"ปัญหาของเราคือใจเราไม่นิ่ง

ใจไม่เฉยไม่มีอุเบกขา"

ถาม : เราโดนใส่ร้ายเข้าใจเราผิด

จนเราตกเป็นผู้ร้ายในสายตาคนอื่น

 ข้อหนึ่งเราจะทำยังไงคะ

พระอาจารย์ : ก็เราไม่ได้เป็น

เราจะไปกลัวทำไมล่ะ

ในสายตาเราดีหรือเปล่าล่ะ

 ถ้าเราไม่ได้เป็นอย่างที่เขาพูด

แล้วจะวิตกทำไม

 คนอื่นถ้าเขาอยากจะเชื่อก็ช่วยไม่ได้

แล้วเราจะไปรู้เหรอว่า

คนที่เขาฟังเขาจะเชื่อหรือเปล่า

 บางคน คนบางคนฟังเขาอาจจะไม่เชื่อก็ได้

 เพราะรู้น้ำยาไอ้ของคนพูดว่า

มันชอบโกหกหลอกลวงนี้เขาไม่เชื่อ

ฉะนั้นเราอย่าไปกังวลกับคำพูด

ความรู้สึกของคนอื่นมันไม่เกี่ยวกับเรา

ขอให้เรารักษาใจของเราไม่ให้วุ่นวาย

ไปกับการที่เขาใส่ร้ายเราได้ก็พอ

 แต่เราไปห้ามเขาไม่ได้

ห้ามเขาใส่ร้ายเราไม่ได้

 ห้ามให้คนอื่นไม่ไปเชื่อเขาไม่ได้

ถ้าคนอื่นอยากจะเชื่อมันก็เชื่อแหละ

 คนที่เกลียดเราอยู่แล้ว

พอใครไปใส่ความหน่อยมันก็เชื่ออยู่แล้วแหละ

 แต่คนที่ไม่เกลียดเรารักเรานี้

ใส่ความยังไงมันก็ไม่เชื่อ

 เพราะเขารู้จักเราว่าเราเป็นยังไง ใช่ไหม

ฉะนั้นเราอย่าไปกังวลเลย เราห้ามไม่ได้

 ขอให้มองข้อครหานินทา

เหมือนกับเสียงลมพัดก็แล้วกัน

 เราไปห้ามลมไม่ให้พัดได้ไหม

 เนี่ยตอนนี้ลมพัดมีเสียงอย่างโน้น

เสียงลมพัดมาเราไปหยุดมันไม่ได้

 เราก็ปล่อยมันพัดไป ปัญหาของเราคือ

ใจเราไม่นิ่งใจไม่เฉยไม่มีอุเบกขา

มีความอยากให้เขาอย่าพูดอย่างนี้ ใช่ไหม

นี่ก็ความอยากอีกแล้ว แต่ถ้ามีสมาธิก็เฉย

เพราะอยากให้เขาไม่พูดก็ทุกข์ใช่ไหม

และเรามองไม่เห็นว่าเราห้ามเขาไม่ได้

 เขาจะพูดเราห้ามเขาไม่ได้

ฉะนั้นเราอย่าไปอยากให้เขาไม่พูด

 ปล่อยเขาพูดไป

เขาอยากจะพูดอะไรก็พูดไป

 เขามีสิทธิ์ที่จะพูด คำพูดของคนนั้น

เปลี่ยนคนอื่นได้ก็ดีสิ ใช่ไหม

 งั้นเราก็เปลี่ยนตัวเราเองเลย

 พูดว่าต่อไปนี้จะรวยไม่เห็นมันรวยสักที

ต่อไปนี้จะหล่อไม่เห็นมันหล่อสักที

 ต่อไปนี้จะดีไม่เห็นมันดีสักที

มันไม่ได้อยู่ที่คำพูดของคน

คนเราจะดีจะชั่วจะรวยจะจน

มันไม่ได้อยู่ที่คำพูด

 ไม่ได้อยู่ที่คำสาปแช่งหรือคำสรรเสริญ

ญาติโยมเนี่ยชอบคำสรรเสริญของพระ

 ขอให้ร่ำให้รวย สาธุ สาธุ กันใหญ่ (ยิ้ม)

 แล้วรวยหรือเปล่า เนี่ยพูดมาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว

ปากเปียกปากฉีกให้พรทุกวัน

อายุ วรรณโณ สุขัง พลัง สาธุ สาธุ

แล้วเป็นยังไง ก็เหมือนเดิม

เพราะมันไม่ได้เจริญ

จากการที่เราพูดเข้าใจไหม

มันจะเจริญหรือเสื่อม

จากการกระทำของเราเอง

 เราทำตัวเราให้เจริญได้

เราทำตัวของเราให้เสื่อมได้

 แต่คำพูดของคนอื่นทำไม่ได้

ฉะนั้นอย่าไปวิตกกังวลกับคำพูดของคนอื่น

 ปัญหาของเราคืออยากจะให้เขาพูดดี

 แล้วอยากให้คนอื่นที่ฟังเชื่อ

เชื่อในความดีของเรา

ไม่ให้เชื่อในความไม่ดีของเรา

มันก็เลยทำให้เราทุกข์

ทุกข์เพราะความอยาก

 ฉะนั้นเราต้องมาหยุดที่ความอยาก

 อย่าไปอยากให้เขาไม่พูดอะไร

 เขาจะพูดอะไรก็ปล่อยเขาพูดไป

 อย่าไปอยากให้เขาเชื่อหรือไม่เชื่อ

ก็ปล่อยเขาเชื่อไป

 เขาอยากจะเชื่อก็ปล่อยเขาเชื่อไป

 เขาไม่เชื่อก็ปล่อยเขาไม่เชื่อไป.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

............................

สนทนาธรรมะบนเขา

วันที่ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๖๐






ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ