เมื่อพูดถึงกสทช.
พูดถึงกสทช. ทำให้เรานึกย้อนไปหลายปีก่อนที่หน่วยงานนี้มีโครงการอบรมผู้ประกาศให้บุคคลทั่วไปโดยให้มหาวิทยาลัยต่างเข้าร่วมจัดโครงการด้วย เราก็เป็นหนึ่งในคนที่ถูกเชิญไปร่วมเป็นวิทยากรอบรมให้ผู้สนใจ ซึ่งก็มีทั้งคนทั่วไป บุคลากร และเจ้าของวิทยุชุมชน ซึ่งเป็นคนท้องถิ่นแท้ๆ รวมถึงพระสงฆ์!
ถ้าจำไม่ผิด เราทำอยู่สองรุ่น พูดเลยว่าไม่ประสบความสำเร็จ เหมือนหลอกเอาเงินค่าอบรมเขามางั้นๆ เพราะสุดท้ายเขาไปสอบก็ผ่านอยู่ไม่ถึง 10% ก็คนที่มาอบรมส่วนใหญ่คือคนท้องถิ่นอีสาน ที่จัดวิทยุชุมชนด้วยภาษาอีสาน จะให้เขาไปพูดภาษากลางให้ชัดได้ยังไง มันไม่เมคเซ้นส์เลยสักนิดที่จะให้เขาพยายามพูดในสิ่งที่เขาไม่ถนัด เพื่อ...?
หลังจากการอบรมสองรุ่นผ่านไป กสทช.เชิญตัวแทนสถาบันไปเข้าร่วมสรุปผล เราเป็นตัวแทนไปที่กสทช.ที่กรุงเทพฯ ซึ่งก็มีตัวแทนจะหน่วยงานต่างๆ สัก 20-30 คนรวมเจ้าหน้าที่กสทช.ที่เกี่ยวข้องกับโครงการด้วย แต่ละคนพูดถึงความสำเร็จโดยเฉพาะหน่วยงานในกรุงเทพฯ พอถึงคิวเราตัวแทนจากภธร เราโซโลเลยค่ะ เล่าให้เขาฟังว่าเกิดไรขึ้นบ้าง เขาทั้งอึ้งทั้งขำตามสไตล์การเล่าของเรา แต่เราว่านี่คือเรื่องจริงที่เป็นตลกร้าย และไม่แนะนำให้ทำโครงการนี้ต่อ ถ้าจะทำต่อเราก็บอกเขาตรงๆ ว่าเราคงไม่สามารถเป็นวิทยากรได้อีก ความสามารถไม่พอ
ผ่านมาหลายปี รุ่นสามก็ไม่เกิดขึ้น(เพราะไม่มีใครสมัครอีกเลย) ไม่รู้ที่อื่นเกิดหรือเปล่านะ แต่ที่มมส ไม่มีแล้ว อาจเป็นเพราะปากของเราเองก็ได้ ส่งไปผิดตัวก็งี้ล่ะ พังค่ะ!
กสทช.จะให้คนท้องถิ่นทำวิทยุชุมชนถูกกฎหมายแต่ไม่สนับสนุนให้เขาใช้ภาษาถิ่น แค่แนวคิดและวิสัยทัศน์มันก็ไม่น่าจะใช่แล้วมั้ยวะ?
ไม่แปลกใจหรอกที่กสทช.ไม่มีผลงาน ตั้งมาเปลืองงบประมาณแผ่นดินเปล่าๆ
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [