นัทไม่ได้เข้าบล๊อกซะหลายวัน..เลยไม่ได้มาทักทายกัน..สบายดีรึเปล่าค๊ะ

เรื่องเครื่องหมาย เข็ม ฯลฯ ตอนที่บ้านยังถ่ายรูปอยู่ มีเป็นลังเลยค่ะ เพราะคนที่มาถ่ายรูปจะใช้อะไร เราก็ต้องมีให้ ทั้งกระดุม แถบ ยศ เครื่องหมายหมู่ เหล่า เครื่องราชยังต้องมี..เสียดายที่ไฟไหม้ไปหมดแล้ว ไม่งั้นนัทจะได้ถ่ายรูปมาฝากกัน

เป็นคอเล็คชั่นที่สวยงามจริง ๆครับ คงใช้เวลาสะสมมาหลายปีกว่าจะได้ขนาดนี้

ไม่แน่ใจว่า หัวเข็มขัดของโรงเรียนช่างกลมีสะสมไว้บ้างไหมครับ ถ้ามีน่าจะเอามาอวดกันบ้าง ถ้ายังไม่ได้สะสม ผมว่านาจะเริ่มสะสมไว้ได้แล้ว...

มันเป็นอะไรที่น่าสะสมที่สุด ก็เพราะเจ้าหัวเข็มขัดที่แตกต่างกันนี่ไม่ใช่หรือ จึงเกิดสงครามกลางเมืองย่อม ๆ ขึ้นในใจกลางมหานครของเราหลายสิบหลายร้อยครั้ง แต่ละครั้งมีคนตายและบาดเจ็บไม่น้อยเลย

เป็นประวัติศาสตร์ที่น่านำไปสอนลูกสอนหลานไม่น้อย...

ส่วนตัวผมเอง สมัยเรียนมัธยมปลาย ต้องติดเข็มที่หน้าอก เดินยืดอกโดยไม่ต้องพกถุงอยู่พักใหญ่

ที่ยืดก็เพราะด้วยเข็มอันนี้ มันบอกวิทยะฐานะของเราให้รุ่นน้อง ๆ นักเรียนม.ต้นให้ต้องซูฮกเราว่า "พี่"

พอเข้ามหาวิทยาลัย ก็พอดีกับกระแสต่อต้านค่านิยมเดิม ๆ แบบ "เข็มขัดกระดุมปุ่มเน็คไท" กำลังมาแรง ก็พลอยเห็นดีเห็นงามไปกับเขาด้วย

ทำไมนะ คนเราจะต้องติดโน่นติดนี่บอกยี่ห้อของตัวเอง ทำยังกะสินค้าที่วางขายในท้องตลาด ค่าของคนมันควรอยู่ที่ภายใน ไม่ใช่อยู่ที่สลากหรือยี่ห้อที่ติดอยู่ภายนอก

ว่าแล้วก็สลัดเครื่องหมายประดามีออกจากเนื้อตัวเสียสิ้น แม้กระทั่งชุดนักศึกษาก็ไม่เว้น

ตลอดเวลาที่อยู่ในมหาวิทยาลัย ใส่ชุดนักศึกษาแทบนับครั้งได้ นอกนั้นจะมาในมาดหนุ่ม 5 ย. คือ เสื้อยับ กางเกงยีนส์ สะพายย่าม และรองเท้ายาง

ว่าไปแล้ว การแต่งตัวแบบนี้ประหยัดดี ใส่ได้หลายวันโดยไม่ต้องซักต้องรีด ประหยัดพลังงานหารสองหารสามโน่นเชียว แล้วก็ไม่เห็นว่าตัวเองจะโง่ไปกว่าพรรคพวกที่ใส่เครื่องแบบถูกต้องไปเรียน

มีเพื่อนวัยเดียวกันเคยพูดถึงเครื่องเคราประกอบสถาบันไว้ว่า "สังคมยิ่งด้อยพัฒนา เหรียญตรายิ่งเยอะ"

พอมานึกดูตอนนี้ ก็ชักจะเห็นจริงด้วย

แต่ก็เอาเถอะ เมื่อมีแล้วก็ติด ๆ แปะ ๆ ห้อย ๆ กลัด ๆ มันเข้าไป รกบ้างรุงรังบ้างก็ทน ๆ เอาหน่อย

สุดท้ายพอเรียนจบ หรือเกษียณอายุ หรือลาออกมาเลี้ยงหลานอยู่บ้าน มันก็ต้องถอดทิ้งอยู่ดี

หัวโขนหัวชฏาพอถอดแล้วก็เห็นมีแต่หัวหยัก ๆ สักแต่ว่าเป็นคนเหมือนกันไปทุกทั่วตัวคนนั่นแหละ....

ขอบคุณมากค่ะสำหรับเครื่องหมายสถาบันต่างๆที่ยังไม่เคยได้เห็น

เครื่องหมายยศทหารทั้งสามกองทัพ คิดว่าถึงเเม้จะเก่าก็ไม่เปลี่ยนจากปัจจุปันมากมาย

ส่วนเครื่องหมายบนบ่า อ่านได้ง่าย ชอบดาวที่มีมงกุฎครอบเเต่ต้องทองคำ..เเละมีดาวอันสองอันเพิ่ม..สง่าดีค่ะ
เอ..ถ้าจำไม่ผิดมีครุฑครอบดาวด้วยหรือเปล่าคะ คลับคล้ายคลับคลา? หรือประเทศอื่น?

ตอนเด็ก พ่อทำงานรถไฟ เห็นเข็มของพ่อ ก็รู้สึกทึ่งเหมือนกันนะคะ

ขนาดแบบธรรมด๊าๆ ธรรมดานะคะ

นี่ถ้ามีดาวที่ทำด้วยทองแบบที่เยาวราชทำ พ่อคง...โห...ไม่อยากพูดในสิ่งที่เป็นไปไม่ล่ายค่ะ หุหุ


เข็มพวกนี้ เป็นความภาคภูมิใจอย่างหนึ่งในหน้าที่การงาน เป็นสิ่งที่ทำให้คนติดได้ตระหนัก รักในสิ่งที่เป็น

เข็มเป็นเกียรติยศ คนที่ติดเข็ม หรือติดเหรียญตราเหล่านี้ ถ้าประพฤติตัวดีงามด้วย ก็จะยิ่งเพิ่มเกียรติให้ตัวเอง

แต่ถ้าไปทำไม่ดี ต่อให้เข็มเป็นทองฝังเพชร ก็คงไม่ช่วยอะไรนะคะ

เครื่องหมายสมัยก่อนนั้นมีความงานปราณีตและเป็นศิลปะในตัว แต่เดี่ยวนี้ทำไมเครื่องหมายสมัยใหม่ไม่ค่อยมีความปราณีตและคุณคุณค่าทางศิลปะเลยยังไงก็ขอบคุณมากครับที่นำงานสวยๆมาให้ดู

ขอบคุณมากค่ะ สำหรับเรื่องราวที่น่าสนใจเเละเป็นความรู้
เครื่องหมายนักบินทหารบกเท่ห์มากค่ะ ที่บ้านเคยมีเเต่หายไปพร้อมเจ้าของค่ะ

ก่อนหน้านี้เวลาไปเที่ยวก็งั้นๆ แต่พอเข้ามาในบล๊อกแก๊งค์ เลยเริ่มให้ความสนใจเพราะอยากให้เพื่อนๆได้เห็นเหมือนอย่างที่นัทเห็น เลยเริ่มสนุกกับการได้ไปเห็นสิ่งแปลกๆใหม่ๆที่ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่บางครั้งก็กังวลเหมือนกันว่า อาจทำให้บางคนรู้สึกไม่ดี ที่โพสแต่เรื่องไปเที่ยว

ดูแล้วนึกถึงความหลังสมัยติดเข็มเครื่องหมาย
ของโรงเรียนและมหาวิทยาลัย
และพอมารับราชการก็มีครั้งหนึ่งที่ต้องแต่งเครื่องแบบ
และติดเครื่องหมายของหน่วยงานต้นสังกัดด้วย

ขอบคุณสำหรับข้อมูลที่มีคุณค่าค่ะ

เข้ามาทีไร ได้อะไรไปเยอะมากจริงๆครับ

ผมเคยดูหนังเรื่องหนึ่ง ดูจบแล้วก็นั่งยิ้ม
เรื่องมีอยู่ว่า มีเด็กชายคนหนึ่งไปนอนอยู่ที่ใต้ต้นไม้ แล้วฝันว่า มีเทวดาคนหนึ่งมาบอกว่า ให้เก็บสิ่งของทุกอย่างที่มี ในวันนี้ อย่าทิ้ง
ต่อมาจะรำ่รวย

เด็กก็คิดว่าจริงตื่นมาก็เ็ก็้บทุกอย่างไว้ ไม่ทิ้งเลย
หลายปีผ่านไปก็ ไม่รำรวยเสียที จนลงมากๆด้วยซ้ำ

ผ่านไป 70 ปี จนมากๆ วันหนึ่งโดนไล่ที่ จึงเก็บของทุกอย่างใส่รถปิคอัพสัปปะรังเค
ขับไป แล้วน้ำมันจะหมด จึงขับเข้าไปที่ปั้ม จะเติมน้ำมัน 10 ดอลลาร์
พอดี มีรถเก๋งกันใหญ่ ขับเข้ามาเทียบ
คุณนายข้างหลังไขกระจกลง
ถามว่า ขอซื้อแก้วนำ้ที่อยู่ หลังรถนั้นได้ใหม จะให้ราคาสักสิบ
ตาแก่บอกได้เลย อยู่แล้ว
แก้วไม่มีราคาอะไร เก้บมาตั้ง 50 กว่าปี ขายได้ตั้งสิบดอลลาร์ ก็แพงมากอยู่แล้ว จะได้เติมนำ้ำมันเสียเลย

คุณนายก็ส่งเชคให้ แล้วรับก้วใบนั้นด้วยความสุข บอกว่าหามาตั้งหลายปี
จะได้ไปเข้าชุดกัน แล้วก็จากไป
ตาแก่ดูที่เชค แทบเป้นลม
สิบก็คือ สิบพัน ไม่ใช่สิบดอลลาร์ที่แกเข้าใจ

แกจึงรู้ว่า ของทุกชิ้นที่มี เมื่อเวลาผ่านไป มีคุณค่าทั้งสิ้น
คุณค่านั้น อยู่ที่ผู้ที่มองเห็นมัน ต่อมาแกจึงนำของไปประมูลขาย

หนังสือพิมพ์เก่าๆ ขายไ้ตั้งแพงๆ รำ่รวยจริงๆ

ที่นำเรื่องนี้มาเล่า เพราะผมประทับใจ ที่เห็นท่่านมีสิ่งเหล่านี้ สวยๆ งามมากๆ

เป้นสิ่งที่มีคุณค่าด้านจิตใจ เพราะแต่ละชิ้น มีประวัติ ความเป็นมาในตัวเอง ได้มองแต่ละที บางชิ้น ก็นึกถึงผู้ให้ เมื่อเวลาผ่านไป จึงเป้นสื่อที่มีคุณค่าต่อท่านมาก

ขอบคุณที่ได้นำมาให้ชมครับ

สมัยเรียน เพื่อนๆอยากมีแฟนเป็นหนุ่มที่มีดาวบนบ่ามากค่ะ...

...แต่ไม่ค่อยได้ดังหวัง...โสน้าหน้า...


...วันนี้ได้มีโอกาสไปตามรอย น.ณ ปากน้ำมั้ยคะ ?

เครื่องหมายเหล่านี้ มีการออกแบบที่สวยงาม

ไม่รู้ว่าที่มาของความคิดตอนออกแบบเป็นยังไงบ้างนะคะ

ทั้งสีทั้งตัวแบบมีความงามทั้งนั้นเลยค่ะ

กลับมาอ่านรายละเอียดตอนว่างๆค่ะ
แหม บางอันราคาเกือบห้าพันเลยเนาะ อันเล็กนิดเดียวแต่ทำให้ตัวตนคนเราสูงส่งขึ้นมากมาย

เข้ามาดูอีกรอบเรื่องยศทหารทั้งสามกองทัพ
ไม่เคยเห็น สงสัยเก่าจริงๆ โดยเฉพาะนายพลทหารบก ทองเยอะค่ะ

เมื่อก่อนตอนเรียน
หนูก็เก็บเข็มแล้วก็ตุ้งติ้งมหาลัย
หัวเข็มขัด เยอะแยะ หลายรุ่นเลย
พอเรียนจบ ย้ายไป ย้ายมา หายหมด
เสียดายจัง

วันนี้มาอ่านอย่างละเอียดค่ะ
ตอนเรียนม.ปลาย กับมหาลัยปีหนึ่งก็ติดค่ะ

โชคดีครับ เหล่าผมเครื่องหมายขัดง่าย แต่ตอนเรียนนี่ซิ ผมล่ะโอดเลย แต่ละเครื่องหมายนะทำมาจะเอาสวยไปไหน ขัดยากมาก ๆ ร่องเล็กน้อยเยอะไปหมด เห็นแล้วก็อดชมคนคิดคนทำไม่ได้เก่งจริง ๆ

สมัยนั้นคิดแช่งคนทำเครื่องหมาย ที่ทำเก่ง รายละเอียดเยอะ ยิ่งตราหน้าหมวก ขัดทีนะพี่

แทบวางวาย

สมัยมัธยม โรงเรียนผมเป็นเข็มลงยา ทุกวันนี้สีจางไปหน่อยแต่ก็ยังดูดีอยู่ แต่ยุคหลังนี้เลยนะพี่ ผมว่าคุณภาพต่ำลงเยอะ การลงยาไม่มีฝีมือเหมือนสมัยเก่า

ฝันดีครับผม

ชอบเครื่องหมายพวกนี้คะ
ดุสวย ดูขลัง คงความเป็นเอกลักษณ์ของไทยได้ดี
แต่ละเครื่องหมายนั้น มันก็จะมีความหมายในตัวของมันเอง

ผมเองก็พยายามหาข้อมูลของแต่ละที่ว่าเขาเริ่มให้มีเข็มกลัด
ติดหน้าอกเสื้อกันตั้งแต่เมื่อไหร่โรงเรียนไหนมีเป็นโรงเรียนแรก
แล้วแบบเข็มแต่ล่ะที่มีแบบไหนบ้างพอเข้ามาเห็นบล็อคของพี่ดี
ใจมากได้เห็นเข็มกลัดเงินหลายๆตัวที่ผมเองก็ยังขาดยังหาไม่ได้
ยังไงว่างๆจะได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนข้อมูลกันอยากให้พี่ติดต่อหาที
Nine_kanompung@hotmail.com

อินธนูของ ทหารเรือแบบไม่มียศ มีหรือป่าวคับ
ผมยศ จ่าเอก จะใส่ชุดขาวใหญ่รับปริญญา แต่ไม่รู้จะใส่อินธนูไรดี เพราะไม่รู้ว่าีทหารเรือ มีอินธนูแบบไม่มียศหรือป่าว เพราะเห็นมีแต่ ยศพันจ่าขึ้นถึงมีอินธนู ผมจ่าเอกใส่ไรดีคับ
ใครรู้ช่วยบอกทีคับ ขอบคุณคับ