ชาวไอร์แลนด์พลัดถิ่น ภาพพิมพ์แกะโดยเฮนรี ดอยล์
(ค.ศ. 1827ค.ศ. 1892)
สำหรับหนังสือ Illustrated History of Ireland
โดยแมรี ฟรานซ์ คูแซ็ค ค.ศ. 1868การพลัดถิ่นของชาวไอร์แลนด์ (ไอร์แลนด์: Diaspóra na nGael, อังกฤษ: Irish diaspora) หมายถึงผู้อพยพชาวไอร์แลนด์และบุตรหลานที่พำนักอาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา, แคนาดา, ออสเตรเลีย, อาร์เจนตินา, นิวซีแลนด์, เม็กซิโก, แอฟริกาใต้, บราซิล และรัฐในแคริบเบียนและแผ่นดินใหญ่ยุโรป
ผู้พลัดถิ่นเมื่อตีความหมายอย่างกว้างๆ แล้วก็มีด้วยกันกว่า 80 ล้านคน ซึ่งมากกว่าสิบสามเท่า ของประชากรบนเกาะไอร์แลนด์เอง ที่มีประชากรราว 6.2 ล้านคนใน ค.ศ. 2009 (รวมสาธารณรัฐไอร์แลนด์และไอร์แลนด์เหนือ)
หลังจากปี ค.ศ. 1840 การอพยพ ก็ทำกันอย่างขนานใหญ่ จนกลายเป็นขบวนการโยกย้ายประชากรระดับชาติ
ผู้ที่อพยพที่รวมทั้งที่อพยพไปยังบริเตน มีด้วยกันเป็นจำนวนทั้งสิ้นราวระหว่าง 9 - 10 ล้านคน ที่อพยพหลังปี ค.ศ. 1700 จำนวนที่อพยพสูงกว่าเมื่อไอร์แลนด์ มีประชากรเป็นจำนวนสูงสุดในประวัติศาสตร์ในคริสต์ทศวรรษ 1830 เป็นจำนวน 8.5 คน
ระหว่าง ค.ศ. 1830 จนถึง ค.ศ. 1914 ประชากรอีกเกือบ 5 ล้านคนอพยพไปยังเฉพาะสหรัฐอเมริกา ในปี ค.ศ. 1890 สองในห้าของชาวไอร์แลนด์ ที่เกิดมีถิ่นฐานอยู่ในต่างประเทศ
เมื่อมาถึงคริสต์ศตวรรษที่ 21 ก็มีผู้คนราว 80 ล้านคนจากทั่วโลก ที่อ้างว่าสืบเชื้อสายมาจากชาวไอร์แลนด์ ในจำนวนนั้นชาวอเมริกัน 45 ล้านคนอ้างว่าเชื้อสายหลักของตนเป็นชาวไอร์แลนด์
ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สวัสดิ์สิริศนิวาร สิริมานรมณีย์ค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 224 คน [