Group Blog
All Blog
<<< "หน้าที่ของพระ" >>>










“หน้าที่ของพระ”

ถาม: มีความจำเป็นหรือไม่ที่พระสงฆ์บางส่วน

ออกมาเรียกร้องให้บัญญัติไว้ว่า

 ศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติไทย

 เหมาะสมหรือไม่ครับ พระคุณเจ้า

พระอาจารย์: อ๋อ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่อง

ของหน้าที่ของพระนะ

 หน้าที่ของพระคือศึกษา ปฏิบัติ แล้วบรรลุธรรม

 บรรลุธรรมแล้วก็ไปเผยแผ่สั่งสอนคนต่อไป

 ถ้าคนเขามีศรัทธา เขาเคารพ

 เขาก็จะถือเป็นศาสนาไปเอง

 ไม่ต้องไปเขียนในกระดาษ

ให้มันเสียเวลาหรอก เขียนไปก็เท่านั้น

 เดี๋ยวนี้คนไทยที่บอกเป็นพุทธนี้ พุทธจริงรึเปล่า

 หรือพุทธในทะเบียน พุทธ

แต่ยังกินเหล้า ยังเล่นการพนันกัน

ยังเสพอบายมุขกันอยู่ อย่างนี้ก็ไม่ถือว่าเป็นพุทธ

 เขียนไปก็เสียเวลาเปล่าๆ

ดังนั้นมันไม่ใช่หน้าที่ของพระสงฆ์องค์เจ้า

ที่จะไปบอกทางบ้านทางเมืองให้เขาทำอะไร

 นอกจากทางบ้านทางเมืองเขามาขอปรึกษา

 ก็ให้ความรู้กับเขาไปได้

 แนะนำเขาได้ถ้าเขามาถาม

แต่เราไม่ควรที่จะไปเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการ

ไปสอนไปบอกญาติโยมให้ทำอย่างงั้นทำอย่างงี้

 เพราะเรื่องของบ้านเมืองเป็นเรื่องของญาติโยม

พระเรามีหน้าที่เพียงแต่ดูแลพระเราด้วยกัน

 ให้อยู่ในกฎในระเบียบให้เรียบร้อย

ให้น่ารักน่านับถือ ส่วนบ้านเมืองจะเอากันยังไง

 มันเรื่องของบ้านเมือง ไม่เกี่ยว.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

.................................

ธรรมะบนเขา

วันที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๖๐







ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 28 ธันวาคม 2560
Last Update : 28 ธันวาคม 2560 8:16:19 น.
Counter : 395 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ