เป็นเครื่องหมายที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน
ดีจังนะคะที่ได้รู้เกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ ^^

ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆ ค่ะ
ได้ความรู้เพิ่มมาอีก

ข้อมูลแน่นจริงๆค่ะ
วันไหนว่างๆจะแวะมาอ่านเรื่องอื่นๆต่อนะคะ

ขอบคุณที่ไปเยือนที่ //teakwater.bloggang.com น่ะค่ะ

ทุกบล็อคทุกหน้าเป็นเรื่องใหม่ๆสำหรับพิมทั้งนั้นเลยค่ะ ขอบคุณมากๆเลย

อาร์ม...ชื่อเท่เอาการค่ะ..

ขอบคุณมากครับที่แวะไปเยี่ยมที่ blog
ข้อมูลใน blog ของคุณน่าสนใจมากๆ ครับ

น่าสนใจมากเลยค่ะ แปลกดี ค่ะ

เพิ่งทราบค่ะว่าเวลา
ไปรบต้องลาออกจากราชการก่อน

แมน มั่ก ก้าบ

ขอบคุณมากครับ มีเพื่อนอยู่คนหนึ่งเป็นเสือพรานไปรบในลาวนี่แหละ น่าจะอยู่ในกองพันใดกองพันหนึ่งที่กล่าวถึง

หลังหมดสงคราม เขากลับมาเล่นปาหี่ขายว่านและสมุนไพร เคยเจอครั้งหนึ่งตอนเปิดการแสดงอยู่ที่ท้องสนามหลวง

เป็นทหารรับจ้าง(ไปตาย) พอรอดตายกลับมา ก็ต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดไปวัน ๆ โดยไม่มีสวัสดิการใด ๆ

เป็นข้อเตือนใจคนไทยรุ่นหลัง ในยามเกิดสงคราม กากปลุกกระแสรักชาติ คลั่งชาติ คลั่งลัทธิ จนคนยินยอมพร้อมใจไปตายได้โดยไม่คิดหน้าคิดหลัง

พอสงครามสงบ คู่สงครามกอดคอจูงมือกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน คิดดูว่า คนที่เสี่ยงชีวิตไปตายในวันนั้นจะรู้สึกอย่างไร...

เศร้านะ...

^
^
เศร้าจริงด้วยเหมือนในหนัง
ที่เคยดูเลย ครอบครัวก็ไม่ได้อะไร
ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมา ถ้าจะให้เลือก
เลือกไม่ให้เกิดสงครามดีกว่าค่ะ
โลกเราแค่ภัยธรรมชาติก็แย่อยู่แล้ว
ยังจะมีภัยจากมนุษย์ด้วยกันอีก
ผู้บริษุทธิ์ต้องมาล้มตายไปกี่คนแล้ว

ที่บ้านตาน้องยายก็ไปรบที่ไหนไม่แน่ใจ
แต่มีปืนที่ใช้รบเก็บไว้อยู่ค่ะ

ลุงก็เคยไปรบที่เกาหลีลุงเป็นทหาร
มีรูปถ่ายขาวดำเก็บไว้ในวัยเยาว์
เป็นภาพถ่ายที่เราส่งลุงไปรบ
ยังเตาะแตะอยู่เลยจำความไม่ได้
แต่ลุงปลอดภัยกับมาน่ะค่ะ

เท่ห์มั่กมากค่ะ

ทหารไทยทั้งที่ไปในเครื่องแบบและถูกบังคับให้
ถอดเครื่องแบบเสียก่อน ถูกหลอกให้ไปตายเพื่อชาติ
อื่นมาเยอะ แล้วผลก็อย่างที่เห็นๆ สงสารพวกเขาครับ

ขอบคุณที่มาเตือนให้เรานึกถึงเขาอีกครั้ง

มีค่ะรูปไว้จะเอามาให้ดูน่ะค่ะ
กำลังเด็กมากๆ แต่อยู่ที่บ้าน
ที่อยุธยาค่ะ ไว้กลับไปรอบนี้
จะเอามาฝากค่ะ

นับว่าพวกเขาเป็นวีรบุรุษผู้กล้าเลยล่ะ

ที่สามารถเสียสละแม้กระทั่งชีวิตตนเอง

โดยไม่ได้สิ่งใดเป็นการตอบแทน

น่าภูมิใจที่ชาติเรายังมีคนกลุ่มนี้หลงเหลืออยู่นะคะ

ซึ่งหาได้ยากมากในสมัยปัจจุบัน

ขอบคุณที่แวะเวียนไปเยี่ยมบ้านยายบ่อยๆ

ขอรูปไปว่าจะเล่าเรื่องเก่าๆ ก็ยังไม่ได้เล่าสักที

ขอเก็บรูปไว้ก่อน
แล้วจะกลับมาอ่าน...อีกนะค๊ะ

เข้าใจคำว่า "ทหารเสือพราน" อย่างละเอียดก็วันนี้แหละค่ะ ขอบคุณสำหรับข้อมูลนะคะ


มีความสุขกับอาหารมื้อเย็นนะคะ

ขอบคุณข้อมูลดี ๆ ค่ะ
ว่าง ๆ จะเอารูปสวย ๆ มาให้ดูอีกนะคะ

ดีจัง นอกจากได้รู้ชื่อของตราแล้วยังได้รู้เบื้องลึกเบื้องหลังด้วย ขอบคุณมากสำหรับข้อมูลดีๆนะคะ

แวะมาทักทายค่ะ..

ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆ นะคะ

"การไปรบในลาวครั้งนั้น เป็นปฏิบัติการที่ถูกปกปิดเป็นความลับ นั่นคือ ทหารเสือพรานจะต้องเขียนใบลาออกไว้ หากเกิดความสูญเสียขึ้นใดใด จะไม่สามารถเรียกร้องสิทธิได้ ดังนั้นวีรกรรมที่เกิดขึ้นในครั้งนั้นอาจไม่ได้บันทึกไว้ " ความรู้ใหม่อีกแล้ว เหมือนในหนังเลยอ่ะค่ะ

ได้ความรู้ใหม่เลยนะคะ อ่านแล้วเหมือนกับเป็นทหารรับจ้าง ที่ไม่ได้ benefits อะไรเลย
บำเหน็จบำนาญอะไรไม่ได้เลยใช่ไหมคะเนี่ย

ไม่เคยเห้นเลยครับเครื่องหมายแบบนี้

สวยดีครับแถมได้รู้ข้อมูลถึงที่มาที่ไปของอาร์มนี่อีก

ขอบคุณครับสำหรับข้อมูลดีๆแบบนี้

สวัสดีค่ะ สบายดีมั๊ยคะ

หวัดดีค่ะ เอาสถานีรถไฟมาฝากค่ะ

เป็นอีกเรื่องที่น่าสนใจมากๆเลยล่ะค่ะ (ไม่เคยรู้มาก่อนอีกแล้ว )

การสะสมสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ย่อมนำไปสู่ความรู้ใหม่ ๆ

ผมชอบความรู้สึกเวลาตามหาชิ้นสุดท้ายของคอลเลคชั่นนะ มันตื่นเต้นดีตอนเจอ ทั้งตื่นเต้นทั้งดีใจว่างั้นเถอะ

ว่าแต่มีใครคิดเหมือนผมไหมครับ ว่าเสือบนอาร์มเสือพรานในภาพ ทำไมดูเซ้าเศร้า เป็นเสือนัยน์ตาโศกจริง ๆ
ราวกับจะสื่อให้เห็นว่า สงครามเป็นความทรงจำอันปวดร้าวของทุกคน (ท่าจะคิดมากไปหน่อย หุ หุ )

ก็ดีใจครับที่ยังมีคนคิดถึงกันอยู่ อดีตที่มันอยากลืม แต่ก็ต้องจำ เสียสละเพื่อบ้านเมือง ก็ปิดทองหลังพระได้เต็มสวยทั้งองค์ คิดถึงเพื่อนๆที่ไม่ได้กลับบ้านตลอดกาล
อดีต ผบ.หมวด 4 ร้อย 2 พัน BC 612 A เชียงลม
รอง ผบ.หมวด 2 ร้อยปฏิบัติการพิเศษ BC 622 น้ำยู้
(น.อ.นิพนธ์ วุฒิสันต์ นายทหารนอกราชการ สังกัด กองบัญชาการกองทัพอากาศ nipont_91@hotmail.com)
ทหารอากาศโยธิน คนแรกที่เข้ารบในกองพันทหารเสือพราน ตั้งแต่ 29 พ.ค.2515 - 29 ก.ค.2516

สวัสดีครับ ผบ.หมวด 4

ยินดีครับที่ท่านกรุณามาคอมเม้นต์

อยากให้ท่านเล่าเรื่องในอดีตให้คนรุ่นหลังได้ฟังครับ

หลากหลายความคิดล้วนแต่หวังดีขอขอบคุณแทนผู้ที่ล่วงลับเพราะเสียสละให้แผ่นดิน ใครจะรู้ถ้าไม่มีพวกเขาบ้านเราอาจเป็นคอมมิวนิสค์ไปแล้วก็ได้ผมในฐานะเสือพรานรุ่นใหม่รับใช้ประเทศมา 17 ปีขอร่วมสดุดีด้วยคน

ผมได้สมัครเป็นทหารไปรบที่ประเทศลาวเมื่อปี พ.ศ. 2515-2517 ประจำที่สมรภูมิลาว เมืองล่องแจ้ง ในนาม กองพันทหารเสือพราน ที BC 605A และ กองพัน BC603B

เพื่อนๆผมหลายคนที่ต้องเอาชีวิตไปทิ้งที่นั่น ทั้งที่ได้ร่างกลับมาและไม่ได้ร่างกลับมาหลายท่าน เช่น อส.บุญส่งนาคมาก อส. บุญส่ง จำปากุล อ.ส.ทองใบ และ อส.ไพศาลฯ บางคนก็ต้องมาวิกลจริตด้วยพิษสงของสงคราม

แต่ด้วยจิตสำนึกในหน้าที่ของนักรบทหารเสือพราน ทุกคนตั้งใจสู้อริราชศัตรูเพื่อผืนแผ่นดินไทย โดยการออกไปรบนอกประเทศ เพื่อสกัดกั้นไม่ยอมให้คอมมิวนิสต์คิดมาครอบครองประเทศไทยได้

สมควรแล้ว ที่แนวหลังควรจะสดุดีวีรกรรมของอดีตนักรบ ทหารเสือพรานทุกท่าน ที่ได้เสียชีวิตไปแล้วและท่านที่ยังมีชีวิตอยู่เพื่อมาเล่าความหลังให้กับลูกหลานได้รับทราบความจริง ที่ว่า ทหารเสือพรานไม่ได้หวังลาภยศและสรรเสริญ เพียงแต่อยากให้ชนรุ่นหลังได้จดจำวีรกรรมของพวกเรา และประกาศเปิดเผยเพื่อให้บันทึกเป็นหนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์ของประเทศไทยและชาวโลกสืบไป

ขอบคุณครับที่คุณ COMBAT ได้เล่าเรื่องทหารเสือพราน

ขอสดุดีวีรกรรมของอดีตนักรบทุกท่านครับ

ว่าจะกลับมาเล่าให้ฟังอีก ก็ไม่ค่อยว่าง พอดีเปิดมาเจอเลยนึกได้ ทหารเสือพราน ปัจจุบันมีชมรม " นักรบนิรนาม 333 "
333 คือ ชื่อกองบัญชาการ ตั้งที่ อุดรธานี เมื่อตอนสงคราม ปัจจุบันชมรมตั้งอยู่ที่ สโมสรนายทหารสัญญาบัตร กองทัพอากาศดอนเมือง เพิ่งประชุมใหญ่ประจำปี เมื่อ 3 เม.ย.53 มีการประชุมใหญ่ทุกปี และกำลังติดตามผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ทุกระดับ มาระลึกถึงความหลังด้วยกัน ถ้าสนใจเข้าไปที่เวป
//www.uwa333.net/index.php
และจะหาโอกาสมาเล่าให้ฟัง เรื่องจริงที่ยิ่งกว่าหนังหรือนิยาย

อาร์มที่เห็นข้างต้น เป็นอาร์มของกองพัน บีซี 610 ร้อย 1
อยู่ประจำลาวภาคกลาง (ล่องแจ้ง) ส่วนที่อยู่ในเขตกองทัพภาคที่ 1 ของลาว (ภาคเหนือ ... เมืองเชียงลม LS 69-A) ฉก.ราทิกุล มี กองพันบีซี 611, 611 เอ , 612, 612 เอ, 615 ,620 , ร้อยล่าสังหาร และ พัน ป.75
เคยร่วมปฏิบัติการ ในยุทธการสุรศักดิ์มนตรี 8 (เล่าอู) เมื่อ มิ.ย.2515 มีกองพัน 611,612 ,611 เอ 612 เอ และร้อยล่าสังหาร สนับสนุนด้วย ร้อย ป.75 และเครื่องบิน ที 28
เข้าตีบ้านเล่าอู อ.เทิง เชียงราย (ปัจจุบันเป็นตลาดนัดรับนักท่องเที่ยวไปแล้ว) ก็ใกล้ๆภูชีฟ้าที่ชอบไปเที่ยวดูพระอาทิตย์ขึ้นกัน ไม่แน่นานักรบตายเกลื่อนแถวนั้นทั้งสองฝ่าย ไม่รู้ว่ามานั่งคุยกับนักท่องเที่ยวบ้างหรือเปล่า ผู้เขียนเสียบัดดี้ ส.อ.สมุทร เคนวิเศษ เมื่อ 17 มิ.ย.15 เวลา 1830 ตอนแกตายลูกชายเพิ่งขวบกว่า เดินยังไม่แข็งเลยอนาถนัก เฮ้อ..พอก่อนทำใจไม่ได้ แล้วจะเล่าให้ฟังโอกาสหน้า สวัสดีครับ

ขอโทษครับ กองพันที่อยู่เมืองเชียงลม มีกองพันทหารอากาศโยธินที่ไปปฏิบัติการ อีก 2 กองพัน คือ พัน บีซี 622 ที่เข้าพื้นที่ ไล่ไล่กับ พัน บีซี 620 ที่เปลี่ยนพื้นที่จากภาคกลาง(ล่องแจ้ง) มาช่วยพื้นที่ภาคเหนือ ผมอยู่ พัน บีซี 612 เอ ประมาณ 2 เดือน (ทหารอากาศโยธินคนเดียว แบบข้ามาคนเดียว) หลังยุทธการสุรศักดิ์มนตรี 8 เล่าอู ได้รับบาดเจ็บโดนแรงอัด จรวด อาพีจี 2 หูตาเกือบเสีย เสียบัดดี้ไป 2 คน คือ ส.อ.สมุทร เคนวิเศษ ทหารม้าภูเขา และ ส.อ.สุจิตร กลิ่นกุล ทหารปตอ.เกียกกาย กรุงเทพ และก็เป็นจังหวะเดียวกับที่กองพันทหารอากาศโยธิน บีซี 622 เข้าพื้นที่ จึงขอย้ายมาอยู่กับทหารอากาศโยธินด้วยกัน ส่วน กองพันบีซี 622 เอ ซึ่งเป็น พัน อย.ทอ.รุ่นที่ 2 ไปสับเปลี่ยน กลางปี 2616 ทหารอากาศโยธินก็คือทหารราบอากาศ นั่นเอง

ว่าจะหยุด พอดีข้อมูลพิมพ์ผิด พัน อย.ทอ.รุ่นที่ 2 ไปสับเปลี่ยนกลางปี 2516 ไปอยู่ในพื้นที่ กองพันละ 1 ปีครับ

ขอขอบคุณ ผบ.หมวด 4 ที่มารำลึกถึงเหตุการณ์รบในอดีตครับ สถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงาม บางทีเคยเป็นสนามรบมาก่อน

สมาคมนักรบนิรนาม 333 นั้น ผมได้ทำลิงค์ไว้แล้วครับ

ท่านที่สนใจเรื่องราวของเหล่านักรบนิรนาม(เสือพราน)
ลองเข้าGoogle แล้วพิมพ์คนไทยในกองทัพลาว เรื่องราว
ต่างๆอยู่ในนั้นพร้อมภาพที่เกิดจริงๆ และขอขอบพระคุณ
ทุกท่านที่สนใจเรื่องราวของพวกเรา เพราะปัจจุบันพวก
อายุก็มากแล้ว(ผมและคุณCombatก็50กว่าๆแล้ว) กลัวว่า
เรื่องราวจะสูญหายไปตามอายุขัยและกาลเวลา อยากจะให้พวกเรา(นักรบนิรนาม)ทุกสมรภูมิ เช่น เชียงลม ปากเซล่องแจ้ง เล่าขานให้ผู้อยากรู้และลูกหลานได้รับรู้ถึงภารกิจและวีรกรรมของพวกเราด้วย

ต้องกการทราบ e-mail address and phone number of uwa333 กรุณาส่งมาที่ uthainuan@hotmail.com หรือ uthainuan@aol.com เวปเดิมใช้ไม่ได้ ไม่ทราบจะติดต่อใคร
สมาชิคuwa333 ล่องแจ้ง(LS-20A) 2511-2517
ขอบคุณมากๆ

ต้องขอขอบคุณเหล่าผู้กล้า" เสือพราน" ที่สละชีพเพื่อชาติพวกเรา วัยรุ่น ขอคาระวะ พวกท่านคือ the Hero..

ไม่รู้ว่าเมื่อวันที่ ๒ เมษา ๕๔ ไปร่วมงานมาหรือเปล่าครับ ผมนั่งที่โต๊ะ ฉก.ราทิกุล ครับ ผบ.หมวด๔ ผมขึ้นไปเสริมเมื่อ ๑๕ ธันวา๑๕ ครับ ยินที่ได้รู้จัก

ผมเสียใจมากที่ไม่ได้ไปร่วมงานเมื่อวันที่ 2 เม.ย. ที่ผ่านมา ผมเกิดอุบัติเหตุเดี้ยงโดยล้มหน้าห้องน้ำที่ระยอง ต้องส่ง รพ.กรุงเทพระยองด่วน ทั้งๆที่ผมตรียมตัวจะไปรดน้ำดำหัวท่านอดีตผู้บังคับบัญชาและเพื่อนๆพี่ๆนักรบลาวด้วยกันอย่างดี โดยท่านพี่กัปตันบันลือฯ ท่านอุตสาห์โทรมาชวนผมล่วงหน้าหนึ่งอาทิตย์ เมื่อการจัดงานรดน้ำดำหัวของสมาคมนักรบนิรนาม 333 ครั้งแรก ปี 2547 ผมก็ได้มีโอกาสและเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับให้เป็นพิธีกรบนเวที ซึ่งวันนั้นท่านอดีตผู้บังคับบัญชาก็มากันทุกท่าน ไว้ปีหน้าคงจะมีโอกาสได้ไปครับ จะรักษาสุขภาพให้ดี จะได้ไปร่วมงานวันสำคัญของอดีตนักรบลาวทุกคนครับ

รักษาสุขภาพนะครับ ขอให้คุณ Combat หายจากอาการป่วยโดยเร็วครับ

ตั้งใจมาร่วมงานรดน้ำดำหัวอดีตผู้บังคับบัญชา และพี่ๆ และอยากเจอพื่อนๆ แต่...มีเหตุขัดข้องเล็กน้อยแถวๆ สระบุรี เลยไม่ทัน ปีหน้าจะมาใหม่ และอยากขอรบกวนคุณ Combat ช่วยติดต่อกับสมาคมนักรบนิรนาม ช่วยส่งใบสมัครสมาชิกให้ผมหน่อยทาง e-mail ผมก็ได้
ที่ WeerapolD78@gmail.com ขอบคุณล่วงหน้ามา ณ ที่นี่ด้วย และขอให้คุณ Combat หายเร็วๆด้วย

ไม่ทราบว่าท่านได้รับใบสมัครของสมาคมฯ 333 แล้วหรือยังครับ ถ้ายัง....ผมจะได้ confirm ไปที่ สมาคมฯอีกครั้งหนึ่ง และขอขอบคุณท่านที่อยากเป็นสมาชิกฯ ที่พวกเราจะได้มาเป็นทีมงานเดียวกัน มาเล่าความหลังที่ไม่อาจลืมเลือนได้อีก รวบรวมเรื่องราวมาเล่ากันแล้ว อีก 100 ปีก็เล่าไม่จบ เรื่องสมรภูมิรบที่ลาวนี่แหละครับ.........และขอขอบคุณที่ท่านส่งภาพทหารมาให้ทางเมล์ครับ

เรียนคุณ Combat
ใบสมัครยังไม่ได้รับเลยครับ ช่วยส่งทางe-mail ให้ด้วย ส่วนทั้งสองภาพผมโหลดเก็บไว้แล้ว ขอบคุณมากนะครับ ไม่แน่ใจว่าคนทางซ้ายมือและหรือพิธีกรคือคุณ Combat

ยินดีที่ได้พบเพื่อนเก่าร่วมสมรภูมิเชียงลม ยินดีที่ยังแข็งแรงและจำเรื่องราวเก่าๆได้ดี หวังว่าคงจะมีโอกาสร่วมสมรภูมิกันอีก(ถ้าไปไหว)

เพื่อนเก่าไม่ตรวจแนวรบเลย มัวแต่เลี้ยงหลานหรือ

น่านนนน...นักรบมันต้องยังงี้ขอให้อายุมันมากแต่ตัว ใจค้องพัฒนา เทคโนฯมันเก้าหน้าต้องพัฒนาให้ทัน จะได้ไว้คุยกันง่ายหน่อย ดีใจที่เพื่อนเริ่ม "ยิงเนท" เป็นแล้ว 555
ตอนนี้อย่าว่าแต่แนวรบเลย ถังรองน้ำที่ตีนเนินยังไม่มีเวลาไปดูเลย รบกับเจ้าหำน้อย ลมแทบใส่ทุกวัน
** ทำไมไม่รายงานตัวก่อน ทหาร จะเข้ามาแจมก็ให้รู้ชื่อแซ่ก่อน เหมือนขอเข้าอาศัยนอนที่ฐานเชียงลมซิเพื่อน ** แต่ขอย้ำ เวลาเมา อย่าเอาจดหมายแฟนมาให้เขียนแทน แล้วเซ็นชื่อเอง เลิกรับจ้างเขียนแล้วเฟ้ย !!!!

คุณพ่อผมไปรบที่ลาว ปี 2514-2515 อยู่ b.c.612 a ร้อย 2 มีเพื่อนพ่อหลายคนยังไปมาหาสู่กัน แต่ทุกคนแก่แล้ว เจอกันมักพูดเรื่องที่ลาว วันนี้มาพบข้อมูลนี้แล้วชอบมาก จะติดตามต่อไป

ขอแก้ไขข้มูลครับ คุณพ่อผมอยู่ b.c.602 a ร้อย 2 มีรูปถ่ายเก็บไว้ 8 ภาพ หากใครรู้จักเรื่องราวของ b.c.602 a ขอให้เล่าให้ฟังบ้าง ขอบคุณมาก

สวัสดีครับคุณ pichiti

ถ้าเป็นไปได้ ภาพ 8 ภาพนั้น น่าเอามาเผยแพร่นะครับ

เรียน คุณ Pichiti
โพลสภาพทั้ง 8 ภาพลงได้ไหมครับ จะได้ Coppy เก็บไว้ดู ภาพต่างๆ ในประเทศที่สาม เมื่อ 40 ปีที่แล้วเป็นภาพประวัติศาสตร์ที่หาดูไม่ได้อีกแล้ว พวกเราก็แก่ๆกันเกือบจะหมด ขอความกรุณาลงให้หน่อยเพื่อจะได้เก็บไว้เป็นที่ระลึก
ขอบคุณล่วงหน้าครับ
นักรบรับจ้าง

อยากทราบเพื่อนรว่มรุ่นของคุณพ่อ อยู่ ฉก.ราธิกุล แล้วอยากทราบว่า คุณอา ทหารหาญ ยังสบายดีไหม
พ่อผม สิ้นใจอย่างสงบแล้ว ดังสมญา Lonestar เชาตายอย่างโดดเดี่ยวในห้อง เหมือนคนนอนหลับ

โพลสภาพตามที่ขอแล้ว ถ่ายระหว่างอยู่ลาว 2 ปี (2514-2515) ส่วนเรื่องสู้รบ สนุก เสียว เศร้า การสูญเสีย กองร้อยล้มสลาย ต้องให้ผู้ไปรบเล่าเอง
//salakohok.freeforums.org/post2682.html#p2682

ขอบคุณมากครับคุณ Pichiti ภาพบน Skyline ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็น ฐาน C.B. ใกล้ๆกับฐาน C.W. ซึ่งอยู่บนเนินภูหมอก จากเนิน C.C. (เนินสูงที่สุดของ Skyline) ถัดลงมาเป็น ช่องเส้นทางถนนจากซำทองมาล่องแจ้ง ถัดจากช่องถนนเป็นฐาน C.E. ของ B.C.604 ที่ถูกรถถัง 3 คันบุกถล่มจนต้องถอนตัว จาก C.E. ก็เป็น C.B. และ C.W. ต่อไปก็เป็น C.A. C.T. สุดเนินฐานสุดท้ายคือ C.D. เรื่องราวต่างๆได้มีการบันทึกไว้ละเอียดเกือบ 100 % ที่ //www.iseehitory.com โดยท่านหัวหน้าภูสิน(พล.ท.สัมพันธ์ฯ) และพวกเราที่ยังมีชีวิตรวมทั้งคุณCombat ลองเข้าไปอ่านดูนะครับ ฝากเรื่องราวพวกเราและเผยแพร่ด้วยครับ เพราะนับวันพวกเราก็ร่วงโรยไปตามอายุขัย ที่เหลือสติสตังบางคนก็ไม่สมประกอบ สมบูรณ์ก็เหลือน้อย ไม่อยากให้เรื่องราวเหล่านี้เลือนหายไป ขอบคุณอีกครั้งครับ

ขอแก้ //www.iseehitory.com เป็น //www.iseehistory.com ครับ

ขอบคุณมากครับ คนแก่พิมพ์ตกตัวหนึ่งต้องขออภัย

เรื่องรถถังบุกถล่ม (จากคำบอกเล่า)
วันหนึ่งช่วงใกล้ค่ำขณะทหารกำลังอาบน้ำกัน มีทหารคนหนึ่งเป็นคนขี้เล่น ชอบเอาปืนไปจี้คนอื่นแล้วพูดว่าหยุดนะ บังเอิญแกไปจี้ทหารคนหนึ่งแล้วบอกว่าหยุดนะ ปรากฎว่าทหารคนนั้นตกใจแล้วมีพิรุธมาก จึงเอาตัวมาสอบถามได้ความเป็นสายลับของทหารฝ่ายตรงข้าม จากนั้นเอาตัวมาเค้นข้อมูล เอาไปทรมานแช่น้ำเย็นเย็นจนหนาวสั่นแล้วเอาไปลนไฟแต่ก็ไม่ยอมพูด จนกระทั่งนายทหารที่เคยไปรบเวียดนามมาพบจึงห้ามไว้ว่าเขาเป็นเชลยจะทำอย่างนั้นไม่ได้แล้วขอตัวไปควบคุมเอง เอาข้าวให้กิน หาเสื้อผ้าอย่างดีให้ใส่ ดุแลอย่างดี จนหลายวันต่อมาเขาจึงบอกความจริงว่าพรุ้งนี้รถถังจะเขาตี ฝ่ายทหารไทยรู้เรื่องนี้ไม่กี่คน คุณพ่อทราบจากวิทยุจึงบอกเพื่อนสนิทให้เก็บของคืนนี้แตกแน่ แต่ปรากฎว่าพระสยามฯยังคุ้มครอง วันนั้นเครื่องบินจากสัตหีบจะไปทิ้งระเบิดที่เวียดนาม ฝ่ายไทยจึงวิทยุขอความช่วยเหลือให้ช่วยทิ้งระเบิดทำลายขบวนรถถัง คืนนั้นเดือนหงายสว่างฟ้า คุณพ่อนอนหงายเห็นเงาเครื่องบินโฉบผ่านไปเป็นเงาผ่านดวงจันทร์แต่ไม่มีเสียงเครื่องบิน เมื่อไปถึงเนินที่รถถังฝ่ายตรงข้ามอยู่ได้ทิ้งระเบิดแล้วบินกลับเสียงเครื่องบินดังสนั่นท้องฟ้า ส่วนที่เนินนั้นเห็นเป็นแสงไฟจากระเบิดวูบวาวทั้งดอย ช่วงเช้าจึงเข้าเคลียพื้นที่เห็นเป็นหลุมขนาดรถทหารลงไปจอดได้ แล้วก็เอาศพฝ่ายตรงข้ามโยนทิ้งลงหลุมนั้น...
เรื่องเล่ามีมากมายแต่ไม่มีการเรียงลำดับเหตุการณ์ก่อนหลังหรือบันทึกไว้ช่างน่าเสียดาย

ไม่เคยเห็นมาก่อนจริงๆครับส่วนใหญ่เราจะเห็นแต่เสือคาบดาบอืมแปลก

เรื่องเครื่องหมายของทหารเสือพราน ปี 2515 - 2516 เท่าที่ทราบไม่มีเครื่องหมายใดๆแสดงแจ้งชัด เครื่องแบบก็ไม่ค่อยแน่นอน ที่เห็นพอเป็นระเบียบก็ชุดเขียว ชุดพรางเขียว ไม่ติดเครื่องหมายใดๆทั้งสิ้นแม้แต่เครื่องหมายยศ ที่เห็นเครื่องหมายต่างๆนี้ น่าจะมาจากทหารออกแบบกันเองแต่ละกองพันไปจ้างเขาปักมาติดกันเอง เพื่อความขลังความเท่ อะไรทำนองนั้น รูปหัวเสือหน้าหมวกก็เช่นกัน แบบจึงไม่เหมือนกัน ผมก็ไม่เคยได้รับแจกเครื่องหมายใดๆ แต่เพื่อนให้อาร์มติดไหล่ พื้นแดง มีรูปปักษ์สีขาวเป็นรูปช้างสามเศียร และพญานาคไขว้กัน สองตัว ใต้เท้าช้างสามเศียร ยังเก็บไว้ถึงบัดนี้ เพื่อน อยู่ บีซี 622 เอ ปี 2516
เท่าที่ทราบ ช้างสามเศียร พญานาคไขว้ สีขาว บนพื้นอาร์มสีแดง นี้น่าจะเป็นของกองทัพภาค 1 ของลาว ที่ ฉก.ราทิกุล เราเข้าไปอยู่ร่วม เท็จจริงไปยืนยันครับ

มีเวลา จะเล่าเรื่อง " ยุทธการสุรศักดิ์มนตรี 8 (เล่าอู)" ช่วง เดือน มิ.ย.2515 ซึ่งเป็นยุทธการที่ ทหารเสือพรานสูญเสียมากเป็นครั้งแรก ในพื้นที่ภาคเหนือ หรือกองทัพภาคที่ 1 ของลาว เป็นยุทธการ ไทยตีออก ทหารเสือพรานตีเข้า ตามแนวชายแดนด้าน อ.เทิง จ.เชียงราย ปัจจุบันขึ้นกับ จ.พะเยา

ขอบคุณครับ ผบ.หมวด 4 ที่ให้ข้อมูล ซึ่งยังไม่เคยทราบมาก่อน โดยเฉพาะเครื่องหมายในช่วงเวลานั้นที่ไม่มีรูปแบบที่แน่นอน

เช่นกันครับ กองกำลังทหารเสือพรานไม่มีเครื่องหมาย สังกัด ชั้นยศใดๆ ที่ติดกันรูปอาร์มต่างๆ ช่างปักหน้าค่ายฝึก(ช่างส่วนมากมาจากกหน้าค่าย พล.ร.9)ปักขาย ออกแบบเยอะแยะ จาระไนยไม่หมด บางคนติดจนเปรอะ "เสือพรานไม่ว่ากันอยู่แล้ว" หนำซ้ำห่วงดึงสลักระเบิดมือก็เอามาประดับที่หมวก ห่วงเป๊กเต้นท์บุคคลแกะมาทำกำไลมือไม่เว้นแม้แต่แหวนทองแดงของลูก M72 นำมาทำกำไลใส่แขน ท่อหางนำวิถีของ ค.81 ทำเป็นแหวน สะเก็ดของระเบิดขว้าง M26 ที่เป็นขดก้นหอยคล้ายแหวนลูกสูบรถยนต์ก็ไม่เว้นเป็นกำไลเท่ห์ๆ กระสุน M79 ทำเป็นไฟแช็ค ฯลฯ แต่ก็เป็นความสุขของคนที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะมีชีวิตรอดกลับบ้านหรือไม่ กันยายน 2514 จนถึง 10 ตุลาคม 2516 พบเจอหลายสิ่งหลายอย่างที่ในชีวิตนี้คาดไม่ถึง

ได้อ่านเรื่องเล่าแบบนี้แล้ว สนุกครับ ช่างปักก็ช่างเอาใจนักรบ ออกแบบเครื่องหมายเอง ถือว่ามีฝีมือการออกแบบที่ไม่เบาที่เดียวครับ

ผมสังกัด BC.619A นาวิกโยธิน กองทัพเรือ ปัจจุบันเกษียณในหน่วยงานนอกกองทัพ ผมไปสับเปลี่ยนกำลังรุ่นสุดท้าย2516-2517 ผมอยู่ฐานภูสูง ศาลาภูคูน ผมเห็นรูปที่น้องๆเขาไปเที่ยวลาวมาแล้ว บริเวณสามแยกภูคูน จากสามแยกที่รกด้วยหญ้าคาและซากรถข้าศึกที่ถูกทำลาย กลายเป็นสถานที่เจริญ มีตึกและร้านค้า ที่ใกล้กันนั้นมีจุดชมวิวด้วย ผมอยากทราบว่าใครที่เคยไปมาแล้วจะพอทราบมั๊ยว่า จะใช่ภูเขาลูกที่ผมไปอยู่หรือเปล่า ? เพราะย่านนั้นมีฐานภูสูงอยู่ลูกเดียวที่สูงที่สุด ห่างจากสามแยกภูคูนไปสักสองสามกิโล พอดีกับว่าจะชวนลูกๆไปเที่ยวย่านนั้นสักครั้ง จะไปตั้งต้นที่เวียงจันทร์ ไปวังเวียง ไปภูคูน เลี้ยวขวาไปทุ่งไหหินและจบลงที่หลวงพระบาง ใครทราบตอบด้วยครับจักขอบพระคุณอย่างยิ่ง ผมใช้เฟสบุ๊ค bumrung yodpayut ครับ...

ปีนี้เสียดายเป็นที่สุดครับที่ไม่ได้ไปคารวะรดน้ำดำหัวผู้บังคับบัญชา ที่ผ่านมาผมไปทุกปี ปีนี้ติดภารกิจกับหมอ ไปไม่ทัน หวังว่าผู้บังคับบัญชา อดีตทหารเสือพรานทุกท่าน พี่ปรีชา กัปตันบันลือและทีมงานทุกคนคงมีสุขภาพที่แข็งแรงนะครับ ด้วยรักและผูกพันจนกว่าชีวิตจะหาไม่ครับ
บำรุง ยอดพยุทธิ์ BC.619A

ยินดีครับที่ จอ.บำรุงมาเล่าประสบการณ์ ขอบคุณครับ

ตาที่บ้านผ่านสมรภูมิล่องแจ้งมาตอนนี้อายุ 75 แล้ว
ขาเดินไม่ไหวแต่ความจำยังดี บั้นปลายชีวิตนักรบแล้วครับ
อาสัยกินเบี้ยคนชราไม่มีหน่วยงานไหนเข้ามาดูแลเลย
เศร้าใจครับ ประเทศไทย กับนักรบที่ทำเพื่อชาติ

เห็นอดีตนักรบหลายๆหน่วย มีเรื่องราวที่เล่าขานกันด้วยความภาคภูมิใจ ในอดีตที่ผ่านมา บางหน่วยก็กิจกรรมพบปะสังสรรค์เพื่อนนักรบในอดีตกัน อย่างชมรมนักรบนิรนาม หน่วยผมยิ่งนิรนามมากกว่า เพราะว่าหาคนที่รู้เรื่องราวการปฏิบัติงานได้น้อยมาก การสูญเสีย บาดเจ็บพิการ ไม่มีให้ตรวจสอบได้ ทุกอย่างเป็นความว่างเปล่า เหมื่อนไม่มีอยู่ในสาระบบของกองทัพ ผมในนาม ชุดปฏิบัติการพิเศษเสือพราน หน่วยทหารขนาดเล็ก กองทัพภาคที่ 3 ส่วนหน้า ที่ทราบมาจัดตั้งประมาณา ปี 17 หรือ 19 ไม่แน่ใจ แต่มาถูกยุบไปปี 25 และเรื่องของหน่วยนี้ก็สาบสูญไป ผมเห็นหน่วยอื่นๆ แม้แต่ทหารพราน รู้สึกอิจฉา และน้อยใจ จริงๆ

ผมอยู่BC601ฝึกรุ่นสุดท้ายที่เขาไม้ปล้องปราจีนบุรีประมาณกลางปี2512บินไปครั้งแรกที่ล่องแจ้งบก.ร้อย1ผบ.พันคือผู้พันแจ้งผบร้อยจำชื่อเรียกขานไม่ได้ทราบแต่ชื่อจริงคือรท.เดชา อู่เงินภายหลังเปลี่ยนเป็น"สถิรอังกูร"มีเพื่อนร่วมสมรภูมิเท่าที่จำได้ เผด็จ ราชิวงศ์ อยู่อุบลฯ สงกรานต์ เมื่อเกิด อุดรฯ(เสียชีวิตแล้ว)ไอ้ยักษ์ สุพรรณฯ ตายในสนามรบ กองพันBuddy 602 ฐานถูกVCตีแตกละลายตอนอยู่ใกล้ๆชายแดนเวียตนามเหนือตัวผมเป็นพลยิงปกบ.ประจำบกร้อยได้รับบาดเจ็บจากF4Cถล่มผิดเป้าหมายแต่ถูกพวกเดียวกันตอนบ่ายแก่ๆตายเป็นเบือผมถูกส่งตัวโดยCopterมาที่ล่องแจ้งและซี123มารักษาอยู่รพ.US Airforceที่อุดรฯอยู่เกือบสองเดือนตลอดเวลาที่นอนพักรักษาตัวอยู่ที่นั่นไม่เคยเห็นผู้บังคับบัญชาชั้นสูงมาเยี่ยมเยียนเลย ทราบแต่เพื่อนร่วมรบที่บาดเจ็บที่ทยอยมารักษาตัวชุดหลังๆว่าเพื่อนๆตายอีกเยอะมากเอากลับมาเผารวมๆกันเผาจนเมรฯแตกร้าวและมีบางรุ่นใช้วิธีต้มและเอากระดูกซึ่งไม่รู้ของใครต่อของใครแจกจ่ายให้ญาติๆเอาไปทำบุญตามอัธยาสัย นี่แหละชีวิตของพวกเราในขณะนั้นหากเพื่อนๆที่ยังมีชีวิตอยู่ก็ติดต่อกับผมไดตามAddress ข้างล่างนี้ bjudon@windowslive.com

วันนี้ เพื่อนของผมเล่าให้ฟังถึงนักรบนิรนามท่านหนึ่ง ไปรบที่ทุ่งไหหิน ในลาว หลังจากสงครามเลิกแล้ว หายสาบสูญไปครบ 2 ปีทางราชการแทงเป็บบุคคลที่เสียชีวิตแล้ว ทางครอบครัวของนักรบท่านนี้ได้เงินช่วยเหลือสองแสนบาท ญาติๆจัดงานศพให้ตามประเพณี

เวลาผ่านไปอีก 1-2 ปี ท่านผู้นี้เดินแบกเป้กลับมาบ้าน ซึ่งอยู่ชานเมือง กทม. ผู้คนแตกตื่น นึกว่าผีหลอกกลางวันแสกๆ

ท่านเล่าว่า ที่หายไปเพราะถูกจับเป็นเชลยศึก ภายหลังได้รับการปล่อยตัว เดินเท้าเข้าไทยที่ชายแดน ระหว่างทาง เขากินแม้กระทั่งนก ดื่มน้ำจากต้นกล้วย เป็นที่รู้กันว่าเส้นที่ทางเดินมานั้น ได้รับการชี้แนะจากต้นทางว่าน่าจะปลอดภัย และเป็นที่รู้กัน

คุณอิมฯ เคยเป็นทหารหรือเปล่าคะ???????????????

ผมอยู่ กองพันที่ ๒๒A พื้นที่เชียงลม เข้าพื้นที่เมื่อ ๑๕ ธันวาปี ๒๕๑๕ ไปงานนักรบนิรนามเกือบทุกปี นั่งโต๊ะ ฉก.ราธิกุล ยินดีที่รู้จักครับ

ผมเคยไปเที่ยวแถวเซโปน บ้านดง เมืองนอง เสียดายภาพเส้นทางโฮจิมินท์ที่ถ่ายมีปัญหา ระเบิดที่ด้านระเกะระกะ

พ่อผมอยู่อยู่BA636ครับมีใครรู้จัก ลุงๆน้าๆที่อยุ๋BA636บ้างครับ?

คุณJackเข้าไปที่คนไทยในกองทัพลาว คลิ๊กที่สู่ล่องแจ้งภูเขาสูงก็ได้ ท่านที่เขียนเรื่องราวคือท่าน พล.ท.สัมพันธ์ แจ้งเจนเวทย์ เมื่อปี 2514 ท่านยศ ร.ท.เป็นนายทหารอำนวยการยิงนามระหัส"ภูสิน" ของB.A.636 ซึ่งเป็นหน่วยทหารปืนใหญ่ ลองเข้าไปถามท่านอาจรู้จัก เพราะช่วงกลางๆของสงครามท่านลงมาอยู่ลงแจ้งทำหน้าที่ทางด้านกำลังพลของ B.A.636 ด้วย ขอให้โชคดีนะครับ

ผมก็เคยเป็นทหารพรานมาก่อนครับแต่ ไปประจำที่ใต้ครับและ ตอนนี้ก็ลาออกแล้วแต่ก็ยังไม่ได้ใบผ่านศึกเลยครับ

วันไป 16/5/15Bc622อยู่กองทัพอากาศรุ่นแรกถ้าใครไปรบลาวตั้งแต่ปี พศ 15---16---โทรมาคุยกับผมได้ อยากเจอเพื่อนรวมรบ เบอร์ติดต่อผม 089-239-7821

พึ่งรู้ความจริงเลยนะเนี่ย
ก็เคยถามพ่อว่า ได้เป็นถึงจ่าแล้วทำไมลาออกจากราชการ
แต่ไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย
พ่อเคยแต่เล่าให้ฟังว่าพ่อเคยเป็นเสือพรานไปรบที่ลาว เอ...เราก็คิดว่าเป็นทหารพราน
แต่พ่อบอกไม่ใช่ทหารพรานเป็นทหารเสือพราน กองร้อยที่พ่อประจำอยู่ก็เหลือรอดมาเพียงแค่3นาย ส่วนรายชื่อของพ่อกับเพื่อนคนอื่นๆที่รอด ก็เป็นผู้สูญหายคือหาไม่พบ
ถูกขีดทับเป็นผู้เสียชีวิตไป
พอกลับมาได้ก็ต้องเปลี่ยนชื่อใหม่
แต่ความจริงเขาบังคับให้ลาออกนี่เอง
ขอสดุดีแด่ทหารกล้าทั้งหลายในวีรกรรมครั้งนั้นด้วยนะครับ
ชอบมากครับ ซักวันผมจะอยู่ในหน่วยรบพิเศษให้ได้

ผมเป็นทหาร เสือพราน กองพัน BC 617 A สังกัด หมวดช่าง หมู่ 1 ภารกิจ ทีภาค 2 ล่องแจ้ง อยากทราบว่า ทหารเสือพรานที่รบลาว มีสิทธิ์ ได้รับอะไรบ้าง และอยากขอเข้าชมรม ด้วย ถ้ามีใครรู้เรือ่งดีกรุณา ตอบที่ อีเมล์ phongsuriya8@gmail.com โทร 061-9489728 ผมจะคอยฟังอยู่นะครับ

มีงานเขียน เรื่องรบลาว จะนำลงตีพิมพ์ได้ที่ไหน phongsuriya8@gmail.com

พ่อผมท่านก็เป็นทหารพรานไปรบที่ลาวเหมือนกันท่านพูดให้ฟังท่านปไปประจำการที่ ปากเซ ภูเทวดา แต่รายระเอียดผมไม่รู้เดียวต้องกลับขอข้อมูลจากปากท่านให้ชัดเลยดีกว่า

คุณพงศ์ไพบูลย์ สุริยะเกรียงไกร ตอนจบภาระกิจคุณได้ใบจบภาระกิจไหม ถ้ามีก็นำไปทำบัตรผ่านศึกที่องค์การทหารผ่านศึกสาขาภูมิลำเนาของท่านได้เลย แต่ถ้าหายก็ลองไปติดต่อที่ ศปก.ทบ.สวนรื่นฤดี ขอใบแทนใบจบภารกิจเพื่อมาทำบัตรทหารผ่านศึกครับ ผมไม่แน่ใจว่าที่ตึกขาวอุดรธานี ปิดลงแล้วหรือยัง เพราะล่าสุดเค้าเปลี่ยนชื่อเป็น บก.นปพ.917 ถ้าไม่ปิดก็ติดต่อขอใบแทนที่นั่นได้เช่นกัน ขอให้โชคดีนะครับ

คุณพงศ์ไพบูลย์ สุริยะเกรียงไกร ครับ ถ้ามีเวลาว่างพอติดต่อกับผมหน่อยนะครับ 081-0589497

พ่อก็เป็นทหารเสือพรานปี2514 จะมีสวัสดิการอะไรให้มั้ยคะตอนนี้อายุก็70กว่าแล้วคะ

เห็นดีด้วยที่มีสมาคมนี้เพื่อเป็นที่พบปะสังสรรกันให้คนอุดมการณ์เดียวกัน

น่าจะทำอาร์มและของที่ระลึกถึงทหารเสือพราน
333 เพื่อสมทบเข้ากองทุนและเผยแพร่ให้เยาวชนได้รับทราบ