เหตุเกิดที่บ้านเก่า ถ.รวมมิตร อ.เมือง จ.ยะลา
สวัสดีวันหยุดค่ะ
วันนี้มาทักทายทุกคนวันหยุด ซึ่งทีแรกตั้งใจจะอัพบล็อกเรื่องหนังสือที่ได้มา แต่มาเจอเรื่องเศร้าๆที่เกิดขึ้น กับเหตุระเบิดที่หน้าบ้านเก่าของสาวซะก่อนเลยนำมาคั่นก่อน บล็อกข่าวนี้สาวทำไว้ 3 วัน แล้ววันพุธจะนำเรื่องหนังสือมาฝากนะคะ
บ้านหลังนี้ ถึงแม้จะเป็นเพียงบ้านเช่าหลังเล็กๆแต่ก็มีความหมายสำหรับสาวมาก หลายครั้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สาวพยายามหลีกเลี่ยงไม่พูดถึงเรื่องที่เกิด แต่มาวันนี้เหตุการณ์ใกล้ตัวที่เกิดขึ้นจึงทำให้มีบล็อกในวันนี้
สาวเป็นคนยะลาค่ะ เกิดที่หน้าโรงพยาบาลยะลา ถนนคุปตาสา เกิดได้ 2 เดือน พ่อกับแม่ก็พาไปอยู่กับอาก๋งและอาม่าที่สุไหงโกลก อยู่จนถึงอายุ 17 ปี แม่และพ่ออยากให้ย้ายที่เรียน ประกอบกับปัญหาทางบ้าน เราจึงย้ายบ้านจากสุไหงโกลก มาอยู่ยะลาบ้านเดิมของแม่ โดยมีพ่อดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายให้
มาอยู่แรกๆก็เช่าบ้านอยู่ แม่ก็ขายของเพิ่มรายได้ เราย้ายบ้านหลายครั้ง จนมาถึงบ้านหลังนี้ บ้านเลขที่ 8/1 ถ.รวมมิตร อ.เมือง จ.ยะลา ที่นี่เราอยู่กันอย่างมีความสุข แม้ทางเข้าบ้านจะคับแคบ เพราะบ้านหลังนี้ อยู่ในซอยเล็กๆ แถวหน้าโรงแรมโคล่า บ้านเราอยู่ด้านหลังเป็นห้องแถวไม้ไม่เก่ามาก มีเพื่อนบ้านรวมบ้านเรา 5 หลัง หน้าบ้านของเราที่ติดถนนใหญ่ ประกอบด้วยร้านเสริมสวย ร้านก๋วยเตี๋ยว ร้านเบเกอรี่ ร้านข้าวต้ม ร้านอาหารเหนือ ร้านข้าวขาหมู ทุกบ้านอยู่ด้วยกันมานาน แม่เราเองก็ขายของที่รถเข็นหน้าซอยทุกๆเช้า เราอยู่ตั้งแต่เรียนปี 1 ในสถาบันราชภัฏยะลา จนกระทั่งเรียนจบจากยะลาไปต่อสงขลา
จำได้ว่าตอนสัมภาษณ์เข้าเรียนที่ราชภัฏสงขลา อาจารย์เลยแซวว่าไม่กลัวเหรอ เราบอกว่าบ้านของเรา เราไม่กลัว อาจารย์บอกว่าระวังจะเกิดใกล้บ้าน เวลาผ่านไป 10 กว่าปีก็เกิดจริงๆ
จบปริญญาตรีจากสถาบันราชภัฏสงขลา เราก็ยังทำงานใกล้บ้าน ที่ทำงานเราถึงบ้านเดินประมาณ 5 นาทีก็ถึง ระยะเวลาเกือบ 10 ปีในการอยู่ที่นี่ เราผูกพันค่อนข้างเยอะ ทั้งกับบ้าน เพื่อนบ้าน รวมทั้งเบอร์โทร 073-212700 ตอนนั้นพิซซ่ายี่ห้อดัง มีการส่งถึงบ้าน เรากับแม่เรากับโทรศัพท์สั่งพิซซ่าจากเด็กๆที่เล่นโทรศัพท์กันเหนื่อย ^_^ หลายครั้งที่ไม่มีของกิน ยามเย็น ร้านข้าวต้มคือร้านที่เรามักใช้บริการ หมูสับใส่ปลาเค็มอร่อยมาก ผักผักบุ้งราคาไม่แพง ข้าวต้มถ้วยละ 5 บาท เหมาะกับทุกช่วงเวลา แม้ช่วงหลังจะไปกินน้อยเพราะเวลาไปเราจะไปช่วงบ่าย ยังไม่ขาย แต่เราก็ยังคิดถึงข้าวต้มของที่นั่นเสมอ
เวลาผ่านไป ทางบ้านเราได้รวบรวมเงินซื้อบ้าน และย้ายออกมากจากที่นั่น แม้เวลาผ่านไปหลายปี แต่ครอบครัวเรายังผูกพันกับที่นั่น ยังคงแวะเวียนไปสม่ำเสมอ
มาวันนั้นกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แม้เราจะย้ายมาอยู่ที่อื่น แต่ความเจ็บปวด คงไม่ต่างกันกับเจ้าของร้าน และคนในที่เกิดเหตุ เพราะที่นั่น เคยเป็นบ้านของเรา
ขอบคุณทุกๆคนที่แวะมา รบกวนหลีกเลี่ยงคำพูดในทางรุนแรงนะคะ เพราะเราเขียนบล็อกเพื่อระลึกถึงความหลังและความผูกพันกับบ้านเก่าของเราเท่านั้น...sawkitty
รวมลิงค์เหตุการณ์ค่ะ
//www.thairath.co.th/content/region/89163
//www.dailynews.co.th/newstartpage/index.cfm?page=content&categoryID=561&contentID=71718
//www.oknation.net/blog/cop-guide/2010/06/12/entry-1
Create Date : 13 มิถุนายน 2553 |
|
16 comments |
Last Update : 13 มิถุนายน 2553 12:42:42 น. |
Counter : 2997 Pageviews. |
|
|
|