ณ วันนี้ เสียดายสื่อที่อยู่เป็นมิตรที่ดีที่ยืนเคียงข้างกับประชาชนมาเกือบยี่สิบปี ไม่ว่าใครจะมองว่าหนังสือพิมพ์ผู้จัดการจะเป็นกลางหรือไม่ก็ตาม แต่สิ่งที่นำเสนอคือความจริงที่เป็นประโยชน์แก่บ้านเมือง เป็นตะเกียงส่องสว่างแก่สังคม แม้เจอภาวะเศรษฐกิจตกต่ำบ้าง โดนโจมตี โดนข่มขู่บ้าง แต่ก็ยังสามารถยืนหยัดอยู่ได้
ครั้งแรกที่รู้จักผู้จัดการในฐานะสื่อมวลชนที่แท้จริงก็เมื่อพฤษภาทมิฬปี 2535 ผู้จัดการเป็นฉบับเดียวที่เราเห็นว่าเสนอข้อเท็จจริง ภาพข่าวมากมายจากเหตุการณ์ความรุนแรง ถูกทำสำเนาส่งต่อๆ มาถึงมือ ขณะที่เราร่วมชุมนุมอยู่หน้าศาลากลางจังหวัดสงขลา ในขณะนั้นอายุ 18 ปี ก่อนหน้านี้เราเคยได้ยินชื่อผู้จัดการ และเข้าใจว่าเป็นเพียงหนังสือพิมพ์เศรษฐกิจฉบับหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการเมืองแต่อย่างใด
แต่หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ผู้จัดการก็อยู่ในความสนใจมากขึ้น เมื่อเราโตขึ้น เราอ่านหนังสือพิมพ์มากขึ้น ผู้จัดการไม่ใช่หนังสือพิมพ์เศรษฐกิจ แต่เป็นหนังสือพิมพ์ที่ครบทุกรสชาติ ไม่ต่างจากหนังสือพิมพ์เชิงปริมาณหรือคุณภาพฉบับใดๆเลย
เราจำได้ดีว่าสมัยหนึ่ง เมื่อหนังสือพิมพ์ผู้จัดการผ่านพ้นวิกฤติเศรษฐกิจมาได้ มีแคมเปญหนึ่งที่สร้างความฮือฮาด้วยความฮาและทำให้คนรู้จักผู้จัดการขึ้นอีก ด้วย copy วลีเด็ดว่า "ผู้จัดการเปี๋ยนไป๋"
แม้วันนี้จะไม่มีชื่อหนังสือพิมพ์ผู้จัดการอยู่บนแผงอีกต่อไปแล้ว แต่ก็ยังดีใจที่เจ้าของผู้จัดการยังไม่ทิ้งความมุ่งมั่นตั้งใจ พร้อมกับทีมงานคุณภาพที่เข้มแข็งอดทนต่อสู้กับความอยุติธรรม ปล่อยหนังสือพิมพ์ฉบับใหม่ออกมาทันที ภายใต้ชื่อ ASTV ผู้จัดการ
เชื่อเหลือเกินว่าศรัทธาของประชาชนส่วนหนึ่ง ส่วนที่สนับสนุนพันธมิตร ยังคงเป็นกำลังใจให้แก่ทีมงานผู้จัดการอยู่ต่อไป
ด้วยความอาลัยผู้จัดการ