Group Blog
All Blog
<<< "วิธีปฏิบัติให้ถึงพระโสดาบัน" >>>









"วิธีปฏิบัติให้ถึงพระโสดาบัน"

ถาม : วิธีปฏิบัติเพื่อให้ไปถึงพระโสดาบัน

 ต้องปฏิบัติอย่างไร?

พระอาจารย์สุชาติ : ต้องทำบุญ ทำทาน

รักษาศีล นั่งสมาธิ ฝึกทำใจให้สงบ

แล้วพิจารณาร่างกายว่าไม่เที่ยง เกิด แก่ เจ็บ ตาย

 จนกระทั่งปล่อยวางร่างกายได้

ไม่ทุกข์ไปกับความแก่ ความเจ็บ ความตาย

ไม่กลัวความแก่ ไม่กลัวความเจ็บ

 ไม่กลัวความตาย ก็เป็นโสดาบันได้

 ถ้ายังกลัวอยู่ก็ยังเป็นไม่ได้

 แสดงว่าใจยังยึดติดกับร่างกายอยู่

ต้องเห็นว่าร่างกายไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ตัวเรา

 เพราะมันต้อง แก่ เจ็บ ตาย เป็นธรรมดา

เหมือนกับเราเห็นร่างกายของคนอื่น

 ร่างกายของคนอื่นทุกข์ เราไปทุกข์กับเขามั๊ย

 เขาแก่ เขาเจ็บ เขาตาย เรานี้ไม่ทุกข์เลยใช่มั๊ย

 ร่างกายของเราก็เหมือนร่างกายของเขา

 เพียงแต่เรามาครอบครอง มายึดว่าเป็นของเรา

เราก็เลยไม่อยากให้มันแก่ เจ็บ ตาย

พอไม่อยากแก่เจ็บตายมันก็เลยทุกข์

 ก็ต้องไม่อยาก ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย

 ปล่อยมันแก่ไป เจ็บไป ตายไป

ถ้าอยากรู้ว่าปล่อยได้หรือไม่ ก็ลองไปทดสอบดู

นั่งให้มันเจ็บ ปล่อยให้มันเจ็บไป ไม่ต้องลุก

ไม่ต้องขยับ ปล่อยให้มันเกิดดับไปของมันเอง

 เดี๋ยวมันก็ดับไปเอง ความเจ็บเดี๋ยวมันก็หายไป

 เกิดแล้วก็ดับไป ถ้าปล่อยได้ก็แสดงว่า

ปล่อยความเจ็บได้แล้ว

ส่วนความตายปล่อยได้มั๊ย ก็ลองไปอยู่ป่าช้าดู

 ไปอยู่ในที่มันน่ากลัวดู ไปอยู่แล้วใจกลัวหรือเปล่า

 ใจทุกข์หรือเปล่า ยอมตายหรือเปล่า

 ถ้ายอมตายได้ก็ไม่กลัวแล้ว

 ไม่กลัวก็หายทุกข์ แสดงว่าปล่อยแล้ว

พระโสดาบันท่านปล่อยวางร่างกายได้

ปล่อยความแก่ได้ ปล่อยความเจ็บได้

 ปล่อยความตายได้

 อยู่กับมันได้อย่างสบายไม่เดือดร้อน

ลองปฏิบัติดู เบื้องต้นเอาง่ายๆ

เพียงเท่านี้ก่อนว่าทำได้หรือไม่

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

............................

ธรรมะบนเขา ณ จุลศาลา เขตปฏิบัติธรรมเขาชีโอน
วัดญาณสังวรารามวรมหาวิหาร ชลบุรี
วันที่ ๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๙






ขอบคุณที่มา fb. วัดป่าดอทคอม
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 18 มกราคม 2561
Last Update : 18 มกราคม 2561 6:03:16 น.
Counter : 494 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ