Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2552
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
31 กรกฏาคม 2552
 
All Blogs
 
ยีนส์ เข็ม และตลาดมืด




ในวันจันทร์ถึงศุกร์ ตลาดแห่งนี้จะขายเครื่องมือช่าง เครื่องไฟฟ้า ของใช้ต่างๆ และอะไหล่รถยนต์ ในบ่ายวันเสาร์ต่อเนื่องถึงเช้าวันอาทิตย์ หน้าร้านที่ปิดจะกลายเป็นตลาดค้าของเก่า หรือของใช้แล้วสารพัดชนิด เก่าบ้าง ใหม่บ้าง แขวนสินค้ากันอีรุงตุงนัง

วันนั้น กางเกงยีนส์ตัวนี้แขวนอยู่ที่ประตูเหล็กของร้านค้าที่ปิดสนิท เป็นกางเกงที่เต็มไปดัวยเข็มสถาบัน บริษัทห้างร้าน สมาคม พยาบาล ทหาร ตำรวจ ฯลฯ กางเกงยีนส์พร้อมเข็มแน่นเอียดนี้เป็นของพ่อค้าริมฟุตบาตรที่อาศัยหน้าร้านนั้นเป็นที่ขายของ

ผมเห็นกางเกงตัวนี้ครั้งแรกรู้สึกสดุดใจ เพ่งมองอยู่นาน หยิบแว่นสายตาขยับเข้าไปใกล้ๆ คิดในใจ เข็มแยะขนาดนี้เนี้ย คนใส่ยีนส์คงหนักแย่ แต่ดูอีกทีจึงรู้ว่า ไม่น่าจะมีใครใส่กางเกงตัวนี้ได้ ความคงรูปของกางเกงยีนส์ต่างหากเล่าที่เหมาะสำหรับกลัดเข็ม



ผมเริ่มใช้ความรู้อันน้อยนิดคำนวณคุณค่าและราคาค่างวดของเข็มแต่ละอัน เข็มเหล่านี้ไม่ใช่ของหายาก พอหาได้ในราคาไม่แพงนัก ซ้ำๆกันก็มาก แต่ผมทึ่งในความพยายามของคนที่เอาเข็มมากลัดติดกางเกง ว่าคงทำอย่างใจเย็น และรักที่จะสะสมมัน

คนขายบอกว่า ไม่ขายเป็นชิ้นๆ แต่จะขายยกล็อต !

ผมไม่แน่ใจว่าคนขายเป็นเจ้าของเองหรือเปล่า แต่กางเกงตัวนี้ได้บ่งบอกนิสัยผู้เป็นเจ้าของว่า เขาคือยอดนักสะสมตัวจริง นักสะสมจะไม่ใช่คนรีบร้อน เก็บเล็กผสมน้อย ได้เข็มมาอันหนึ่งก็กลัดไว้ที่หนึ่ง กลัดไปกลัดมาจนเต็มไปด้วยเข็มอย่างที่เห็น เมื่อหมดเนื้อที่ที่จะกลัดได้ต่อไป เขาคงหากางเกงยีนส์ตัวใหม่ทำมันด้วยวิธีเดียวกัน

สักวันคงได้เห็นกางเกงตัวที่สองของเขา



ตลาดขายของเก่าแห่งนี้ ให้ข้อคิดกับผมทุกครั้ง สินค้าบางอย่างหลอกคนดูได้ทุกอาทิตย์ อย่างตลับพลาสติกเล็กๆสีขาวที่จูนทีวีดูดาวเทียมได้ทุกช่องอันละสามร้อยกว่าบาท ใครซื้อไปก็สูญเงินเปล่า ใช้งานไม่ได้อย่างที่อ้าง แต่เวลาพ่อเจ้าประคุณสาธิต คนดูเหมือนต้องมนต์

ข้าวของเครื่องใช้ที่พร้อมจะทิ้งสารพิษให้ประเทศเรา อย่างพวกถ่านไฟฉายนำเข้าราคาถูก ของเล่นสังกะสีที่เคลือนสีที่เป็นอันตราย อาหารปนเปื่อน ของปลอมที่ใช้ในชีวิตประจำวัน สบู่ ยาสระผม ที่มีภาชนะบรรจุเหมือนจริงทุกประการ

อาหารที่หมดอายุแล้ว ครั้งหนึ่งผมเห็นลูกท้อดองที่น่าจะดองมาแล้วหลายปี คนขายให้ลองชิมกัน เชื่อไหมว่าคนที่ผ่านไปผ่านมาชิมกันหน้าตาเฉย ไม่รู้ว่ากลับถึงบ้านท้องไส้จะเป็นอย่างไร บางที่ไม่ทันคิด เห็นแก่ของเล็กน้อย

พวกหนังโป๊ วีซีดีผี วางบนแผงอย่างไม่เกรงใจ วันดีคืนดีก็มีการปราบกันสักครั้ง หายไปสักพัก พอให้ลืมๆ เดี๋ยวก็กลับมา เล่นเกมส์ เอ็งมาข้ามุด เอ็งหยุดข้าโผล่

อย่างไรก็ดี ตลาดแห่งนี้ได้ให้ผมเรียนรู้ชีวิตของผู้คนที่ลำบากกว่า บางทีก็ช่วยเขาด้วยการซื้อของ ถูกหลอกด้วยความเต็มใจก็หลายครั้ง เสียเงินเสียทองเพื่อซื้อความรู้นอกห้องเรียนก็บ่อย แต่ก็สนุกทุกครั้ง เพราะผมได้เห็นของแปลกๆบ่อยๆที่ไม่คิดว่าจะได้เห็น และได้ดูศิลปะการจัดวางที่ไม่มีแสดงในพิพิธภัณฑ์ไหนในโลก



คำศัพท์ในวงการซื้อขายของเก่า (ข้างถนน)

ของเดิมๆ

ของเก่าที่ไม่เคยซ่อมหรือดัดแปลงมาก่อน ของเดิมๆจึงเป็นของที่ผ่านมือของผู้ใช้มาอย่างทะนุถนอม หากเป็นนาฬิกาข้อมือ เข็น เครื่องภายในยังเดินเรียบร้อย ตรงเวลา หรือของเล่นในวัยเด็กที่เล่นแล้วเก็บไว้ ไม่ชอกช้ำ สีสันยังเหมือนเดิม

เก่าเก็บ

ของเก่าที่ถูกเก็บไว้ตั้งแต่ซื้อมาครั้งแรก หรือไม่เคยแกะกล่องเอาออกมาเล่น เช่น ของเล่นเด็กที่ราคาค่อนข้างแพง ถ้าของเก่าเก็บชิ้นนั้นเป็นของที่มีกล่องใส่ปิดผนึกเรียบร้อย ยิ่งของภายกล่องบรรจุในยังไม่เคยถูกอากาศ ยิ่งดี

ราคา 1 บาท

ของเก่าที่มีราคาหลักร้อยขึ้นไป มักจะเรียกกันให้เข้าใจในหมู่นักเล่นของ เรียกราคาแบบรู้กัน เช่น ราคา 1 บาท คือ ราคา 100 บาท 10 บาท คือราคา 1,000 บาท

ของเก็บได้

เป็นศัพท์ที่พูดกันระหว่างคนที่หาของด้วยกัน หรือคนค้าขาย หรือคนหาของมาส่ง ของที่ไม่มีที่มาที่ไป ผู้ครอบครองมักบอกว่าเป็นของเก็บได้ แต่เก็บได้จากไหน นั่นก็ว่ากันอีกที ของที่ไม่มีราคาค่างวดมากนัก คนซื้อคงไม่อยากรู้ว่าของนั้นมาจากไหน

ย้อยยุค

คำนี้ใช้ประกอบกันของชิ้นนั้นให้ดูเก่า อาจเป็นสิ่งของ หรืออาหาร เพื่อให้ผู้ชมคิดถึงอดีต เช่น ขนมสมัยเด็กๆที่เดี๋ยวนี้ก็ยังมีขาย ตลาดย้อนยุคเห็นขายกันทุกที พวกนักนิยมของเก่ามักไม่ค่อยชอบพูดคำนี้ ตะขิดตะขวงใจชอบกล (หรืออาจเป็นผมคนเดียว)

ของร้อน

คำนี้คงเคยได้ยินกันบ่อยๆ ของร้อนในที่นี้คงไม่ได้หมายถึง หม้อน้ำร้อน หรือถ่านไฟแดงๆ แต่เป็นของที่ไม่รู้ที่ไปที่มา หรือเป็นของที่เจ้าของตัวจริงกำลังตามหา

ย้อมแมว

เอาของที่ชำรุดแล้วมาหลอกขายว่าเป็นของดีของใหม่ เพื่อจะได้ราคาสูงๆหรืออาจจะเข้าข่ายของเก่าที่ไม่ใช่ของเดิมๆ มีการซ่อมจนดูเหมือนเดิม แต่คนขายไม่บอกความจริง อาศัยขายกันช่วงกลางคืน มองไม่ค่อยเห็น เข้าทางเขาละ

ขยะ

ของที่วางสุมเป็นกองๆมองอย่างไงก็คือขยะ เช่น โทรศัพท์เก่า แบตเตอร์รี่เก่า ช้อน ชาม กะละมัง ถัง หม้อ ข้าวของเครื่องใช้ที่ไม่น่าจะซ่อมได้ หรือเจ้าของไม่อยากเสียเวลาซ่อม เมือทิ้งไปแล้ว มันก็อาจกลับมาที่ตลาดแห่งนี้

อาจารย์

ใช้เรียกลูกค้าที่หน้าขาวๆ มือไม้บอบบาง ดูก็รู้ว่าไม่ใช่กรรมกร คนขายจะเรียกอาจารย์เอาใจไว้ก่อน โดยเฉพาะพวกพ่อค้าร้านหนังสือเก่าจะใช้คำนี้เรียกลูกค้าจนเป็นเรื่องปกติ คนซื้อรู้สึกครึ้มอกครึ้มใจ โก้ไม่หยอก

หรือเรียกคนในวงการกันเอง แต่ละวงการก็มีอาจารย์ของเขา ที่รู้ลึกคนละด้าน เช่น ผู้รู้ด้านพระเครื่อง, ด้านนาฬิกา, ด้านปากกา, ด้านเหรียญ, ด้านแว่นตา, ด้านเครื่องเงิน, ด้านหนังสือเก่า ฯลฯ ต้องรู้ไปคนละทางคนละด้าน คงไม่มีใครรู้มากรู้ลึกพร้อมกันทุกเรื่อง หากมีคนเช่นว่านี้ คนอื่นก็หมดหนทางหากินกันพอดี



Create Date : 31 กรกฎาคม 2552
Last Update : 22 สิงหาคม 2558 20:22:12 น. 34 comments
Counter : 7207 Pageviews.

 
ยีนส์นี่แปลกตาดีจัง


โดย: somphoenix วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:29:30 น.  

 
รู้เลยค่ะว่าที่ไหน...555555.......คนที่หน้าขาวและบอบบางถูกเรียกว่าอาจารย์..อืมม์...เห็นเขาว่างั้นเหมือนกัน
นกไม่เคยไปหรอกค่ะ ..แต่พอทราบอยู่บ้างจากการบอกเล่า...บล็อกนี้ของคุณIMเขียนดีมากค่ะ


โดย: popang (popang ) วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:19:54 น.  

 
ช่างคิดเนาะ เอาเข็มไปแปะไว้เต็มกางเกงยีน

ครีเอทมาก...คนรักศิลปะเวลาจะขายของก็ทำออกมาแบบมีศิลปะ

นี่ถ้าแค่เอาเข็มไปวางๆ คงไม่น่าสนใจเท่านี้ค่ะ

ว่าแต่ตลาดอะไรคะ...

พอดีไม่ใช่นักท่องตลาด แต่อยากรู้ว่าที่ไหน คลองถมป่าวคะ


บล็อกอ่านเพลินมาก...เคยเจอลูกท้อดองด้วยเหรอ อุอุ

คนไปชิมบ้ากว่าคนขายอะค่ะ

ได้รู้ศัพท์ในวงการค้าของเก่าเพิ่มขึ้นหลายตัว ขอบคุณค่า



โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.85.17 วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:32:21 น.  

 
สรุปว่า อาชีพขายของเก่าสนับสนุนกิจการข้อใด

ก ของเก่าหายาก

ข ของเก่าแต่ยังมีคุณค่า

ค ของใช้แล้วนำมาซ่อมหรือรีไซเคิ้ล

ง ของโขมยมา

จ ของหยิบฉกเอามาจากข้างถนนแม้แต่ของทางราชการ

ฉ ของที่คนอื่นไม่เห็นคุณค่า เช่น ของชำร่วยงานแต่งรับมาแล้วก็ไม่รู้จะเก็บไว้ตรงไหน (ข้อนี้ที่บ้านลุงมีเยอะมาก)

ช ของรกบ้านที่ทิ้งถังขยะไปแล้วแต่คนเก็บของเก่าไปเก็บหามาขายอีก

ซ ตกลงว่าน่าจะถูกทุกข้อ ฮ่า ๆ ๆ


โดย: lungboon (pantamuang ) วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:35:32 น.  

 
เห็นบล็อกคุณ IM ตรงหน้าแรกบล็อกแก็งค์รีบคลิกเข้ามาเลยค่ะ ระหว่างที่รอหน้าโหลด ก็เดาไปด้วยว่าอะไร แม๊ เดาถูกสิคะ

ตกลงยีนส์เข็มตัวนี้ ยังแขวนอยู่ในตลาดมืดหรือได้โยกย้ายเคหสถานมาแขวนไว้ที่กำแพงบ้านคุณ IM แล้วคะเนี่ย

ป้าเดซี่เป็นคนชอบเดินดูขยะแบบนี้แหละค่ะ สมัยเรียนก็ไปเดินได้ทั้งท่าช้าง-ท่าพระจันทร์ ยันคลองหลอด คลองถม เวิ้งนาครเกษม

จนทุกวันนี้ก็ยังไม่วาย ที่ฮ่องกงก็จะมี 'ซั่มโสยโป๋' เป็นแหล่งขายขยะพวกนี้ ซักเดือนสองเดือนก็ไปดูซักที

จำได้ว่าตะก่อนตอนไปเดิน พ่อค้าแม่ขายเค้าจะเรียกว่า 'น้อง' ถ้าไปตอนนี้ คงเรียก 'เจ๊' เป็นแน่แท้ เพราะหน้าตาเป็นอาจารย์กับใครเค้าไม่ได้จริง ๆ


โดย: Oops! a daisy วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:57:43 น.  

 
สมกับที่เรียกว่าตลาดมืดจริงๆค่ะ
เดี๊ยนนั่งจ้องเจ้าเข็มที่กลัดอยู่ในกางเกงยีน เผื่อจะเจออย่างที่มีเก็บไว้บ้าง
เด็กๆชอบเก็บพวกเข็มกลัดค่ะ
แต่พอโตหน่อยก็ไม่ค่อยได้สนใจ เดี๋ยวนี้ไม่เหลือเลยค่ะ
แจกเด็กไปหมดแล้ว

เดี๊ยนก็ชอบถ้าหากได้เข้าไปเดินตลาดแบบนี้ ชอบดูอย่างเดียวบางทีก็เจอของแปลกๆ
สมัยเป็นนักเรียน เคยไปเดินดู ได้หนังสือ ลายถักของญี่ปุ่น มาหลายเล่มค่ะ เก็บมาจนถึงทุกวันนี้แล้วได้ใช้ประโยชน์ด้วยค่ะ ของชอบ



โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:02:08 น.  

 
มาชวนไปล่องเรือค่ะ

ป.ล.เป็นอยู่สองอย่างค่ะ ไม่ล่าน้ำตก ก็ล่องเรือ


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:42:59 น.  

 
สดุดตามากครับการยืีนส์ประดับด้วยเข็มกลัด เมื่อก่อนชอบเดินตลาดแบบนี้มากแล้วก็เคยซื้อหนวดกุ้งดูทีวี ไม่ได้เรื่องอย่างว่าละครับ ส่วนของเก่าก็ชอบดูแต่ไม่มีปัญญาซื้อ แต่พอได้เดินตลาดแบบนี้ก็ไปชื่นชมคุณค่า มองดูชีวิตผู้คน ผมว่าสีสันแบบนี้เป็นเสน่ห์ของผู้คน ขอบคุณสำหรับศัพท์แสงที่ใช้ในวงการของเก่า


โดย: sarntee วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:54:57 น.  

 
เข้ามาเก็บรับความรู้จากบล็อกแห่งนี้อีกแล้วครับ

ตลาดนับประมาณนี้ มีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก

ของหลายชิ้น มองไม่ออกว่าจะมีใครอยากซื้อไปทำไม

เพราะแม้จะขายตามสภาพที่แสนจะยับเยิน ก็ยังเดาไม่ออกว่า เขาจะซื้อไปทำอะไร

แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ เพราะเคยเห็นคนซื้อแฮะ

แม้ราคาค่างวดจะถูกจนไม่น่าจะมีการซื้อขายกันเกิดขึ้น

แต่ก็ต้องเชื่อว่า มีคนซื้อจริง ๆ

วิทยุเก่า ๆ ที่สภาพยับเยินเสียจน แทบมองไม่เห็นใครอยากซ่อม หรือซ่อมแล้วจะคุ้มค่าซ่อมหรือไม่

แต่ก็มีคนซื้อ อาจเป็นคนที่ซื้อเอาไปตั้งประดับเท่ ๆ

หรืออาจเป็นคนที่กำลังเรียนอิเล็คโทรนิคส์ ซื้อไปแกะดูเครื่องใน หรือแกะเอาอุปกรณ์บางชิ้นที่พอจะใช้ได้

ก็นับว่า เป็นการหากินกับกองขยะอีกแบบหนึ่ง

เป็นขยะที่มีค่า เป็นของเสียของพัง ของเก่า ที่รอให้คนที่ต้องการ ซื้อติดตัวกลับบ้านไป

เป็นการยืดอายุของใช้ไปได้อีกเล็กน้อย

ครั้งหนึ่ง เคยบ้าเก็บของเก่า พวกตะเกียง เตารีด และเครื่องถ้วยโชโอชาม

อาศัยไปเดินท่อม ๆ ตามร้านรับซื้อของเก่า เดินเรื่อย ๆ จนคุ้นเคยกับลุงใจดีเจ้าของร้าน

ได้ตะเกียงเก่า ๆ สวย ๆ สภาพดีมาหลายตัว ได้ถ้วยแปลก ๆ โถเก่า ๆ ทรงสวย ๆ มาหลายใบ

พอได้มาก็ดีใจ เอามาขัดสีฉวีวรรณแล้วตั้งโชว์

เพื่อนบางคนมาเห็นเข้า ถามด้วยความชื่นชม ยิ่งรู้ว่าได้มาฟรี ๆ หรือจ่ายแค่ค่ากาแฟให้ลุง 10-100 บาท แล้วแต่ของ เขาก็ยิ่งชื่นชม

เป็นความสุขของคนชอบสะสมของเก่า

ครั้นนานไป ถ้าเบื่อสะสม ถ้ารู้แหล่งยังเอามาขายเป็นทุนได้ แต่ถ้าเก็บต่อไปจนตาย

ถ้าลูกหลานเห็นคุณค่า เก็บถนอมต่อไป มูลค่าและคุณค่ามีแต่จะเพิ่มขึ้น

แต่ถ้าลูกหลานเห็นเป็นขยะ โยนทิ้ง...

สิ่งของพวกนั้นก็กลับไปสู่วัฎจักรของมัน เป็นของเก่าเก็บ ของเก็บได้ ของเดิม ๆ ฯลฯ ต่อไปอีกครั้ง

เป็นวัฎสงสารของวัตถุแห่งยุคสมัยโดยแท้.


โดย: ลุงแว่น วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:35:50 น.  

 
เป็นกางเกงยีนส์ที่ต้องนั่งดูรายละเอียดของเข็มไปทีละอันๆ
ไม่กล้านึกสภาพลองใส่ค่ะ คงถูกเข็มข่วนเอาเลือดซิบ

ไม่ชอบคำว่า "ย้อนยุค" กับ "โบราณ" ที่คนใช้พยายามสร้างมูลค่าให้ของ เหมือนกันค่ะ


โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:23:29 น.  

 
Fairies MySpace Comment

หวัดดีค่ะคุณอิม
สมัยนึง มินชอบเอากางเกงยีนส์มาปะไปด้วยอาร์มต่าง ๆ
ส่วนใหญ่จะเอามาปะที่ขาหน้าข้างซ้าย
ไล่ลงไปตั้งแต่หน้าขาถึงข้างล่างข้อเท้าเลยค่ะ
จำได้ว่า ใส่ไปไหน ๆ คนก็มองเหมือนกัน
เพราะสมัยนั้น ไม่มีใครทำแบบนี้เลยค่ะ
ที่พูดเนี่ย เมื่อราว ๆ 15 ปีมาแล้วนะคะ อิอิ
ที่เพิ่งผ่านมา ที่เขานิยมแบบเก่า ๆ ขาด ๆ
เห็นเนื้อข้างใน อันนี้ไม่กล้า ใจไม่ถึงค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
ปล.สบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ


โดย: มินทิวา วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:17:52:28 น.  

 
สวัสดีค่ะ...

กางเกงยีนส์เข็มกลัดตัวนี้เท่ห์...จังนะคะ..
คิดได้ไงก็ไม่รู้นะคะ..ช่างคิดดีจัง...ดูดีซะด้วย..
เรายังคิดไม่ถึง....สวยดี


โดย: คนชุมแสง วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:19:15:00 น.  

 
เมื่อก่อนเคยไปเดินท่อมๆแถวคลองหลอดตอนดึกๆบ่อยเหมือนกัน ก่อนเขาจะกวาดไปอยู่ เจเจกันหมดน่ะ

เจอ "ของอียิปต์" ตอนแรกก็แปลกใจ เอ๊ะ...ของมาจากอียิปต์เหรอ
ตอนนั้นกำลังบ้าฟาโรห์ บ้ามัมมี่อยู่รีบถลาเข้าไปหา
ปรากฏว่า....เป็นของใช้ ของสะสมเหมือนๆเจ้าอื่นนั่นแหละ
แต่ต่างกันที่ว่าของอียิปต์นั้นคือ "อีหยิบ"
หยิบเอาของเพื่อนมาเฉยๆ ไม่ได้ขโมย....หยิบเฉยๆ...
คนขายเขาเน้นอย่างนั้น

ใช้กำลังภายในเพ่งดูมีหลายอันเหมือนกันที่ของตัวเองก็มีเพราะก็บ้าใช้ได้ในยุคหนึ่ง
แต่พอเวลาผ่าน.....ของเหล่านั้นก็กลายเป็นของเก่าเก็บไปจริงๆ เลิกสะสม
เพราะสะสมแล้วเราก็หวงแหน เมื่อหวงแหน ย่อมจะห่วง
และ "ห่วง" ก็กลายเป็น "บ่วง" ให้ตัวเองลำบาก
เดี๋ยวนี้เลยแจกของสะสมไปเกือบหมดแล้ว



โดย: ปลายแปรง วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:9:10:10 น.  

 
สวัสดีครับ กางเกงยีนส์ติดเข็มกลัดเต็มตัวนี่สวยดีครับ มองไกลๆ เท่ห์จริง
พูดถึงตลาดขายของแบบนี้ เวลาไปก็สนุกตื่นเต้นดีครับ เหมือนที่บอก ผมก็เคยโดนหลอกเพราะ"กระแส" เหมือนกัน อันไหนคนมุงดูเยอะๆ เราก็จะอยากดูด้วย กลับบ้านถึงรู้ว่าโดนหลอก
เพิ่งรู้เหมือนกันครับ ว่า คนขายจะเรียกลูกค้าที่หน้าขาวๆ บอบบางว่าอาจารย์ ผมไม่เคยโดนเรียก จะเรียก พี่ น้อง เฮีย ก็ไม่เป็นไรครับ อย่าเรียกเราว่าลุงเป็นใช้ได้


โดย: dj booboo วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:18:30:50 น.  

 
โอ้วววว

เห็นแล้วอึ้งค่ะ คุณ IM

มองเห็นความมานะพยายามของเจ้าของเลยค่ะ



โดย: หยุ่ยยุ้ย IP: 58.9.27.154 วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:21:33:41 น.  

 
ยังกลับมานั่งดูเข็มแต่ละอันค่ะ
นึกถึงสมัยตอนเรียน ที่เพื่อนเอา button น่ารักๆที่สะสมไว้มาติดกระเป๋าผ้าที่ใส่หนังสือ เต็มไปหมด


โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:21:49:27 น.  

 
คุณ IM เช็คหลังไมค์ด้วยนะคะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:5:43:43 น.  

 
กางเกงยีนส์ตัวนี้ถ้านำมาขายที่เมกาในย่านท่องเที่ยว
รับรองว่ามีคนซื้อเเน่นอนค่ะ

ไม่จำเป็นว่าเป็นนักสะสม เเต่เป็นพวกนิยมของเเปลก
เพราะรวมเข็มของต่างประเทศก็มี
ข้อสำคัญซักไม่ได้เเละเข็มจะเป็นสนิม
คงเก็บไว้ตั้งโชว์มากกว่า

อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ค่ะ


โดย: YUCCA วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:7:26:18 น.  

 
หวัดดีค่ะ

เห็นเข็มกลัดสวยๆแล้วนึกอยากได้บ้างเหมือนกัน

ไม่ค่อยเคยใช้เลยค่ะ เข็มกลัด

.....................

วันนี้มีน้ำตกไหลแรงยิ่งกว่ารถด่วนชิงกันเซ็นซะอีกแน่ะ

แวะไปนะคะ...


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:17:37:02 น.  

 
ไม่เเน่นะคะ เผลอๆเข็มกลัดบางอันอาจเป็น antique ก็ได้

เคยมีคนไปร้านเพชรใส่เพชรที่นิ้วที่ซื้อจากร้านขายของเก่าในราคาไม่กี่ดอลล์สหรัฐ
ร้านเพชรเห็นตีราคาว่าเป็นเพชรจริงในราคาหลายหมื่นเหรียญ

โชคดีไปค่ะ..เพราะซื้อจากร้านของเก่าที่ญาติเสียชีวิตเเล้วโละของทั้งหมด
บางอันสวยค่ะ ถ้าพิจารณาให้ดี

ที่ดินที่ญี่ปุ่นคิดเป็น tsubo
150 ตารางเมตร = 50 tsubo
สรุปเเล้วลืมคิดเป็นไร่ค่ะ..เป็นไร่ที่กว้างๆอย่าได้พูดถึงเลยค่ะ


โดย: YUCCA วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:14:01:05 น.  

 
เยอะแยะมากมายเลย แล้วจะแวะมาเยี่ยมอีกนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ


โดย: sansook วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:15:49:55 น.  

 

ใจอยากได้ เกิดกิเลสขึ้นมาทันทีค่ะ


MySpace Graphics


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:0:38:33 น.  

 
สวัสดีวันสีเขียว วันนี้ได้ความรู้เพิ่มขึ้นมากทีเดียวค่ะ


โดย: ไผ่สวนตาล วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:12:25:23 น.  

 
หวัดดีค่ะ

วันนี้มีน้ำตกภาคตะวันออกนะคะ

มาเชิญไปเที่ยวค่ะ


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:12:35:04 น.  

 
แวะมาหาค่ะ หลังเงียบหายไป
มาส่งข่าวด้วยว่า อาการดีขึ้นบ้างแล้ว
ยังไม่ต้องผ่าตัดเอาก้อนเนื้อที่จมูกออก
เพราะยังไม่ถึงขั้นนั้น คงต้องกินยาต่อไป
ส่วนยาพ่นหมอให้หยุดไว้ก่อน
อาการบวมเริ่มลดลง แต่ต้องระวังไม่ให้ระคายเคืองจนอักเสบบวมขึ้นอีก

หายใจโล่งขึ้น..ทั่วท้อง ไม่ค่อยหอบแล้ว
ตอนนี้ก็ดูแลสุขภาพตัวเองมากขึ้นค่ะ
ออกไปเดินเที่ยวเรียกเหงื่อ แทนการจับเจ่าอยู่แต่ในบ้าน
เป็นการเดินเที่ยว และออกกำลังกายไปในตัวด้วย

ยังคงมีอาการปวดหัวไมเกรนเป็นระยะค่ะ
คงเป็นเพราะสายตาสั้น แต่ไม่นิยมสวมแว่นสายตาส่วนหนึ่ง
และอาการของจมูก ไซนัส ส่วนหนึ่งเลยห่างๆ บล็อกไปบ้าง
แต่ยังคงคิดถึงกันเหมือนเดิมนะคะ

ขอมาแชร์ประสบการณ์ตลาดค้าของเก่าคลองถมให้ฟังด้วยสักนิด

เคยได้นาฬิกาเก่ายี่ห้อ Laura Barocco จำชื่อท้ายไม่ค่อยชัวร์
หน้าปัดมุก สายเหล็ก+ทองเค บางสวย มาในราคา 200 บาท
มาใส่ถ่าน ทำความสะอาดสนิมที่เกาะหน่อยก็สวยค่ะ
ให้เป็นของขวัญพี่ชายคนโตไปหลายปีแล้ว...ยังเห็นพี่ชายใส่อยู่นะคะ

ส่วนไอ้กล่องสีขาวที่สำหรับจูนดูทีวี ก็เสียรู้มาแล้วเหมือนกัน อิอิ
ซื้อปากกาหมึกซึมเก่าๆ ยี่ห้อ Parker มาในราคา 20 บาท
พอใส่หมึก หมึกกลับเยิ้ม หยดเป็นดวงๆ เขียนไม่ได้ซะนี่

ของแบบนี้ก็ต้องแล้วแต่ว่า ตาดีได้ ตาร้ายก็เสียนะคะ..



โดย: กุ้ง IP: 79.47.40.59 วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:12:47:39 น.  

 
หวัดดีค่ะคุณ IM บล็อกใหม่ต้องรอสุดสัปดาห์นี้ใช่ปะคะ อิอิ

จากบล็อกป้าเดซี่....ทำอาหารไม่มีเคล็ดลับอะไรหรอกค่ะ ถ่ายรูปพอให้ดูได้ โม้ ๆ ไปหน่อยว่า อร่อยสุดยอด คนอ่านก็เชื่อทู๊กกกกคน


โดย: Oops! a daisy วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:15:04:10 น.  

 
เห็นกางเกงยีนส์แล้วอึ้งไปเลยค่ะ เจ้าของเป็นนักสะสมตัวยงเลยนะเนี่ย สงสัยว่าจะมีเข็มของทุกสถาบันละมั้ง ราคาคงแพงได้ใจแน่ ๆ


โดย: haiku วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:16:02:57 น.  

 


มันเข้ากั้น เข้ากันกับStyle เราเลยค่ะ..ขอบอก




Hi5, Xanga, Tagged, Blogger Comments @ 123glitter.com




โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:23:16:55 น.  

 
พี่อิม... บล็อกนี้ผมอ่านแล้วชอบใจ... สนุกมาก เลยครับพี่

ศัพท์เทคนิคในวงการช่างน่าสนใจ...

สะดุดกึกคำว่าอาจารย์ คือ เคยถูกเรียกว่าอาจารย์บ่อยมาก ไปร้านคาราโอเกะคนในร้านยังเรียกผมว่าอาจารย์ จนบางคนแอบถามผมว่าผมเป็นอาจารย์อะไร ผมตอบตัดรำคาญเขาไปว่า เคยทายฝันเขาเป็นตัวเลขแล้วเขาถูก...


โดย: bite25 วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:12:42:27 น.  

 


เป็นกางเกงยีนส์ที่แปลกและสะดุดตามากๆเลยค่ะ
เคยเดินไปเจอพวกโค้กโบราณเหมือนกัน
กระป๋องลูกอมแฮ็คสมัยก่อน
บางทีก็ไม่ค่อยมีให้เห็น
กระป๋องนมตราหมี


เข้ามาแล้วได้รู้วิธีเลือกซื้อของกลับไปค่ะ


โดย: Fullgold วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:17:23:49 น.  

 
หวัดดีค่ะ

แจ้งข่าวว่า วันนี้อัพบล็อกเรื่องสั้นนะคะ...



โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.220.141 วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:17:55:25 น.  

 
ผมกำลังหาเข็มกลักดอกเฟอร์เดอรี่เล็กๆประดับ
พอจะมีไหมคับไงก็ติดต่อผมได่ที่ 0871839395 หรือ sa_hla_fi@hotmail.com
ได้ตลอดเวลาน่ะคับ
ขอขอบคุณล่วงหน้าคับ


โดย: ยุทธ เชียงใหม่คับ IP: 223.206.182.220 วันที่: 2 มีนาคม 2556 เวลา:21:24:51 น.  

 
ไม่มีเข็มกลักดอกเฟอร์เดอรี่เล็กๆครับคุณยุทธ


โดย: Insignia_Museum วันที่: 3 มีนาคม 2556 เวลา:1:00:25 น.  

 
พอจะมีท่านใดเเนะนำมั้ยครับว่าร้านอยู่บริเวณไหน เเถวไหน ตรงไหนอ่าครับผม
^^


โดย: ่jaden IP: 58.9.47.117 วันที่: 18 สิงหาคม 2558 เวลา:21:38:58 น.  

Insignia_Museum
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 66 คน [?]




ความตั้งใจในการทำบล็อกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เริ่มต้นด้วยการเขียนถึงถิ่นที่อยู่ในวัยเด็ก ต่อมาเป็นเรื่องเครื่องหมายต่างๆ เรื่องศิลปะ ภาพถ่ายในยุคก่อนๆ อาหารการกิน และอะไรต่อมิอะไรที่ประสบพบเห็น สนใจอะไรขึ้นมาก็อยากรู้ให้มากขึ้น กลุ่มเนื้อหาจึงแตกแขนงไปเรื่อยๆ
New Comments
Friends' blogs
[Add Insignia_Museum's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.