Group Blog
All Blog
<<< "หยุดโกรธได้ถ้าไม่อยาก" >>>











“หยุดโกรธได้ถ้าไม่อยาก”

ถาม: ถ้ามีความโกรธเกิดขึ้น เห็นอยู่ว่ามันอยู่ในจิต

 พยายามต่อสู้กับความโกรธ ต่อสู้กับตัวเอง

 เห็นอารมณ์ที่ร้อนรุ่ม

 พยายามหาเหตุผลที่จะคุยกับจิตตัวเอง

 แต่ก็เอาไม่อยู่ ไม่ดับเจ้าค่ะ

 ท่านพระอาจารย์มีวิธีไหนบ้างคะ

พระอาจารย์: ก็มีสองวิธี วิธีที่ง่ายก็คือใช้สติ

 ใช้พุทโธ อย่าไปคิดถึงเรื่องที่ทำให้เราโกรธ

 พุทโธๆไป หรือสวดมนต์ไป

หรือหลบมุมไปอยู่มุมไหนอยู่ห่างไกลจากเหตุการณ์

 อย่าไปอยู่อย่าไปเห็นสิ่งที่ทำให้เราโกรธ

คนที่เราโกรธ ถ้าไปแล้วยังโกรธอยู่ ก็ต้องใช้พุทโธๆ

 ท่องไปอย่าให้ไปคิดถึงคนที่เราโกรธเรื่องที่เราโกรธ

 เดี๋ยวสักพักเราก็ลืม แล้วความโกรธก็จะหายไป

อันนี้วิธีหนึ่ง ก็คือดึงใจดึงกายออกจากเหตุการณ์นั้น

 ดึงกายก็ย้ายสถานที่ ดึงใจก็ให้อยู่กับพุทโธ

อย่าให้ไปอยู่กับเรื่องที่ทำให้เราโกรธ

อันนี้ก็จะแก้ได้ชั่วคราว

 พอเรากลับไปคิดถึงใหม่ก็โกรธขึ้นมาอีก

วิธีที่จะแก้อย่างถาวรก็ไปแก้ที่ต้นเหตุของความโกรธ

 อะไรทำให้เราโกรธ เราโกรธเขาเพราะอะไร

 เพราะเราอยากให้เขาทำอะไรให้เราใช่ไหม

 บอกให้เขาไปช่วยเอาอันนั้นให้หน่อย

พอเขาไม่ไปเอาให้เรา เราก็โกรธ

 เราก็อย่าไปอยากสิ เราก็อย่าไปใช้เขาสิ

 ต่อไปก็อย่าไปอยากได้อะไรจากเขา

แล้วเราก็จะไม่โกรธเขา เขาจะทำอะไรเราก็จะไม่โกรธ

 เห็นไหมคนที่เราไม่รู้จัก เราไปโกรธเขาไหม

 เพราะเราไม่ได้ไปอยากได้อะไรจากเขา

 แต่คนที่ใกล้ตัวเรานี้ เรามักจะโกรธเขาเรื่อย

 นี่อะไรที่อยู่ใกล้ตัวเรามักจะโดนเรื่อย

 เพราะเรามักอยากจะให้เขาทำโน่นทำนี่ให้กับเรา

 พอเขาไม่ทำให้เรา เราก็โกรธเขา ก็อย่าไปอยาก

 ปัญหาของความโกรธก็เกิดจากความอยาก

 ความอยากก็เกิดจากการไม่มีความสุขในตัวเอง

 ก็ต้องกลับมาทำสมาธิ ทำใจให้สงบ

 พอใจมีความสงบ มีความสุขแล้ว

 ก็จะไม่ไปอยากให้ใครเขาทำอะไรให้เรา.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

............................

สนทนาธรรมบนเขา

วันที่ ๒๒ กันยายน ๒๕๖๐









ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 25 มกราคม 2562
Last Update : 25 มกราคม 2562 12:16:34 น.
Counter : 300 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ