ดินแดนไทย
วันนี้มีคำพิพากษาจากศาลโลกกรณีพิพาทปราสาทพระวิหารระหว่างไทยกับเขมร
การตีความยังสับสน บ้างก็ว่าเป็นผลดีกับไทย (เสียน้อยกว่าที่เขมรขอ) บ้างก็ว่าเป็นผลดีกับเขมร (ได้เพิ่มจากเดิมที่มีอยู่แล้ว) ไม่รู้จะฟังฝ่ายไหนดี แต่สิ่งที่เห็นจากประเด็นนี้คือ คนไทยส่วนหนึ่งไม่คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่โตสำหลักสำคัญอะไร
บางคนบอกว่าถ้าเขาอยากได้ ก็ยกให้เขาไป มันไม่ใช่ของเล่นนะ ที่ผลัดกันเล่นผลัดกันชม นี่มันแผ่นดิน กษัตริย์ของชาติไทยเคยปกป้อง แต่พสกนิกรกลับว่าบอกยกให้เลยซะอย่างนั้น
บางคนบอกว่าปราสาทนี้เป็นของเขมรแต่แรกเพราะเขมรเป็นผู้สร้าง ไทยไปแย่งเขามา ถึงเวลาก็ต้องคืนเขา ตรรกะนี้ไม่ได้เรื่องที่สุด ปราสาทในไทยที่สร้างโดยเขมรมากมาย ทั้งในภาคอีสาน และภาคกลาง ก็ต้องยกให้เขมรหมดเลยงั้นหรือ เรียนมายังไง สงสัยคิดว่าปราสาทพระวิหารเป็นแห่งเดียวที่ขอมสร้าง
บางคนบอกว่าพื้นที่นิดเดียวแย่งกันไปทำไม ยกให้เขมรไปเหอะ ไปรักษาแผ่นดินสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ดีกว่า มาเลเซียจะยึดแล้ว อันนี้ก็ไม่มีสติ แยกแยะไม่ออกว่าปัญหาของสองภูมิภาคนี้มันต่างกัน ที่มาคนประเด็น เอาไปเทียบกันได้ซะที่ไหน
ตามที่ท่านทูตแถลงว่า ศาลบอกให้ไปคุยกันเอง เพราะมีพื้นที่เล็กๆ ที่ไม่ใช่ 4.6 ตร.กม. ต้องไปตกลงกันว่าจะเป็นของใคร
ถ้ามันง่ายขนาดนั้น จะเสียเวลามาฟ้องศาลโลกทำไมตั้งหลายปี เพื่อให้ศาลโลกบอกว่าตัดสินไม่ได้ ให้ไปคุยกันเอง และถ้าไม่ใช้แผนที่ 1: 200000 เขมรก็ต้องเอาวัด บ้านของชาวเขมรออกไปทันที และที่สำคัญปล่อยตัวนายวีระ สมความคิดออกมาด้วย พร้อมแสดงความรับผิดชอบทั้งฮุนเซน นายกรัฐมนตรีกัมพูชา และนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ อดีตนายกรัฐมนตรีที่ทำให้เขาติดคุกเขมรหลายปีในข้อกล่าวหาว่าบุกรุกดินแดนไทย!!!