Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2552
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
22 กรกฏาคม 2552
 
All Blogs
 

ความซื่อสัตย์ของคนทำงาน และสำนึกในหัวใจ :)







มีประสบการณ์อย่างหนึ่งของการทำงาน
อยากบันทึกไว้ค่ะ เป็นความทรงจำที่ไม่ดีนัก
แต่ก็ไม่ควรลืม



......



งานส่วนหนึ่งที่ดี.ทำ
คือการช่วยดูแลต้นฉบับให้พี่
จะที่ไหน อะไร ยังไง อ่ะน๊า...
ปล่อยไปเถอะ มันไม่ได้มีอะไรสำคัญ
หน้าที่ของดี.คือรับต้นฉบับ ดูแล และ ส่งต่อ
ในช่วงของการดูแล...
ถ้าเป็นงานจากกลุ่มของดี.เอง คือเป็นเพื่อน พี่ที่สนิท
ดี.จะดูแลมากกว่ารับงานตามหน้าที่
เช่น...บางคนมีความสามารถในระดับหนึ่ง
แต่ยังไม่มากเท่าที่พี่ดี.ต้องการ ดี.จะดูแลตรงนี้ให้
หรือวิธีเขียนบางอย่าง...
ไม่ใช่กับที่พี่ต้องการ ดี.ก็จะปรับเปลี่ยนให้

ไม่ใช่ว่าดีเก่งกว่าใครๆ
แต่ว่างานทุกอย่างมันมีทางของมัน
และดี.ก็อยู่ตรงนี้มานานพอที่จะรู้ว่าทางของงาน
ในส่วนที่ดี.รับผิดชอบมันเป็นยังไง

ยกตัวอย่างง่ายๆ สมมติว่า
ทางนี้....ใช้คำว่ามุก แต่อีกทางใช้คำว่า มุข...
ดังนั้นดี.จะปรับมุข ให้เป็นมุก เพื่อให้มันไปทางเดียวกัน
หรืออย่าง...ทางนี้ใช้คำว่าเธอ....
แต่อีกทางใช้คำว่าหล่อน...
ดี.ก็จะปรับหล่อนให้เป็นเธอ...เพื่อให้ทางมันไปทางเดียวกัน

ธรรมชาติของคนไม่เหมือนกันอย่างไร
ธรรมชาติของงานมันก็เป็นอย่างนั้น

เงื่อนไขของแต่ละที่ก็จะแตกต่างกันออกไป
อยู่ที่ว่าที่ไหนจะใส่ใจรายละเอียดแบบไหน

และเรื่องแบบนี้...ที่ดี.ทำให้กับคนที่อยู่ในกลุ่มของดี. ..
เป็นสิ่งพิเศษที่เพื่อนจะได้จากดี. มากกว่าคนทำงานที่ดี.ไม่รู้จัก

เล่นพวกหรือเปล่า...คงใช่...
เพราะถ้าใครเป็นเพื่อนดี.
ต่อให้งานด้อยกว่า ดี.ก็ปรับเปลี่ยนให้จนงานที่ด้อย
กลายเป็นงานที่ดีได้
ในระหว่างปรับเปลี่ยน...จะมีการแนะนำ ..
อะไรที่ดี.รู้มา จะไม่มีกั๊ก
และในที่สุด ทุกคนจะทำงานได้เอง

สิ่งที่ดี.ให้ในเวลานี้...
ก็คือสิ่งที่ดี.ได้มาเมื่อวันก่อน ..
ความรู้ที่ได้มาจากพี่ ดี.ก็ถ่ายทอดต่อไปได้...

ดี.ว่าการทำงานมันก็มีแค่นี้แหละ
ต่อจากนั้น...อยู่ที่ใครจะรักษาคุณภาพของงานว่าควรจะเป็นยังไงต่อไป
แต่สิ่งหนึ่งที่ “เรา” ไม่ทำ และรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ร้ายแรงก็คือ...

งานเขียนหนึ่งชิ้น เคยขายให้กับที่หนึ่งไปแล้ว จะไม่นำกลับมาขายซ้ำในที่ใหม่
(โดยไม่ได้รับอนุญาตจากคนมีอำนาจในการตัดสินใจ
หรือมีเงื่อนไขว่าขายซ้ำได้)

จริงๆแล้ว ไม่ว่าอะไรก็ตาม มันมีเงื่อนไขที่ตกลงกันได้
แต่ที่ดี.อยากบันทึกไว้...
ดี.เสียความรู้สึกกับสิ่งที่เกิดขึ้นในลักษณะนี้
มันช้ำใจบอกไม่ถูก
รู้สึกเหมือนอกหัก (ทั้งๆที่คนส่งโจ๊กก็ยังรักดี. แหะ แหะ)

ขอเขียนถึงหน่อยเถอะ

ช่วงที่ผ่านมา...
มีงานที่ดี.ต้องรับจากคนคุ้นเคย
คือทำงานกันมานาน
และเขาก็อยู่ในขั้นตอนที่ยังต้องได้รับการช่วยเหลือ
ในเรื่องการปรับเปลี่ยนจากดี. เพราะขาดความชำนาญ
มีงานหลายๆชิ้นของเขา ที่ดี.ดูแลให้
และวันหนึ่ง...งานประเภทเดียวกัน ต้องส่งอีกที่…
คนคุ้นเคยรับปากว่าจะส่งงานให้ ..
เวลามีคนรับปากเรื่องการทำงาน
ดี.จะตกลงเรื่องเงื่อนไขเวลาว่าเมื่อไหร่ ?
คนส่งงานให้ก็รับปากเป็นปกติ
แต่พอถึงเวลา...ไม่ส่ง....ติดนั่น...ติดนี่....ติดมาเรื่อย
จนสุดท้ายดี.ถามไปว่า...
“ถ้าคนที่คุยอยู่ตรงนี้ไม่ได้ชื่อดีดี เขาจะฟังพี่ไหม”
“ไม่”
นั่นคือคำตอบที่ได้กลับมา คือเขาก็ยอมรับว่าเขาผิด
หลังจากนั้นเขาก็ส่งงานมา...ผ่านเอ็ม
ดี.รับงานมาแล้วอ่าน...มันเป็นงานที่เราคุ้น ก็เลยเช็คข้อมูลเก่า
...จากเครื่อง...จากเมลล์...เช็คหมด
เพราะงานใดๆก็ตามถ้ามีการส่งผ่านเมลล์
รู้ๆอยู่ว่ามันเช็คง่ายนิดเดียว
แล้วก็พบ...เป็นงานเก่าจริงๆ
ดี.ก็โทรกลับไปบอกว่า...
พี่ส่งงานมาผิด ส่งมาใหม่นะ ส่งเข้าเมล์มาเลย
ค่ำคืนนั้นงานถูกส่งมา....เป็นเรื่องเก่า
เช้าวันใหม่....โทรไปอีก...เริ่มหงุดหงิด
...พี่ส่งมาผิดอีกแล้วนะ
งานถูกส่งมาอีกครั้ง...เป็นเรื่องเก่า
ดี.ไม่ได้คิดอะไร...
เพราะรู้ว่าคนที่ส่งมาไม่มีความชำนาญในการส่งมลล์
ผิดซ้ำผิดซาก...มันก็เกิดขึ้นได้แหละ
ก็บ่นๆไปว่าทำไมผิดอีก...พี่เค้าก็บอกว่า...เดี๋ยวส่งมาให้



หลังจากนั้น...
ดี.ก็ไม่ได้ติดใจอะไร
เล่าให้พี่สาวฟังเป็นปกติ...
ปกติ มีอะไรก็เล่าๆๆๆๆๆ...เล่าแบบไม่ได้คิดอะไร
แต่พี่บอกดี.ว่า...มันไม่ปกติแล้วดีดี
พี่ดี.ยืนยันว่า มันเป็นไปไม่ได้หรอก
ที่จะส่งงานผิดติดกัน 3 ครั้ง ... แต่หมายถึง .. จงใจ

พี่บอกว่าเอาอย่างนี้นะดีดี...
ไม่ต้องติดต่อกลับไปอีก
ให้รอดูว่าเขาจะส่งงานมาไหม

ถ้าส่งมาทันที ส่งมาภายในครึ่งวันนั้น หรือคืนนั้น
..ให้หมายความว่าคงผิดพลาดจริงๆ

แต่ถ้าส่งหลังจากนั้น 2 วัน ...
ให้หมายความว่าที่คุยกับดี. คือเพิ่งทำงานเสร็จครึ่งเดียว

และถ้าส่งหลังจากนั้น 3 วัน ..
ให้หมายความว่าที่คุยมาทั้งหมด...เนื้องานยังไม่เกิดขึ้นจริง

....


3 วันต่อมา...

3 วันต่อมาจริงๆค่ะที่ดีได้งานมา ดี.รับงานมา ..
ทันทีที่พี่รู้ พี่โอนเงินส่วนตัวให้ไปทันที

คือปกติ...ทำงานจะไม่ได้เงินทันที
บางครั้งช้าหน่อย บางครั้งโ-ค-ต-ร ช้า
แต่กรณีนี้เป็นกรณีพิเศษ...พี่(ที่ง๊กกกงก)จ่ายเงินให้ทันที
แล้วบอกกับดี.ว่า ไม่รู้หรอกว่าดี.จะตัดสินใจยังไงต่อไป
แต่กรณีแบบนี้ดี.ต้องรู้ว่ามันจะต้องไม่เกิดขึ้นอีก



ดี.เคยฟังเพื่อนเล่าว่า...มีเพื่อนทำงานที่บริษัทน้ำตาล
เพื่อนดี.คุยขำๆบอกว่า...
เฮ้ย...จิ๊กน้ำตาลมาแจกมั่ง เพราะว่าเป็นตั้งโรงงาน น้ำตาลเหลือเฟือ

แต่เพื่อนคนนั้นบอกอย่างซีเรียสว่า
เฮ้ย....มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆเลยนะ...
ขโมยน้ำตาลนี่ถึงขั้นไล่ออกเลยนะ...
เพราะมันเป็นเรื่องใหญ่...
อยู่โรงงานน้ำตาล ขโมยน้ำตาล นี่มันทุจริต
...ทุบหม้อข้าวตัวเองเลยนะ


วันนี้...
เรื่องที่ดี.เจอ...ถามว่าร้ายแรงไหม...
ร้ายแค่ไหนไม่รู้...แต่ในใจดี.ก็เจ็บล่ะ

คิดง่ายๆ
ถ้าดี.จำไม่ได้ งานเรื่องนั้นจะถูกปล่อยผ่าน
เรื่อยไปจนถึงขั้นมีการผลิตออกไป
ถ้ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ไม่เป็นไร
แต่ถ้าเกิดมีใครสักคนที่เกี่ยวข้องตรวจสอบพบ
..ความเสียหายมันเกิดขึ้นกับใคร ?

คนส่งผิดยังคงยืนยันได้ว่าส่งผิด
แล้วทำไมดีดีไม่แย้ง มันผิดกันได้
ทางบริษัทก็ไม่รับผิดชอบเพราะดีดีส่งมา
คนที่รับผิดไปเต็มเต็มจะเป็นใครไม่ได้เลย.....ดีดี


ดี.ทำงานมาหลายปี ทำมาตั้งแต่ดี.ยังเรียนมัธยม
เขียนนั่นนี่ ก๊อกแก๊กประสาดี.
สมัยก่อนมีงานคอนเสิร์ตที่มาบุญครอง
พี่เขยดี.ไปถ่ายรูปลงนิตยสาร
พวกพี่ที่ต้องเขียนเรื่องขี้เกียจไป ดีดีไปดูแทนให้หน่อย
ข้อแม้คือต้องเขียนเล่าเรื่องคอนเสิร์ตมา 1-2 หน้า
แล้วดี.ก็ได้ค่าขนม ก็ใครจะไม่เอา สนุกด้วย ได้เงินด้วย

โตขึ้นมา ค่าขนมดี.ก็มากหน่อย
ตามประสบการณ์ที่มากขึ้น
แล้วดี.ก็ไม่ได้สนใจว่าดี.จะต้องเป็นใครสักคน
ที่เป็นตัวเป็นตนในสายงานหรือเปล่า
เพราะดี.ไม่เคยต้องการอะไรนอกจากทำงานแล้วได้เงิน
และจบแค่นั้น…
ดี.ไม่ได้เรียนทางนี้ด้วยซ้ำ...
ดี.เรียนเกี่ยวกับเด็ก...
เลือกเรียนเพราะคิดว่าจะจบง่าย
แต่เรียนจนแก่ก็ยังไม่จบ...ชีวิตดีดีมันก็เรื่อยๆเปื่อยๆแค่นี้แหละ
แต่แน่ๆสิ่งหนึ่งที่ดี.มีอยู่ก็คือ...ดี.ซื่อสัตย์

ดี.ซื่อสัตย์กับงาน กับเพื่อน กับพี่...
บางครั้ง (บ่อยครั้ง) ใครจะมองดี.งี่เง่าปัญญาอ่อน
(อะไรก็ตามแต่พวกมันเถอะ)
แต่..ดี.ซื่อสัตย์
และไม่เคยคิดว่าจะถูกใครสักคนไม่ซื่อสัตย์ด้วยในเรื่องแบบนี้

มาเขียนบ่นๆๆๆๆๆๆ เก็บไว้จำว่า...
ครั้งนี้เป็นบทเรียน แต่ผ่านไปได้เพราะว่าเรารอบคอบ
แต่ลึกๆดี.ก็เสียใจ ที่ต้องเสียเพื่อนร่วมงานแบบนี้



บ่นซะยาวๆๆๆๆๆๆ
จบแล้ว ไปนอนดีกว่า....










 

Create Date : 22 กรกฎาคม 2552
7 comments
Last Update : 22 กรกฎาคม 2552 22:11:32 น.
Counter : 3436 Pageviews.

 

อ้าวเพิ่งเขียนเหรอ
นึกว่าอัพตั้งแต่เย็นซะอีก
ปัญหาเรื่องงานกับความซื่อสัตย์นี้ไม่ว่าที่ไหนเจอหมดนะ
นาห์ก็เคยเจอแบบเจ็บเหมือนกัน
โดนข้อหาเยอะแยะทั้งๆที่แค่ตั้งใจทำงาน
ตอนนั้นเคยคิด ผิดหรือที่นาห์โตมาในหมู่บ้านนี้
ผิดหรือที่นาห์รู้จักพวกคนส่งน้ำยาง
ผิดหรือที่พวกญาติพี่น้องส่งน้ำยางให้โรงงานนี้
ทำให้นาห์ขยับตัวไปไหนมีแต่โดนจ้องจับตาว่านาห์จะทุตจริตเมื่อไหร่
แล้วเมื่อเหตุเกิดขึ้นก็โดนเปลี่ยนสายงาน
ทั้งๆที่แค่โดนสงสัย
แต่พี่ที่ทำงานด้วยบอกว่าให้อดทน
จนวันนึงความจริงปรากฏ
คนที่ทุตจริตมาตลอดคือเส้นสายคนที่เค้าวางใจให้จับผิดนาห์
พวกนั้นโดนไล่ออกทั้งหมด
แล้วนาห์ก็ลาออกตามมาอีกที
ทำไมไม่อยู่ต่อทั้งๆที่ไม่มีอะไรแล้ว
คำตอบนาห์คือ นาห์ไม่ชอบคนที่ไม่ซื่อสัตย์
คนอย่างนาห์หน้าไว้หลังหลอกไม่เป็น
ไม่สามารถยิ้มได้กับคนที่ทำร้ายนาห์โดยที่นาห์ไม่ได้ผิด

ถือว่าแลกเปลี่ยนประสบการณ์การทำงานที่เคยเจอมาเนอะ

ส่วนคนเคยคุ้นเคย จากที่อ่าน
นาห์ว่าเค้าทำลายเกียรติของตัวเอง...น่าอดสูนะ

 

โดย: มัยดีนาห์ 22 กรกฎาคม 2552 22:43:04 น.  

 

อย่าบ่นเยอะนะคะ เดี๋ยวหน้าเป็นรอยค่ะ 555 อ๊ะๆล้อเล่นค่ะน้องดีดี

จงซื่อสัตย์ต่องานต่อไปเถอะค่ะ ความดีที่น้องดีดีทำ จะส่งผลให้เจริญก้าวหน้าต่อไปในอนาคตนะคะ

Photobucket

 

โดย: pinkyrose 22 กรกฎาคม 2552 23:24:17 น.  

 

กรณีแบบนี้เกิดขึ้นเสมอในวงการนักเขียนนะ
หลายครั้งที่หนังสือหรือนิตยสารสองเล่มต้องเสียความรู้สึก
เพราะนักเขียนเล่นส่งงานแบบเหวี่ยงแห
แล้วดันได้ตีพิมพ์สองที่

มันอยู่ที่จิตสำนึกล่ะนะครับ

ถ้ารับผิดชอบการทำงานแบบมืออาชีพ
ปัญหาที่จะเกิดมันก็คงน้อยลง






 

โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) 23 กรกฎาคม 2552 6:12:20 น.  

 

สั่งสมประสบการณ์ทั้งที่ดี และ ไม่ดี ....ต่อไปก็จะแกร่ง(เชี่ยวชาญ) ได้ทุกๆ เรื่องละครับ เป็นประสบการณ์ตรงๆ ที่บางคนทั้งชีวิตอาจจะหาไม่ได้

 

โดย: ถปรร 23 กรกฎาคม 2552 8:14:19 น.  

 

พนักงานคนไหนที่แก้ปัญหาส่วนตัวไม่ได้
พี่ก๋าไล่ออกเลยครับ
เพราะสุดท้ายปัญหาส่วนตัว
มักจะกระทบกับงาน

พี่ก๋าไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของพนักงาน
แต่ถ้าคุณคุม "เรื่องส่วนตัว" ไมไ่ด้
จนมันมีผลกับงานล่ะก็

มีหนาวครับ 5555


 

โดย: กะว่าก๋า 23 กรกฎาคม 2552 8:21:26 น.  

 

บ่นเหมือนคนแก่อีกล่ะ

 

โดย: คนไม่เจียม.. 23 กรกฎาคม 2552 9:06:26 น.  

 

ยาวนะ แต่อ่านจบ (ตาลาย รับผิดชอบเลย !! ล้อเล่นนะ)

เราอาจจะไม่ใช่คนผลิต แต่เราเป็นคนบริโภค เคยอ่านนะ หนังสือนิยายแหละ คนละสำนักพิมพ์ คำโปรย ข้างหลังต่างกัน แต่ ข้างใน เนื้อหาเหมือนกันมาก(ทุกฉาก ทุกตอนเลย)
ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจงใจ หรือ ผิดพลาด แต่คนอ่านรู้สึกแย่ (วะ)
เหมือนโดนหลอกให้อ่านซ้ำ ทั้งที่บางทีมันก็ไม่ใช่เรื่องดี(ไม่สนุกอ่ะ)

เรารู้ว่าคุรต้องพยายามทำในสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว ไงก็ ทำต่อไปนะคะ

สู้ๆค่ะ

 

โดย: เจ้าดอกแก้ว (tanH2O ) 25 กรกฎาคม 2552 17:50:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


มัชชาร
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 72 คน [?]




Friends' blogs
[Add มัชชาร's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.