู้เคยพาน


*โคลง*

แค่ประสาเก่าทิ้งซ่าน....................โชยราน
เป็นเพื่อนไร้ทางพาน...................สิ่งต้อง
ดังขยะห่างต้องการ......................ห่างปรารถ-นาเอย
หาใช่ใจที่จ้อง...............................คิดคล้องคิดครอง

ร่ำไห้ไปสุดก้อง.............................สั่นนภา
ยังพบแต่โหยหา............................ขนาบข้าง
หามีใฝ่นำพา.................................สมมาด เลยเนอ
เป็นเพื่อนร้างถูกล้าง......................หมดสิ้นใจเธอ


โดย: ญามี่ วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:16:27:11 น.  

 
อ่อ เป็นอย่างนี้นี่เอง รับทราบค่ะ


โดย: จีนี่ในกระจกแก้ว วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:18:34:11 น.  

 
มารับทราบ ทำความเข้าใจกับคุณเป็ดคร้าบบบ 555


โดย: ซีตรอง วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:19:01:02 น.  

 
ชอบเอนทรี่ที่คุณเป็ดฯเขียนนะคะ...

มันเป็นการแบ่งประสบการณ์และความคิดที่ดีค่ะ...

รับทราบและตามต่อค่ะ


โดย: นันทดา วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:19:28:23 น.  

 
วันนี้มาบอกฉลากซะละเอียดเชียวนะครับ เมื่อวานแค่วิธีใช้

แต่พี่ครับผมไม่ได้ชอบพี่แบบ เออ อย่า คิดแบบนั้นเดี๊ยวจะ เซ็ง.... 5555 ล้อเล่นนะครับ

จริงๆผมชอบลักยมมากกว่า ลักมะยมข้างบ้านกินมันเปรี๊ยวดี
(ลัก ภาษาเหนือ แปล ว่าขโมยครับ)


โดย: eroz_killer วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:20:12:52 น.  

 
น้าเป็ดเทกแคร์ คนอ่านขนาดนี้เชียวรึนี่

มันก็ไม่ได้หลุดโลกไปจนเป็นขอมดำดินอ่านไมู่้รู้เรื่องหรอก
ตราบใดที่มันเป็นภาษาไทย
อ่านรู้เรื่องหมด กั๊บ

แม่ผ้มเก่ง

วันก่อนบ้านิดหน่อย ไปร้องเรียนธนาคารรัฐแห่้งหนึ่งมาผ่านเว็บไซค์เกี่ยวกับระบบงานใหม่ เรื่องสินเชื่อ
มาวันนี้ ไปธนาคาร เจ้าหน้าที่มองเหมือนเป็นคนดัง
คนนี้ละคนนี้ละ ทำให้ถูกหัีกคะแนนทั้งสาขา


ก็๋คนมันไม่เข้าใจนี่หน่า คุณตอบคำถามไม่กระจ่างดิฉันก็ไปส่วนกลางอะดิ
คนพวกนี้ชอบคิด คนบ้านนอก ไม่กล้าหรอก บังเอิญเป็นคนเดียวทั้งอำเภอที่ส่งเมลล์ไป ดังใหญ่เลย

ลงท้ายด้วยเขาถาม
อยากมาทำงานที่นี่ปะ ..55+

ฮาได้อีกกั๊บแม่ผ้ม




โดย: อาเดียวคับ IP: 110.49.193.153 วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:21:57:59 น.  

 
เห็นลิงค์นานแล้ว วันนี้เลยขอเข้ามาอ่าน
งานเขียนมีกลิ่นอายโน้ส อุดม ที่ชอบจับเล็กมาผสมน้อย แล้วร่อนให้เหลือตะกอนด้วยตัวอักษรกระทบกระเทียบเปรียบเปรย สนุกเฮฮาเหมือนดูเดี่ยวเป็ดบนบอร์ด แต่ไม่ขำเท่าดูเดี่ยว8

บางเอนทรี่นึกว่าคุณภูพิงค์ มาเขียนเอง เพียงแต่คุณเขียนได้ไม่ละเมียดและมีมิติเท่าคุณภูพิงค์ (แต่ก็เยี่ยมมากสำหรับอ่านในบล็อก)

ใช่ครับ
ผมกำลังจะพูดถึง "แม่"
ที่เราทุกคนรู้กันดีอยู่แล้ว
แต่ว่า อาจมีบ้างบางครั้งที่เราหลงลืมไป
จนขาดความใส่ใจกับบุคคลใกล้ตัวท่านนี้

จำได้ มั๊ยครับ
ครั้งสุดท้ายที่คุณกอดแม่น่ะเมื่อไหร่ ?

อย่าบอกนะว่าคุณอายุมากเกินไปแล้ว...เป็นไปไม่ได้
ไม่มีใครแก่เกินกว่าจะกอดแม่หรอก

ผมอยากอวดแม่ของผมครับ

แม่ผมเป็นคนบ้านนอก เชยๆ
ผมชอบนั่งแอบมองแม่เวลาแกเผลอ
หล่อนอยากทำอะไร
ผมก็ปล่อยให้แกทำ

ล่าสุดนี่เธอเหยาะน้ำยาปรับผ้านุ่มลงไปในน้ำสุดท้ายของการอาบน้ำให้หมาด้วย เหตุผลของคนซื่อ
คือเธอบอกว่า ทำตั้งหลายครั้งแล้ว
ก็ไม่เห็นหมามันบ่นอะไร

แม่ผมเรียนมาน้อย
เรียกว่าไม่ได้เรียนเลยก็เกือบจะว่าได้
เธอศึกษาทุกอย่างด้วย

การจำ
เห็นเขาพูดเขาทำอะไรในโฆษณาก็พยายามเอามาใช้กับลูกชาย

ครั้งนึงผมน้ำเข้า หู
เธออวดภูมิด้วยการบอกให้ผมใช้ไม้สำลีเช็ดหูของจอห์นสันไมโครบัส

ผู้หญิ­ิงคนเดียวกันนี้เองที่ลากครกกับสากกะเบือออกไปตำน้ำพริกมะม่วงนอกบ้าน เพราะเห็นลูกชายกำลังนอนหลับอยู่ในบ้าน
ไม่ใช้ตำแค่นอกบ้านนะ
แต่เธอออกไปตำนอก รั้วบ้านเลยทีเดียว

ผมกับแม่
ทุกวันนี้เราอาศัยอยู่ด้วยกันที่ต่างจังหวัด
ทุกครั้งที่ผมขับรถเข้ามาคุยงานในกรุงเทพฯ
เธอยังคงทำกับข้าวใส่กล่องมาให้ผมกินอยู่เสมอ
และเธอไม่เคยลืมที่จะเด็ดดอกจำปีหน้าบ้าน
มาใส่ในกล่องข้าวด้วยทุกครั้ง

ผมตื้นตัน
แต่
แม่ครับ ผมอยากจะบอกแม่ว่า...
ดอกจำปีมันไม่อร่อยเลยครับ

เมื่อไม่นานมานี้
ครอบครัวของเราได้มีวาสนาไปออกรายการโทรทัศน์ รายการ "เจาะใจ"

ผมบอกแม่ว่า
" นี่เธอ ชั้นจะพาเธอไปออกโทรทัศน์นะ ดีใจมั๊ย"
แม่อิดออด แบ่งรับแบ่งสู้ "ไม่เอาดีกว่ามั๊งลูก
เดี๋ยวเขาถามอะไรแล้วแม่ตอบ ไม่ได้

"แม่ครับ
รายการเขาไม่ได้มีสิบหกคำถาม
สามตัวช่วยถามใครก็ได้
ตอบได้สองครั้ง
หรือว่าเปลี่ยนคำถาม
ถึงแม่จะตอบผิด เกมส์เขาก็ไม่ได้จบลงทันทีซะเมื่อไหร่นะแม่นะ
ไปด้วยกันเถอะนะ"

"ไม่เอาหรอก แม่ไม่ไปดีกว่า"

"เอาน่าแม่ ไปด้วยกันเถอะ"
"ไว้ถึงวันนัดก่อนแล้วกัน แม่จะให้คำตอบ"

แล้วคำตอบของแม่ก็คือ การตื่นไปทำผมตั้งแต่มืด
ร้อยวันพันปีเธอเคยเข้าร้านเสริม
สวยกับเขาซะที่ไหน

แต่ผมก็รู้ดีว่าเธอไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง...
เธอทำเพื่อชายไทย ทั้งประเทศต่างหาก!!!!!!!!!!

เรื่องราวแม่มีมากมายไม่รู้จบ
เป็นนิทานให้เรานั่งมองได้ไม่รู้เบื่อ
ถ้าเราจะหาเวลาว่างๆ
นั่งลอบมองดูเธอคนนั้นบ้างเท่านั้นเอง

ผมเชื่อว่า แม่ของพวกเราทุกคนมีมุมน่ารัก
ให้เราได้อมยิ้มอยู่เสมอ

เป็นเรื่องน่าแปลก ที่เรามักจะรู้กันอยู่ในใจว่าเรารักผู้หญิ­ิงคนนี้
แต่ทว่าเรา
กลับนั่งกินข้าวกับเธอน้อยกว่าผู้ห­ญิงคนอื่นๆ ซะอีก

เราถูกสอนมาให้รักแม่
แต่เรากลับซื้อของของให้คนอื่น
บ่อยกว่าซื้อให้แม่ของเราซะอีก

เดี๋ยวนี้ผมอายุมากขึ้น แม่ก็อายุมากกว่าเราอีกเท่าตัว
ผมยังคงนั่งแอบมองแม่อยู่
แม่ผมแก่ลงไปมาก
หล่อนจะมีเวลามาโพสต์ท่าให้เรานั่งแอบมองได้อีกสักกี่ปี

บนโลกกลมๆใบนี้
ผมมัวแต่วิ่งวนเร็วจี๋จนแทบจะชนหลังตัวเองอยู่ร่อมร่อ

ตลอดเวลาเราไขว่คว้าหาอะไรอยู่ก็ไม่รู้จนเกือบลืมผู้ห­ญิงคนนี้
กว่าจะนึกขึ้นมาได้ เวลาก็ผ่านไปมากมาย

ถ้าบทความนี้ สะกิดให้ใครนึกถึงแม่ขึ้นมาได้มั่งล่ะก้อ ขอร้องล่ะ
อย่าทำได้แค่นั่งมองแม่

เพราะเกรงว่าเพียงแค่นั้นจะไม่ทันการณ์
เวลาไม่ได้มีเหลือ
เผื่อ...เวลาไม่ได้มีอยู่

ขอโทษที่เอามาแปะซะยาว
เป็นจดหมายที่น่ารักมาก สั้นๆ เขียนด้วยภาษาง่ายๆไม่ซับซ้อนมีครบทุกโหมด

เมื่อชอบเขียนแนวนี้ก็ให้เพิ่มกระพี้ความคิดของตัวเอง ยำใส่ลงไป งานคุณจะเป็นงานที่โดดเด่น สนุกครบทุกรส และพัฒนาขึ้น

ลองเขียนบทหนังดูสักเอนทรี่สิ




โดย: p.g IP: 117.47.159.230 วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:22:40:14 น.  

 
สวัสดีครับคุณ p.g ครับ

คุณเขียนได้ตรงใจผมมากๆ ใช่แล้วครับ

ผมเขียนได้ไม่มีมิติเท่าคุณพิงค์ ใช่เลย นั่นแหละ ที่ผมจะพูด

ฮี่ๆ


โดย: เจ้าของบ้าน..อ่านแล้วอยากเม้นต์ (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:22:55:13 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคำอวยพร
ขอให้ท่านพี่มีความสุขมากๆเช่นกันนะครับ

คงต้องลาไปเอาหัวฟาดหมอนแล้วล่ะครับ

ราตัดสวี
ราตรีสวัสดิ์ครับ





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:23:25:00 น.  

 
มีคำถามมาถามเล่นๆๆ เกี่ยวกับต้นไม้ครับ



โดย: Sleeping_prince วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:2:38:23 น.  

 
คนหลงเข้ามา
อ่านแล้ว ได้ยิ้ม
วันดี คืนดี
คืนไม่ดี วันไม่ดี
ได้หลงเข้ามาแบบนี้
ดีเหมือนกันแฮะ
ขอบคุณครับ


โดย: bondsp วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:8:22:48 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เป็ดสวรรค์
Location :
สวรรค์ชั้นดาวโด่..สมาคมผู้เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่งแห่งเอธิโอเปีย.. Ethiopia

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [?]





เจ้าของบล็อก ชื่อ “เป็ดสวรรค์”
บุตรพระเจ้ากูลิโกะ ผู้ปกครองแคว้นมิยาบิ
ชอบมองโลกในมุมขำขัน เป็นพรสวรรค์
ติดตัวมาจากนครสวรรค์
เมื่อแรกประสูติ โหราธิบดีนามว่าโตโยต้าได้ทำนายว่า
พระโอรสพระองค์นี้ หัวพระถันดำเมี่ยมยิ่งนัก นับเป็นกาลกิณี
เมื่อเติบใหญ่ขึ้นบ้านเมืองจะวุ่นวาย
ชาวเมืองจะออกมาชุมนุม และจะมีคนตายถึง 91 ศพ

เมื่อพระราชบิดาเห็นดังนั้น จึงให้เนรเทศพระโอรสน้อย
ให้ออกไปทำไร่ไถนาอยู่แคว้นปัญจาบ
หลังๆหันมาปลูกฝิ่นส่งออกขายนอกประเทศ
มีความสนิทสนมกับขุ่นส่า คบค้ากับตานฉ่วย

เมื่อเติบใหญ่ขึ้น จึงใช้เวลาว่างมาเขียนบล็อกเล่นๆ
จนล่าสุด เพื่อนฝูงก็เมตตา โหวตให้ได้สายสะพาย
ทรงซาบซึ้งพระหัวใจมาก กะว่าจะเลิกค้าฝิ่น
แล้วหันมาเอาดีทางขีดเขียนแทนแล้วล่ะ

หวังว่าจะมีรอยยิ้มหลังจากที่อ่านจบ
ยิ้มเล็กยิ้มน้อย ค่อยๆยิ้ม แต่ยิ้มนานๆก็ได้

และหากคุณชื่นชอบเรื่องขำขันชวนหัว
โปรดอย่ามองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ
เพราะหากคุณชอบมัน และมีคนชอบมัน
ก็แสดงให้เห็นว่า มันคงจะมีคุณค่าในตัวมันเองอยู่บ้าง

ลงนาม
อัลบัสไดร์เวอร์ เพอรซิวาล วูลฟริก เป็ดสวรรค์
อังคารที่ 4 เมษายน พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว 2554 ปี

Group Blog
 
<<
กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
6 กันยายน 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add เป็ดสวรรค์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.