บันทึก : : เ รื่ อ ง ข อ ง ย่ น .. เ รื่ อ ง ข อ ง เ ร า ด้ ว ย ( ก็ ไ ด้ ) ~ ~"
.. ย่น .. เป็นหมาไทยวัยฉกรรจ์ ไม่ได้เป็นหมาที่เราเลี้ยงไว้ เราเริ่มรู้จักกันวันที่พี่เตรียมจะเปิดร้านอาหาร และเรามาดูสถานที่กัน .. ย่น .. เป็นเจ้าถิ่น .. มาทำความรู้จักกับเรา ... ในฐานะเจ้าถิ่น
วิธีการของ ..ย่น .. .. ย่น .. ทำเนียนๆมานั่งข้างๆกลุ่มเรา ตีสนิทด้วยการใช้ขาหน้า .. สะกิด .. ขอขนม เราก็อยากเป็นมิตรกับเจ้าถิ่น .. เราเลยแบ่งขนมให้ .. เรารู้สึกดีต่อกันมาตั้งแต่นั้น
เมื่อพี่เปิดร้านอาหาร .. พี่เช่าบ้านไว้หลังหนึ่ง เผื่อไว้ว่าถ้าจะต้องกลับดึก จะไ้ด้ไปพัก ไม่ไกลจากร้าน .. ไม่ลึกจากปากซอยซึ่งเป็นซอยตันมาก .. ซอยทางที่เข้าไป ด้านซ้ายเป็นบ้าน ด้านขวาเป็นสวนกล้วย แล้วถัดไปเป็นรัศมีคลอง .. แล้วต่อด้วยคลอง บรรยากาศวังเวง เวลาค่ำคืน
บ่อยครั้งที่ .. ถ้าไปหาที่พี่ร้านแล้วอยู่ดึก ไม่เหมาะกับการเดินทางกลับบ้าน ซึ่งอยู่กันคนละดงกัน เราก็จะไปนอนที่บ้านเช่า แล้วค่อยกลับบ้านตอนสายๆของอีกวัน
เวลาที่เราเดินเข้าซอยเพื่อจะไปที่บ้านนั้น .. จะเป็นช่วงเวลาที่ดึกมาก แล้วก็มืดมาก แม้ว่าจะมีแสงไฟจากเสาไฟที่ทอดห่างเป็นระยะ ก็ยังนับว่ามืด เราคุยกันว่า .. ถ้าเราไม่เคยเข้าซอยนี้มาก่อน .. เราจะไม่เข้ามาเด็ดขาด เพราะเราไม่รู้ว่าในความมืดเบื้องหน้า .. มีอะไรน่ากลัวรออยู่หรือเปล่า
แต่เพราะเราคุ้นเคย เราจึงกล้าเดิน .. และที่สำคัญ .. ย่น .. มากับเราด้วย ทุกครั้ง .. ย่น .. จะมาส่งเราถึงหน้าบ้าน แล้ว .. ย่น .. จะกลับไป
.. ย่น .. น่ารัก ..
..เราชื่นชม .. สุภาพบุรุษ .. ย่น .. มากเลยนะ .. หนุ่มๆที่ร้านอาสาจะเดินมาเป็นเพื่อน เราก็ไม่สน เพราะเรามี .. ย่น ..
ค่ำคืนหนึ่ง .. ขณะที่เราเดินมาด้วยกันในซอย ดี. .. เพื่อน .. น้อง .. น้อง .. และ .. ย่น .. เดินมาถึงกลางซอย
ทันใด .. ไฟจากเสาไฟฟ้าดับ พรึ่บ!!!
ถนนตกอยู่ในความมืดสนิท .. พวกเราชะงักค้าง .. จะก้าวไปต่อ หรือจะถอยหลังกลับดี รอบตัว วังเวง .. อารมณ์หนังผียังไงยังงั้น
แต่อีกไม่ไกลก็ถึงที่พักแล้ว .. เดินฝ่าความมืดไปอีกหน่อยก็ถึง
ไปต่อเถอะ .. ย่น .. ก็อยู่ .. ถ้าผีมาเดี๋ยว .. ย่น .. ก็หอนเอง .. พอ .. ย่น .. หอน เราก็รู้ว่าผีมา แล้วเราก็วิ่งทันไง ..
เรา .. ปรึกษากันอย่างรวดเร็ว เพราะจะไปต่อ หรือ กลับทางเก่า .. ต้องตัดสินใจแล้ว
แต่การตัดสินใจของเรา ก็ยังช้ากว่าการตัดสินใจของ .. ย่น ..
เพราะพอเรามองหา .. ย่น .. ก็พบว่า ..
.. ย่น ..
.. วิ่งกลับไปแล้ว ..
ทุกวันนี้ .. เวลาที่เจอ .. ย่น .. เราก็ยังรู้สึกดีกับ .. ย่น .. แต่ก็อดไม่ได้ที่จะมองค้อน
.. ย่น .. ทิ้งเรา .. จำไว้เลย ..ย่น .. กลัวผี .. ชิ ชิ
Create Date : 16 เมษายน 2554 |
|
45 comments |
Last Update : 16 เมษายน 2554 13:01:04 น. |
Counter : 585 Pageviews. |
|
|
|
เจ้าย่นวิ่งกลับไปตั้งหลัก คงไปหาที่สว่างๆ เพราะเดี๋ยวกลัวมองกันไม่เห็นเจ้าย่นมั้งครับ 555
เป็นเรื่องราวอ่านกันได้น่ารักดีครับ