ฟังปัญหาจากนิสิตที่ลงพื้นที่ไปทำข่าวมาหลายอาทิตย์แล้ว จนวันนี้อดรนทนไม่ไหว ขอระบายความในใจสักหน่อย
เบื่อหน่ายระบบราชการมากๆ เลย เด็กที่ไปทำข่าวมักมาบ่นว่า ไปสัมภาษณ์หน่วยงานราชการจะต้องการหนังสือขอสัมภาษณ์เป็นลายลักษณ์อักษร แล้วขั้นตอนการออกหนังสือก็เยอะเหลือเกิน พอหนังสือช้า ทุกอย่างก็ช้า
นั่นยังไม่เท่าไหร่ ไปถึงหน่วยงาน ดันเกี่ยงกันไปมา หาคนให้ข้อมูลหรือตอบคำถามไม่ได้ คนปฏิบัติงานจริงไม่กล้าให้คำตอบ กลัวจะข้ามหน้าข้ามตาหัวหน้า ต้องให้หัวหน้าหรือผู้บังคับบัญชาตอบเท่านั้น ทั้งที่คำตอบก็ไม่ได้ตรงคำถามหรือได้อย่างที่ต้องการ
แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาอีก ปัญหาแท้จริงคือ อีหัวหน้าหรือผู้บังคับบัญชาพวกนี้มันไม่ค่อยอยู่ให้สัมภาษณ์ ไปเล่นกีฬา ไปงานโรงเรียนลูก ไปต่างจังหวัด ไปต่างประเทศ ไปประชุมโน่นนี่นั่นมากมาย หายหัวไปทั้งที่นัดไว้แล้ว หนำซ้ำดันไม่มอบหมายให้ใครตอบแทนอีก
สรุปเลยว่าหน่วยงานพวกนี้มันพัฒนาไปไม่ถึงไหนหรอก เพราะเรื่องที่เกี่ยวกับมัน มันยังให้คำตอบไม่ได้เลย
แล้วนี่ยังมีไอ้เอกชนประเภทที่มีลับลมคมในไม่ชอบมาพากลเยอะๆ ไม่ยอมให้ถ่าย ไม่ให้สัมภาษณ์อีกนะ มันอะไรกันนักกันหนา กลัวอะไร คนดีทำดีจะกลัวนักข่าวทำไม เด็กคนหนึ่งที่เจอเหตุการณ์นี้จึงเกิดคำถามขึ้นดังๆ ว่า "ผมสงสัยว่า ประเทศนี้มันโกงกันทั้งประเทศหรือไงครับ"
นั่นดิ!!!